장음표시 사용
331쪽
p. 2lo et p. 416. Monstret ni dii uis inmerosito vel aliis scriptori
sunt generis iiiiiii non incog in quo 1 in is sit 1 re Taenter, Pontiscem
Iit. lib. II. c. 7. στι γαρ, οπερ καὶ σώματος, καὶ διανοίας ζρας. Νο- tiae nilosopla sunt de Inente humana fluctuationes. Bene observavit uter Mercii malis at . I, ecl. IV. . tolerati utcunuue ea POSSE , Si 05 de Operationi Dus an iniae, cluatenus ex in suum entis corpora Pendent, accipiant fir mihi sese pri)l3avit hoc Hemiclidae Pont. Allegor. p. 485. Oσον η του σώματος ἰοχυς υποφθίνει, τοσοῖτον et της ιανοίας αὐξεται ρῶ Οις M,SS.Ib. αυξανομένω γα etc. Suo mutata at enti prostant in cnoliis ad IIona. u. g. 3I5. Dixisse fertur Antipater Tarsensis lila. II de uni nan, secundum decreta Stoicorunt: τι συναύ-εται τω σωματι η υνο, καὶ πὰ λιν συμμειουται Traditur Oc in cnoliis Ioniem L. et densis aut Iliad. λ'. 115. FIO neque ex Eustat ni constat, nec Diogene Lusii'tio, ne-mae aliunde sol san Gidicisse naus. ex Domina sententia neqiue De Ii Ocrito disconvenit cum corpore, ait lucret. III. 447. Omscere sentianius pariterque Oresce 'e mortem. Post tibi jam validis Netas ut μ', vim-bus aevi Corpus, et obt/tsi cecideratnt viribui artus; Iaudicat ingeniunt, delirat linguaque mensque γηούσκοντι δε συγγ) oὰσκουοι κ αἱ τοένες, in καὶ ἐς α nTγματα πίνζα παμβλυνονται. Quinctilianus in re diversa, Ilist. Or. X. . Necesse est, inquit, ipse ille mucro in menti quotidiana pugna retunsitur. Quod, ut puto, sumserat ex e dolo, .ivius Vl. 3. L. Furi uni facit juverioris Delia data, dictitanterii, H rod. νυν 'γὰ 2 αν τι καὶ ἀποδέξαιο ελγον, 'ως νεος εἶς ἡλικίην. f. Onaer Iliad. χ. 1. et sv corporibus rigere et des ores ere anMnos. Peteliant ista Cani illuni is exactae an aetatis erat; sed regetum ingenitiv in vivido pectore rigebat. Tales fuere seniper, et uiit etiani nunc, de quibus ident dici usu eat, quod scri Di Ι,ivius de M. Miuo Canidi O. Male ita ,
332쪽
333쪽
Ib. κ Κρηστα ης Milii quoque duduni venerat in tenteni ἐκ r-Gτώιης Mi Oil IlIO in Signes adsequutos conjectura liquet ess. Dis s. Hei Od. p. 3 l. Me Ininelain Otini in Herodoto vulgati in i . αὶἰας, pro ἐς A. γας, et contrario vitio et ibi ς Ἀνδους, et ς κῶλον, tibi ς τοὐς et ἐς Σκωλον extribebit editio Vesse lingi, cui an sui rectiu-neni adstriata iis lani relinquo. Multa niihi qui deni in niuiuio Sunt, quilius usus Iam vocis αστώνη possent adfirninii Perpauca talaien ad sententiani apte respondentia, qtiam hic locus nae judice postulat.' AI,CK. Qui dii vel , οτώrri facilitatev et indulgentiant litelligentes , O Cab Ar Moκν δεος re geniti, Olfecti, que ni dicunt ianiniatici, accipe te alius Sic se celit istud at entinor in rex in diagetitia in Dento cedem, Cilicet, quo ei gratificaretur, et facili irent et 1 eddet et
334쪽
G1 uno v si ros spoliaveratis quae intacta reliquit Vess. Eouulem cum M. Stepnan αυτον et τουτον Subintelligendunt putavi, liten eti ini
Larcnerias Secutus est. SCH IG.
re Pythagora in Cana Dysi Olini capti Vtim , a todum Gino Crotonien-rium principe reciperat mu ditis, nilosopli litterator, non ali iis ut-609que hic videtur. Respotulet aetas nec fucit, quod Gotoniraisium princeps ilutiat, ni ultuni. Quid ent in , Si Gipliceni, ut pli ires lini,ha uerit patriam, et exsul Gotone consederit ali piantisper COns miti lint , etsi disco id es in Pythagorae vita et tenipore, Bentleius Diss de Epist. halarad. p. 70. et Dod vellus Exercit de aetate Dinag. l. 250 Ess.139 2. Συλοσω ὁ ἰύκεος Recte: nani fili iis S do sontis Aeaces vocatur VI. 13. ἰάκγης - παῖς Συλοσῶντος του ἰύκεος Sanii 3 anulis ille pati' successerat Sylosonti, de vi multis iii agens Herod illiu nontia lit, ace in hi in in su Dditos Xercuisse in peIitini πικρῶς erεν, in Pait Stratu, XIV. p. 45. D m 638. c. στε καὶ λειπῶνδρησεν η πόλις et Zenob. III. Prov. 90. Uterque senari uin DODis servavit Ionici cujustiani Politae suavissiniuin Ἐκητι Συλοσῶντος ορυχωρα , unis auctor respexisse potius videtii Hero to narrat; c. 49. Antiqui Oi a te Impora spectat, Tannitie In nenipe Polycratis, Anaxinienis quae fertur Epi-Etola apud Lahit. II. . ad 3 thago i an scripta, KDβουλότερος εἰς in νι εταναστὰς ἔλκ Σάμου ἐς κρότωνα ἐνθάδε Hero εὐεις οἱ δε Aiύκεος π&iδες Ιαλλοις τα κακὰ ἔρδουσQ. uncis a te in Clu Sa quo ni Od sananda sint, non linuet m scribi potirit ἄλγιστα κακα , Vel μέγιστα TIO alicui primuin forsan incidat, ἀλλήλους Vel αλλις αλλον, ill i se non pi ol, aret, mi in obtinenda tyranni de OII crati rati e Sylosonteni et Pantagno stuni adjutoi es fuisse didicisset ex Polyaeno Ι. 23, 2. Hi 1 es, nisi fallor, sunt οἱ Αἰάκεος reciῖδες in Anaxinient epistula in qua hoc tanton Iiqii et pro ἐπέχοι, scrit endunt ἔτι ἐχοι κῶς αν οὐν να:ιμένης in θυμω
το ὁ λαβὼν δῶρον πυρρὰν καὶ ὐδα neqlle id e X Vero lae a fuit, non chlana 3 s. At ejus opinionis OnSortes a Duit Suislani in M. ιυς et Append. Prov. Vatic. p. 281. MESS. 10 Ib ἐπε μ Φε της χλανίδος Hi n Mori jure , uani supra c. 127. ex perversa scriptione Med. Oil. ἐπιθυμέου, poni potuerat in orti
335쪽
Aesi;ino Var. II ist. IV. . dicitur Darius accepisse Sylosontis rio οῦ Sic, ut illi traii . ex inrae pallium Vocabulat initio I de Re p. Plato , καί μου, in luit, πωθεν ο παῖς λειβόμενος του ἱματίου. mian. t. III p. 255. I i Ient. Plioran. V. 6, 23. puer ad ne coirrit Mida Pone adprehendit pallio. 34 I. K. 5. δίδωμι δ ἀλλως υλλω διδόναι, grati donare, ponitur contra XP .Hατος πωλέειν Dicit vloson pati Se, P si rara tu sera oporteat, a nicillum illi dare. MESS.140 I. ἰηθω recepi ut alia ad lib. II. 18. simplicitatem uanilan Et
facilitatem in donando intelligens, non stultitiavi. Itinxisse Denis sine-nen φιλανθ ρωπίαν καὶ ε0 9ειαν indicavit Thona Mag. veris sinie sicor in inlocr. p. 45 I. ποαμητα και εὐήθειαν hane talais . .eg. P. 2l3.,
alia ex Erotico ni issa facio. ride Galen in Hippocr. Progn. p. I 54. et Vasse et Dulcer ad Thucyd. ΙΙΙ. 83 ss.
5. S los On cuni Damiani νεωστὶ την ἀπην χοντα OnVenerit, colloqui ulla congruet principio Olb nap. LXV. 'VESS.Ib. η τις poυδείς κω Recte suam e M. fi rniam recepit Venus tun illud, et τις ἡ Οὐδεὶς, illiiDνι, vel fernὶ neminem Significans. Pro er-bi dicebatur, εῖς ἀνηρ, οὐ δῶς ἀνήρ. Curiis Xenoph. Eoρ Παιδ. VII. P. II 5, 12. τούτων των περιεστηκοτων η ιν η υδενα οἶδα ista sollicitanti si Stepnani conatus, hontinis Graece perdicti, monstrat for- I aulae I aris siniunt his uni. Advocat etiam Aristide l. I. p. 285. loca Xenoptio litis et Herod con paravit G. Canter. OV Le t. VII. cap. 6. Aeliano sopitistae Oe adeo vis uni sui elegans, ut later minini uni ad niduerat de Nat. An V. 50. VI. 58. ἴσας ιν Αἰγυπτίων si τις η υδείς.
HII VII. S., θαυμάζει τις η τις η υδείς et XIV. 26. Ad tantilla loque Ges nerunt adtendisse , indicant docti S sinit ira I legoni ena. ITAL CK. 142 2. -ον et τεμενος exeniplomona eri pinxit Iliad. 9'. 48. Vallae
et μενος fanum, si ita H lib. X. 37. ni Odo , non D sui de Aream arae ait te)nplo undique cucumdatam designat uti Sania VI. 6. τέμενος τείποτεμνομένους οἰκοδομήσασθαι νεών. Josephus quoque Beu 1 . I. 21, 2. Inarnio Aphrodisiense in Antiq. Asiat Chisnul. p. 154. Philo Jud. L. e . c. I. p. 1OI4. Et quis non vis s. 3. τα του πελας ἐπιπλήσσοί Pariter Xerxes, αυτος δὲ, τα ἐκεινοισι ἐπιπλήσσει, ταῖr οὐ ποιγειν VII. 136. IX, Ss. 5. ἱεροούνην ἱερωσύνην scribtili vulgo Graeci ἱοωσύν1i su niore dedit Hemit. In centeni noni ininus o μικρον praecedit istilni terminutionent in paucis μεγα sed in is paucis est ἱερωσύνη . Utraque scripti certa nititur ratione : acerdos ἱερώμενος et ἱερωμένη dicebatur, Dei Deuerae sacerdos, ιερῶσθαι εω ALCK. 14 3 3. βουλέατο εἶναι ἐλεύθεροι Νο detrectabant an ii iiDertatem, sed talent, quae pacti esset servitutis. X Ss.145 I. i πη αρ; ότερος Petulantior et prope niodun recora Cleonaen OIu Spart inuin, iis uni COITeptuu , όντα και πρότεροι ἡ πομαργότερον Proponit VI. 75. sintilique oritat titulo Lanil νγ seni hujus usae cap. 29. Talis Cestius nos ceργότερος, Dello emisino doni uni incendens et i
liani In alia se praecipitatis Appiano Bed Civit. V. 48. p. III 2. , SQ-
336쪽
τος γυναῖκα προσανεπλα9Nν, πο οὐ γοργῶς φαίνεο γαι πῶς πολλῶ τα ἐν
δου. Quae tituli titiligetatio nilo Sopnica et in sua longius est.
Athen lib. XI pag. 514. Con Sidebant ipsi ρὀνους θέμενοι, cap l 45. Iculinius Iura ad Aelian Vai IV. 12 ESS. 148 2. iii θων Vallae non intellectunt, utpote ramus, in excepturi
337쪽
iξώm otii sol ni prodit: sed ipsis etialia Diona cliis notis si in uni ξεκηρυξαν tiis tali leni et iuniolii e in suisset intΘrpl' elatiis per ἀπέπει πονς Postre Diu in illiu invenit in stio vii Pi c. 3 l. I alia vertit en in able-ermini atquct ita ei DuIn ποπέμπειν Oliversitan viderat in exico veteri Lat. Gi'. quos scit pilian aiani Duit in ne a lomianda Versione; Glossa muni vocant niloxeni. Si vel in aliis non olis ei vatu in fuisset codici uiis , ni illi tanteii ἀπιπεμπον videretur m o dote uni; iunis pie interpretanientuni ξεκῆουξαν et ἐξεωσαν, Vel Eo 93nocti'. Onirii onore, 414 dirissinia liae vi mii Ollieitti hin lenitate ei DOI Hai, iii re ni olestu satis erat Hei dot Veri uin ἄπειροπον adni Ditisse uti cum lix Ore facie bali dii Orti una, viligo ilice bantur illani ea ere ἐξώγει Athenis etiani notatbat expellere: ἐκ iiii μ Athenienses reni per so satis iiividi Osau tege Dant Ver Dis αποπέμπειν et ἐκπδε πειν, Gniflendi vel dimittendi. De- auosin ve alius c. eaei'. p. 33, 1 ir reus , im τὸν νο ρωπον, non redde iis O teli pecca Dat in an legena, αν ἄποπέμπη πην γυναῖκα,
338쪽
χαίαν πόλιν κατέσκαφαν Πέρσαι, σαγηνεύσανTες, ῶς cIησιν πιθόδοτος, It i ,
τον ἀποπεφευγὼς εἴη συνύφαντες γαρ τὰς χειρας Ἀγηνεύσαιεν ποῦ ore πην Ερετρικην οἱ στραχιῶται Ου Λίτιδος Platonis, Vel alterius , nubet epigramnia Diogenes alii f. III. 33. in Eretii enses τοῖς σαγρονευθῶ τ&ς, ciuinus in Asiani in aductis in Cissi a Darius cle inenter secles adsignavit. Eretrienses illos Apollonius aiebat nil Ostiat 1. 23. ἰχ9θων πύθει πιοὶ Την λωσιν 23 σαοθαι, σαγηνευθ Ῥαι γαρ καὶ ἁλῶναι πύντας. De captis 615 Eretra ensibus id ipsuna adni Duerunt Aristines t. I. p. 213 et 385. et Μax inius Ir. XXXIX. . Di Ἐρετρία σαγηνείεται amari. Hein si verti non de De Dat Eretria Diadetur; sed, eluPer ei iratio capiuntur Eretrienses, nullo scilicet seXus aut aetatis facto is cminine. Lon itis aberravit a vero interpres Aeliala de Nat. An XV. cap. 5. XD. Quod his accideiat, sibi notius, vicini ningis dissent in aiunt Athenienses, a Persis illata Graecis aula pro Ingenio su clipide anipli ueuntes VALCK. b. ura νευσαντες In Sana , vim vacua dissensus exstat Geogra
150 . tiβυλώνιοι ἀπό στγησαν. Interea tena poris, Gun Sub nona ine atris Canidusis latitans agiis ni ei dis remi in otii e tur, defectionen a Persis jani uel antia Duloni Omini vim principes naenitati, οἱαoουφαῖοι Herodot III. 59. Despicatui, ni allor, a De Dant ni perantena, propter ipSitis inusitatani lenitate ni Quippe qui in per viii
In hac tui Datione Ierunt, uni libertas ita solita tisceret adsuetas umocivitatρs mentis, antinos Sibi sun entes, sint ut utque Dariu esset adimotus regno, Videntur Innia Si Di clani ersas parasse a D rlonii, quae ad oppugnationen diu tolerati lana Icendan, IUE ESSEnt neces Sa ria clam te Per8σης iam ταυτα ποιευντες λών9ανον. Hoc tande nitenipore ἐκ του ἐμφανέος πέστγησαν, pala in defuere quo an leni ten1pore dum classis in gratiam bio sontis Saniunt Versus proficisceretur: lianc Vero classent ii sit Darius , νεωσT Tην νζν ἔχω . Vis cap. I 40. 141. Circa haec itMiue tenipora lina tantuni Herodoto ala lonioruni a Persis mentoratur defectio. Dis ei unt ut iuue bellum apertegereae, et agitare in animo bellu vh, sive tacitis animis iram ad bellandiran conespere nomini sti una sibi vexatuni philologi θυμομαχῶῖν Atque haec eo nixi, ut a uesactarent Raphelio disputata, in terra 'muduarum rebellionuvi, Jereia L. 21. hinc explicanda Herodoto potis-Si Inhian auctore nitenti quanto rectius duas defeeliones, alterant a D imo, a Xerxe alteiani, Iere iniae Vati praedictas censet Venenia.
339쪽
3. a Dulonii dictium , ur Deu expugnatum t et, quando pareτent nuis Iae, Zop vi leuattur On illos in , nec sine nuntiue prolatum, συν γὰροεω κεἰνον ιπεῖν. Me in illiu Herodot dicitur IX. 90. κατα συντυχίη , θεου ποιεῖντος, 9rte δε etrina, Deo rem dirigente: κ τινος δαιμονίου συντυχίας Iani Nicho Ut Putta. g. 115. an Secunduini veteres providae Dei curae sul errat etiani liue Fors lice Datur, Sive Fortuna, i Mei Od. IV. S. V. 3. et 2 arrideDat puerillus O εί v DXy, forte quada in finiti itus Liviora. 4. sui via. I. F. Gro nov. Graecis in uni deni ter n-tur iis lilia Ornaulae κατὰ θεὸν, κατα εῖον, καTὰ δαίμονα, καTὰ υχην. Postrent uni dederat coirector in cod. Cantab Lucae V X. 31. pro κατὰ συγκυρίαν, forte fortuna, quana linunt in Deus D tulet a sacraficulo κατὰ δαίμονα Hei odi. I. 111. κατὰ εὐην τινὰ καὶ δαίμονα, Den Ostia. p. 52, 3I. κατὰ θεῖον, Aristopli. Eq. 147. non sine numine Bergi mis. κατὰ θεὸν γύ τινα ἔτυχον καθ' ί μενος, est in Platonis Euth d. p. 272. E. συν εω rite alias fi et luentat Dei reverentissinius Xenoption an et in hunc alicunt sensun nil laibeat nunc non commemini. VALCH.
617 an in adversi , Quantuin ab φραζε si v nificandi virtute distaret ἐφοίζετο. Diveis Potius bene lis paravit. Φρύ- ὰ notat conriderare, vehanimadvertere, grammaticis vulgo redditu in σκοπεiν, Eustathri , βουλευτικῶς κε πτεσθαι. Poetis illud usitatuni est linuusvis; non item scriptoribus Orationis solitiae, nisi Ionica iitentinus dialecto. Φού-
in eun, leni paene ei sunt adhibentii Heri, toto crius illi id etiana Venus tuni est quod semiitur, ἐν ἐλαφρῆ ποιο σύμενος Contrari. II S. θυγατρὶ τε ἐμν ὁιαβεβλr. α νος οὐκ ἐν ἐλαφρHonorat μην, apud fliam nale teai diis moleste fereDaut est enim ille in ac χαλεπῶς ἔφεοον. ἀπεστεον μένος Xenopia. p. 286, 30. Apud elegantiores occui runt similes locutiones: ἐν incinia, in facili, et non in facili, o D ii λυμυρεῖ . hoc in Theseo postiit ut i p. illi id in Iph. Aul. s. 969. ν σσαλεῖ, Hec. 80 ου ἔνασφὰ , Iippol. s. 785. Thuevdi dea se of λεῖ et ἐν ἐπικινdbro in tuto et in pera illo vellit epos. Tneocrit XXII. s. 212 jain linti estitui: ἴτω υνωοίδαις πολεμισδθιεν ου ἐλαφου VALCK.
340쪽
155 2. σινόν τι ποιεί-νος Vertanaias ista in aliam phrasin ide Iri signi
σουσι. Rogo, non illo Ulgata iuni lectionuni seni per defensores, scilgenia se inionis erat O , atque utente in iis libet tute ni idei at i liti cos an ii dici OSSit ἰοχοόν τι ros Ero V d τιθέμενος uiti negzibunt, Pana dona ni esse itione ni fatet untur, lite Ian, lue m e Piente nini attiue alitu peppiisse ni inus conin Oiluni illi Id τι Λεινον Vel δεινὰ ποιήσει os rei, se tu sente vel infiniti VO, vel ει, ΙΙ erodoto De Pientis sint una, iuventuri apud quosvis scripto ire Atticos; li Omina loca iiDus fuerint nil ni an uni negabilia et illud, in nuc di te recte scrini ιυγηναῖοι δεινὰ ποίουν I. I 2. in .iiciano δεινὰ ποίει δικεzo9αι, . II. p. 42,
Quoil le legitini usu e Ilii ποι his ut in ista dictione ejiusque si initivus ab eo de in ionetur, em Ss initi in est illiti qui deni nec anten iucii coliti lue corrupta et lauud uiuuanter corrigeiula I' uncia e Rhide an ea Veterini loca, lini in activa in vecti oratiani Illari ni ne consenti titit, qt vellit illa a vii o doctis si in citata e I ni Vil. V. 42. et e I , tu i alii Toxam s. de Anaicitia c. 33. Quo etia in 1 et ei e niluni quod apud X0sti tini consentietati latis liuiis Iemitur II. 12 l. δεινὰ ποιέειν SCH ἘIG. 3. κῶς ου ἔζε πλωσας των φρ ῶν; Stilua in I rαχόρδησεν Eisti mῖν moενων ἐξέπλόυσε Miae Cleoni eneni sui lasse tangunt, derivata e Tli O- poni pi Epitonia Herodoti, ut clica in alias. Oste Id, VI. 12. ιιιVic
tica figurae in Diariti imis civitati Dus,mitulis Ioniae potior pat' et Attica, nunc Bittania Oolin et Helgarunt, renem inane. Cons. lili V. 92, 6. VESS. - escio quid sit quod o V. 92 6 tani quani huc Peletinens spectaVerat Vir doctis Sinitis, ni Si forte veri a Sta, παραπλῆγί τε
iti Lai; sunt qui facie foede desomnata si te ipse lucet a remis minas orte specie nilnus attent placere poterat Gale laudata cocti cuni lectio ii ιιβλωσας Suunt elicini Solus facile tuet e tur oster VI l2. Di de se Ione ipsi παρατο ora σαντες και ἐκπλυ σαντες ἐκ του νόου lii qui leni, teneris adsueti naa Ii, personae convenienter loquuti de Dario, pleni sic facit hoc tenipOI loquenteni dimitam P0test. At Hersul Oto 1iiutuatus, de palliata Ie Oine ne dixit 1'Tius an in Lacon. p. 2lΙ ult. ι-ώι,lt ει ὰ πολλὰ i του ori tibi iii K tilin. Stiritas duo servavit incertifrirginenta, in Ἐκπλεθσαν Σες, ' γενόμενοι οἱ ὁ ἐκπλευοαντες τῶν φρε- νων lice νεοὶ γενον r O et . Dena OSth de 'alsa tegat. p. 244. 1: d αἱ vh o Doce - η γυν3 . Cicero de Div. II. 55. a mente atque a se ipse discessit, ξέστ . vid. Tusc. III. . et IV. 3 iratos ira 1 ui or late, is est: pa oprie dicit ius Xisse de potestate, id St- de utente. EX tolle ars tu; e pio pitis accedit ad Herodote trita navigare. Tlieocritiis I. 9.