장음표시 사용
11쪽
Meministis, commilitones carrissimi, qui seminarii philologici scholis per hanc hiemem interfuistis, aliquando inter nos de restituenda primae exot bullianis elegiis parte priore disputatum esse, Sed ita ut magis quid non posset probari quam ut quid re Vera orip8isset poeta perspiceretiΗ. quod cum sat probabiliter demonstrare posse nobis Videamur, age in Xpedienda laneStione non iucunda tantum, sed communi ceterorum quoque commilitonum, Si qui ab his litteris non prorsus alieni sunt, iudicio non nimis remota quasi in VeAtibulo Musarum templi, priusquam aestivarum lectionum indicem periam ras, inululiun immoremur. Atque unam solidumque elegiam esse qua non ad bella longaque itinera, sed ad oneris militiain otiique doli ias poeta se natum non divitias per labores et peri-Cul quaerere profitentur, sed parvo conteritum unice opture ut rure inerti vita et Doliae amore securo frui contingat, id quidem Verbosa enarratione doceri opus non est sed ordinem sententiarum prioris partis, quae est usque ad V. 40, merito displicuisse censeo Scaligero et qui post eum transponendis versibus ibullo medendi periculum in scholarum rati flavi ensium 10st. a. 1855 prooemio denuo fecit riderico IIaasio. nam quod Bernii ardyus in novissima hist liti Rom. editione p. 82 monuit, cum in aliis ibulli carminibus, quibus antino maxime indulsisset, tum in prima elegia
tam laxu et molli struetur sensu compositos esse, ut pari Probabilitate transpositionesi'artium et commendari et refutari possent, verum 8Se non ConcedRm, ni Si, ut haec
exempla adferunt, in tertia et nona huius et in prima et sexta secundi libri idem experimentum fieri posse demonstraverit quid quod se in nostri quidem carminis parte altera satis firmam sententiarum compagem, quali quidem sanae mentis hominem, Poetam Rutem non Bacchi furore vesanum decet, desideramus id quod ipse Bern-hardyu quamquam miro modo secum pugnans sensisse Videtur, eum uno ut aiunt
12쪽
de Gedan ken in sic a se schlossen, das ei ne grossere Masse sich, ederher ausa te hen noch dure L Um stellian e in fugen iusso Ergo quidni ita illa quoque parte, ubi quaedam si corrigantur iniuriam non fieri
poetae Bern hardyus etiam largitur, circumspicere liceat num non minus accuratam
compositionem indagare possimus ac primum deorum quos se venerari dicit ibullus V. 11 sqq. ordinem immixtis alienis rebus distractum esse iam caliger vidit, nec Dissent artificiis has turbas oxcusari satis ostendit aasius 3 12 sed hic p. 11
Priapum aegre ferens sino munere appellari v. 17 sq. cum ceteri sua sibi dona haberent, ad eundem pertinoro putavit alterum distichon V. 13 q. quo nomine dei omisso Iamnus ei Oblatum significaretur haec igitur componenda esse sibi persuasit r17 pomosisque ruber custos oriatur in horti8, terreat ut sueva falce riapus ves, 13 et quodcumque mihi pomum novus educat nDUS, libatum agricolam ponitur ante deum. quRm Coniecturam issensu AEuo et mernhardyu. l. d. comprobavit ot qui albulli carmina nuper in nostrum sermonem vertit Antonius ber in adnotatione quadam
libri tui p. 13, sq. at mihi videntur illa, etiamsi nescio quo casu libris nostris
compacta essent, clameti omnibus machini dissecanda totius esse quam conflanda nam hoc ut primum in oneam, praeter molestaen atque inutilem eiusdem verbi ponere
repetitionem magis etiam displicet modorum ponatur Et ponitur differentia. quibus hac in carminis parte Tibullus ita utitur, ut quae sollemni a se religione fieri adfirmat sacra indicativo, quam promittit coniuncti v modo vel auturo tempore indicet. pro
deis tribuere profitetur veneror 11 it ponitur v. 14. item fertis 20) sed ponendo etiam Priapi signo promitti poma debebant, ne poterunt quidem deferri.
Ergo 'agricola deus Ρriapus certe non est, quod etiam aliis argumentia probare possumus num eadem appellatio non addito certo nomine cum redeat in quintae elegiae Versu 27 consentaneum est, de quo ipsi Hausio cum ceteris interpretibuae OnVenit, eundem utroque loco deum a poeta intellegi atqui narrat illicoibullus quam sibi cum Delia vitam in rure felicissime degendam finxerit, quamquam renuente deo. rura se culturum, frugum pecoriaque custodem et dominam dulcissimo consortio sibi adfuturam esse Deliam, tumque Pergit: illa deo sciet agricolae Pro vitibuS Vum, Pro Segete Picus, pro grege ferre dapem. illa regat cunctos, illi sint omnia Curae: at iuvet in tota me nihil esse domo. an putabitis quae coniugis loco haberetur anticam Tibulli sollemnia munera oblaturam fuisse mentulat, deo, quem Visere mon solebant misi furtim inpudicissimae quaeque
13쪽
puellae anuaque salaces, quibus in Versiculis riapeis multis locis inluditur apage talem contumeliam a Delia, quae, quam vi matrona proprie dici non potuerit, tamen nec meretrix fuit et illo certe loco casta et fidelis amico sutura esse fingitur nec in secundi libri prima elegia v. 36 inter agricolas caelites, quibus ut vitae rusticae magistris carmine suo se gratiam reddere profitetur poeta, riapus habendus est, qui furea avesque falce minisque deterrebat a frugibus segetibusque, ae nullam earum artium, quae insequentibus enumerantur, maiores edoQuit. De omnino agricola deus' proprie appellandus erat hortorum potissimum custos, a quo Colendi agro partes alienae
orant nam quod apud Ovidium trist. Ι 10, 26 legitur 'et te ruricola, Lampsace, tuta deo', addito patriae nomine ab omni errore cautum est verum Latino homini, qui patrios prae ceteris deos pie colere debebat, non Lampsaco advectus iste tali potissimum nomine inprimi colendus erat, sed profecto antiquissimus ac popularia 'arvorum pecorisque deus Sit Vanus, cuius totam per Italiam nullo in agro sollemnia sacra non instituta erant cf. Gromatici veteres p. 30 L.). hunc igitur, non alium et nostro et ultero loco I 5, 27 veterea intellexisse consentaneum, nec poterat patris sanctissimi mentio deesse ubi exponit poeta qua religione agrestia
Aptissime autem coniunxit tutorem finium, ut ait Horatius epod. 2, 22, cuni alio in Italia nato et a primis inde teniporibus culto numine Termino, ud quem V. 11 Sq. nam Veneror seu stipes habet desertus in agris seu vetus in trivio florea serta lapis pertinere probatur simillimis Ovidii fast. ΙΙ 639 sq. verbis Termine, Sive lapis sive ea defossus in agro
stipes ab antiqui tu quoque numen habe e. q. S. atque hos duos, Terminum et Silvanum, cum a Latino gricola nemine neglegi sua esset, indicativo usu sacris eorum se satisfacere testatur Tibullus Cereris cultua
dedicata aede anno demur11 25N496 ex Graecia, Priapi X si provincia Romanorum facta Romam translatus est his igitur quos minus debet honores tamen ut favorem eorum sibi conciliet promittit poeta honoris autem Priapo ad inpetrandum eius praesidium satis fuit statua ipsa in hortis erigenda, cui corona uva poma non defuturusuisse facile conicimuS. Haec igitur de Silvano suo loco relinquenda esse censeo. sed quum fuisse
causam dicemus, cur quae ad eundem popularium numinum coetum pertinet alma
Pales non hic commemoraretur, sed multos post Versus infra V. 35 sq. in quo cur detrusa esset elisaasius p. 12 frustra quaesivit et Bernhardyua Xcusari non posse concessit perspexitque olim caliger eam cum VerSibus 11 - 14 coniungendam esse, quamquam quod his praeposuit probari non poteat, quia tota haec de cultu deorum agrestium pars Erbis 'nam veneror exordium cepisse Videtur a Termino, quem Silvanus, deinde Pales, sive quis hunc praecedere malet, apte Sequebantur num de
14쪽
Palilibus quoque quotannia celebratis indicativum 'soleo spargere usurpatum Videmus quod si post v 14 Vel quod ipse certa quadam de causa praefero post V. 1
hic ego Pastoremque meum lustrare quotannis et placidam oleo spargere laete talem, i
'hic adverbium explicandum erit in agro meo', ubi stipitem lapidemque et agricolam deum veneror quod ubi nunc legitur nihil omnino habere quo facile referri possit recte animadvertit IIaasius. Sed hic retractis versibus 25-34 post v si adiungi volitit v. 35 sq. versu 24, totus ut locus v. 21-24. 35 sq. intellegatur de ambarvalibus, hic autem sit in hoc sacro ambarvalium at nec temporis e futuro cadet v. 23 transitus ad praesens soleo V. 36 placet nec ambarvalia disticho nostro V. 35 sq.), immo Palilia significari lactis munere V. 36 commemorato apparet praecipit enim Ovidiussast. IV 46 silvicolam tepido laete precare alem', cuius tamen in anibarvalibus
Sacris, cum hostia circumducta agri lustrentur, mentio nulla fit nec par erat a Pale nimis segregari antecedens distichon V. 33 sq.), quo u pecore Verruncantur fures
at vos Xiguo pecori, fureSque lupique, parcite de magno S praeda Petendi grege.
habet enim hoc satiuiales, illos ut a lustrat raucris suis grege depellat, id quod ipse Tibullus noster alio loco II 5, 8 sq. signis cavit: at madidus aucho sua festa Palili pastor
concinet a stabulis tunc procul este lupi. nec ab ultera parte quidquam obstare videtur quin pro incolumitatu regi Votum ut, postquam . 31 sq. de agna et capesila desertis a matre et domum reportandi verba lucta Sunt et cohaerere haec Dinia inde a v. 25 usque u v. 34 perspexit Huasius. Quae tamen minus probo quod post V 6 transposuit, ut po8 ipsum Xordium, quo inertis Vitae votum continetur, subito exultare gaudio Atatuatur Poetu, quod
militiae laboribus exsolutus quo ferre nequiverat iam inerti vitae se dedere possit.'larobat nimirum vir doctissimus Guyeti coniecturam V 25 iam mouo iam p. 8Sum,' cum in libris plerisque tradatur 'iain modo non possum, nisi quod in roukhusiuii et Berotinensi uno quos litteris e Lachmannus signavit nunc pro non legitur, manifeStam autem coniecturam 'po88um quippe ego iam in caligeranis excerptia invenit IIuiritius ut mirum videtur eundo prope ab initi carminis laetariae iam quod unice placeat adsecutum esse, qui in reliquo optare et Oti Pro eadem re, Cuius scilicet compos iam factii sit, indulgere vix desinui vide infra V. 1 requiro, 44 si licet, 49 hoc mihi contingat in exitu quidem eo progreditur ut quam optaverat Vitae rationem iam paulo fortiore dicendi modo propositam menti et constitutam apud se certo consilio ess significet. quae cum ita sint, coniunctiVO
15쪽
quem iraeliana editio exhibet posti sane opus est et in simili loco, ne alia exurnpla Aitatissimae corruptela quaerum, III 4, 8 ubi Oct legitur ah ego ne possim tanta videre malal possun in codi Emero linensi d et in Aldina factum est. Ac fortasse toleranda haec para integra suo loco esset, quamvis deorum invocationem . 37 continuatam alis moleste interrumpere videatur, si reliqua sana Vel tolerabili saltem ordine composita essent verum non fugit Hausium quod versum sequitur distichon
ipSe serum teneras matur tempore vites rusticus et facili grandia poma manu non huc pertinere, ubi rusticae vitae securitas exornatur, sed illuc ubi quamvis otio deditus tamen non omnia se Opera detractare adfirmat poeta v. 29 sqq.: nee tamen interdum pudeat tenuisse identes aut stimulo tardos increpuisse OVes, non agnum V Sinu pigeat latumve capellae desertum oblita matre referre domum. quibus Si caligero auctore iraemittuntur l. num postponi vetat distichon V. 33 q. quod vidimu Curia Superioribu coneXum esse), primum frugum Serendarum curaui faciliorem, deinde tuae molestiora videri possunt rationis et rei pecuariae oper quaedam sibi vindicat, quem nec fure lupo8que a grege arcere, quod proXimum est, alienum a se ubere porto bat ac decebat horum laborum professionem ibi potissimum subiungi, ne luis putaret omne per tempus otioSum Poetum Contentum fore Cunia aeStiVos ortus Viture sub umbra urboris ad rivos praetereunti aquae, quod optat versibus proxime anteceduntibus 27 sq. de coniungendis igitur . 7 sq. cum 29-32 consentio cum caligero et Hausio, sed ut nec huius ratio placeat, unplantandi opera poου versum domum 4 minus commode ut entio inluta St, nee illii in probem qui erepta e conexu suo post v. 10 sequi Voluit. Sed illud quoquo ingeniosissium vir praeclare intellexisse videtur, quod miror Sprevisse Hausium, X pulsi v. 7 sq. optime coire v. 6 cum 9 sq.: me me paupertu vita traducat inerti, dum meus assiduo luceat igne focus, no Spes destituat, sed rugum emper acerUOS praebeii et pleno pinguia musta RQu. neque enim video cur non Spem deam poeta hic quoque intellexisse putandus sit,
qui alio loco I 6, 21 sq. oleinerit haec: Spes alit agricolas, Spes sulcis redit aratis
semina, quae magno fenore reddat age e. q. R.
16쪽
iam illud est quod mox dicit contentum vivere parvo et composito securum cervo despicor dites, despicere famem hic vide mihi quam pulchre inferatur acrior desiderii significatio fore ut tandem aliquando nullis lacessitus officiis, qualia illo ipso tempore Messallam rursus expostulavisse V. 5 sq. docemur, vacare ab itineribus et otio frui possit. ergo hic interponimus v. 25-28. 7 sq. 29-34:
iam modo iam possim contentus ViVere Parvo nec semper longae deditus esse ViRe e. q. S.
vel si quis probata librorum scriptura mune velit ad lygdami exemplum supra
laudatum III 4, 82h paulo fortiore medicina uti:
Vidimu supra sententiarum ordinem satis bene procedere, si disticho illi de arcendis furibus lupisque v. 33 sq. adnectatitur illa 'num Veneror . . S. V. 11 Sqq. nam post adumbratas rusticae vitae delicias, quae modicis laboribus quibusdam etiam
augeantur, conVeniebat pietatem erga deos agrestes profiteri, qua bona eorum mereretur. Sed restant Lares, quibus extremo loco V. 21-24 sua munera Variis temporibus oblata promittit remoti autem hinc sequentibus v. 25-34 illorum invocationi 'io messes et bona vina datet' v. 24 Scaliger optime aditinxit distichon
v. 35 q. adsitis, divi, nec vos e paupere menSRdona nec se puris spernite fictilibus. quae non ut ceteri sic interpretor, ut OAt Singulorum deorum commemorationem universos ad dupes invitari statuum, sed ad solo Lares referenda censeo his enim ut dis
propitiis cum de mensa libamina in patellis deserri solerent, ut constat Ovidii ast. II 63 'st libate dapes ut grati pignus honoris utriat incinctos inissa patella Lares' prascepto cs. Varronis in satur Manio D. VII R.), ne aliis testimoniis sat notis has
Charta onerem, Optime nostro loco Lares potissimum dona e paupere mensa et fictilibus oblata ne spernant iubentur quodsi his quinque disticha v. 19-24. 37 40reet VindicaVimus, respondent eis singula quinque numinibus ermino ali Silvano Cereri Priapo tributa reliquarum partium numeros, varios illo quidem et attento lectori faciles ad cognoscendum, hic notare praetermittam sed ut omnibus iam promptius iudicium sit ecquid machinis nostri lucri fecerimus, in nostrum ordinem reductos quadraginta huiu elegiae versus priores hic describendos curavi sunt autem hi: Divitias alius fulvo sibi congerat auro et teneat culti iugera multa soli, quem labor assiduus vi in terreat hoste, Martia cui somnos classica pulsa fugent: me mea pauperta vita traducat inerti, dum meus assiduo luceat igne ocus,
17쪽
s nec Spes destituat, sed frugum semper ReerVOS Praebent et pleno pinguia musta lacu.
M in modo nunc OAsim contentus ViVere parVO nec semper longae deditus esse viae, 0 sed canis aestivos ortus vitare sub umbra arboris ad rivo praetereuntis aquae l7 ipse seram teneras matur tempore ViteS
rusticus et facili grandia poma manu; 29 nec tamen interdum pudeat tenuisse bidentes 15
aut stimulo tardo increpuisse OVES, non gnauive in pigeat fetumve capellae desertum oblita matre referre domum. at vos EXiguo pecori, furesque lupique, Parcite de magno est praeda petenda grege. 20 11 nam veneror seu stipes ubet desertus in agris seu vetus in trivio florea serta lapis. 35 hic ego pastoremque meum lustrare quotanniSet placidam soleo purgere lacte Palem; 13 et quodcumque mihi pomum novus educat annus 25
libatum agricolam ponitur ante deum. flava Ceres, tibi sit nostro de rure Coronuspicea, quae templi pendeat ante ores; POmOSisque ruber custos ponatur in hortis, terreat ut saeva falce riapus aves. 30Vos quoque, felicia quondam nunc pauperis agri custodes, fertis munera egirn, LRreS. 20 tunc vitula innumeros lustrabat caesa iuvencos: nunc agna exigui est Ostia parva soli. regna cadet Vobis, quam circum rustica pubes 3524 clamet 'io messes si bona vina datet' 37 adsitis, divi, nec Vos e paupere menSRdODa nec e puris spernite fictilibus.
fictilia antiquus primum sibi fecit agrestis pocula, de facili composuitque luto. Haec quidem ipsa sententiarum quadam vel necessitate Vel saltem probabilitate
ductu constitueram, cum causam turbarum quaerena animadverti, cum inde a versu
37 omnia recte se habeant. intra ter duodenos versus vel ter sena disticha labem ita contineri, ut bis duodeni versus vel bis sena disticha efficiantur eis partibus, quas Suo Ordine pulsas, sed per se satis integra esse mihi persuasera. v. 25-364 13-243,
18쪽
initium autem fieri confusionis inde a v. 7 h. e. a quarto distieho, ter denique singula disticha restare quae uno loco nune ollecta olim diversis sedibus videantur distributa fuisse quod statim vidi praeclare cum Ruschelii invento quadrare, qui elegantissima nuper commentatione in societatis litterarum Lipsiensis actis anni 1866 inserta qua etiam Bernhardyana patientia quid et ubi valeat satis significatum est p. 3 adn. demonstravit ibuli codicem archet um folia continuisse, quorum seni in quaque pagina versus scripti fuissent, foliorum autem Pari quaedam quaternionum compage soluta atque adeo discerpta suisae hunc igitur auctorem secuti statuemus nostrae elegiae in archetypo paginarum et foliorum ordinem hunc fuisse, ut
sol. IIIa v. 13-18. fol. III b v. 19-24. fol. IVa v. 37 sqq Ex his soli II et III a librario ita transposita suisse conicio, ut fol. III a et praecederet solio Pa tra praeterea autem tria disticha 9 sq. 7 sq. 11 sq. neglegentia librarii in seribendo codice praetermissa in singulari scheda, quae inter folium De II inserta esset, signia quibus indicaretur, quo in textum referenda essent singula disticha, adpositis hoc ordine conscriptu fuisse:
sq. sq. 11 sq. sed cide in cille librarius, qui folia II et II commutavit, neglectis notis hanc schedam
proxime post V. 6 transcribendam esse opinatus eius ordini auctor iustus est, qui in nostris libris traditus iam caligeri Eumen merito offendit. Ac videte mihi quam egregie foliorum computatio nostra Conveniat cum Ritscheliana nam quae intercedunt inter elegiae I versum 3 et quarta initium sic ad normam illam distribuuntur, ut pertineant
elegiae I v. 37-78 h. e. versus XXXXII a folio IV a usque ad VII a extremum; I 1-Θ8 h. e. addito inius versiculi spatio, quo haec elegia a priore separetur, Versus XCVIIII, quibus a cedit hexameter post v. 24 libris in sortiis inam Entameter deest) folio VII usque ad XV Λ, v. 4; III 1-94, h. e. addito iterum spatio versus XCV, a solio Vi v. 6 usque
ast XXIII h. v. ci; ut quartae elegia udsumpto spatio eodem in pugin folii XXIII aversa b duo Versus primi extiterint et hoc ipsum statuit itschelius versi s 1 et 2 in prima huius carminis pagina eXtremos fuisse verum tunien quod in adversa pagina ahexordium cepisse elegiam quartam sumpsit necessarium id explicandas huius carmini turbas non sae
19쪽
conicio enim in vacua nescio quo casu folii V pagina ultera quae suis locis neglecta essent disticha duo 1 sq. 69 sq. e diversis sedibus reposita fuisse haec autem postea turbat ordine sic possunt se Xcepisse I b. II a. b. V b. a. VI a. b. III a. b. IV a. VIII a. b. VII a. b. ergo si recte Ritschelius quarti carminis teXtum restituit inversa sunt paria foliorum tria anteposito biniones V et VI alteri III et IV, simul autem paginis solii inversis, denique loci foliorum VI o VIII corinnutatis praeterea in transcribendo codice librarius e pagina ini non versus tantum 6 sq. ut signis iussus erat adiunXit ad 68, sed etiam qui versum 5 sequi debebant 1 sq. sed haec quam probabilitersuta sint vid0at Ritsuli selius, qui multiplicem erroris viain esse ipse praemonuit: nostrae interim elegiae rationes, quoniam prima in codice Xtabat, non pendent a ceterarum satis, quae qualia fuerint fortasse ulla data occasione Persequemur. Interim, ne quid bonae chartae pereat, brevissime de altero transpositionis exemplo disserum Propertiano. Est locus quo Vergiliani ingenii laudes canuntur in elegiarum II II 34 v. 61 sqq. in eam Xiens sententiam, ut ne Aeneidis quidem sublimis poematis vatem ab amatorii seneris lascivia prorsus abhorrere moneatur, quo eXemplo prae ceteris illustri suam quoque poesin Propertius commendari voluit sed prasitor maius illud Iliade opus v. 61 66 et bucolicu, hilarioris stili documenta v. T-76), cur tandem tertio loco georgica v. 7 sq. et de aureo saeculo uticinium eclogam IV V. 79 sq. ita commemorat, noti ut levitatem ullam argumenti notet, sed Hesiodi illis atque hoc Apollinis ipsius artem adsecuturi poetam admiretur 3 hisque ipsis qua mente subiuncta putabimus v. 8 sq. quibus adseverat non tamere ingrata haec, quibus scilicet Acraeum poetam et Cynthium aequaverit Maro, ulli fore, sive in umore rudis sive peritus erit' quasi omnino amores in illis carminibus tractarentur tum vero quod sequitur distichon v. 83 sq. 'ni minor hic animis, aut si ruistin, ore canorus Anseris indocti carmine cessit illor adeo non intelle-Xorunt homines docti, ut i eouiuetandi et interpretandi conaminibus varii misere vexaverint. Veram viam quasi per Debulas dispexit olim Lachmannus cum transponi post v 66 V. 83 sq. iuberet: sed nec sententiae satisfecit nec causam turbarum aperuit quamvis tam perspicuam ut oculos percutiat incipiunt nimirum tam bucolico quam georgicon claudes eisdem verbis tu canis' v. 7. 77) quo factum est ut librarius u
20쪽
priore ad alterum Iocum deerrans post Aeneida non, ut par erat, et rerum et temporis ratione minus ab hac remota praecepta ruralia et divinam eclogam I laudaret, sed statim Thyrsin et Daphnin inferret et absoluta demum hac parte quod supra omiserat loco alienissimo intruderet quo patefacto errore omnia ut ne litterulam quidem mutari opus sit plana et sana sunt hoc ordine contextar me iuvet hesternia positum languere corrollis, squem tetigit iactu certus ad ossa deus,
Actia Vergilium custodis litora hosbi
Caesaris et fortes dicere OASe rates, qui nunc Aeneae roiani suscitat urnia iactaque Lavinis moenia litoribus. cedite Romani scriptores, cedite Grai 65neacio quid maius nascitur Iliade. tu canis Ascraei veteria praecepta poetae, 77 quo Seges in campo, quo iret V iugo. tale facis carmen, docta testudine quale Cynthius inpositi temperat articulis. 80 tu canis umbrosi subter pineta Galaesi TΤhyrsin et attritis Daphnin arundinibus,
utque decem possint corrumpere mala puellasmiasu et inpressi haedus ab uberibus. 70 felix, qui vile pomis mercari umoreAlhuic licet ingratae ityrus ipse cunut. felix intactum Corydon qui temptat Alexin agricolae dona in carpere selicia si
quamvis ille sua lassus requi ea ut VenR,
laudatur facilis inter hamadryadas. 76 non tamen haec ulli venient ingrata legenti, 81
sive in amore rudis sive peritus erit. nec minor hic animis, aut si minor, Ore canoruSanseris indocto carmine cessit olor. ut Sententia extremorum versuum haec evadat: non inter nymphas tantum laudatur
Corydon, sed omnibus Q inperitis amoris placent quae Corydones et ityri canunt; nec in hoc genere hic' olor Mantuanum aut spiritu poetico minor est aut si spiritu paulo humilior, indoctum edidit armen, quo velut anser sublimioribus iunioribus cessisse merito dicatur, ut sibi ipse detrahens ecl. X 35 sq. professus est immo semper ore canorus suique similis fuit nec artis dignitatem iucunditate carminum umquam dedecoraVit. Unum restat ut moneam, ne inertiam Τibullianam aut lasciviam Propertianam vobis putetis, commilitone carissimi, quamvis suavissimi carminibus commendari immo ne poetas quidem iuvenes nostro tempore decet remotos a sollicitudinibus et curis, ut ait ille, in
nemora et luco secedere, nedum alios Musarum alumno VOSque prResertim, qui nupernationis inprimis armigera cives facti grave Martia opus non subterfugere nec ut cedant Rrma togae, sed, quod Borussorum ut olim Atheniensium proprium est, honesti otii studia et artes cum militiae roboro ut ad firmandam atque augendam domi forisque
patriae salutem vere liberali consortio concilientur operam dare debetis. Q. B. F. F. F. Q. S.