Homērou Ilias: The Iliad of Homer

421쪽

Ο- αν τις τοι, προσῶν νοσσάμενος, πέσαντο.

423쪽

-λ' οὐδ κατ' ἄρ' ἔζευ ἐπὶ θρόνου ἄλγεα δ' semis

, θυμου κατακ θαι ἐάσομεν ἀχνύμενοι περ. γάρ τις πρηξις πέλεται κρυερῶο γόοιο. 'ri γαρ ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλιῶσι βροτῶσιν, ειν ἀρουμένοις αυτοὶ δε τ' ἀκηδέες εἰσίν.

δε μέν κ' ἀμμιξας δοίη πιυς τερπικέραυνος, 'lauacres με et κακω γε κυρεται, αλλοτε δ' ἐσθέ δε δέ κε των λυγρῶν δοίη, λωβητον ἔθηκεν 'καζε κακη βουβρωστις ἐπὶ χθόνα δῖαν ἐλαυνει

Φοιτε δ' ovτε θεοῖσι τετιμένος, υτ βροτοῖσιν.

- μεν καὶ Πηληῖ θεοὶ δόσαν ἀγλαα δῶρα

Ἐκ γενετης πάντας γὰρ ἐπ ανθρώπους ἐκεκαστοχὶμ et πλουτω τε, ανασσε δε Μυρμιδόνεσσιν και οἱ θνητῆ ἐόντι θεῶν ποιησαν ἄκοιτιν ' AM' ἐπὶ καὶ του θηκε θεὸς κακόν, οττι οἱ Ουτι Παίδων ἐν μεγάροισι γον γένετο κρειόντων. Aia ' ενα παἔδα τέκεν παναώριον Ουδ νυ τόνγε νηράσκοντα κομιζω ' ἐπεὶ μάλα τηλοθι πάτρης α ινὶ ροίη σε τε κηδων δε σα τέκνα. καὶ σέ, γερον, τοπριν με ἀκούομεν ολβιον εἶναι 'O-- έσβος ἄνω Μακαρος ἔδος, ἐντος ἐεργει, - Φρυγίη καθύπερθε καὶ Ἐλλη οντος πείρων,6 σε, γερον, πλούτω τε καὶ υἱάσι φασὶ κεκάσθω. Αὐτὰρ ἐπεί τοι πημα τόδ' ηγαγον οὐρανίωνες, λει τοι περὶ αMυ μάχαι et ανδροκτασίαι τε 'υνσχεο, μηδ' ἀλιαστον οδύρεο σον κατὰ θυμόν. iv γάρ τι πρηξεις ωκα μενος vili μος, Ovδέ μιν ἀνστησεις, πρὶν καὶ κακον αλλο πάθησθα. To ν ήμειβεν Ἀπειτα γέρων Πριαμος θεοει ς'

- μέ πω ἐς θρόνον ἔζε Λιο-εφές, φρα κεν Eκτωρ κεῖται ἐνὶ κλισίησιν ἀκηδης ' αλλὰ τάχιστα Αὐσον, ἔν οφθαλμοῖσιν ἴδω σου δέ δέξαι αποινα maia, τά τοι φέρομεν οὐδἐ τῶνδ' ἀπόναιο, καὶ ἔλθωσαν ἐς πατρίδα γαῖαν, ἐπεί με πρῶτον εασας. Αὐτόν τε ζώειν κανορρον φάος Πελίοιο.Jτω ν αε οπόδρα ιδῶν προς-η πόδας,κM Azιur.' μηκέτι νυν μ' ἐρέθιζε γερον ' νοέω δἐ καὶ αυτος ' Σκτορά - λυσαι ' Λιόθεν δέ μοι απελ- λθeνMφηρ, η μ' ετεκεν, θυγάτηρ ἄλιοι γέροντος. καὶ δέ σε γιγνώσκω Πρίαμε, φρεσίν, ουδέ με ληθεις, ωτι θεῶν τις, ηγε θοὰς ἐπι ηας 'Aχαιῶν.

424쪽

καὶ γάρ τ' ηὐκομος ιόβη ἐμνωστο σιτον, Ἀπε δωδεκα παῖδες ἐνὶ μεγάoοισω nomin, Ira μῶν θυγατέρες, n δ' υἱέες μοντες. eo τυυς μἐν πόλλων πέφνεν ἀπ' αργυρέοιο μεδε, πιόμενος νοβη τας Ἀρτεμις ἰνέαιρα, ολεκ' ἄρα Λητοῖ ἔσάσκετο καλλιπαρ τ'

425쪽

Φῆ Mias τεκέειν η δ' αὐεη γεω- -uους πω δ' ἄρα, καὶ δοιω περ ἐόντ' - πάντας ολεσσαν. . Pμεν αρ' ἐννεμαρ κέατ' ἐν φόνου, συδέ τις εν κατθάψαι ' λαους δἡ λιθους ποίησε κρονιων δευς δ αρα τῆ δεκάτη θάφαν θεοὶ Ουρανιωνες. is δ' ἄρα σίτου μνησατ', ἐπεὶ κάμε δακρυχέουσα. Nν δέ που ἐν πέτρησιν, ἐν ούρεσιν οἰοπόλοισιν, sis , απύ- οθι φασὶ θεάων ἔμμεναι εὐνας-μφάων, αἴτ' αμφ' 'Aχελωῖον ἐήρώσαντο,

χνθα λίθος περ ἐούσα, θεων ἐκ κηδεα πέσσει.

σου, ἔπειτά κεν αυτε φιλον πυῶδα κλαίοιςθα,εω χχιον εἰς παγών πολυδάκρυτος δέ τοι ἔσται. II, καὶ ἀναξας ois αργυφον κυς πιλλευς αξ ' ἔταροι δ' ἔδερόν τε καναμφεπον ευ κατα κόσμον, στυλλον τ' ἄρ' ἐπισταμενως, πεῖράν τ' οβελοῖσιν, Ἱλπτησάν et περιφραδέως, ἐρυσαντό τε πάντα- ντομεδων δ αρα σῖτον .ων ἐπένειμε τραπέζηκαλῶς ἐν κανεοισιν ' τὰ κρέα νε μεν οιλλευς.

E ορο--φιν τ' ύγαν' καὶ μὴ θον ἀκουων. Αὐταρ ἐπεὶ τάρπησαν ἐς ἀλληλους ορόωντες, ν πρότερος προψεειπε γέρων Πρίαμος θεοειδηεσεω ἐξον νυν με τάχιστα, ιοτρεφές, φρα κεν δηυπν υπο γλυκερῆ ταρπωμεθα κοιμηθέντες. Ο γάρ πω μύσαν οσσε πο βλεφάροισιν ἐμοῖσιν, o σῆς - χερσὶν ἐμος παla λεσε θυμόν' 'AM' αἰεὶ στενάχω καὶ κηδεα μυρια πέσσω,

εο υλης ἐν χορσοισι κυλινδομενος καπα κοπρον. ν δ καὶ σιτο πασάμην, καὶ ar πα-υον μυκαν- καθέηκα πάρος γε μεν οντι πεπάσμην.

'vi', 'AΣιλευς δ' krάροισιν ἰδι δμωῆσι κέλευσεν, Aωνι - αἰθ-ση θέμεναι, καὶ ρηγε παλαε- Πορφυρε' ἐμβαλέειν, στορέσαι τ' ἐφύπερθε τάπητας, πλαμα τ' ἐνθέμεναι ἴλας καθύπερθεν ἔσασθαι. ὶ δ' ἴσαν ἐκ μεγάροιο δάος μετὰ χερσι υουσαι 'Aiφα δ αρα στόρεοαν δοιὼ λέχε' ἐγκονέουσαι. ν δ' ἐπικερτομέων προς- πόδας κυς Ἀχιλλεύς

429쪽

φ συναγειρόμενοι δαινον ἐρικυδέα δάλω μασιν ἐν Πριάμοιο, ιοτρεφέος βασιληος. Ne ob ἀμφιεπον τάφον --ρος ἱπποδά--.