Herodotou Halikarnesseos Historion logoi th ́[i.e. enniá] =: Herodoti ...

11쪽

S. P. D.

Ainco SUO VETERI ET OPTIΜE DE SE MERITO. --Μ halmi meorum omnium ainaeorum, ad quem potius etiam ad Te, GARvI, Herodotum hune mittere dcterem. Tuo excitatus monitu et co filis eum tali habitu adornatum edere sum ames iis. mcisti siquarulo in familiari se one, desiderari sis Te multoriam Veteriam scriptorum editiones, quarum apta esset ratio ad uisi eorum, qui cupimtes legere illos et comescere dilimnter, non idcirco aut possent aut veneni magna volumina tractare, assim sedere infimam in ulvis commentariis allata Mint non a m soletasse praeclara illa et utilia, quae juvarent eos, qui maos doctrinae Iam ingenii causari re instituissent; quae autem alii quaererent, ea saepe aut mastra quaererentur, aut certe non sine mora et laia re inveni- Sensisse mihi talium editionum olentur necessit rem, qui saperiore seculo veteriam libros adjectis Varia a

12쪽

ommmotis, quas arbitratu suo excerpserant, in publicum emiserunt. Qui si eam rem paulo melius et peritius administrassent, nunquam puto fiaturiam fuisse, ut editiones ab iis procuratae in ullum contemtum apud quenquam Venirent omnino tam facilis res non es, excerpere bene atque utiliter: qui hoc optime possent,

si sere malunt ipsi de suo aliquid promere. Sed ob ill rum inspitiam vel negligentiam, qui primi tales editi

ne Concinnaverunt, Ipsaea earum nus damnare, I

consulti ac temerarii judicis est. Nam quod egre iquidam viri mutilationem queriantur annotationum a doctis hominibus profectarum, et eas integras exhiberi, ad resputesicae Euctrariae commodum et decus pertinere aiunt: non puto excerpere esse mutilare, ne eorum qui veteres legunt, unam et eandem Video rationem esse, ut omnes evehi debeant in altum Philol se. Iam inter scriptores eos, GARVI, quos ita editos V lebas, ut oriani leta ad usum facilem expellita esset, nominavisti Herodotum cujus quas editiones ab Inus, quae paucae sunt, ex iis una tantum Gla oviensis est, quae commo sitatem sorinae habeat chartarum odi

plicatanini, sed nullis auxiliis instructa illa, et in histeriis adeo rara, ut nihil ne visa quidem sit caeterae, quam iam et ipsae pleraeque textum duntaxat comprehensum tenent, propis mamtudinem serenae chari rum non possunt ab inanes aulantibus tractari. Hori tus moriunt os, quod mihi satis ad eam rem dodipnae ac dilimniis inbuebas, ut in intimi non contemnendmstudiosoriam partis accinyrur ad Hemiorum eo quo dixi imodo accurandum. Etiam, quod maxime arrexit mihi ad rem suscipientam animum, operae societatem obtulisti, et una in in Herodotem Musas layre oua,

13쪽

pisti. Norulum re lectionem Nolueramus, quum iter indu esset lonψnquum faciendum : ex quo ante- aam revertissem, corporis saletudo in patriam hinc aemerat: ubi ea Te ad hunc diem C in manere. Interitu em aliis rebus valde occupatus, non tamen

in totum n imbam sed quod varii libri consilendi essent, quod saepe difficultatem au scatio haberet,

quod vellem pro viribus opus efficere ac navare, quod pisum denique ossieri uini in io, res lentius pro le-bat. Quae quanquam etiam nunc abest a fine, tamen quod viae consectum et quod reliquum est, non puto corriparandum esse. Quoties, quantopere sit offenius hac tantitate librarius, non dicam. Illud videor sperare posse, qui Herodotum ex nostra editione lemmvolent, ab iis mihi etiam gratiam ejus arilitatis habitum, non modo veniam datum iri. . Sed qui mitiore librarium est ui non potui es hoc perenti neme, ut Mista primi voluminis, quod Herodotum Graecumsilit, partem priorem hiane, dudum a me Confectam,

finerem jam nunc evulgari. Quid totur in Herodoto tum recensendo, tum instruendo, sequi et agere nutam sierim, paucis sisnonstrandum est. Textum initio animis erat 'Vesitan anum exhiabere, nihil usquam in mutatur illum, correctis modomibusdam scripturae vitiis, et aliter passim interpuncta oratione. esselingius exemplum editicinia Gmnovi--ae a se conectuna dederat operis describendum sed

nec vitia omnia correxera nec desci ibentium operarum Mim, in torsis et spiritibus ma ne aberrantium, ΠΙ-iua camine potuit, vir et provem aetate, et caligantibus oculis, et inter morborum Vices hoc mouum

rems, ut ipse an praeiatione extrema significat Ruc

14쪽

vi PRAEFATIO.

Hi vitia Uintano minime linum vitio dabis sed ii secure illa omnia repeti sineret, is Mitinin omnibus se ne uteretur. Indicati me si caua e rore Paosdam scripturae, qui non sunt in ionis et O- ratibus. Pagina 32 linea 54. editionis in anast,

αυτον τρόπον. 3m 9 l. s. iv, 47. 4. ποταμο x αυτης, pro ποτο- τε δι' αἰτῆς sutum ortum ex compenssio scripturae lecto aluer ac leo des at ut Iis, 18 si,14. 4. 4. δε πρότερον εἴπον, pro οἱ καὶ πρότερον Met a. 176, 22. s. si 148. 3. a και προ νοτον, - εξ δε προ νότον. Quod σφάλμα, nescio Piomodo hic a me sublatum non est: Glita, nam non sernwl occuriit. sublatum videbis, ut 332 6 I. s. in Il5. a. ubi pro : ara τε καὶ απολαχόντες, reposui, επι -δε ἀπολαχοντες. Erratorum in tonis, eorum quae non tribuas rarum incuria duo nera sunt Inum est, quum Uintanous ex uno aut altero codice scripto Salinum. restituens, multat vocabulum, tum mutat tono, ut secus. Ut 35 78. s. i, 2 4 ex ορος - ουρο, α 32 3I. s. iv, 82. 5. ex Ams, αε, pro eo quod opori bat, ουρος, οἴκε. 188, 57. s. si I73 13 et alii aepius. τοῖα mutat in τοίσιδε, non, ut debuit, Iu τοισιὼ, vel in τοῖσιδε. Simili offensionemronorius quum m αμ

15쪽

Ebet multa indicare ut 45, 35. s. h 8. 14. οὐδὲν - - ετι. 56 6I. s. i, II. 27. ος ἔριε προπίμ πωνὰ Quasi unquis inclinari possint castis pronominis prim-

per nae, o a αρκτικω servantes. 124, 53. s. si, 43 15.

-ομα - δαιμονος, 'Disνομά τευ Δροσνος. Est enim significissio ἀορατος. I 15 47. s. si 29. 1α σαολιὸς δὴ - , --περ- Μαί-νδρος, ἔστι o Naιλας. Γ'od fieri mni potest, id haec scrip tiara fieri postulat, ut et conjungis et thunm inter se uno tempore haec duo, Μαίανδρος et ἔστί Nam intemunctio sem post αί--νος, jubes id minae re verbo ludit sequitur separaret iraelinatus autem vecti inius in idem ornen jubet

16쪽

usii PRAEFATIO.

alterum oum vero copulare. Superiores ostiones o

serunt, a τάπερ οπιαίανδρος, ἐστὶ ο Νώλκ. Em scripsi et hoc loco et sintdiuus alus, εστι. Quotim mina hocv aut non est inclinabile, ita scribitur quoties inclianabile quidem est, sed impedimento aliquo inclinari pretabetur, a M. Rosociae Graecae partem eam lumile inclinatione toni est, videor mihi accurate dissicisso: primum eius partis caput libello exposui vulmo ante aliquot annos reliqua duo capita similiter explicata ubi per 'ccasionem e sidero, quae hic a me dicta sunt,

neque es scuta neque incerta esse videbuntur. Hui modi ergo vitia ut coriimrem, operam dedi, et speronae pleraque omnia correxisse. Perpaucis locis, quM alias conquiram et nota, , seactor me ipsum eriore vi latum depravasse quod rectum erat. Ut si, 6. 4. INRIdebui scribere, ταυτης ἄν ἔπο, sed relinquere, ταύτης ων arro-. eo enim praepositio nomini ad Piodi

seletur postposita, etiam tum αναστρέφεται, clinando hu-ter id nomen a iecipiam aliqua particula media inte cedat. Sint nec ista perpetua ex tio est. Illud a terni bis quatuor prioribus libris a me factum in un-mulenter, quod editoriam omnium exemplo posui etiam ipse magna inci,nstantia, nunc ἔρημος, ομοιος, et quae sunt meris ejusdem, nunc vi εος, μοῖος Ioiam et

vetere Atti dialecto ἐρῆρος οροῖος, pronuntiari s

litum erat: n i Herodotum credimus, τον τῆς Λαδος ἄριστον κανόνα modo voluiste, unis noluisse Ioniciun prosodiam adhiberet Interpunctionis vertimam quas mutationes sena desis breviter sic habe. Cominata et cola, exemplari periorum editionum aut novo ervore passim deficientia,

supplevi di, abinulantia ejeci loco alimo posis, in suum

17쪽

PRAEFATIO. la

r ara morum quae temere civi ata erant, multa Motur consuetudini Herodoteae, aut sententim de m bant. Ut 183 99 si 162 2 οῦδε, ἐπεί τε ostri ριε- νος κατ αμίαν του A. Wrίας, quid exspectas ill tum iri λ nempe quoniam inter o δὲ atque una. ἰανεί τε comina intercedit, exspectabis illatum iri verbum ejusdem personae, de qua sermo est: at sequitur verbum

minis rτίων πιμε στας, περά, οι κυνέην rigostri, deta est, nil interposito continatis, ο Ἀπεί τε ἀπικόμενος κατ λαριζαν του ,γυ πτίους. Ac meo j - scio semper. δὲ πεί τε, uno tenore stritiendum est, etiamsi vectum quod oratio consequetis inseret, quillam est perionae. Quoniam tamen ubi talis constructio est, ibi comina interpositum non ludi lectorem, si in locis

endum est, non cum λαζων, sed Cum απίκετο --31, 34. s. i.65. 23. ως γαρ ἐπετροπευσε, τάχιστοι μετεστησέτανόμιμα πάντα. Etiain superiores eclitores ita haec verta listinxerunt. Postulabat consuetinio Graeca, Herodo- te cludem cine, ut sic sistinmeretur, ς γἀ .etra

et Ara τάχαττα, μετεσπιν τα νομιμοι παντα. Idem error aliquoties admissus, conectus est a me, ut 37,

18쪽

n PRAEFATIO.

que, ua int 'unxeriant, colo posito inter χώρων et ἱήνω. Etiam Vallam sic inter planxisse, liniuitiar dias Bino: ne assim eam hac pari quisii Iarn in castigatorem. Sequuntur elancephalas cie anus, et Durm Gaulus, Vernaculi transatores Quid, quod jam olunxit rum in ' Ιρα- sive, ut apud eum scribitur. ρο-

σοι, cum simo iritus densa, τοπος Λαύης, inquit, εἰς - μετ γωγον Βαττον οἱ Λαυες. Vix alibi depravatio in or a falsa interpunfitione Riri potuit, quam hic est in Scire vis ut interpretentur' assa Baul ne eos Amri prum excivisent, serum resu est ad lac isti is fiscientes ter diumetum patium metinnas ani mari reterent. E Gutem huic loco cimen naso Gemmanus: selehes dis Theraei hewiuro, tun haben fessi Paeni egem Abend und n eine andere und hespere

19쪽

limam interpretationum sensus per se laborat, argue Pretri molesti essem, GARVI, qui celeriter et me a riuae perspicis nec siquis admonuias pariam ipse animae vciis, hincem eum constituo. Illa duo vitia not tm, quae Vitia esse apparet consuleranti et quid antis, cesserat lo in istum, et ai cons ua1ur. Habit bant Grare, Mirin, locum nidusimis ossibus Haesectum, et qui flumine rigaretur. Hinc eos quum abugere vellent Afri, ostentariant iis meliorem agrim , POL scit operam ipsos illuc ducems. Nihil video in Hemisti Verbis, quod In viat, quo minus cretam ab Afris hanc ostentationem obtentui sunt armem, ut Graecos alio amoverent. At interpretes nostri Wilunt Asmatam stultos fuisse, ut revera locum iacerrimum omnium Graecis ultro monstriu ent, et eum vi advenia quam a se possideri mallent. Sed locum istum pulce rimum, qui ilicitur laesa, eum non esse, in quem Gra cos habitatum Afri deduxerint, ammento illiu - φνω Herodotiis proximo capite Ibinnarrat, nam exercitu Hversus Cyrenaeos veniente, hos instructis coplis in Iras locum et ad sontem Thesten obviam pregrinos, si cum illis conflixisse. Irasci tur Drenaeis ad orientem ducti sunt loturivitatum Graeci ab Afris non in locum Irasa, sed per eum longius o M lentem versus alio ad Apollinis sontem Cyrem, ubi Cy rene post in condiderunt. Em clariun est, Herodoti vertis fio in interpu-nda, ῆγον δέ σφεας ενΘευτεν ει Mias ανα-νωντες προς έ περ ' mallemi I m, genatim alia καὶ τον κάλλιστον των χωρων Αἀδαξιόντες οἱ Ἐλληνες μὴ βοιεν, συμμετρανσθώοι τὸ ωρ τῆς ἡμέρης νυκτος παρεξῆγον. Sensus est, Quo illinc αναι- rila exunt ad occassae versu re ne is ore,

20쪽

pudererimus Graeci transeundo per eum id rent, σι secta diurni temporis menstetra noctu eos tradux unt.

Qui plurimum polluit sensus et judicii acumine, . Reistius, jam de vitio veteris inis infitionis monuit πων in suis Mimadversionibus ad Graecos Axi stores. Utrum id etiam inmiscellaneis Lipsiensibus antea fecerit,m scio. Si non secit, aut si recentior interpres eri nicus Herodoti non consuluerat ista istellanea, laiulan- ω est hic interpres, quod ipse loci Herodote vitiosam interpunctionem correxit nisi quod illud προς ἐσπέρο.de tempore vesperiino accipiens, non de pia vespem tina, rursus in alium retorem lapsus est. Nam quod non rotundius loquitur, minimum hoc ejus vitium est,

Jani orio es inius cola nimium quantum amavit pio punctis, neque orationem distinctam rerum varietate, curavit etiam interpunctionis varietate disti Mere id niihi non est visum imitandum esse. Sima iniere tionis quae dicuntur, ubi post interemationes obliquas posita erant, quod tamen sedium est non semper, mo inde a plagula E sustuli: mpterea quod nullus alius eortini nomini usus est, nisi ut moneaut v ceni in fine surgere debere sum autem Vox u qui recte interio . non us qui oblique Sig' pare theseos nonni tuam, ubi nulla erant, posui, Vel peripiacuitatis adjuvandae caua, vel ne oratio quae nondum