Diorthotica in Cornelii Taciti Dialogum [microform]

1쪽

Nationat Enclorum nidor in Humanitias

2쪽

COPYRlGHT STATE MENT

3쪽

AUTHOR Schopen iudwigTITI E Diortholica in Cornelii Taciti Dialogum. PLACE Bonn

5쪽

UO m

eli m

7쪽

PRO GRAMM

1. Dium otica in Corneli Taciti Dialogum. 2. Schulnachricliten. aeide vomisi recror.

9쪽

Anio aliquot annos a Carolo Bartholdo e inrichio, priusquam infelici suo salo

Begimontium russorum hinc discederet, dono acceperam varias in Tacili Dialogum lectiones e codico Farnesiano excerptas, quas patre mortuo, in scriniis eius delitescentes inuonerat. Ea nactus erat Heinrichius, quantum coniicere licet B. G. Niebuhri beneficio, cuius singulari industriae contigisse constat, ut librum, olim Romae in bibliotheca Farnesiana asservatum, inter codices Neapolitanae bibliothecae Regiae Borbonicae reperiret. Verum cum Niobuhrius non amplius uno Aprili mense a. 1823. Neapoli degeret, vix satiso otii ad Charisii Artem Grammaticam, cuius editionem tum meditabatur, cum antiquissimo eiusdem bibliothecae s. conserendam suppetebat. Tantum aberat, ut codicis illius Farnesiani, quo iam pridem Iustus Lipsius Romae maximo libelli bono usus erat, iterum excutiendi onus sibi iniungere Ipse certe in litteris, quas eapoli datas Com- montarii de Vita immortalis viri Vol. II. p. 508 et 10. continent, do opera in Charisio feliciter a se posita bis loquitur Taciti ne verbo quidem usquam fit mentio. Itaque dudum suspicabar, iebuhrium libri Farnesiani collationem, ab Immanuel Behkero in lucem prolatam, non sua sibi manu parasse, cum, ecce, schedulae illae eius ipsius viri docti, qui Niebuhri mea quidem pinione operam suam commodaverat, nomen Supped tarent in extrema enim collatione, quae docta in hominis Itali manum reseri, haec legitur subscriptio: Conferebat Neapoli Salnator Cyrillus IX alend Naii. Annum non addidit, sive oblitus, sive quod Niebuhrio schedulas coram traditurus nihil attinere batur. Nempe qui Catalogum codicum Graecorum uss. Regiae bibliothecae orbonicae Neapoli a. 1826 edidit, Salvator Cyrillus alium enim fuisse nemo mihi persuaserit iam inde ab anno 1822 eiusdem bibliothccae praesectus secundus erat, ut ex rid. Blumii nostri Itin. Ita l. Tom. IV. p. 29. cognovi. Ex huius igitur Cyrilli collatione, quae qui que soliis constans, e regione textus ed. Bipontinae II., sectis paginis, codicis Farnesiani discrepantes Iectiones exhibet, Niebuhrianam quam vocant collationem tanquam ex fonto ductam arbitror. Est enim inter utramque, summam si respicis, mirus lectionum consensus hoc uno disserunt, quod Cyrilliana multo altera locupletior est. Id ne cui fraudem faciat et coniectura meae fidem minuere videatur non dissimulabo vereri me, ne Behherus collatione Cyrilli, quam a Niebulirio integram procul dubio et accuratera

10쪽

seriplam acceperat, ita pro editionis suae conSili usus Sit, ut non nisi cederet, quae incinoratu digna ipsi vidcrciatur. Utcunque re Se habuit, non ingratum ore spero, si quidquid apud exherum aut deest aut aliqua ratione a Cyrillo dissidet, id hac oppo tunitate, quani diligentisSime potero, indicabo non quo ad ea, quae aliunde de codice Farnesiano innotuerunt, novi inde mirum quiddam asseram, sed ut praestantissimi illius instrumenti critici nolitia fiat certior tinusque erroribus obnoxia. Sicubi lectionibus sigia B adscripta legitur, Scienduin est, editionis eas esse Blpontinae, quas cum Cyrillus silentio praetermisiSSel, non iniuria Behkerus, quamquam plerumque, ut par erui, dubitenter, odici ipsi tribuit. Quod iudicium licet in univcrsum consensu eorum, qui codicem postea inspexerunt, ali comprobatum sit, tamen non deest, ubi virum κριτικώτατον ratio sesellerit. Eiusmodi lectiones sterisco notavi. Denique o illa quidem Farnesiana, quae nimio brevitatis ludi Behkerus interdum Ernesti annotationibus nullis cancellis socius inseruit, millenda duxi, ne qui forte, unde istuc ven

rint, miretur.

ED. BE E. II. p. 496 l. Sepe Q. eloquentiae M. Eloquerιιia semper cum diphthongo scribitur in cod. Cyrillus 10. mihi add. 497, 4 caeleberrima 12. praessus 18 et Om. 22. apprehendisti 26. Leges quid Maternus sibi debuerit et gnosces qua audisti, quod Si qua misit 498, 1. recitatione B T. Obmissis. Verbum omitto, etc. eadem orthogrsphia scribitur, quoties occurrit in cod. S.

Cm 12. Graeculoruin 13. aggregares 21. causarum B. 499, t. mihi salis superque 5 in iis cogitationibus excusent . gratia B. 13. et ego

enim. 14. inveniri non patiar Maternum societato plurimum dolandi sed ipsum 500. m. prospere B. 10 loricae gladius 12. sive in iudicio 14. qui B. 501, 2 aliquo b. suam add. 12. Orbis 14. aegressus. Siescribitur hoc verbum, ubicumque occurril. Cyr. 17. coram 8 quemcunque orator induerit B. 502 6. Inliorem 1 l. oeliciter 14. tum abire non in alio oritur 15. nec codicillis B. 17. et in urbe nos dum apud 9. recla et indoles 503, 6. propriunt 8. non minus esse l0. illis alterius IT angustia B. 504 4. aegraegius . contemptus . civitatis B. ante donec tam et quam ac m. 26. et tibi 505, 1. nostrum 22. goniuinis ossilia ut quae 506. . penetrat nedium ut per tot 17. et ante epigr. m. 507, 2. tandere T. at tu ante meditatus m. 14. et add. 17 Parant enim quid me non minus diunccusare oratores quam per laudaverat 508, 1. Vatinii B. I. et hodie B. 4 de iungere . cuiusque 13. nec in strepitu 509, 1. abundabat B. 2 qui B. Messalae B. 17. secretum B. 5l0, 1. an ante quod timent m. 6. solicitudinibus T. cotidie. Semper eadem orthographia scriptum occurrit in co