Herodotou Halikarnesseos historion logoi 9. Historiarum libri 9. Codicem Sancrofti manuscriptum denuo contulit necnon reliquam lectionis varietatem commodius digessit Thomas Gaisford

281쪽

9. υ καταπροαξ ψαι Pro ου αν- εὶ Vel υκ τιμωρητὴ, non impune, veteres etia in dixeriint ob ποοῖκα, Iones o ποίῖκα, id est υκ ἀμι Oct 532 vel ουκ ζημίως poema, inn, iterces errat sagittis iis bita. II in Ionica Inanavit sol in ara Ouuenui, o καταπροίξεμαι, non iv pune lati in n. Miror ii in notis adiuuites Arist. sula Casaiit,olii Oimine vulgatis, dicatur illiti Altieis scriptorious familiare perhunt ouod apud ulluin, ouantun ro coruor, ii vellitur ii Si Aristopnatiem. Quin ini pleus Attica duntaxat transsumsisso Visse uir in uoti illianas Dirandu Oinaul;is illud στοι καταποοίξει. Non nisi a jul'antinus adhibitu in invenietui', ut tu istud, ita ni dii piter Biet, non in pune feceras, Vel lixeris, ουτοι καταπno ει Οὐτ δι ων, aut λεγουσα Τουτί. Vid. Arist. Vos p. 357. Tnesin. 573. q. 433. In uni te ni sensun ud Heri tot semper veribuni ingitur participiis lib. III. c. I 56. o δη ἐμέ γε ο δε λωβη-μενος α απρο ἱζετcur non 8ayte cum in pune feras Plo me se nn titavit rcf. V. 105. VII. 17. atticipii loco non in is pro nona iiii s-Te secundiis casus accedens e imo Vini Iulit mi senili, insultandi- e , at die Gleo et lain despicatili hao Gidi. Mulier indigii a Dunua in Vespis Aristopli. s. 1387. νεοι, μα τα θεω , καzα ποοίξει Μυρτίας. Ber lenis in teipiet a iura Ita me dirae ament, ut tu non iv. une illuseris Murtiae, et in lib. v s. 242. Scho astes ad Eq. 433. Optini cepit, ου καταγελάσεις μου χωοῖς ζημίας adforens in eani reni Herodote a Iuἱ ι d; ti , et innibi iiii Ai chilochi, restitue mimi ex Etyn ologo . 689, 3. Ἐμευ δ' ἐκεῖνος υ καταποο Ἐται, non ille me Sic impune reve it, innitus fuit Lycanibos.

3 2. Παταικοῖσι me Pataicis Phoenicus egregie, post pali gerupi et Ilochait uni Stant eius ad Aescnyli VII. conti . lieia 2 Id. In trireracium

proris locatos Noster udSeverat; ἐν ταῖς ποίμναις Sive Vpibtcs claOliastes, nescio uti te. An ἐν τῆσι προνησι ii in codice victit Id suspicari procli 3 e 1Orot, nisi plui a Pacliae ala sona, uti alias patefi0i , adscripsisset saepe Scholiasten uidus solis Inure excerpsit sol lasse et Hesychius. Iterque Pataico in lippe D; ivluin ponis, acriter' correptus a Wintono, Di Sse It de lina Suniailitan et Plioeni C. p. n. , ubi Sidonio runt in unio, Diodo i doctu' 'ecte perspexe it, R ivis prora deos tutelares, Sive Pataicos, Stentat. IVESS. Coni Ilunnice iiii opuscula . I. p. 416. d. Berginan. 333 3. γω δε οἱ σημανεο utiari Ata inuni haud de Diuerat. Ex pilicet Scripti a To δε σημανέω, illi declara Do sui navit Albi escnius. I idelio I. 75. ην γω - σημανεω et IV. 99. γ δ αλλως δηλωσω. Alia non Stipo. Id a lj linget e alienuna non ru, πυγμαίου ανδρος μίμησιν UtDer-le in in de Ust. De or Ca Dir. cap. I. p. 43. e Itisse fortis Si e robusti iii ;nagine , caussa ex Conparation Cttna Vulcano falaria, Pt Propterea ODuSto ad inoduni sun ita, uni silaod rex misi in G, em s

282쪽

230 ADNOTATIONES

Ege niel. XXVII. II. sint vim naenalam torosis. Venini Vuleani statuae suerint-ne ea, ouani singit II ero ii ex fornia, quis docet ut Iaana se muῖοι ex ΕΖ ecniele indis ni Si si honiunciones Aquila, tactus interpres , sed ei Duni Ve' O recluere Suefiis, ta ua Gamma in Pi O- Plaetae, ita C Olbitus, mor αίους fecit, secutio ue Latini lint,pi ae rit; nnittis et randi ac catillandi uias a. ESS. - Qui pranatis δε vim iri δε ni scripsit, eunt thii Daveriit δὲ particuIa, in posteriore

3 2. εἰ γαρ τις προοεRI Respicit, ut Herod ii plura, Sopnista in

Di Ss. πεδει Καλου καὶ αἰσχρου, in 1 a n . b in agor. Pug. 15. docens, no adero urnibus esse honesta atῬle turpia, sed vinia rivorrem institiuis judicari, si ruti loquitur Omi. Nepos. Qii Haus id suevi inus Usu diutui no natale Oluni, palmae leges, ut lite instituta ni a j Omini, i a aliis pulcra videntur non in i Dus , hi lintria ae , Sic receptu Iuni Consuetudinum tenacis finias. Vel li 0 SOItrin, He I Onoto itidice , CRInlib SenHIguet' et lenientiae, Quod Aegb pii Omini sacris violatis religiosos ritus habu et it Iludi Uri AI K. S. P μονούντων βασιλέα ς, σας Pindari petitu ni e ca In in perdito dici in prinitis e nostiis scriptoribus adhibuit post Ierodotitan Plato Gorgia p. 484. . atque hinc etia in crinii nandi Platonis reipua Occasione In Aristicles in alte in Orationuni, Ula Opposuit Gorgiae tona. III. u. g. 89. Mean inisse de Duerat optrista, saepius in Politicis de Lege graviter disputante imitatunein ista anten Pindam uspiam alii iluit laSse , praeterquani in Gorgia lii aliten non e sua Vel Socratis 33 sententia loquenteni Philosopli una uilvei Azim Nn, Veni refutat, Culli leni ista sacer dicenteni ut et ali i a Piibus Machi avellus et Hol)besius non vata dissentirent. Pindari Octis, e cliolias aliquando

supplendus ab edito i)e, in Platone sic In ea potet it Opinione part in ex Aristide restitui: I ito ὁ πύντων βασιλεῖς, οναεων ε καὶ ἀθανὰχων, Gγει δικαιῶν το βιαιοτατον λαεοτάτα χεοί. εκμαίρομαι Ἀγοισιν πιθακληος,

hanc sententiani locus non adnituis . Suspicor illa Callicleni atque alio etiani bus Os, Oniis Sis, quae Odia tali tutor aeuut Onique, liis a Uecerat vicina. Priora inclari Verba Nόμος πάνrων βασιλεῖς, ut ni paulo Iuli a forsan e Platone petita, ad nil ueriint Chry- Sippus, Plutarchiis , Dion Cni)rs. Cleniens Alex et a in D lichus, quoruna lilii Oea haec scribenti vel santii ob oculos. Velius brili agorei lex ueterii a laturae, sive recta ratio, licebatur πατγη καὶ ἐγεμωντων γεγέλαμ μενων νόμω . atque anipli Asinii noni in is hon Oi e dignus Acio

283쪽

illis it Magistis ti bene nil ni iiii strii nil PIaeceptis Stola Plor. P. at d.

G. i. os δη Vid. Matilliue r. v. g. 289. 40 3. Auασις Πολυκρὰτεῖ Graecor uni studiosissinius iteras sol te de

284쪽

novisse nareat Amasis, στις ἐς τέλος ου κακως ἐτελείrri σε og ὁιζος:Om Huu Fnem respiciendun Solon Dionebat, πολλοῖσι δε ὁ υποδείξας ολβον υ θεος προὐρίζους μνέτρόφε. Qui Solonis illud cuin Croeso collo-mii uni hanc etiani confinxit epistolam Hera, lotus ab illis hoc noni in noti facile reprenen detuliis, qui historiae cursum lationi Dus in imbectis si Di libenter patiunt ita ab ist0ricis Graecis et Latinis interi'un Pi quibus excipi i ui sus ac in alte posset Siciliensis Dion rus , Si per Messenios Iebnuin et Aristonieneni, uoluunt et ne O- tot uni 3 micus uno liceret A , CK.

Ib. d. λέγειν init sina plicius et per Orienteni lini pro Datius nae in pistolis et regunt eductis sonii illa. ροίτης Πολυκράτεῖ δε λέγει, c. 22. hujus ii sae. Xerxes in nucyd. 1. 129. Ἐδε λέγει sic o ιλευς με δεῖν. Παυσανία. R saces ait Hierosol ni ita nos II. Reg. XVIlI. l. 'IUN D rta, τί δε λέγει βασιλεῖς των σσυρίων, sicut IX. 140 Mαρδόνιος τάδε λέγει. Quani dictionis sint plicitate ni II. Stepli et Ra-ynelius inlatulatana nolueriint ESS. Ib et θεῖον - ἐστὶ cto νε μὰν J Veriore ni uic sententiana Platonis oppostlit ut die egregia notavit Vesseling. supra ades. 32. Atilis iudinis toricorurn dicta liniis etiani vi de Duntur invidiosa cogitanti, et ὁ θ εio Deum esse utiorem, O . ro vindictam divisain, Viligo dictant 1 ε μεοιν quo Deus Se sititit Ulloi', Supel'bis Videtur diciturque φθονερός. Talis Oes videi poterat, Quando nunc Φλαβε ἐκ θεοῖ νέμεσις πύλη ib. I. 34. vi l. sinis libra IV. Periai utantur in lituis illa ni ista duo Iocutiouiluis qui suspicione ni anaolie Dalit Ir ara'0gantiae , Ut DO-iunt, υ νέμεοις dicebant, vel o φθόνος vid. Eis ner in acobi Ep. III. 5. ποο0χυν τυ P έμεσιν, Sive τὴν ὁρίοTειαν. Dei glori ad Alcipni .

P. 139. et Givili initiarit. p. 332. alius illini Sophoclis Plii loci.

285쪽

Plauti iid. IV. 4, O. Tacita Ona 3 mulier se per quam loquens; vitae pie leuit ac L. ixi lib. V. l. I. F. Gronoxius. Vas κ.

III. J0. p. 207. WESS. 41 I. ussi'J σῶν et ἀσῶσθαι saepe Hippocrates de fastimo et tri

c. I. a donychem eam gemmar fuisse constate Ostenduntque Romae, si credimus, in Concomitae delictro, cornu aureo ligusti dono inclusam. Senuit ii Solinus, uti solet, c. 33 sed, ou OG Salnius ius et octia I tiis docue Iunt, I runt en . Hei Odithun tiae aena utatur in re Paus; nias

VIII. 14 et ZetZes Clii l. VII. Hist. 12 I. recte ne odii lini electis si uni perihibentes , qui Rhoeci filius aliis uti Da Ouiro extre Ino lilii oPranio. Leopardus Eniend. X. 25. Dene de Velemini hoc dissensu. VESS. Ita εργον εοδώρου του ηλεκλέους Telectent duo uus in locis ausanias adfirmabit Ilib. X. 38. et VHI. 4. ut si nae respicit Herodotea: O1οδώρου δε εργο ην καὶ επὶ της λίθ ου της μαράγδου σφραγὶς Πολυκράτης ὁ Γλάμου τυραννήσας φόρει τε τα μὰλιστα, καὶ ire t in lege est ij περισσῶς δη τι γύλλετο. Rhoecus istis in locis Pausaniae nien Oratus, alaricus Theodori, illis suis indidisse utetur noni ina electis et Theodoti at que hos esse suspicor Diodo I. S. ulli Sque leni Oratos vid Messet ad Diod et dum iis in Catul Arri f. p. 210. V CK. 42 2. Valla Ilerius χωρήσαντος δέ οἱ τοίτου a janitore perrat Mcs X- pressit nant in χωοήσαντος δέ οἱ του πυλοθρου in sciae lis irendisse, si qui leni nullulia in S. et V talis Scripturae vestigii tui, ad Geden utinadis licile est. Σωρδειν et προχωρε, de feliciore successu MuSae amant, V. 62. VII. 10, 2. VIII. I 02 etc. MESS. 4. μέγα ποι εὐμενος Ταῖζα Rabitur an initis in partes, occine retineat, an S. V. μεγάλα ποι εὐμενος, cui IX. 11 O. ipsis dissentientibus, Iocus est. Dedit II. 12 L, 4. v κεφαλὴν μιν ὀπτεσθαι μεγάλα βοῶντα. Habet Polyaenus VII. I 0, 8 p. 629. καὶ ἴγάλα ἀναγελάσας iuuarat.

ω'. 282. ἐν δε ε οἱ κραδίη μεγύλα στέρνοισι, πατάσσει. Tum Euripid. Androni. 188. οἱ γαρ πνέοντες με; ύλα. Quae dictione ni satis adfirmant. Egit d'Orvidius super e talent ad Chariton lib. IdI. p. 595. IVESS. Vari ire Orationen an at Oster quare facile credas, placuis Se nilne ei μέγα in Sing. cuni plurali παῖτα Oiis tolere. 1 aeterea caeditatius est, μέγα hic a nonnulli in ξγύλα nilitatuni esse , quain vicissint. CII VEI GS39 6 οῖα καταλελύgii κεJ Una altera ea ruini auctius hic non Spernerent: Tre ποιxisαντί μ ιν οἱ καιαλελαβήκεε, quae facienti qualia ibi a idisserit:

286쪽

234 ADNOTATIONES

exempla praebet ortus in ε. lilbi λελύβηκε et καταλελύδε κε recte legi intur apud II ei Od.IlI, 65. VlII. I 22. IX. 59. 60. Flexus est Ioni cus Phere de L. ae I t. . 22. νουσί με καταλελύβηκε προσλελύβηκας naturi Eusebius Stobaei, i, 309, S ubi γενόμενος nautandunt est in πενόμενος. ελύβημαι iusti a Maiaera in limpillis uaccnis, designati, in Bilbi Coistin p. 482. 1 cliis ne te in Arenali sine, τῶς μεταλελε βη-

43 2. οὐδε ε Δεκα Synesius Epist. XLVI. Aniasidis institutuni liatici prolians, id laudat, quod Ol Crutis calantitati, si ea uini Citiae I enun

287쪽

bus αυrέων ἐκλελοιπόχων ἐς την Ιελοπόννησον ovibus citra talem ellipsin tenax giatia non perseverat iit. IX,SS. 46 2. τα μῖν πρῶτα λαθόντα Si Plutarcno sicles, responderiint anilis Lacones, α με πρωτα ἐπιλελάθαμες, τὰ δὲ στερα ου συνη αμες, δια o34I τὰ πρῶc ἐπιλελῆσ2αι, Liaconic Apoplitiae gni. p. 232. D. QUOIun POStrenia Spartanani fortassis brevilo 1entiani dedecorant, et ima pondus addunt ut sue auctoritate ni scalpturae com unam et V MESS.Ib. o θύλακον ἀλφίτων δέεσθαι Μelior ni eo judici Vetus e StIectio τον id est τοῖτον Γλφίτων δέεσ9αι, aut, quod hic praetulet in , τόνδε nenipe δεικτικῶς huncce, queo digito lonstrabant, accum ina- nev salina indigere, tuu adeo tacendo dicentes 'di ἄλφι οὐκ νε- στιν ν τω θυλίκω. Illui τόνδε et τουτονὶ sic in priniis conioedia res tentat. In Aristopn. lib. I 145. τουτονὶ πρῶτον λαβε Beri ter ratum Bacculm D inae prius accipe. clarit 6 ύλακον ίλφίιων δίδωσιν αὐτω Vulgatur in Av. 443. M τ ρχίπεδ' λκειν, μίμ ρίττειν M. O .c O TOν, ουδαι ως ultimas non est i Inota coni Oediae Petulantia, Iri, δ' ob δ. scribendunt esse fatelauntum e lite in Oinici tantu in Tragicisque, sed et in Oratoribus et Itistoricis niuita pendent ab actione iiiiii re- Praesentanda. Exeniplo sit nolunt illud, quod Pe Ihibent Statuae nion uinenti Saidanapali inscriptuni, Ἀσθιε, πῖνε, πῶζε ώς τίλλα τούτου οὐκ ἄξια apud Uien XII. P. 530. C., lai ad obto recte critiit, τούίποκοοζήματος ἔοικε λεγειν cetera hu ius nor facis, diguor an crepitus ni inii uin quae leguntur ali Di, istitis obeto Sunt interpIetuinciata: id. Nouhie Diss. ur Sardanapale p. 384. Ista pro Stant in Append. uti c. Prov. p. 12. et ἐφεσTo τω μνήματι γαλμα, πλο ης κεφαλης χον τὰς χεῖρας, πεποίηται σι αναποληχοῖν G δακτὐλοις COITigo , ως τινα απOTελοῖν ηχον τοὶς δακτυλοις f. Eaden hac opera in Schol ad Arist. Ran. s. 944. Οὐξοντας οὐδε τουτί eniendaIi poterit, εικός αὐ- τον ποκρ Tosντα του δακτύλω εικνύειν aes, Oso TOυτί Vulgatur πρα -

288쪽

Luparra domo et lectitio, apud Aelian ar. IV. 11. Non alia Laconi inisententia. Sanii panari una, et a Cuun Ulide In in aedilina collocarant: addiderant, τον θύλακον ἀλφίτων δεεσθαι. Id Spartani motumni nitae loquacitatis anilia iit satὶ en in stis se stensum panaitat . Res lanii est ex Sexto Empir est Itb. II. Adv. Matheniat. q. 23.Jp. 293. iiDi Chioriani legatus, cum alius in petendi Ob multum lo-

δεομενοι σι Σαμίοισι στρατείοντο, ς τιλασθαι βουλυενοι, non adeo α.mra s, ut indictae sumendae cupidis auailiarentur, quant ut ista Dulicarent injurian Mi illatum. Apud tuta ich. t. II. p. 859. C. dixisse furuntur Lacedaenio nil o βοηθουντες, Ουδ λευθερουντες, αλλὰ τιμωροίμενοι Σαμίους στρατεύσαιντο Auzilimn altera ferre in injuria propulsanda licitur τιμωρεῖν, μίνειν, et ἄρ γειν Sed et μωρεῖσθαι, τίσασθαι, ἴμυνεσ9αι, et ἀλεξασθαι Significant sibi illatam indicare. Hud IIerodoti haud ratissim una, υκ ουτω- ώς βουλόμενοι, quantilliini Ri1sset Gio novio, hetoribus conmendasse inniliniis aliqtio locis designatis III. 120. VI. 1. VI. 08 ου κατὰ ευνοίην ουτω, ς βουλόμενοι I AI K. 3. κῶ ζώων ἐνυφασμένων Haec reda igitunt liniana Hist. Nat. VIII 4 S. Plurisitis ero ii iis eaere, tae Polyntata appellant, Aleaeandria i)rat mit ni agis et ianicis. Iissi conjectui a de Ilulaeis Alexaritari

ius ni odi erant Cherubini et Sera phini, ut scri Dit, intexenti Diis ad Catuli p. 96. Ars enim in Aeg3pto Alexandria niuit Vetustior, et, quae Iudaeis ad meantur, sine locuplete teste. Verunt ista Mus non sunt teniporis et loci. Meliora lini de thoi uce Anausidis Ilii Ar,ao sacrato, tib XIX. . . et Aesan. Nat. n. IX. 17. in UIO A ασιν ex

ore ,--ἐών, et sint ilia; sed de re laus ante diversis: IV. 46. IV.

I 47. et 17 5. lib. VI. c. 52. de Eur Sine ne et Procle, τούτους, inquit, ανδρωθέντας, αυτούς τε δελφεοῖς ὀντας, λεγουσι διαφόρους εἶναι τον πίνxα χρόνον της ζόης αυτό- Ἀλληλοισι. Ad istana rationen si Dic lege

Τες ευ υTῶθι in γενεες, Vel μογενέες, Vel iniit quid, nihil hic esset inayediti nam Ie vera Corcyraei uni Corin hiis ejusde In fuere generis atque originis Participes, Corintlii Ortini niti ippe Coloni Sed, ut Ia naa-jODDus siti debebant, iii Dentes ne lectui, Opi Dus et in Ira inii, nauit -

289쪽

mio potentes, ala antinuis siniis is die te Iri Irortibus in 'ra viscera sae vienses Hula gessere cuni 0ribilius, vicinis Allienion sit,ias disci, iliani 0 entii iis, illi Ii su i s inter Se vii 's colliderent, titilissi in a. x i, CK. De tenipore de luctae iii Core Vi ccii coloniae, non ii leni nini uni optinio Euselriinu si Selli consultuni fuerit, Olbui . Viii a Corintlitis occii pati est cujus vili dena Sententia in luna cane ei testinioni Dino in V. 6. stzii Hire OIiiit, a vel a Demavit PitI usae sint initia deserinunt ut , ni illa cor . Hae Sua a VI. p. 41 - 269. D. Vene

de unicenti, adjuno sub Ol In p. XI. Tiniaeus vel o in clioliis Apol- Ionia n. V. 12l6. sexcentis ut eversa reda annis constitutant ait; gi axis si ine , nodo Critici ei Da eis liene Xpresse lint, lapsius foretent in iis ex calcitiis coloni a Ipse lo et emuiuiro posterior. Ut ut fuit, si cnecrates , coloniae auctor, ut ira percitius aut i Dioni inia notatus, Corintho excessit, II Od inaneus Significat Ceria ianent, viae de Corcyiae Or ui et . Omninioni In inlinicitiis hic produntur. Adclo anticuis si inuin tota Graecia naVale Praeliu In hos inter pugnatum aptu Tliuc3 dide nies. I 3. VESS. M 3. in κτομῆ Sardes misit των πρώτων πιρκυραίων τοις παῖδας. Cap. S. dicit ir uni in neu N isisse πατιθας τριηκοσίων ἀνδοων ων πρώτων ubi rectius τριο οσίους Videtur legisse PlutaI'en. II. p. 59. F.

Hic et ii seqq. nai rata Diogenes Lasiri adtigit I. 94 et 5. tibi notat

50 I. κτεινε Periander uxorem MelissaIn inter se cerat, πο οργης βαλὼν ποβάθ ρω , et λακτίσας την γυναiκα ἔγκυον ἴσαν, ut scri Di Diogen. Lusii t. I. 94 Quid emandruria mille leni reddiderat nareat Parthen. περὶ Ἐρω r. Vt 91 μ. cap. 17. I AI.CK. 2. Προκλης Cale ex S. Πατροκλης aeuit, deceptus linea, qua προκλη 1ii codice Ornutiir habet eunden Περίανδρος, et, quae propita dicuntur, nuntina Diogenes I. I 00. et Athenaeu XIII pag. 589. F. tyranni nonien parili Iliodo scribundi PauSaniae II. 28. Πατροκλῆς est, frequentis sina uti ius Pue tituli e conpen liuriae Scriptionis lege con

S. τέλος δέ μιν περιθύμως ἐχ ραγος quod deliatur περὶ θυμω ἐχόμ

ενος docti iri per tines in disse tuni CenSuePUnt: n ilii πεοι χωσθαι cre Derri in se in Musis , H let, nusquani, quin qui lena recor lor, tali

290쪽

238 ADNOTATIONES

52 4. σφε i in rc o ira Non id perpetravi, sed ipsam interferi verten-

det i posset e Pausania emui ader, qui Meli Ssae quoque μνημα Prope Epidaui in invenitII. S. VALCK. 53 1. τω πρεσβυτερο των παίδων Nonien juveni, quod hic signatiam non est, ulnaemus Xercit. p. 5. ex Aristotelis Politi c. lib. V. 12. Iorm una, cujus filius satianaeti lius e mandro successerat, tuli lit. ei uni Gordius ille, sive Gorgias potius, emandi uni non agit ovupatre na, sed si atrena, utpote Cypsel Progenittis Plutarcho utor teste et auctore, Onvi V. H. Sapient. p. 160. IVESS.

3. σφε Illa qέα saepe dixit Herod forsan et hic, fi υτός imiti

apia i podiani Iliad. r. II. et et 265. SCH UE IG. 4. φιλοτιμίη κτημα σκὰιίν. J Nihil verius a Periandi tib cophi onnon φιλότιμος, Sed erat φιλόνεικος et pe 'ricaA. Rhintulo itii leni anienninii φιλοτοία et φιλονεικία Vitia sunt adfinia, Sic Ut S tepe Jungtin tur tortyo Ω γαν καὶ φιλόνεικος, ain dici non nun iii an Videtii vetera litis φιλοτιμία, liae PropIta potius adpellatione Vocatilla esset φιλονόιχὶ nillil et hic notandunt censereni, si Scripti iiDii Vulgutae lectioni conia ei nunt Hanc praesei' et tot ae iis Tit. XXIII. P. 190. ubi se tuentes SΑ6 lito pie egit ritur Ilerodoteiae ei inii liines egregiae sententiae, nisi fallor, e positis expressae. Uni alii harunt Sophocli deuot Herodotus, Postlen an , τυραννὶς θημα Ggαλερὸν, πολλοὶ δε αυτης ἐραοταί εἰσι, br-san Euripidi Euripidea tonaei p. 343. πι γὰρ τυραννὶς GPrcθ ἔν

라틴어 텍스트