장음표시 사용
222쪽
m utitur. τέων ἐπὶ κεφαλην, ποιησειν ταυτα ουδαμ' ἴτε γάρ σφι sὲν νόμω ινα ανθρωπον προσκυνέειν, οὐτε κατὰ ναύταηκειν. - δε ἀπεμαόσαντο τουτο, δεύτερά σφι λέγουσY-ὸs, καὶ λόγου τοιουδε ἐχήμενα 'αβα λεὼ Μηδων, ἔπεμψαν μέας Λακεδαιμώνιοι αννὶ των ἐν Σπάρτιν Ἀπολομένων κηρύκων, ποινην ἐκείνων τισοντας λέγουσι Ιοναυνοῖσου ταῖτα, Ξέρξης - μεγαλοφροσύνης, ου ἔφη ομοῖο ἔισεσθαι ΛακQαιμνίοιαι κώνους ρον γὰρ συγναι τὰ πάντων ἀνθρώπων νόμιμα, ἀποκτάναντας κηρυκας αυσος δε, τὰ κεινοισι ἐπιπλησπιι, ναύτα υ ποιη- σειν, ου ἀνταποκτείνας ἐκείνους, απολύσειν Λακaαι- 15μονίους της αἰτίης. iii mae CXXXVII. Οὐ- Ταλθυζίου μηνις, καὶ ταῶνα πομ
νησίων κω Ἀθηναίων πόλεμον, - λέγουσι Λακεδα-5μόνιοι σολ μ ὲν τοισου θειοτατον φαινεται γενέσθαι.
223쪽
δε συε-εσεῖν ἐς τους παῖδας νων ανδρον τουτέων των 1σαναζάντων ἐς βασυληὐλα την μύηνιν, ἐς Νικόλαν τε τον Βούλιος, καὶ ἐς Ἀνηριασον τον Σπερθα- ος dis ἁλιέας σου ἐκ Τίρυνθος, ολααλ καταπλωσας πληρεῖ ανδρων' δηλον ων μοι τι θέῖον γενετο - πρηγμα ἐκ της μηνιος. οι γὰρ, νεμφθέντες - Λακὼαιμονίων ἄγγελοι ἐς την I5'Ασίην, προδοθέντες δε μο Σιταλκεω του κεω Θρη&ων βασυληος, καὶ - ώρου του Πύθεω ανδρος cri-ρίτεω, λωσαν κατα Buσάνθην την ἐν Ἐλλησπόντω, καὶ παυεντες ἐς την Ἀττικην, πέρανον πο Ἀθηναίων'go ροτα δὲ αὐτέων, καὶ Ἀριατέας ο Ἀδειμάντου, Κορινθιος αν ταυτα μέν νυν πολλῶσι τεισι ἔστερον ἐγένετο του βασιλέος στόλου.
cxxxVIII. Ἐπάνειμι δὲ ἐπὶ τον πρότερον λόγον. η δε Ariovistiis στρατηλωπι η Πασιλεος ουνομα μεν χε ως π Ἀθηνας G-αωελαυνει, κατίετο δὲ ἐς πασαν την Ἐλλάδα. πυνθανόμενοι is appara.
βαροάρου - δε οὐ δόντες, ἐν δείματι μεγάλω κατεστασαν, ατε υτ νεων ἐουδων ν τ' Ἐλλάδι αριθμῶν αξιο--χων δέκεσθαι τον ἐπιον- ουσε βουλομένων - πολ- Io λων αντάπτε σθαι του πολέμου, μηδιζόντων δε προθυμως. CXXXIX. Ἐνθαυτ αναγκαι ἐξέργομαι γνώμην -- Inprimis δέξασθαι, ἐπίφθονον - προς των πλεονων α ρωπων en- at
224쪽
. εἰ λα- ααταργοησαντες τον πιόντα κίνδυνον, ἐξέλιπον την σφετέρην, -- μη ἐαλιπόντες, ἀλλα μει- 5ναντες ἔλσαν σφέας αὐτους ἡξ', κατα την θαλασσαν οὐδαμογῶ -ιρωντο αντιεύμενοι βασιλέῖ. ει τοίνυν κατασην θαλασσα μηδει ηντιουτο μέρξη κατα γε αν νηνηπειρον τοιάδε ἐγένετο. ει κω πολλοὶ τειχέων κιρωνες ησαν ἐληλαμένοι δια σου Ἱσθμου Πελοποννησίοισι, πρια. 10θεντες α Λααὼαιμόνιοι - των συμμάρον - κοντων, ἀλλ' - αναγκαίης, κατα σολις ἁλισκομένων - του ναυτικου στρατο των βαρcάρων, ἐμουνωθησαν μουνωθέντες δε αν καὶ ἀποδεξάμενοι ἔργα μεγάλα, ἀπέθανεν
λὰ σου Ἱσθμου ἐληλαμένων οὐ δύναμαι πυθέσθαι τι αν ην, βασιλέος ἐπικρατέοντος της θαλάσσης νυν s 20 Αθηναίους αν τις λέγων σωτηρας γενέσμιτης Ἐλλ--δος, οὐκ αν ἀμαρτάδε τἀληθόος. υτω γαρ επι ποτερανών πρηγμάτων ἐτράποντο, ταυτα ρεψειν ἔμελλε. λέ- μενοι δὲ την Ἐλλάὸ περιειναι λευθέρην, τουτ τε Ἐλληνιαον παν - λωπον D. μη ἐμηδισε, αὐτώ ευτοι ἔσαν 25 οἱ επιγείραντες, καὶβαστλη μετα γε εους ἀνωσάμενος ουὸ σφεας χρη-ηρια φο- ἐλθόντα. ἐκ Δελμακα ἐς δεῖμα βαλοντα, σωσε κλικεῖν την Ἐλλαώ, ἀλλα καταμείναντες, ἀνέσχοντο τον ἐπιόντα - - χ ρον ἐασθαι. O
225쪽
Ἀνδρο&ύλου, των Δελφων ἀνη δοκιμος μοῖα τω μάλμοστα σωζούλευέ σφι ἱκετηρίας λαζουσι, δεύτερα αυσις ἐλθόντας Εἄσθω τω χρηστηρίω ως ἱκέτας πειαμ νοιινι δε ταυτα τοῖσι Ἀθηναίωσου, καὶ λέγουσι - πιναξ, χρῆσον οιν μεινόν τι πιρὶ της πατρίδος, αἰδεσθεὶς τὰς ἱκετηρίας τάσδε τάς σοι κομεν φέροντες η ού τοι Io Ἀπιμεν ἐκ του ἀδυτου, αλλ' αὐτου 'δε μνώρον, ἔστ' - αν καὶ τελευτησωμεν' ταυτα δε λέγουσι πρόμαντις
226쪽
. εἰ Ἀθηναλι-αταρρωδησαντες τον πιόντα κίνδυνον, ἐξέλιπον την σφετέρην, - - μη ἐκλιπόντες, ἀλλα μει- 5ναντες ἔδοσαν σφέας αὐτους ἡξ', κατα την θαλασσαν οὐδαμοὶ αν επειρῶντο αντιευμενοι βααλέ. . ia τοίνυν κανασην θάλασπαν μηδεὶς ντιουτο έρξ', κατά γε αν τηνηπειρον τοιαδε ἐγένετο. ει κω πολλοὶ τειχμων κανεσησαν ἐληλαμένοι λα τοὶ Ισθμου Πελοποννησίωσι, via Ποθέντες αν Λακεδαιμόνιοι το των συμμάχων - ἐκόντων, ἀλλ' - αναγκαίης, κατα πόλις ἁλισκομένων - του ναυτικου στρατο των βαρύ-ων, ἐμουνώθησαν μουνωθέντες δε αν καὶ ἀποδεξάμενοι ἔργα μεγάλα, ἀπέθανον γενναίως η ταυτα αυ ἔπαsori isto σου, κωνσες αν και 156. αλλους Ελληνας μηδίζονται, ομολογίη αν εχρησαν
λα του σωου ληλαμένων οὐ Aαμαι πυθέσθαι τι αν ην, βασιλέος πικρατέοντος της θαλάσσης νυν 80 Αθηναίους αν τις λέγων σωτηρας γενέσθαι - της Ἐλλαῖος, οὐκ αν ἀμαρτάνοι ἀλωόος ουτω γαρ ἐπὶ o τερα-ν ηγμάτων ἐτράποντο, ταυτα ρέψειν ἔμελλε ἐλά- μνοι δε την Ἐλλάδα πwῶναι λευθέρην, τουτ τε Ἐλληνιαον παν τὸ λοιμον - μη μηδισε, αὐτώ οὐ- ἔσαν 25
227쪽
Ἀνδρο&ύλου, των Δελφων νηρ δόκιμος μοι τω μαλμοστοι, συνεζουλευε σφι ἱκετηρίας λαζουσι, δευτερα αυτις ἐλθόντας Εασθαι τω χρηστηρίω ως ἱκέτας πειθομένοιι δὲ ταυτα iam Ἀθηναίοιm, καὶ λέγουσου, Ωναξ, ε χρῆσον μοῦν ἄμεινόν τι περὶ της πατρ2ος, isti .ὼς ε σὰς ἱκετηρίας τάσδε τάς τοι κομεν φέροντες η υ τοι 10 Ἀπιμεν κ του ἀδυτον, αλλ' αὐτου 'δε μενέομεν εστ ε αν καὶ τέλευτήσωμεν ταύτα δε λέγουσι η πρόμαντις ra δευτερα ταδε,
228쪽
Ἐντος ἔχει - - τε Κιθαρωνος ζαθέοιο, Tῶκος ριτογενεῖ ξύλινον διδοι εὐρύοπα Ζευς Μοῖνον ἀπόμπον τε θειν, et ore τέκνα ὀνήσει. Μηδὲ σύ, ἱπποσυνην τε μενειν καὶ πεζὸν ἰώτα οΠολλον - πιψου στρατον ἡσυχος, ἀλλ' ὐποχωροιν, τον ἐπιστρέψας' ἔτι τοι res κἀπιος ἔσση.ua θείη Σαλαμὶς ἀπολῶ δε συ τεκνα γυναικῶν, H που σκιδναμένης Δημπερος, - nuοώ ς. Quod dum CXLII. Ταυτά σφι, πατερα γὰρ των προτερων καὶ inimW- η και δοκεε ναι, συγγραψαμενοι, παλλασσοντο ς
σὰς Ἀθηνας. - δε απελθόντες ι θεοπροποι ἀπηγγελον ς το δηρον, γνωμαι πολλαὶ καὶ ἄλλαι γίνοντο, λομενων το μαντηῖον, καὶ αιὸ συνεσπηκυῖαι μάλισπα. 5των πρεσcυτέρων λεγον μετεξετεροι δοκεειν σφι τον θεοντην ἀκροπολιν ωησαι περιεσεσθαι η γὰρ ἀκροπολις τοπάλα των Ἀθηνεων ρηχω πεφρακτο οι re δη κατὰ τον φραγμον συνεαλλοντο τουτο το ξυλινον τειχης εἶναι. ο δ αυ ἔλεγον, τὰς νεας σημαινειν τον θεον, και ταμ loτας παραρτεεσθαι κελευον, τα αλλα ἁπεντας τους νδ τας νέας λέγοντας εἶναι το ξυλινον τεῖχος, σφαλλοσα δύο τὰ τελευταῖα ρηθενναί- η IΠυθίης,
'sνωα Σαλαμὶς ἀπολῶς δε συ τέκνα γυναικῶν, ISm που σκιδναμένης Δημήτερος , συνιούσης. κατα ταυτα τα πεα συνεποντο α γνωμαι - φαμε- νων τας εας το ξυλινον τειχρος ει ναι. οι γὰρ πησμολ
σφεας ιμωθηναι, ναυμαχήην παρασκευο αμενους. o
229쪽
τους πηιρο- λογους σομάλλεσθαι, λέγων τοιάδε, Εἰ ἔσω lina
ἔμελλον οἱ οἰκητορες αμ αυτ τελευτησειν ἀλλα γαρός σου πολεμίους - θεω εἰ σθαι - χρηστηριον, συλλαμ ζανοντι κατα το ορθον, ἀλλ' οὐκ ἐς Ἀθηναίους. 1ο παρασκευαζεσθαι ν αυτους - ναυμαχησοντας συνε - Γλυλευε, - τούτου ἐόντος του ξυλίνου τείνος ταύτη μροσποκλέος αποφαινομενου, Ἀθηναῖοι ταὐτά σφι ἔγνωσαν αἱρετωτερα εἶναι ἄλλον η - των πησμολόγων, οι οὐκ ἔων ναυμαχίην ἀρτιε σθαι - δε σύμ-αν εἶναι, οὐ sas χειρας ἀνταείρεσθω, ἀλλὰ εκλιποντα χωρην την Αντικην, αλλην τινα οικίζειν. CXLIV. Ἐτέρη τε Ῥε στοκλέῖ γνωμη ἔμπροσθε Unde pomia
ταυτης ς καιρον πιστου , τε in ναιομνι γενομενων nis Mad
χρηματων μεγαλων ε τω κοινω, τα κ των μεταλλων crundas
σφι προσηλθε των ἀπο Λαυρείου, ἔμελλον λάξεσθαι ορ-sχηὸον ἔκαστος δέκα δραχμάς. τοτ Θ μιστοκλέης ανέγνωσε Ἀθηναίους της Dκιρέσπος ταύτης παυσαμένους, νέας τουτέων των raημάτων ποιησασθαι διηκοσίας ἐς νον πόλεμον, τον προς Αἰγινητας λέγων. ωτος - ο πολεμος συστας ἔσωσε τοτε την Ἐλλάδα, αναγκάσας θα-
230쪽
ολέμους ἔσαν δε πρός τινας και ἄλλους ἐγκεχρογόνοι' MI μέ--ος, Ἀθηναίοισί τε καὶ Αἰγινητ σου. μεταM, πυνθανόμενοι εΞέρξεα συν τω στρατοῦ. ἶναι ἐν Σάμι-
νων βασιλέος πρηγμάτων' 4 ra ἀγγέλους, io
μιχγρο συνθη μενους προ νον Πέρσην, καὶ ε Σιαμ λίην ἄλλους πεμπειν παροπέλωνα τον Δεινο νεος ες τε Κέραυραν, κελεύοντας βοηθέειν ah Ελλάι, και Κρητην αλλους φρονησαντες εἴ κως ἔν τε γενοίατο τε Ἐλληνικον, και, συγκυψαντες τωὐτοπρωσοιεν πάντες, 15 - δεινων πιόντων - έως παι Ελλησι τα πέλωνος πρήγματα μεγαλα ἐλέγετο ιναι, υλαμων Ἐλλην-- ου πολλον μέζω.1poeulato CXLVI. G ταὐτά σφι uila, καταλυσάμενοι τασ