장음표시 사용
21쪽
22쪽
25쪽
Α I. Τί του Διὸς σύλλεκτρον ου οἶδεν βροτων, Αργεῖον Ἀμφιτρυων δ 'Aλκαῖός ποτε ετιχθ' ὁ Ιερσέως, πατέρα τόνδ' ΙΗρακλέους; τάσδε Θήβας σχεν ενθ' ὁ γηγενὴς
σπαρτων στάχυς βλαστεν ων γένους Αρης εσω aριθμὸν λίγον, or Κάδμου πόλιν τεκνοῖσι παίδων παισίν. 4νθεν ξέφυ Κρέων, Μενοικέως παῖς, αναξ τῆσδε χθονός.
Κρέων δε Μεγάρας τῆσδε γίγνεται πατήρ,
ην πάντες μεναίοισι Καδμεῖοί ποτε λωτα συνηλάλαξαν, ἡνίκ' εἰς μοὐς δόμους ὁ κλεινὸς Ἐρακλῆς νιν γετο.
λιπὼν δε Θήβας ου κατωκίσθην γώ, Μεγάραν τε τήνδε πενθερούς τε παῖς μὰς Αργεῖα τείχη καὶ Κυκλωπίαν πόλιν ωρέω οἰκεῖν η εγὼ φεύγω κτανὼν FIλεκτρύωνα συμφορὰς δε τὰς μὰς ε υμαρίζων καὶ πάτραν οἰκεῖν θέλων, καθόδου δίδωσι μισθὸν Εὐρυσθεῖ μέγαν,εξημερῶσαι γαῖαν, εἴθ' 'Hρας ποκεντροις δαμασθεὶς εἴτε του χρεὼν μέτα. καὶ τους μεν λλους ξεμόχθησεν πόνους,
26쪽
τ λοίσθιον δε Ταινάρου δια στόμα βέβηκ ες Αιδου o τρισώματον κυναες φως ἀνάξων, νθεν οὐχ η κε πάλιν. γέρων δε η τις εστι Καδμείων λόγος ώς ην πάρος Δίρκης τις εὐνητωρ Λύκος την πτάπυργον τηνδε δεσπόζων πόλιν, τὼ λευκοπώλω πριν τυραννησαι χθονὰς
Θμφίον ηδ Ζῆθον, ἐκγόνω Διός.o ταὐτὸν νομα παῖς πατρὸς κεκλημενος, Καδμεῖος υκ ν, αλλ' ἀπ' Ευβοίας μολών, κτείνει Κρεοντα και κτανὼν αρχει χθονός, στάσει νοσουσαν τήνδ' ἐπεσπεσὼν πόλιν.
ημῖν δε κηδος ες Κρέον ἀνημμένον
κακὸν μέγιστον, ς εοικε, γίγνεται.
τοὐμοὐ a οντος παιδὸς εν μυχοῖς χθονὸς ὁ κλεινὸς ἴτυς τῆσδε γῆς ρχων Λύκος τους Ηρακλείους παῖδας ἐξελεῖν θέλει
κτανων δύμαρτά θ φόν σβέση φόνον, καμ δε τι δ' χρὴ κἄμ εν ἀνδράσιν λέγειν γέρον ἀχρεῖον, μη ποθ' οἶδ ηνδρωμένοι
μητρωσιν εκπράξωσιν ιματος δίκην. ετ δε λείπει γὰρ με τοῖσδ' εν δώμασι τροφὸν τέκνων οἰκουρόν, νίκα χθονὸς ιχελαινα ορφνην εἰσέβαινε παις μός, ουν μητρί, τέκνα μη θάνω 'ΕΙρακλέους, βωμὸν καθίζω τόνδε σωτῆρος Διός, ον καλλινίκου δορὸς γαλ ἱδρύσατο Μ ινύας κρατησας ὁμὸς ευγενης τόκος. πάντων δε χρεῖοι τάσδ' δρας φυλάσσομεν, σίτων ποτῶν σθῆτος, ἀστρώτω πέδωπλευρὰς τιθέντες ε γαρ σφραγισμένοι
27쪽
δόμων καθημεν απορία σωτηρίας. φίλων δε τους μεν οὐ σαφεῖς ρῶ φίλους, οἱ δ' 6ντες ρθῶς δύνατοι προσωφελεῖν. τοιουτον ἀνθρώποισιν ἡ δυσπραξία, ης μήποθ' στις καὶ μέσως εἴνους μοι τί ι φίλων λεγχ' ἀψευδέστατον. E. πρέσβυ, Ταφίων Ο πο ἐξεῖ λες πάλιν στρατηλατήσας κλεινα Καδμείων δορός,ώς Ουδὸν ἀνθρώποισι των θείων σαφές.
ἐγὼ γὰρ υτ is πατέρ' ἀπηλάθην τύχης, o οἴνεκ QUO μέγας κομπάσθη ποτέ, εχων τυραννίδ μακραὶ λόγχαι πέρι πηδῶ ερωτι σώματ εἰς εὐδαίμονα,
εχων δε τέκνα κομ εδωκε παιδὶ σωεπίσημον ευνὴν ΕΙρακλεῖ συνοικίσας.
εγὼ δε και συ μέλλομεν θνησκειν, γέρον, o F Ἐράκλειοι παῖδες, ους υπὸ πτεροῖς σώζω νεοσσοὐς ρνις ως φειμένη. οἱ δ' εἰς ελεγχον λλο αλλοθεν πίτνων, μητερ, αὐδα ποι πατηρ πεστι γῆς
τι δρα, πόθ' ξει τω νέω δ' σφαλμένοι τουσι τον τεκόντ' ἐγὼ δε διαφέρωλὀγοισι μυθεύουσα. θαυμάζων δ' ταν πύλαι ψοφῶσι, πῶς ἀνίστησιν πόδα,ώς προς πατρωον προσπεσούμενοι γόνυ.
νυν υν τί ἐλπίδ' η πόρον σωτηρίας εξευμαρίζει, πρέσβυ προ σε γωρ βλέπω.ώς ἴτε γαίας δρι αν ἐκβαιμεν λάθρα φυλακαὶ aρ μῶν κρείσσονες κατ εξόδους Οἴτ εν φίλοισιν ελπίδες σωτηρίας
28쪽
ετ εισὶν ἡμῖν. ηντιν ου γνώμην χεις λέγ ές το κοινόν, μη θανειν τοιμον χρόνον δε μηκύνωμεν οντες σθενεῖς. ΑΜ. Q θύγατερ, υτο ράδιον, τοιάδε φαύλως παραινεῖν σπουδάσαν &νευ πόνου.
ΜΕ. λύπης τι προσδεῖ ἡ φιλεῖς υτ φύος; ΑΜ κα τωδε χαίρω καὶ φιλῶ τὰς ελπίδας.ΜE κἀγώ δοκεῖν δε τἀδόκητ ὰ χρή, γέρον.
ΜΕ ὁ δ' εν μέσω με λυπρὸς ἄν δάκνει χρόνος ΑΜ γένοιτο ταν, ὼ θύγατερ, υριος δρόμος
εκ των παρόντων τῶνδ' εμοὶ και σοι κακῶν,ελθοι τ ετ ν παις ὁμός, εὐνητωρ δε σός. tiλλ' ησύχαζε και δακρυρρόους τέκνων πηγὰς φαίρει και παρευκήλει λόγοις, κλέπτουσα μιθοις ἀθλίους κλοπὰς μως. κάμνουσι a τοι και βροτῶν αι συμφοραί, και πνεύμα ἀνεμων υ δε ρωμην χει οἶ- ευτυχοῖντες δι τέλους υκ εὐτυχεῖ 'εξίσταται a πάντ α ἀλληλων δίχα.ουτος δ' ἀνηρ αριστος οστις ελπίσι πέποιθεν εἰ - δ' ἀπορεῖν ανδρος κακου.
Xo. Ἀπώροφα μέλαθρα καὶ γεραιὰ δέμνι ἀμφι βάκτροις
ερεισμα θέμενος, στάλην ἰηλέμων γόων οιδος στε πολιὸς ορνις, επε μόνον και δόκημα νυκτερωπὸν εννύχων νείρων, τρομερα μέν, λλ' ο μως προθυμα.
29쪽
μη προκάμητε πόδα βαρύ τε κῶλον ἄστε προς πετραῖον
λέπας ζυγοφόρος αρματος βάρος φέρων
τροχηλάτοι πῶλος. λαβοῖ χερῶν καὶ πέπλων, του λέλοιπε ποδος ἀμαυρον ἴχνος γέρων γέροντα παρακόμιζε, τὸ πάρος εὐηλίκων πόνοις ξύνοπλα δόρατα νέα νέω ξυνην ποτ εὐκλεεστάτaς πατρίδος υ ονείδη.ἴδετε, πατρος ς γοργῶπες αῖδε προσφερεῖς-μάτων αὐγαί, τὰ δε η κακοτυχὲς υ λελοιπεν εὐτέκνων, οὐδ' ἀποίχεται χἀρις.
ἀλλ' εἰσορῶ a τησδε κοίρανον χθονος Λύκον περῶντα τῶνδε δωμάτων πέλας.&ΥΚ τον Ἐράκλειον πατέρα και ξυνάορον,
υμῶν καθέστηχ , ἱστορεῖν α βουλομαι. τίν ia χρόνον ζητεῖτε μηκῖναι βίον; τί ελπίδ' ἀλκην, εἰσορῶτε η θανεῖν; τον παρ' Aιδ πατέρα τῶνδε κείμενον πιστεύεθ' ξειν; ς υπὸ την ἀξίαντο πένθος αἴρεσθ εἰ θανεῖν μa χρεών,
30쪽
συ με καθ' Ἐλλάδ' εκβαλὼν κόμπους κενοῖς ώς σύγγαμός σοι εὐ τέκνου τε κοινεών, re δ' ς πίστου φωτος κλήθης δμαρ. 50
τί δη- σεμνὸν σω κατείργασται ποσει, υδραν λειον ει διώλεσε κτανὼν
τον Νέμειον θηρ ον εν βρόχοις λων βραχίονός φη ἀγχόναισιν ξελεῖν. τοῖσδ' ξαγωνίζεσθε τῶνδ' se υνεκα 55τους ΙΗρακλείους παῖδας ου θνησκειν χρεών; ος ἔσχε δόξα ουδὲν ων εὐψυχίας θηρῶν αἰχμὴν τἄλλα δ' ουδὸν ἄλκιμος,ος ουποτ ἀσπίδ' ἔσχε προς λαια χερί, ουδ ηλθε λόγχης εγγύς, λλὰ τόξ' εχων, 60 κάκιστον ὁπλον τῆ φυγ πρόχειρος ,
ἀνδρὸς δ' ἔλεγχος ουχὶ τοξ' εὐψυχίας,
ἀλλ' 6 μένων βλέπει τε κἀντιδέρκεται δορὸς ταχεῖαν λοκα τάξιν εμβεβώς. αε δε τοὐμὸν ου ἀναίδειαν, γέρον, I6,5 ἀλλ' εὐλάβειαν οἶδα γὰρ κατακτανὼν Κρέοντα, πατέρα τῆσδε, καὶ θρόνους χων. ούκουν τραφέντων τῶνδε τιμωροῖς μοι χρι)ζω λιπέσθαι των δεδραμένων δίκην. ΛΜ. --του Διὸς με Ζευς ἀμυνέτω μέρει 370 παιδός τὸ δ' εις - PIράκλεις, μοι μέλει λόγοισι την τουδ' ἀμαθίαν υπὸ σέθεν δεῖξαι κακῶς γάρ - ου εατέον κλυειν. πρῶτον μεν οὐ ταρρητ, εν ἀρρητοισι γὰρ την σην νομίζω δειλίαν, Ι ράκλεες, 75 σὐν μάρτυσιν θεοῖς δε μ ἀπαλλάξαι σέθεν. Διὸς κεραυνὸν δ' ηρόμην τέθριππα τε, εν οις βεβηκὼς τοῖσι γῆς βλαστημασι