Hiketides

발행: 1811년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

και πλουν τ σεσBαι, και κατασκαφας Φρυγων,

80. παντες δορί. Apud Aristot Rhet. κατα- in ne sunt aeque inceriae. Sensus III. II male legitur ποσί Dubito de sa loci est satis perspi uus. nitate et des Versiones horuna, ruentes T. 1Θροιισμένου δέ. Forte scrip*it γαρ, ad bellu=n Mallem ορυ,ia hic sit loel sen non ε. SuS, intellecta praeposit. εἰς utpote post 88 κα Αὐλίδα. Semel alilbi, nisi sal- Participium motus, ut saepi Sqinae. Ior, Iph. aur. 26. inveneri hane Ter-83. - τοις τε πολλοῖς Θ ἄρμασίν γ ῆσ- minationem Αὐλίδα in Euripide. Quin et

κημενοι. Si inplicius Videretur, 'Iπποις τε Ibi Metrani ferret υλιν. πολλοῖς ἀρμασι τ ἡσκημένοι Et C tendunt 89 α πορία κεχρημένος, Ἀνε λεν. Κεχρη- Codd. Par qui mittunt M. Iπποις πολ- μένοιι δε ιν certium puto. Et ita Hea-λοῖς, ut Phoeniss. 113. Et ita Reislcius thius. Vid. . Eschyl. ΑΞ amemn. 208. II-7ππων' ἄχλον, Ver I9I. tirnae vo una flabae, praecipue ad finem 84. κἀμὲ στρατηγεῖν, κασα ΜΩύλεω χά. versuum, depravationi sunt maxime b- ριν, Εἴλοντο. enSui et Metro satisfaceret, noxiae. Exempla aliquot posui ad finem Κἀμε στρατηγησοντα, Με ελεω, &e. Ut me Fabulae. roman. VII. 23. σον υἱον αὐτού στρατηγη- 92. κατασκαφας Φρυγων Vid. Ver. 64. σοντα δη σού πληΘους εἴλοντο. Vel στρα- 535. 1379. Codd. tante On nes Par. κατα- τηλατούντα quod Verius luto. Ceterae σφαγας. Conuecturae, κάρτα δῆτα, ἀλλα, πασι Pro

32쪽

ε τε ura ληνα δεινά. καν δελτου πτυχας γράψας, ἔπεμψα προς δάμαρτα την μην, πεμ πιι Ἀχιλλεῖ Θυγατερ - γαμουμενην,

ρ - ἀξίωμα τἀνδρος ἐκ γαυρουμενος,

I00. πέμπειν 'Αχιλλεῖ. Mallem, si quis

Cod. S. daret, σελλειν Ἀχιλλεῖ quod elegantius videretur, quia praeceSSi επεμψα. Id ver 1l9 362. Sophocl. Philoct. 499. adip. Colon 302. I 02. συνι οὐ Θ ἐλοι. Barnesius ἴδεκ' recte. Vide ranium Philonem edit.

I03. εἰς Θιαν Cod. B. ει Τροιαν Nil muta. λέχος et λέκτρον est uxor unde lectus Poetis Latinis Felix Admeti eωι-Iuae, et lectus Gyaeis: Propertius II. . i. e. PenelFe.105. ιτι ταμένου opinor sic etiam Musgravius ἀμφὶ παρθέν 1υ, de iλgine, ut ver 1347. Conjicitur ἀν παρθέ νου, una Voce et ἀρτι παρΘένου, an Diodo adultae virinis. Neutram hariin UOCuu Seio, neque invenire poSSum.109. κατ' εὐφρόνης σκίαν Codd. A. B. κατ' ευφρονην. iii non videt unde hoc Venerit

33쪽

ξυντονοι τοῖς σοῖς γράμμ α ν αυδω.

1 1512o

ll7. λεγε και σημαις, ινα και γλωσση

Συντονα τοῖς σοῖς γράμμασιν αυδω. Hi duo

Anapaesti poni debile rein Post δόμοια ε ver II 4. Et ita Reificius Xenophon Cyropae l. lib. v. ἀναγνωνα δε σοι, ἔφη, καὶ

in Boeotia, appelletur πτέρυξ ala Euboeae I Sic enim video doctos Interpretes intellexisse, quasi vox Aἶλιν esset appOSitiva ad πτέρυγ υζοίας Sed put non ita Se et duo loea hic, Pinor, signifieantur, malois in Euboea, et Aulis in Boeotia Ne adducas tua nιfliam ad Ohalcidem et ad Aulidem: quasi scriptum sui SSet et, cre do, scriptum fuit Καύλιν ἀκλύσταν adeo enim vicinae erantiae AEPS, Euripo soluim discretae, ut Ponte jungerentur, et quod ad hanc sactum erat, ad illan factum fuisse dici posset sponse Mati. U. 39. Cum Marc. viii. O.); sed non ideo Autis in Boeoth recte appellam videtur ala Eiι- binoe; non imagis quam Chalcis in Euboea

diei potuit ala Boeotioe Πτίρυξ est quicquid

procurrit ultra reliquum corpus, si ut aloe in avibus vide Saluiasium ad Tertullian. De Pallio, p. 58, 59. et Hesychiuin V. Πτερυγε et Πτερύγια. Hi ne alae in Ex-erei tu dictae putantur Gellius vi. 4.)quod circu in legiones dextra sinistraque, tanῬιam alae in avitu/n corporibus, locabantur. In liujusmodi vero terrae prominenti iS, sive πτέρυξι conditas suisse tunimalcida in Euh, a tum Aulin in Boeotia, certum St, quia inter eas angustissimus esset Euripus, ponte διπλέθρω unctuS, Strabo lib. IX. p. 615. Ubicumque autem terra hoc modo in mare procurrit, sinχιε re efficitur Inde κολπώδης πτέρυξ. ER-dem Metaphora qua Chalcis hic appellatur ala uticeae, Enna dicitur uniMMus

ομφαλος Si diae, Callinaachio min. in

Cerer ver. 5. et in Siciliae γ ons μέ - σωπον Pindam vita . . et Salmydesso qui sinus est in Ponto, Stephan de UAE.)attribuitur γνάθος, maxilla, Pud Esch. Prometh. 725. t Cithaeron mons appellatur Phoeniss. 809. ομμα 'Αρτέμιδος, cu-

II, id Distingui potest, Αἶλιν seu α

Erasimu διοίσομεν.

34쪽

14 ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ

124. καὶ πω Ἀχιλευς λέκτρ ἀμπλακων. Ad sensunt scribi potuit, Ἀχιλεύς εἰ λέκτρεμπλακεν sed veritis videtur, Ἀχιλεῖς λέκτρ' ἀμπλακέων Et Sic Heathiti S. ἐκτρα Si κατα λέκτρα. Et ita in Alcest.241. O ἀρ στης αμπλακέων ἀλόχου, hii nune Vulgo legitur ἀμπλακίν. Aldinaliati et 'Aχιλευς hie, et ver I 28. fl24. λέκτρων ex ineri l. ealigeri et

suetudo etiam Atticis perpetUO Servata Postillabat. In Alcest. 24 l. quein locum citat Mariclandus, dudiini est emerulatum ἔστι αξ στης πλακων ἀλόχου.JDI 25. φυσων. Sic Musgravius pro Αl

I27. Ita distinguendus Τόδε καὶ δεινόν'

I 27. Personariam notae a Uitae auctore Musgravio.JI30. παῖδ' ἐπίφησα. SEIIS IS, Lingua, et Metrum poscunt ἐπιφημισα, ut Ver 1356. ubi A milles licit, 'vi ἐφήμασεν πατηρ μοι, suam pater uilii nunes paverat φατίζειν hio vocat Uer. 35. 36. πρωτειπεῖν πόσιν τινί. pllig. Taur. 370. ἐκληθης πόσις infra hae Pala ver. 908. ad indiem quod est maritus nuncupatius Apuleio Milesiar. IV. κατονεμάζειν HeSVelitus v. Τάλις ἡ μελ- λογαμος παρμενος, καὶ κατωνομασμένη mia. I ricianus in lilbello P=oni etheus e in ver-

φημίζεις αυτοῖς sapientiassinii istius Titanum i. e. Promethei 4roniane araeuas eoS, C. Serimones. Ex qua locutione di Selinus quid sit επιφημίζειν et ην παῖδα vel Θυγατερα ανὶ nempe, futuri rarati no-ntine ea ni appellare et distin ere, ita It Post hanc patri nuncupationem, illa non amplius Iplai genia sint 'licite) , sed Achillis hseria ab omnibus vocetur: hio est, opinor, Hes 'Chii κατωνομασμένη νὶ, δε- non nata alicui, ἡ νομασθεῖσά mri Stridae, σῆ λεχθείσα δάμαρτι σῆ, ver 904. To νοματο σον κεκλήσθω ἐν μας, dicunt centinae ad Virum, Esai. v. l. Vide Plutarchiaui in Graecla. p. 825. D. E. Et Demetr P. 9l2. A. Hune uioren respicit Enelope apud Ovidium Heroid. l. 3. tua sum, TUA MICAR oportet es FEΝELOPE CONJUx semper UOXIS = o quae est plena loeu-tio Penelope Ullaeis conmur. Eiusdem ranae est Hectoris Andromache apud Virgilium et si e Marcia, petit a Catone I ucan. II, 343. ut Sihil liceat tuni illo scripsisse, CATOΝIS MARCIA ua η ΚλεισΘένεος 'Aγαρίστη Herodot VI. 3 l. et probabiliter αοία κ του κλωπα Oan. XIX. 25. Hujusnio Γ ε πιφημισμένας coronam solitas esse discinius ex ver. 905. vide aschalium De Coron. II. I 6. De mediis 3llabi Verborun Passilia omisSis consule Virum doctissimiana ac Phil. Dorvidium in penu Critica ad Chariton Aphrodis. lib. viii. p. 693. Et ignose longitudini hu-Jus et praecedentis Otae in or l20. in quo genere, non reDenter Peccaturiis

35쪽

νυμφειους ει αγκωνωνευνας ἐνδωσειν λέκτροις.

mate.

133. δεινά γε τολμας Vel si τόλμας, quia loquitur de priore consilio Agamein nonis, Ut φάτασας et ἔγες. 134. ος τω τῆς Θεας. Odi es, Aldina, et Vett. Ecliti pro 'Ο σω habent ἴτω.L.ego, οἴσω vel οἴσως τω Θεας, e. Cum

Interrog. post Δαναοῖς Τω Vero, ante Θεας, Onanino necessarium est. ἡ in Ed Barn. Pro σην Perarum est, opinor Ver. 37. Pr πίπτω legi potest πίπτον, i. e. ἔπι π-

l38. Ennius apud Festiana, Pa ocede gradu m proferre pedun Nitere cessas IIJ

ver. . se somnolentun eSSe. I 43. εἰ φημα Θρίει Bona O ba, qtιωSol uuare ita respondet Senec Quia vox υπνω terruit eum, utpote infausta et malionianis. an Somnus et ora Fratre existinia balitur Patisanias Laconi Q. p. 195. unde Mors χάλκεος ἴπνος HomerO,ferreuS somnus, Virgilio. Υπνω καὶ Θανάτω διδυμάοι ν' et alii , Υπνω κασιγνήτω Θανάτοιο. Vide Plutarcii Consol ad Apollonium p. IO7. et Val. Flacciani VIII. 74. Plautus Anaphit. I. I. 42. hic tignis faciet home ut DORMIAM. et mox luid

Go illum tractian tangan ut DORMIAT. i. E. morintur, εὐφάαως non enina dicere amabant tortuus est, sed omnia. Oeta apud Stolbaeuna, it CXX. Πας γα λέγει τις, ὁ μακαρίτης οἴχεται, Κατεδαρθε ευδαίμων abii beatus iste, OBDORMIVIT elis.

Hine Nox quoque inter δύσφημα , notante Strathone lib. iii p. 222. NOX eniim ager erat Mortis est Somni Hesiod Theogon. II. Nut 2r, PaUSan Eliae. Prior. P. 32l.

36쪽

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ

νοῦν Pro νιν, et, πομπαῖς regi Ab ἀντάσης.πομπαῖς tune erit φιγενεία πεμπομένη. De αντάω cum accusativo videmuSgravium

monuisse sussiciat nisi sit Explicatio. Vide Iphig. Taur. 1380.

37쪽

- αγχιάλων δάτων τροφον

38쪽

τεμιδος ἡ λυ Θον ὀρομενα,

κατειδον δε δύ' Αἰαντε συνεορω,

τον 'Oιλεως, ελαμ ωνος τε γονον,της Σαλαρονος στεφανον,

39쪽

σιν ἁ Θετις τεκε, και Xειρων ξεπονασεν, εἰδον αἰγιαλοῖσι 210 παρα τε κροκάλαις ορψον εχοντα συν πλοις. ἁμιλλαν δ' ἐπιπονε ποδοῖν

40쪽

20 ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ

μὶ μέσπιυς, ζυγιους, λευκοστίκτω τριχ βαλιους σου δ' ἔξω, σειραφορους,

ΙΠηλείδοις ξυν πλοις, παρ' ἄντυγα, καὶ σύριγγας ἁρματειους. 23Oναων δ' ει αρι Βελον λυBον, στροφση β .

SEARCH

MENU NAVIGATION