Herodotou Helikarnesseos Historion logoi =: Herodoti Helicarnassei ...

발행: 1820년

분량: 497페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

δη διετείνοντο α βελεα ως απησοντες και κού τις καιἀπηκε καὶ 4ν αντίον Ἀστασαν, πάντη συστρεψαντες 54ωυτους, καὶ πυκνώσαντες - μάλιστα ενθαυτα ι π- πόται πιστρεφον, καὶ πηλαυνον οπίσω. οὐκ se ἀτρεκεως εἶπαι, υτ ει ηλθον με ἀπολεοντες τους Φωκεας, δεηθεντων Θεσσαλων' πε δε ρων προς ἀλεξησιν τραπομενους, δείσαντες μη καὶ σφίσι γενηται τρωματα,10 ουτ ὸ ἀπηλαυνον οπίσω ως γάρ σφι νετείλατο Μανδόνιος ομ ει αὐτεων πειρηθειναι θελησε ει τι ἀλκης μετεχρουσι. ως δε οπίσω πηλασαν ι ιππόται, πεμψας Μαρδονιος κηρυκα, λεγε τάδε Θάρσεετε, ω Φωκεες' Ἀνδρες γὰρ φάνητε εόντες αγαθοὶ, υ - γω πυν- 15 θανόμην. και νυν προθυμως φερετε τον πόλεμον του τον ευεργεσίνσι γὰρ ου νικησετε ουτ ων με, υτ βα-- σιληα τὰ περὶ Φωκέων με ες τοσουτο γενετο. XIX. Λακεδαιμόνιοι δε - ε τον σμον λθον εν Gravis ad

τε εξιόντας Σπαρτιητας, οὐκ δικαίευν λείπεσθαι τῆς ventri Mβέξοδου Λακεδαιμονίων εὐὸ ων του Ἱσμου, καλλιερη-rmimae

εκαλλιερεετο, προσω πορεύοντο Ἀθηναῖοι δε αμα τοισι, λαζάντες με ε Σαλαμῖνος, συμμιγεντες δε νw'Ελευσῖνι - δε αρα ἀπίκοντο της Βοιωτίης ς Ερυθρὰς, εμαθον ora του βαραρους π - Ἀσωπω στραταπεδευομενους, φρασθεντες τε τουτο, ἀντετάσσοντο vi της υπωρείης του Κιθαιρωνος. XX. Μαρδονιος δε, ως οὐ κατεζαινον οι Ελληνες σ

372쪽

Pugna Per-- πεδίον, --ει ἐς αὐτους πασαν την ιππον, της -- questris in πάρχεε Μασίστιος, ἀδοκιμέων παρὰ Πέρσ m, - Ἐλ- ' ληας Μακίστιον καλέουσι, iam εχων Nισαῖον, χρυσο χ λινόν τε καὶ λλως κεκοσμημ ένον καλως ἐνθαυ-5ως προσηλασαν ο ιππόται προς τους Ελληνας, προσέ-cαλλον κανα τέλεα προκαλόντες , κακα μεγάλα

ἐργάζοντο, καὶ γυναῖκάς σφεας ἀπεκάλεον.XxI. Κατὰ συντυχίηνὰ Μεγαρέες ἔτυχορ ναυέντες

- πι--χώτατον ν του χωρίου παντος, καὶ προσοδος μάλιστα ταυτ' ἐγίνετο ' ππω προκαλούσης ν της μου, οἱ Μεγαρέες πιεζόμενοι ἔπεμπον ἐπὶ τους στρατηγο- των Ἐλληνων κηρυκα ἀπικόμενος δε ο κηρυξ προς sαυνους ελεγε τάὸs Μεγαρέες λέγουσι, πιμεῖς, ανὸρες συμ αχοι, οὐ δυνατοί με νην Περσέων σπον δέκεσθαι μολοι, ἔχοντες στάσιν ταύτην ἐς την στημεν ἀρ-

χην ἀλλα καὶ ἐς ea λιπαρίν τε καὶ ἀρετ' ἀντέχη-

μεν, καίπερ πιεζευμενοι νυν τε, εἰ μη τινας αλλους io

'Mμφεν διαδοχρους της τάξιος, fere ηψας κλείψον-- τας την τάξιν ' ο μὲν η σφι ταυτα ἀπηγγειλε. Παυσανίης δε ἀπεπειρατο σων Ελληνων, et τινες ἰθέλοιεν ἄλλοι ἐθελονταὶ ιέναι τε ἐς το χωρον τουτον καὶ τασσεσθαι διάδοχοι Mεγαρευσι. οὐ βουλομένων δὲ των I5αλλων Ἀθηναῖοι π.δέξαντο, καὶ Ἀθηναίων οι τριηκο- σιοι λογάδες των ἐλοχηγει λυμπιοδωρος ο Λάμπωνος.

373쪽

CAIAE IOPE. IX. 355λων Ιουπος βάλλεται τοξεύματι τὰ πλευρά ἀλγησας

δε, σταται τε ορθος, καὶ ἀποσείεται τον Μασύστιον. πεσόντι δε αυσω ο Ἀθηναῖοι αυτίκα πεκέατο τον τε δηιππον αὐτου λαμζάνουσι, καὶ αυτον ἀμυνομενον κτείνου-Iοσι, κα ἀρχας ου δυνάμενοι. νεσκευαστο γὰρ υτω'οντος θώρηκα εἶχε κύσεον λεπὶ τον κατυπερθε δε του θώρηκος, κιθωνα φοινίκεον ενδεδύκεε τύπτοντες δε ε τον θώρηκα, ποιευν ουδεν πριν γε δη μαθων τις το ποιεύ- ιο μενον, παίει μιν ε τον φθαλμόν. υτ δη πεσε τε καὶ ἀπεθανε ταυτα δε κως γινόμενα λεληθε του αλλους ιππέας ουσε γὰρ πεσοντα μιν εἶδον ἀπο ου ιππου, υτε ἀποθνησκοντα ἀναχωρησιος τε γινομενης καὶ ποστρο νης, ου εμαθον το γενομενον. επει τε δε στησαν, αυτ 2γκα ἐπόθεσαν, ως σφεας οὐδεὶς ν ο τάσσων μαθόντες δε - γεγονος, διακελευσάμενοι, λαυνον σου πους πάντος, ω αν τον γε νεκρον ἀνελοιατο. XXIII. ἹMνσες δε οι Ἀθηναῖοι μετι κατὰ τελεα Arerrimum

suκε δέ σφι ἀναρπης εούσης, ἀπελαυνοι παρὰ Μαρ-

374쪽

3M ERODOTI

Pugnari το πεδίον, --ει ἐς αυτους πῆσαν την ιππον, της quastris in πάρχεε Μασίστιος, δοκιμέων παρα Iέρσν ri, σον Ελληνες Μακίστιον καλέουσι, πιπον ἔχων Nισαῖον, χρυσοχάλινον τε καὶ λλως κεκοσμημνον καλως ἐνθαῖ-5ως προσηλασαν οι ἱπποται προς τους Ἐλληνας, προσεeαλλον κατα τελεα προσcαλόντες δε κακα μεγαλα

ἐργάζοντο, καὶ γυναικάς σφεας ἀπεκάλεον. xxΙ. Κανα συντυχίην M Μεγαρέες ἔτυχον - έντες - ἐπιμαχωτατον ἔν του χωρίου παντος, καὶ πρόσοδος μάλιστα ταύτν γίνετο ' ππω προεκαλούσης ν της ιππον, οι Μεγαρέες παυμενοι πεμπον ἐπὶ τους πρατη- ρους των Ελληνων κηρυκα ἀπικόμενος Mia κηρυξ προ sαὐτους ἔλεγε τάὸς Μεγαρεις λέγουσι, πιμεῖς, ἄνδρες --μαχοι, οὐ δυνατοίδειμεν την Περσέων ,πον δέκε- σθαι μουνοι, χοντες στάσιν ταύτην ἐς την ἔστημεν ἀρ- χἡν αλλὰ καὶ ἐς δὲ λιπαρίη τε καὶ ἀρετ' ἀντέχο- μεν, καίπερ πιεζευμενοι νυν τε, ι μη τινας ἄλλους ο --ψετε διαδόχους της τάξιος, υτ ημέας ἐκλείψον -- σην τάξιν Hν η σφι ταυτα ἀπηγγειλε. Παυσανίης δε ἀπεπειρασο - Ελληνων, εἴ τινες ἐθέλοιεν ἄλλοι ἔθελονταὶ ἰέναι τε ἐς το χωρον τουτον καὶ τάσσεσθαι διάδοχοι Mεγαρεῶνι οὐ βουλομένων δὲ των 15αλλων, Ἀθηναῖοι πεδέξαντο, καὶ Ἀθηναίων οι τριηκόσιοι λογάδες των ἐλοχηγει ολυμπιοδωρος ο Λάμπωνος.cvilii Maau XII. Ουτοι ἔ- οι τε ποδεξάμενοι, καὶ οι προ των viae a- ἄλλων των παρεόντων Ἐλληνων ἐς Ἐρυθρὰς ταχθέντες,

χgονον, τέλος τοιόνδε ἐγένετο της μάχης. προκαλούσης τῆς iso κατὰ τέλεα, ο Μασιστίου προέχων των αλ- 5

375쪽

CALI IOPE. IX. 355

λων ἴππος βάλλεται τοξευματι α πλευρά ἀλγησας δι, στασαί τε κρος, καὶ ἀποσείεται τον Μασίστιον.

πεσοντι δε αυ- οι Ἀθηνολι αυτίκα πεκέατο τον, δηιππον αυτο λαμζάνουσι, και αυτον αμυνόμενον κτείνου- 10 σου, κατ' ἀρχὰς οὐ δυνάμενοι. νεσκευαστο γὰρ υτω'εντο θωρηκα εἶχε αυσεον λεπιδωτόν κατύπερθε δε σου

θωρηκος, κιθωνα φοινίκεον ενδεδύκεε τύπτοντες δε ε τον θώρηκα, ποίευν ουδεν πρίν γε δη μαθων τις το ποιεύ- ιο μενον, παίει μιν ε - όφθαλμόν. υτ δη πεσε τε καὶαπέθανε ταντα δε κως γινομενα λεληθε του αλλους ἱππέας ουτ γὰρ πεσόντα μιν εἶδον ἀπο ου ιππου, υτεαποθνησκοντα ἀναχ ρησιός τε γινομενης καὶ ὐποστρο φης, ουα μαθον - γενόμενον Ἀπεί τε δε στησαν, αυτ 2γκα πόθεσαν, ως σφεας οὐδεὶς ν ο τάσσων μαθόντες δ το γεγονος, διακελευσάμενοι, λαυνον τους οππους πάντες - αν τον γε νεκρον ἀνελοίατο. xxIII. δόντες ι οἱ Ἀθηναῖοι Ουκεσι κατὰ τελεα et rinnim

suαε δε σφι ἀναρχίης εούσης, ἀπελαυνοι παρὰ Μαρ

δόνιονε

376쪽

sum luctus Μαρο νιος μεγιιστον σφεας τε αυτους κειροντες, και τους

ἴππους και τα ποζύγια, ιμωγ' τε αεώμενοι ἀπλετω. απασαν γὰρ την Βοιωτίην κατειν χῶ, - ἀνδρος - Αλομάνου μετά γε Μαρδόνιον λογιμωτάτου παρά τε Περ- σνσι καὶ βασιλὼι οι μέν νυν βαραροι, τρόπε τω σφετέρω ποθανόντα ἐτίμων Μασίστιον.

quod Ery παρὰ τὰς τάξις ἐκόμιζ' δε νεκρος ἔην θεης αξιος,

Androerii ἐνστρατοπδεύει α o Πλαταιῖκος σου Ἐρυθραίου, τά τε αλλα, και νυδροτερος. ες τουτον δη τον χωρον, και πιδεοτην κρηνην την Γαργαφίην, την ἐν τω χωρω τούτω ουσαν,

ἔδοξέ σφι χρεων εἶναι ἀπικέσθαι. καὶ λαταυέντας στρατοπεδεύεσθαι. ἀναλαζόντες δὲ τ οπλα, ηῖσαν λατης πωρείης οὐ Κιθαιρωνος παρὰ Ἀσιὰς ἐς την Πλα

ταιιὸ γην ἀπικόμνοι δε ἐτάσσοντο κατὰ ἔθνεα, πλησίον Isτης τε κρηνης της Γαργαφίης, καὶ του μένεος του Ἀμὸροκράτεος του ρωος, δια οχμων τε υκ ψηλων, καὶ ἀπελυ χωρίου. Contenti AXVI. Ἐνθαῖσα ἐν νη διατάξι ἐγένετο λόγων πολλος

377쪽

λαια παραφέροντες ἔργα. τουτο μεν οι Τεγεηται ἔλεγον - - αναὸε Nμεις αἰεί κοτε αξιεύμεθα ταύτης της τάξιος linendo

Ἐκ των συμμάγων ἁπάντων. σαι ὸ ἔξοδοι κοιi αι iitrimin P εγένοντο Πελοποννησίοισι και το παλαιον, και το νεον, d nn ma

δε- νον ρον στρατον τω στρατω μνανακινὸυνεύειν συμ- 15 4άλλοντα an δε σου Πελοποννησέου πρατοπέδου, τον υ σφέων αυνεων κρίνωσου εινα αριστον, τουτον οι ρουν

με μαχῆσαι πιυιακειμένοισι ἔδοξέ τε τοῖσι Πελοποννη- risur ταυτα εινα ποιητέα, καὶ ἔταμον ορκια επὶ λογω -οιωὸν 'Υλλος νικησντον Πελοποννησίων γε-2, μίνα, κατιενα Ἐρακλείδας επὶ τα πατρώῖα ην δι δεικηθη, τα εμπαλιν Ἐρακλείδας παλλώπισεσθαι, 'καὶ απάγειν την στρατιην, κατον τε τεω μη ζητησαι κάτοδον ε Πελοποννησουν. προεκρίθη τε δ εα πάντων 25 συμμάχων θελοντης 'Εχεμος ο Η ερόπου του Φηγέος, ' στρατηγος τε εων και βασουλευς μέτερος, καὶ μυ- νομάχησε σε καὶ απέκτεινε πλλον ἐκ τούτου του εν Ἀου εὐρόμεθα εν τοῖσυ Πελοποννησίοι- ῶσου τοτε καὶ

Ἀλλα γέρεα μεγάλα, τα διατελέομεν ἔχηντες, καὶ 30 - οὐ κέρεος σου στέρου αἰει γεμονεύειν, κοινης ἐξόδου γι- δεομένης. - μέν νυν, ω Λακὼαιμόνιοι, οὐκ αντιούμε- ερυα, ἀλλα ιδοντις ιρε νιν κοτέρου βούλειres κέρεος Ἀρχειν, παρίεμεν του ετέρου φαμεν μεας ἱκώs-

378쪽

358 HERODOTI

σθαι γεμονεύειν, κατάπερ εν - πρόσθεν χρόνω. ' χωρις τε τουτου του ἀπηγη-νο εργου ἀξιονικοτεροί,5 Ἀλιν ' Αθηναίων ταύτην την τάξιν χειν πολλοὶ μενυ γάρ τε καὶ οὐ χοντες προς μέας μῖν, ανδρες Σπαρορ σιηται, ἀγωνες ἀγωναται, πολλοὶ δὲ καὶ προς αλ

λους. ov- ων μεας δίκαιον χειν το τερον κέρας,

Ἀπερ ' Αθηναίους. οὐ γάρ σφί ἐστι ἔργα οἶάπερ μῖν -

κατεργασμενα, ἄν ων καινὰ, υτ παλαιά - μενσαντα λεγον.

XXVII. Ἀθηναῖοι δε προς ταυτα πεκρίναντο τάδε Ἐπιωσάμεθα με σύνοδον τενδε μάχης ινεκα συλλε- γηναι προς το βάραρον, ἄλλ' ο λόγων τε δε Τεγεητης προέθηκε παλαιὰ καὶ καινὰ λεγειν τὰ ἔκα- ,εροισι εν - παντὶ χρόνω κατέργασται χρηστὰ ἀναπι καίως μῖν ἔχει δηλωσαι προς μέας, δε ηψν πα- τρωῖόν εστι, εούσι χρηστοῖ , αἰεὶ πρωτοισι εἶναι λ' - κάου. ρακλείδας, - φασὶ ουτοι ἀποκτεῖναι τον Ἀγεμώνα ἐν Ἱσθμω, τούτους προτερον ξελαυνομενους Ἀπολάντων - Ἐλληνών, ε -- ἀπικοίατο φεύγον - ου τις δουλοσύνην προς Μυκηναίων, μουνο ὐποδεξάμενοι, ' σην Εὐρυσθεος υ ιν κατείλομεν συν ἀείνωσι - νι- -ἡσαντες οὐ τότε χοντα ς Πελοπόννησον τευτο M, Ἀργείους τους μετὰ Πολυνείκεος επὶ Θη ς ελάσαμε σας, τελευτήσαντας - αιωνα, και ἀτάφους κειμενους, 15 στρατευσάμενοι ἐπὶ οὐ Καυείους, ἀνελεσθαι τε τους νεκρούς φαμεν, και θάψαι της μετερης, Ἐλευσῖνι.

379쪽

Ἀλειπόμεθα. -λλ' οὐ γαρ τι προέχει - ων πιμε - Θησειν καὶ γαρ α χρη-οὶ - εόντες -τοι νυνών δειεν φλαυροτερος καὶ τότε εὐτες φλαυροι νυν- ειυ ἀμείνονες παλαιων με νυν ἔργων ἀλις ἔστω. mis M, 25 - μηδεν ἄλλο εστ μοδεδεγμενον, ωσπερ στὶ πολλά - και ευ ἔχοντα, ε τέοι- και ἄλλοισι Ἐλληνων. λα και - - εν Μαραθωνι ἔργου ἄξιοί εἰμεν τουτοτο γέρας χειν, και ἄλλα προς τουτ ' χιτινες μουνωἘλληνων δη μουνομαχησαντες τω IIέeer', και ἔργω τοι 30 ούτω επιχειρησαντες, περιεγενόμεθα, και νικησαμεν δεθνεα εξ σε α σεσιτεράκοντα. ' ου δίκαιοι σιμεν εχειν ταύτην την ταξιν - τούτου μούνου του ἔργου ἀλλ' οὐ γαρ ε τω σοιωδε τάξιος εἴνεκα στασιαζειν

πρέπει ἄρτιοί εἰμεν πείθεσθαι ἡμῖν, ω Λακεδαι--

380쪽

των κ Παλλη ης τους παρεόντα τριηκοσίους. τουτέων 15

τουτέων as. Σικυώνιοι τριισχίλιοι τουτέων δε Ἀθηντο Ἐπιδαυρίων Ἀκτακόσιοι. παρὰ δε τούτους, ροιζηνίωνετάσσοντο χίλιοι Τροιζηνίων δ ευμ ενοι, Λεπρεητέων λη- κόπιοι τουτέων aes, Μυκηναίων καὶ Τιρυνθίων τετρακόσιοι - τουτέων δε εχομενοι Φλιάπιοι χίλιοι παρὰ δ τουτους ἔσπασαν Ἐρμιοώες τριηκοσιοι. Ερμιονέων δε ἐνμενοι υπαντο Ἐρετριέων τε καὶ Στυρέων ξακοσιοι ' τουτέων δειχ'μ ενοι Καλαβέες τετρακοσιοι τουτέων δε, Ἀμπρακιη-τεων πεντηκόσιοι μετα δε τούτους, Λευκαοίων καὶ Ἀνα 25σπίων -τακοσιοι σπασαν τουτέων δε οπμενοι Παλέες οἱ ια Κεφαλληνίης διηκόσιοι. μετὰ δε τούτους Αἰγινητέων πεντηκόσιοι - ησαν παρὰ δε τούτους τάσποντο Μεγαρέων τρισχίλιοι εἴχοντο δε τουτέων, Πλαταιέες ξακοσιοι. τελευταῖοι δε καὶ πρωτοι Ἀθηναῖοι ἐτάσποντο, Θοκέρας ἔχοντες το ευωνυμνον, κτακιωχίλιοι ἐστρατηγε δ' αὐτεων Ἀριστεaης ο ΛυσY-χου.

ἀριθμον τρεῖς τε μυριάδες, καὶ οκνω χιλιάδες, καὶ sκατοντάδες πτά. --ῖσαι με οἱ πάντες συλλεγέντες επὶ τον βάρειρον, ἔσαν τοσουτοι. ψιλων δε πληθος η τόδε. 5της - Σπαρτιητικης τάξιος, πεντακισχήλιοι και VM μυριοι ἄνδρες - όντων πτὰ περὶ ἔκαστον βρα καὶ τουτεων πας τις παρηρτητο - ες πόλερον. o δε - λοιπων Λακὼαιμονίων καὶ Ελληνων ψιλοὶ, ως εἶ περὶ ἔκαστον

SEARCH

MENU NAVIGATION