장음표시 사용
131쪽
In formatione glandularum salivalium Observanda dubitare quidem posses, an canalis, in gelatinosa materie pro pullulans, intus fluidum jam continent, initio enim satis adhuc ipse tener est, uti materies ambiens gelatinosa. Sed hic in blastemate ipso fere fluido ex liquefactione ortus canalium vix mente concipi potest, nisi eodem tempore, quo liquescit materies, lumen canalium formando, circum Iumina materies spissitudine nugeatur, parietes canalium simul parundo. Postea canales glandularum salivalium penitus impellucidi sunt, ulbidi enim sunt usque in vesiculas terminales, dum ambiens blastema pellucidum adhuc restat. Vide Fig. 11. Tab. VI.) An canales hoc tempore colliquamentum contineunt, neScio; Sed hoc certum est, pnrietes canalium hoc tempore spissiores esse quam reIiquum blastema. Non enim nliter albidi et impellucidi in pellucido fere blastemato Ιobulato apparere possent. Suspicor, cannies hoc tempore jnm Vere e cnVatos esse; nam canales Aulivalescriceii adulti in superficie et margine Iobulorum microscopio bene conspicui, et ipsi extus Misei, intus albidi super patella microscopii nigra apparent, argumento, parietem ennalium intus Spissiorem esse.
In hepate avium et busonum prima, qune apparent, intestinula microscopica, non eXcuvntu videntur, sed modo eversio iubi intestinatis primaria, quae hepar evolvit, in lacertis et avibus excavata est, quamquam primum hepatis rudimentum in bufonibus non excavationis vestigium obferret. Sic etiam prima rudimenta canalium uriniserorum in renibus piscium oriuntur, uti docent RAΤΗΚΕΙ experientiae. Eadem suadet meas secundum Observationes renum in avibus origo. In superficie enim Iobulorum primo innumera albida cylindrica corpuscula, catenati in nita juxta alia disposita, apparent, blastemate tenuiori conjuncta. Certe linec corpuscula seu canalium uriniserorum rudimenta non liquefactione, sed spissitudine substnntiae primigenene adaucta, oriebantur. Postea demum in mBgis evolutis corpusculis illis prope fines
muticos pellucidi quoddam distinguitur. Vide Tab. IIII.) Sed de ranis et salamandris dubius sum;
prosecto in tela gelatinosa renum primitiva modo vesiculas vidi, quae jam eXcavatae Videbantur. libr. X.
Eadem tandem aliorum organorum evolutio docet. RAΤΗΚE 4io incubationis die primum pulmonum rudimentum tanquam tenue mucoque materiae stratum propullulans Observavit, 5io die vestigia glottidis vidit, vero caveam in pulmonibus Observavit. Etiam hic arteria aspera primo solida, mediae partis resorptione, excuVntu videbatur, resorptione inde a lurynge et a pulmonibus simul incipiente. Ita etiam in ranis et busenibus pulmones oriuntur. Saepius etiam vidi, quae RATII KE de ulteriori pulmonum evolutione apud avium embryones optime exposuit, quomodo enim Substantia pulmonum, primo parenchymn-tosa, intus liquescente ninterie, rumificatur, ita quidem, ut ex ramis excrescentiae propullulent, quae in
blustemate tanquam cylindri prolongantur, apice tumidi. Atque hi cylindri et ipsi initio penitus granulosi
solidi videntur, postea excavati. Hisce etiam RATHKEI Observationes et nostrne in mammatibus conventiunt. Vidit initio modo materiem gelatinosam primitivam, deinde corpuscula clavata solidiorn. Haec cor-Ρuscula pedunculis bronchis appendicula, tumidis finibus extrorsum vergentia, initio penitus solida erant, mox Vero excavata in cellulus pulmonales transformabantur '. Nos quidem in mammatibus pulmonum ovolutionis magnam et insignem similitudinem cum evolutione purotidis observavimus. Eadem enim acinorum pedunculatorum in blastemate Iobulato grigeo distributio. Vide Fig. T. Trab. XVII. , ubi maximam partem pulmonis deXtri ex foetu ovino poli. longo, microscopio visam illustravimus. Cis. de parotido
foetus Ovini 4 poli. Iongi Tab. VI. Fig. 11.)Φ. 10.
uuae observationes et nrgumenta, si in unum colliguntur, negandum est, canales secernentes ex sola liqueractione et resorptione oriri et erescere, parietes autem canalium postea induratione substantiae ad ennalium limites sensim formari. Observatio docet: primum communem evolutionis matricem blastema oriri; hoc interdum ex inversa et prolongata intestini parte enascitur, uti in hepate avium et lacertarum; ex eversae partis substantia tumida sensim formantur canales biliseri. Alias haec eversa et prolongata pars intestini initio non adesse videtur, blastemate ex intestino ipso simplici propulluIante, uti in glandulis salivalibus mammulium, bulanum hepate, et uvium renibus. Deinde canales glandulosi in blastemate orbuntur, dum blastema in ramosas figuras compngis solidioris intuS efflorescit, quae figurae dendriticae sensim in binstemule et ipso aucto prolongantur. Quum primum Rutem blastema gelatinosum intus vegetationem solidiorem evolvit, germina evoluta, resorptione mediae quaSi medullae, in excavatos ductus transformantur. Itaque eum efflorescente solidiorum partium vegetatione Simul interior liquefactio germinum et resorptio conjuncta videtur, unde cylindri minutissimi et acini pedunculati, initio albidiores et solidiores, in blastemate magis IIuido mucoso et gelutinoso, iterum medio pellucidiores sunt, caveis, cunulibus, vesiculis bene conspicuis. Cavendum tamen est, ne colliquumentum medullae canalium statim pro ipso secreto
132쪽
habeas; medulla enim canalium magis pellucida, sit, antequam fluida est; nique sic liquefactio paulatim augetur. Sola liquefactione intelligi non posset, quomodo cniantes, consumtione blaStemutis oriundi, tandem sertis finibus desinerent; verum procedente solidiori vegetatione Simul cum liquefactione interiori vegetationis solidioris dendriticae blastema tandem omne consumitur 12. Tub. utque glandula ita necessario extremos sines limitesque in formationis processu consequitur.
De glandulis non dendriticis, sed ex singulis, non ramosis ductibus compositis, necesse est ut proprie Rgnmus. Et nim proprium est renibus et testiculis, ut apud Omnia nilimni in vertebrata ex tubulis aequalibus consioni, qui prope conjunctionem fasciculuinni paululum in ramos nliquot diffinduntur, niloquin vero sine ramis eadem diametro, aut paralleli aut serpentini, nd coecos usque fines divagentur. Historia evolutionis renum in batrachiis, qualem untea ex proprites obseruntionibus communicavi, docet, haec organa primum tanquam Iaminum substantiae subtiliorem uspnrere, in qua eruptio vesicularis conspicua. VesicuIae sensim pedunculis elevantur, donec in tubulos elongatos tandem transeunt. Etiam ductus uriniferi'uvium initio prope fines vesiculis pedunculatis similes Sunt, primo solidioribus, postea intus eXcnVntis. Mens secundum observationes hae partes primo eruptione granulosa in binstemate Iobulato
seu in iobulorum gyris vermicularibus oriuntur. Vide Fig. 1 - 3. Tub. MIL) Serius pedunculos ugranulis illis descendentes observavi. Itaque ovolutio ductuum uriniserorum etiam ex blastemate compactiori sit, et quidem, ut mihi videbatur, in periphericis blastematis Iobulati partibus, in ipsis Iobulis
serpentinis, Seu cortice renum.
Hinc forsian dependet, quod ductus uriniferi non ramosi sunt, sed singuli nut recti aut serpentini divagantur modo insertione in excretoria receptacula fasciculatim juncti. In nulla alia glandula praeterea ductus excretorius tum est v substantia glandulosa diverSus et ulienuS, Suique generis quasi organon. Ureter nimirum in avibus et muniuirilibus aut majoribus ramis nut cnlycibus pupillas pyramidum canalium uriniferorum amplectitur; ideoque ductus uriniferi non ex uretere ipso ramificatione prodeunt, sed in ramos aut calyces ejusdem immittuntur. Hinc forsan ureteri propria origo. Nuin enim blastemate renum oriatur, dubium adhuc est. Neque vero matrix ureter est, ex qua ductus uriniferi deinde initium cupiant, quemadmodum in glandulis, quae tubo intestinnii ndueXne Sunt. Num Vero ureter excavatione, ab linferioribus partibus procedente, nascatur, uti RATHΚΕ SuSpicatur, nescio, dubius. Certe ureteris confor- metitio a ratione dependet, qua ductus uriniferi conjunguntur.
Φ. 1. Disquisitionem de secretione physiologicam, omnibus numeris Dbsolutam exhibendi, non quidem
consilium erat. Haec enim doctrinum de metamorphose materine animulis universam complecti debebat, alias forsan exponendum. Sed ex praemissis anatomicis disquisitionibus corollaria proferam, doctrinae de secretione illustrandae InnXime upta. Secretio una solummodo ratio est metamorphosis materiae nnimalis, quam quidem sanguis, dum per organa circuitu agitur, Vnrio modo subit. SAnguiS in omnibus organis per minima vasculorum sanguiferorum retia ex urteriis in venus transit. clune retia undique clausa Sunt, Solusque in advehentes nrteriolus et venas revehentes aperiuntur; nullibi enim sines dantur vasculorum sanguiferorum, sed undique Vnscula retisormia minima arteriis utque venis intersunt. Tenuissimi sanguinis in vasculis illis reticu- Intis rivuli vix spissioribus substantiae limitibus inliquam parietibus continentur; membranae enim propriae hic nondum adsunt vnsculis. Oriuntur iterum iterumque novi per substantiam rivuli, quod in embryone, imo in nil ulto obseruntio edocet; ubi vero rivulus sanguinis novus Oritur, sulculo in substantia tenerrima exnrnio, Sintim in ceteriis rivulorum reticulatas nnsns Sanguis continuus abit; atque, si initio desunt, spis- Siores substantiue limites, mox tamen parietibus novis rivulos tenerrimog continebunt. Substantium ud rivulorum limites, parietum udinstar, spissiorem adesse, hoc quidem non videmus, sed licet suspicari. Verum ex Spissiori solummodo Subst intine' limite parietes hice, nec vero membrunis consture ΡοSSunt; tamque pnrva intercedit inter rivulum continentemque substantiam disserentia, ut substantia liberum cum sanguinis
rivuliS inent commercium. Itaque substantia sunguinem imbibit, ejuSque partes assimilat et proprio cuique
133쪽
MetamorphosIs substantiae hinc oriunda triplex est: 1. Sanguis in substantiam diversorum organorum nutritione permutatur. 2. Aut sanguis in substantiam fluidiorem permutatur, quae parieteS organi transgreditur 'defluens;
quod quidem secretionem nominamus. 3. Aut sanguis in substantiam permutatur, quae parietes organi transgressa Statim induratur. Haec ultima secretionis ratio non multum a Vera et genuina secretione differt. Induratae enim partes, in purietibus organi depositae, initio et ipsae fluidae secernuntur, Sive hinc crines et pennae, sive teSine, Squamae, ungues oriantur. Induratis nutem et jam sepositis Iaminis, novae iterum iterumque Inminae eadem secretione accedunt, unde omnes ejusmodi partes Singulari modo incrementum capiunt. Verum omnis secretio in superficie parietum sit, sive sint membranae Simplices, ut membranae SerοSue et mucosae, sive parietes compositi interni in cellulis et canalibus glandularum adsint. In membranis secernentibus Brteriolae, ut ubique nitas, reticulatis minimis vasculis, in Venus transeunt. Itaque, teSte experientia, omnes membranae innumeris reticulniis vasculis circuitum sanguinis sustinent. Imbuitur paries circulante per vascula reticulata sanguine, permutatur inde Sanguis et tanquam Secretum a pariete libero defluit. Iam vero glandula maxime composita in minimo spatio tot internis canalibus, tubulis, intestinulis, cellulis excavistis, etiam immensum internum secernendo parietem compositum obfert. Cnnales enim parietibus integri, finibus coeci, communi excretorio ductu conjuncti, ingentem continuum communem parietem l efficiunt. In hoc pariete composito eadem per secretionem sanguinis nihlamorphosis ac in simplicibust membranis. Multum scriptores disputavere, quomodo vasa sanguifera secernunt. Hinc sciue eorum liberael npertneque aperturae, quae inter fabulns hodie ab eruditis jure recensentur. Nullo enim in organo liberi uperti vasorum sines duntur, omnesque arteriolae in membranis omnibus, in organis denique parenchymal tosis, in glandulis cet. undique reticulatu vasculorum compage continuo in venarum initia transeunt. Deinde MasCAGΝi finibus vasorum liberis refutatis, poros in vasorum parietibus Statuit ex hypothese, quippe per quos suida secretione transfudent. Sed ne poris quidem ad secretionem interpretandam Opus eSt; neque vero Vnsu Sanguifern sunt, quae Secernunt, Sed suriete S membranarum, in quibus, uti in omni organo, vascula sanguifera minimia rete VRSculo Sum, seu rete rivulorum efficiunt. Hi parietes Orgunt secretorii circulantem per reticulatu VRScula sanguinem suscipiunt, eumque imbibunt, quo nutriuntur, permutatus vero partes fluidnS non ex SAnguiferis vasis sed ex ipsissima Suu propria substantia liquescentes secernunt, Rut super membranis ipSis Rut in ductibus propriis defluentes.
Nemo certe eruditorum contendet, in membranis mucosis mucum R VnSis sanguiferis secerni, imo membrana mucosa ipsa est, sanguine circulante imbuta, quae fluida contenta et Suscipit et permutat, atque in mucum extus desuentem colliquescit. Eadem ratio in organis glandulosis; haec enim magnum intus ennalium secernentium eorumque parietum ambitum offerunt, eorumque canalium ipsissima substantia est, quae secernit, dum Vu Scula sunguifera minima reticulatis Bnsis ductus secernentes cellulasque ultimus coecus ambiunt. Ductus uriniferi renum, ductus biliferi hepatis , finibus coeci, per totum undique decursum vasculis reticulatis saligniferis, in tenerrima tela conjunctiva eXRratis, eonnectuntur, uti obseruntio edocuit; itaque canales secernentes tenerrimis SRnguiniS riVulis circum riguntur, ex quo sanguine ductus imbuti nutriuntur, fluidumque proprio modo permutatum, a facie canalium interna desu-ens, ductibus excretoriis Iargiuntur. Haec simplicissima Secretionis actio et natura est, a nutritione eo tantum diversa, quod SuScepta e Sanguine Substantia, proprieque Permututu, non organo inhaerent, sed innquam secretum a parietum limitibus destuat.
Alioquin secretionem contra omnem analogiam in finibus ductuum efferentium seu in acinis illis, mysterii plenis, posuere. Quod penitus falsum est, uti jam Cl. E. H. WΕΒΕR praeclare monuit. Nam
1. acini vesiculures, racemosi, ubi adsunt, modo efflorescentia ex ductibus efferentibus apud embryonem oriuntur, ductusque excretorius coecus primo oritur. 2. Praeterea acini Vesiculares, seu vesiculares du-etuum efferentium fines, in paucis tantummodo dantur glandulis compositis. Scilicet fines ductuum biliferorum non acini sunt, sed elongati paniculati, sine intumescentia terminali, quod historia evolutionis evincit; elementa vero testiculorum et renum soli tubuli seu vasa nequalis undique diametri coecique sinis sunt. In multis aliis glandulis utriculi fasciculati adsunt, sine intumescentia terminali. CD. libr. X L. Φ. 6.
Sune absurdum foret contendere, semen modo in sinibus vasorum Semini lium secerni. 3. Glandularum eompositarum aliae in toto ductus excretorii ambitu et decursu enSdem elementures pnrtes offerunt, uti
cellulas in glandulis salivalibus et glandula Iucrymali avium, in hepate squillae et Sepiae, in glandulis Meibomicis hominis; alias vero utriculos, uti in hepate ceterorum crustaceorum et glandula Iac mali testudinum. 4. Tandem in glandulis, quae ex compositis intestinulis constantur, limites inter partes elementares et ductus excretorios minime udSunt.
ΜυLLEn de structura glandularum.
134쪽
Itaque fere certum est, secretionem in tota esserentium canalium continuitate, tanquam in continua superficie immensa, non vero seri in canalium finibus. Ex eadem causa muci secretio, uti in folliculis muciparis, sic etiam in simplici tunica mucosa paratur, ita ut cum Cl. WEBER dicere possis, tunicam
non ideo mucosum esse, quia crypta S muco S RS continent, imo potius cryptas ideo esse mucosus, quin ex tunica muco An constent et efflorescunt.
Φ. 5. Perinde non quaeque Secretio glandula sit necessario; gravissimae secretiones in simplicissimis
membrania parantur, uti Succus gnstricus in homine. Glundularum labrica modo uita est rationum, quibus nutura organon secernens paraVit. Cum nutem in Secretione Omni augenda de parietibus maguis ligatur, triplex ratio Orgnnorum est secretioni inservientium.1. Sunt enim nut parietes plani laevesque in membranis, saccis cet. uti membranae Serosne, muco Sae, vesica nutatoria piscium cet. 2. Glandulae, secernentem parietem intus Rugentes.
3. Organa extus Secernentem parietem augentia, uti branchine et processus foliati aut cellulares, qui in linguae supersicie apud testudines nonnullas et lacertas glandularum salivialium Ioco . funguntur, villi cet.
Diversitas secretionum a causis mechnnicis neutiquam pendet. Fuere, qui illam n sanguinis circuitus diversa celeritate in diversis organis repeterent, sed haec ipsa diversu celeritus demonstranda erat. Neque defuere, qui illam in diverso vasorum sanguiferorum habitu et angulo divisionis ramorum diverso quaererent. Sed vasa sanguifera minima in renibus fere eodem modo uc in testiculis, in glandulis salivalibus non secus ac in hepate se habent, quod in praeparatis Lleberkulininnis aperte videndum est; undique enim reticulatae anastomoses rivulorum minimorum inter Drteriolas et venulas medine intercedunt. Quaesivere onusam diversitatis in diversis arteriarum finibus; verum hi arteriarum fines nullibi existunt; quaesivere in diversu diumetro eanalium efferentium. Nihilominus diversissimae secretiones in nequis subinde sunt membranis Iaevibus. Omnia haecce, de quibus HALLERUS justo longius fusiusque disputavit, non repta Sunt, quae secretiones diversas explicent, et ipsa insuper urgumenta dubia infirma; neque vero Secretionem explicare possent, si Vera essent. Sed omnes ejusmodi mechanicae explicationes unica quaestione refutantur: quomodo fit, ut hic cerebrum, illic musculi, alibi Ossa formentur, num vero cerebrum etinni, Bliaque organa diversa ex Vnsorum sanguiferorum diversu distributione et angulis diversis explicanda sunt φquo nihil insanius et absurdius esse poSSet.
Neque vero diversitas secretionum a fabrica glandularum diversa pendet; quaecunque enim secretio in animalium orbe diversissima glandularum fabrica pariatur, quod satis superque u me demonstratum puto. Memineris glandulas salivales avium et mniumnlium, hepar Squillarum, ceterorum cruSinceorum et insectorum, tum vero vertebratorum, miram deinde in testiculis vasisque seminalibus diversitatem, glandulae Iuc mulis in testudinibus, avibus et mammatibus diversos modos. Prneterea diverSiSSimne Secretiones simili interdum, imo saepissime glandularum fabrica sunL Ductus enim uriniferi corticules a vasisseminalibus non nisi majori tenuitute et gracilitate disserunt. Sed innumera ejusmodi argumenta in classificatione glandularum praemissa obtuli. Φ. 8.Itaque natura secretionis a sola diversa organica substantia ejusque virtute dependet, ex qua cun Ies secernentes aut cellulae formatae sunt, quaeque eadem permanere potest, in diversissima compositione et fabrica canalium, maximeque variare potest, ubi fabrica cunnitum discrepui minime. Perinde secretio ex iisdem causis fluit, quibus diversitas nutritionis et larinationis in ceteris etiam organis innititur. Solaque disserentia intercedit, quod hic permututus sanguis organon solummodo nutriat, illuc Vero nutritum orga-
non in permutatam singularem materiem secretione deliquescat. Etiam diverSue secretiones eorum sunt, quae ud organismum totum conservandum, inliquum constituentes partes totius, requiruntur. Hinc non Solum ab organis peculiaribus secretiones dependent, sed uti initio Omnia organa et virtutes ex communi germine totius organismi procreantur, sic etin in omnia Simulque Secretiones eX toto Orgnnismo tunquum Partes constituentes regenerantur. Nou mirum inde, si post Secretionem utiquum Suppressam, in alio organo Similis secretio obveniat, quin tamen ninteria secreta eX ultero in alterum Iocum migraverit. ΙΙoc certe tam necessario fit, quam partes constituentes rei alicujus rem totam efficiunt, tam necessario, quam OrgnniSinus dyScrasin qundam Iuborans, post exstirpntionem organi, dysernSicnm materiem excernentiS, e. g. ΡοSt eXStirpationem ulceris carcinomatosi, Secretionem nd dyScrnSiam pertinentem tanquam partem constituentem Organismi dyscragici alio loco regenerat. Inm Vero diu evictum est, . omnia fere secretan quocunque organo Secretorio morbose interdum secerni, quod HALLERUS jam Elem. physiol. II. p. 369- 374 ingenti exemplorum copia confirmuVit. . De innuXu nervorum in secretiones proprio modo parandas et permutandas dicturus, nil certi me Seire ingenue ninio fateri, quam in sine operis, meras obseruntiones continentis, hypothesin proferre.
135쪽
Fig. 1. Glandula auricularis Salamandrae maculatae dissecta. Magnitudo iconis his aucta est. Fig. 2. Squama lineae lateralis Cyprini Carpionis, cum ductu muciparo. Fig. 3. Folliculi aggregati ex lateribus oris Anseris, magnitudine naturali depicti. Fig. 4. Iidem ex Corvo, magnitudine nuturnii. Fig. 5. Iidem ex Gallinu Ia chloropode. Fig. 6. Tonsilla vituli, folliculis partim sufflatis, partim discissis. Fig. T. Portio ventriculi succenturiati Faleonis junioris, cum folliculis consertissimis cylindriformibus. Fig. 8. a. Glandula follicularis conglomerata ex ventriculo Rheae americaniae. b. Eudem ex ventriculo Struthionis Cameli.
C. Eadem ex ventriculo succenturiato Meleagris. U. Eadem ex ventriculo succenturiato Anseris.
Fig. 8. v. b. c. d. desumpta sunt ex HoME Iectures on comparative unatomy T. II. Tab. 46.). Fig. 9. Ventriculus succenturiatus glandularis Myoxi mor-mouse) dissectus. Secundum Η0ME Tab.
a. Ventriculus glandularis. h. Ventriculus musculosus. Fig. 10. a. Glandula ventriculi Castoris fibri, inde a facie externa visa, magnitudine naturali depicta, Secundum praeparatum musei Berotinensis. b. Folliculus singulus dissectus secundum ΗΟΜE I. c. Tab. XIII. ). Fig. 11. Pars glandulae Peyerianae ex intestinis tenuibus Felis domesticae. Papillae corona foveo- Iurum et vaginula cinguntur. Villi confertissimi demti sunt. Fig. 12. Forma altera glandulae Peyerianae, qualis Lepori, Cuniculo et Tu Ipae europaene conveniti
Fig. 13. Glandula secretionis acris Cym indis humeralis secundum LEON-DUFOUM. Fig. 14. Eadem Aptini displosoris secundum LEON-DUNOUR). Fig. 15. Eadem Brachini crepitantis secundum LEOX-DUFOUR). Fig. 16. Alia forma ejusdem organi secundum LEON-DUFOUR). Fig. 17. Eadem glandula Chlaenii vestiti secundum LEON-DUFOUM. Fig. 18. Eadem Chlaenii veluti ni secundum LEON-DUFOUR). Fig. 19. Glandula venenata Apis mellificae secundum SWAΜΜERDAΜΜ). Fb g. 20, Glandula venenata Sphegis viaticae secundum RAMDOHR). Fig. 21. Vasa ducendis silis inservientia Epe irae diadematis secundum TREVIRANI iconem). Fig. 22. Glandulae femorales Polychri marmorati A. Lacertae marmoratae Linn. dissectae, magnitudine paululum auctue.
v an una SNC UNDA. Glandulae animalibus quibusdam propriae, ex crotorias se genitalium
Fig. l. G. Glandula uropygii Cygni, altera parte dissecta, ut in dissectione tubuli paralleli et orificia
eorundem in media cavea videantur.
b. Sectio transversa particulae glandulae, microscopio visa. Secundum Praeparatum m et Ru tomidi Bonnensis.)Fig. 2. u. Glandula dorsalis Suis Tajassu. Apertus est ductus excretorius communis et ea eu internu, in quam ductus singulorum Iobulorum aperiuntur: α. glandula ipsa; ductus e cretorius; γ. pars cutis dorsi. b. Lobulus glandulae minimus microscopio Visus.
Fig. 3. Glandula ani Lutrae vulgaris, dissecta, magnitudine naturnii. G. Bursa dissecta. b. Ductus excretorius. c. Folliculi compositi ductum excretorium partemque bursae cingentes. d. Intestinum rectum.
136쪽
4. Glandula uni Talpae europaeae dissecta. ConSpiciuntur Segmenta singula glandulae sep
rata, ex contextu cellulari composita. Magnitudo his aucta est.
5. Folliculi compositi ex burgis analibus Castoris fibri, Secundum icones CI. BRANDT et RΑΥZEnunc getreue Darstellung der Thiere, Melche in der Araneimittellelire in Betrachi Lonimen,
6. a. Pars bursae anulis Hyaenae femininae, cum ginndulis buccatis, ex cellulis racemosis compositis.
T. a. Bursa perinuentis Vi errae Zibet hae femininne dissecta. Conspiciuntur dissecti follieuli
compositi, magnitudine naturali.
8. Particula membranae internae follium cnStoreum Secernentium, micrοScopio visa. Secundum iconem Cl. BRANDT et RATE EBURG) 9. Saccus moschiparus Moschi moschi feri dissectus secundum iconem Cl. BRANDΤ et Ra TZEBURG).10. Glandula venenata ornitho rhynchi paradoxi, nd praeparatum mercurio repletum muset anatomici Berotinensis delinenta. 11. Particula glandulae oviductuum succenturiatne Hippo b Oscae secundum LEOΝ-DUFOUR ann.des Ac. nut. T. VI. Tub. 13.).12. Particula ejusdem glandulae Elateris murini Secundum LEDN-DUFOUR ann. des Ac. nat.
13. Glandulae genitalium succenturiatae Helicis secundum C UVIERI iconem. . 14. Glandula oviductus Rajne.
a. Pars Superior nngustior oviductus.
b. Masga glandularis mammiliaris dissecta. c. Sinus laterales partis oviductus dilatatae. d. Pars inferior Oviductus dilatata. e. o. Tubuli subtilissimi paralleli, massam glandularem constituentes. 15. Singuli tubuli ejusdem glandulae magnitudine aucti. 16. Glandulae genitalimn succenturiatae Salamandrae masculae. u. Cloaca; b. cauda; c. folliculi tubuliformes, cloacam obsidentes.
Glandulae genitalium ma aculorum auocenturiatas, prae aer sim glandulas proatalicae et Co Pericae. l. Glandulae prostaticae Castoris fibri. a. Vesica urinaria; b. Vesicula seminalis altera; c. Handulae prostaticae ex intestinulis coecis compositae. Secundum praepBrutum musei unatomici Berotinensis.)2. Glandula Cowperica Castoris fibri, dissecta, ita ut contextus celluloso-spongiosus conspiciatur. Magnitudo naturalis).3. Glandulae genitalium masculorum succenturiatae ex Talpa europaea. u. Vesica urinaria; b. glandulae prοStaticae, alioquin pro vesiculis seminulibus habitae; C. pars musculosa urethrae; H glandulae Cowpericae. 4. Intestinula paris anterioris glundularum prostaticarum ex Dasyproctu aguti, magnitudine naturali delineata. Secundum praeparatum musei unatomici Berotinensis.)5. Glandulae prostaticae Hystricis preliensilis, magnitudine naturali depictae. Secundum prae-
T. Lobuli ejusdem aere sufflati, ut ductus sarmentosi coeci conspiciantur, magnitudine aucta depicti. 8. Fasciculi singuli glandularum Cowperi ex Erinnc eo. 9. Earundem minimi Iobuli per ductus esserentes uere sufflati, ut Sarmentosi canales coeci videantur, magnitudine aucta depicti. Secundum praeparata propriae collectionis.)10. Genitalia muscula Cr ice ti vulguris, magnitudine naturali secundum praeparatum mus. Berol. depicta. a. Dilatationes ductuum deferentium. h. Folliculi ad insertionem ductuum deferentium.
d. Glandulae prosinticae posteriores. e. Glandulae prostaticne utiterior S.
L. Glandulae praeputiules. 11. Genitalia muscula Muris ruiti.
A. Vesica urinaria uni rorsum reclinnin.
137쪽
- - 125 LI. Intestinum rectum. C. Testiculi. u. Vesiculae seminales. b. Glandulae prostaticae anteriores, quarum intestinula in F g. 12. Rueta magnitudine illustrantur. c. Glandulae prostaticae mediae. d. Glandulae prostaticae posticae, urethram cingentes, quarum folliculi Fig. 13 nucia magnitudine illustrantur. e. Folliculi, sines ductuum deserentium obsidentes, in Fig. 14 aucta magnitudine delineati. Prostata hominis dissecta, ut trunculi ductuum esserentium cellularisque conteXtus videatur. 15. b. Cellulae prostatae microscopio ViSue.
Mammarum a tructuram illua irrens. uncus ductuum Iactiferorum cum majoribus Iobviis mammae, secundum distributionem ramorum explicatis. Ex cuniculo. bulorum mammae cuniculi lactantis major quidam, secundum distributionem ductuum Iactiferorum in minimis Iobulis explicatus. Conspiciuntur vesiculae lactiparae pedunculatae, Iacte turgidae, umbellatitu et racemose junctae. Magnitudo partium paululum aucta est.
Vesiculae elementares ucervatim junctae Iactetudine naturali depicti. bulus major mammarum Erinacei Iactantis turgebant. Magnitudo iconis quater uuctu est. ervulus vesicularum Iacie turgentium, magis ei pedunculi vesicularum. bulus compositus mammae Erinacei inde ex dine naturali delineatus. delinentu. . Cis. de mammis cetaceorum Tab. XVII. Fig. l. 2.
Glandulas Me ibomianas, IIardorianas et lacrymalos vertebratorum atque 3 aliva Ios glandulas animalium inferiorum referen δ. Fig. 1. Glandulae Meibomianae palpebrae superioris cunis. Fig. 2. Eaedem palpebrae superioris hominis neonati, aucta magnitudine depictae. Fig. 3. a. Glandula lacrymalis Testudinis Mydae, ex Iobulis clavatis ramosis composita. Secundum praeparatum Ill. R FnDRIΕΡ. b. Lobulus singulus. Fig. 4. Lobuli dissecti icon 8ies fere microscopio Ructa. u. Cunalis medius. b. Vasa fasciculata coeca corticem circum medium ductum formantia. Fig. 5. Glandula lacrymalis Anseris, bis mugnitudine aucta, secundum praeparatum mercurio repletum propriae collectionis. a. Distributio ductuum ante completam injectionem. b. Glandula in terminales usque vesiculus mercurio pulcherrime repleta. Fig. 6. Glandula Harderiana Anseris, inde ex ductu excretorio in terminales Vesiculas mercurio pulcherrime repleta, qualem in propria collectione conservo. Magnitudo naturalis.)Fig. 7. Glandula Harderiana Leporis, mercurio nitidissime repleta, quam in propria collectione conservo. Fig. 8. Lobulus glandulae lacrymalis ex foetu Ovino inde a vertice nd anum 4 poli. Iongo, Eies magnitudine auctu microscopio visus. Conspicitiire distributio ductuum lacrymalium et vesicularum terminalium pedunculatarum in binstemate gelatinoso semipellucido. Fig. 9. Particulae glandularum salivalium Octo podis vulgaris, aucta magnitudine delineatae. Fig. 10. Eaedem ex Loligine vulgari. Fig. 11. Glandulae salivales insectorum. a. Bombylii majoris secundum RAMD0ΗR). b. Muscae domesticae secundum RAMD0HR). c. Cigales secundum LEON-DUFOUR). . CD. de gland. saliv. Muri cis Tritonis Tub. IVII. Fig. 6.
ΜυLLEn de structura glandularum.
138쪽
Structuram glandularum arativalium iIIustrana. Fig. 1. Systema glandularum salivalium Trigono cephali muti, Secundum praeparatum n me consectum et in museo anat. Berotinensi conservatum. Simile ΡrReΡBrutum in Ρropria collectione conservo. a. Ossa nugalia. b. Ossa frontalia. C. Ossu parietalia. U. Os maxillare Superius. e. OA nnsale.
g. Glandula labialis superior. h. Glandula nasulis. i. Vagina aponeurotica sinterna) glandulae venenatae. L. Glandula venenipara, ex intestinulis foliatis composita. I. Rusdem ductus excretorius. m. Vagina densis veneniferi.
Fig. l. b. Folia intestinulorum seu folliculorum singula glandulae venenatae Trigono cephali. Fig. 2. a. Glandula venenipara Najae Hujes dissecta. Conspiciuntur tubuli contextu interno spongioso praediti. b. Sectio per tubulos transversn. Fig. 3. Glandula venenipara Viperae Redi, eum segmentis in Ioculis vaginae aponeuroticae dispositis. Fig. 4. Systema glandularum salivalium Colubri cupistrati, secundum praeparatum a me confectum,
brnnοSus nurium paries, cui glandula nusalis extus accumbit. d. Glandula nasulis. e. Capsula Incrymulis, oculum includens. i. Glandula Iacrymniis. Glandula Iubialis superior. b. Inserior cum segmentis singulis et orificiis totidem. Fig. 5. Lumina ex glandula Iabiali superiori Colubri capistrati excisa, micrοScopio Visa. u. Segmenta glandulae. b. Medii ductus excretorii. C. Septa segmentorum cum processibus internis glandulas permeantibus. Fig. 6. Ductus salivalis ex glandula submaxillari avis, mercurio repletus, secundum E. H. WEBER Fig. 7. u. GlanduIa submaxillaris Anseris, secundum praeparatum propriae collectionis, mercurio repletum. Ductus salivales duo postremi mercurio repleti Sunt. b. Ductus salivalis repleti cellulae microscopio Visae. Fig. 8. a. Glandulae salivales Pici martii, secundum praeparatum muget anatomici Berotinensis. In ultero latere dissectae glandulae contextus spongioso - cellulosus illustratur. b. Orificiu ductuum salivalium versus medium ductum excretorium, Inngnitudine Ructa. C. Lumina subtilissima substantiae glandularis excisa, microscopio ViSR. Fig. 9. Prima parotidis origo in embryone ovino 2 poli. Iongo, aucta magnitudine delinenta. F . 10. Prima parotidis, seu ductus salivalis rudimenta in Detu vitulino 2 poli. 7 Iin. longo, secundum Cl. E. H. WEBERI iconem. Fig. 11. Lobuli parotidis cum ductibus salivalibus in foetu ovinο 4 poli. Iongo, 8ies aucta magnitudine, microscopio Visi. Fig. 12. Lobulus parotidis foetus ovini aetate provectioris. a. Magnitudine naturnii. b. Magnitudine auctu. Fig. 13. Lobuli minimi parotidis Criceti vii Ιgaris, cum sinibus ductuum salivalium muticis, 8ie. uucta magnitudine, microscopio visi. Us. 14. Lobuli minimi glandularum salivalium Myrmecophagae tetra dactylue diSsecti, microscopio visi. s. 15. Particula parotidis simine mercurio partim sed non feliciter repletae, quae R Prosectore mos-
139쪽
F . 5. Pars laseiculi singyli, intestinaeis coecis aere sufflatis magnit. nat.).
Fig. 6. Pancreas Aturionis secundum Cl. MONROI iconem. Fig. 7. Particula pancreatis Protei anguini, microscopio Visa. Fig. 8. a. Pancrens embryi avis poli. I IOngi, magnitudine naturali depictum, h. idem modice auctum, C. particula ejusdem microscopio visa. Fig. 9. Particulae Mementares pancreatis embryonis Coturnicis, plumularum rudimentis jam obtecti,
Fig. 10. Particulae clementares pancreatis laetus ovini poli. 4 Iongi, microscopio visae. Fig. 11. Pancrens larvae ranae provectioris, extremitatum posteriorum rudimentis jam praeditae, micro
organa bili fera Mormium, in δectorum, aranearum, Cruδtra eorum illu8 trana. Fig. 1. Intestinula coeca intestino Aphrodites aculeatne B ppensR. Fig. 2. Pars anterior intestini ramosi Planariae torvae secundum Cl. R BAER Nov. act. Acad. Caes. L. C. nat. Cur. T. XIII. P. 2. Tab. XXX IL Fig. 17.). Fig. 3. Intestinula coeca intestino cliylopoetico Dytisci sulcati appensa secundum RAMDoHR). Fig. 4. Dilatationes cellulosae intestini chylopoetici intestinulorum coecorum Ιocum obtinentis in Lam pyri spendidula secundum RAMD0ΗR). Fig. 5. Intestinula coeca intestino chylopoetico appensa in Cetonia aurata secundum RAMDoHR). Fig. 6. Intestinula bilifera, seu vasa Malpighiana superiora ex Blatta Orientali. Fig. 7. Vasa Malpighiana superiora et inferiora, qualia in Locustis et Achetis obveniunt. Fig. 8. Organa secernentia intestinis appensa in Scorpione. A. Intestinum. B. Cor. C. Systema VRSculosum peculiare. a. organa bilifera. b. Vasa Malpighiana seu urinaria. c. Eorum ramificatio in corpore adipogo. H. Eorum anterior eum eorde connexio. Vide JOII. MUELLER Bettrage Eur Anatomie des
Scorpions. MECΚΕΙ 's Archiv fur Physiologie. 1828. H. 1. T. 2. 3. Fig. 9. Organa bilis era Arguli folia cet. Fig. 10. Spongiosa intestini dilatatio post oris aperturam in Monoculo apode. Fig. 11. Intestinula bilifera Astaci fluviatilis.
a. u. Intestinula singula. b. Eorum connexio in surculis. c. Eorundem lasesculus.
Fig. 12. Intestinula coeca bilifera Paguri Bern hardi, secundum S AMMERDAMMII Bibl. Nat. Fig. 13. Hepar Paguri striati, secundum praeparatum propriae collectionis. Fig. 14. Hepar Crangonis Vulguris. v a Buna No Na. Anatomiam organorum bili erorum in Squillia ilitia trans. Fig. 1. Cor, intestinum, hepar Squillae manti dis, secundum praeparatum propriae collectionis.
Fig. 2. Lobulus lateralis hepatis, magnitudine auctus. Fig. 3. Lobulus minor magis etiam magnitudine auctus. Fig. 4. Lobuli singuli aperti, microscopio Visi; patet interna cavea, cellularum cavemulas recipiens.
Fig. I. Lobuli hepatis Helicis pomatiae. a. Magnitudine naturali. b. Idem Iobvius nere per ductum biliferum inflato turgidus, magnitudine naturali depictus. c. Apex ejusdem Ιobuli suffatiuucta magnitudine delineatus. U. Fines racemosi ductuum bili ferorum Helicis pomatiae
Fig. 2. Embryo Limnaei stagnalis cum rudimento hepatis. Fig. 3. Pars hepatis spongiosi Sepiae octo podis, magnitudine paululum Ructa. Fig. 4. Hepur Apongiosum Muricis tritonis dissectum, magnitudine ter Ructum. Fig. 5. Embryo ovo inclusus Busonis obstetricantis, magnitudine aucta depictus. Fig. 6. Embryo Husonis obstetricantis. a. Externum sacci vitelli stratum dissectum et reclinatum; hoc stratum in partes animalis externas transit. b. Internum succi vitelli stratum, succus intestinatis. c. Initium intestini. U. Finis ejusdem. e. Hesur. L. Cor. g. Brunchine.
140쪽
Fig. 7. Embryo Busonis obst et r. diebus aliquot provectior. Signa figurae eadem sunt ac in figura 6. Fig. 8. Embryo ejusdem Buranis diebus aliquot elium provectior.
a. Initium intestini. b. Finis ejusdem. C. Media purS SRccntu. H. Vena mesurnica. e. Hepn vesicula fellea et ductus choledochus. f. Pancrens. Fig. 9. Particulae hepatis elementares seu fines ductuum biliferorum ex embryone Bufonis obstet r. diebus 2. provectiore. Fig. 10. Circuitus sanguinis in hepate Iarvae Tritonis 15 Iin. Ιongae, microscopio visus. a. Vena cava. b. Vena portarum. C. RiVuli Sanguinis tenuiqsimi in vesicida fellea. Fig. 11. Circuitus sanguinis in rivulis capillaribus Vesiculae ejusdem Inrvae.
g . 12. Hepar Iarvne ranne cum distinctis liberis coecisque sinibus ductuum biliserorum. His . 12. l. Fines coeci liberi ductuum biliserorum, ubi Super truncum Venogum prominent. Fig. 13. Embryo Luceriae viridis. a. Cor. b. Arcus uortae dupIex. C. TruncuS Venosus. U. Intestinum. c. Hepar. f. Rudimentum corporis Wolmani. g. g. Rudimenta extremitatum.
Primam formationem et atruo furam hepatia in revibus et mammatibus illus frana. Fig. l. Embryo ovi Gallinacei ex quarto incubationis die. a. Cor. l. Pars intestini eversa, medio sulco insignis, rudimentum hepatis. c. Locus, ubi intestinum in stratum blastodermatis mucosum transit, hic reScisSum. H. e. Rudimenta extremitatum. f Atlantoidis rudimentum. Fig. 1. ' Rudimentum hepatis in embryone ejusdem uetatis. Fig. 1. ''. Rudimenta hepatis excavata processui intestini cavo insidentia, ex quarto incubationis die. F . 2. Origo hepatis ex pariete inteStinali in embryone gallinaceo ex quinto incubationis die.
a. Cor h. Intestinum a carina solutum. c. Pars intestini eversa, ex qua hepnr propullulat. V. He- par parti intestini eversae conicae insidens. e. Umbilicus intestinatis, ubi intestinum in Atratum mucosum blastodermatis transit. Fig. 2. Pars intestini, ex qua hepar enatum est, Inngnopere auctu magnitudine, microscopio visn. ΗQ- par ipsum incisum est, ut interna caven nppareat, in cavenni intestini continuo transiens.
Fig. 3. Hepar embryi gallinacei sexti incubutionis diei, microscopio visum. Hepar incisum est, ut cavea cellulosa in basi organi apparent, ubi hepar intestino insidet. Fig. 4. Hepar embryi gallinacei aetate paulum provectioris; constat ex minori majorique Iobulo, medio Connutis, cetera compageS Vesiculosa Seu Munulosa est. Conjunctio granulorum Fig. 4. B. Fig. 5. Pars sinistra dimidia hepatis embryi Coturnicis fere 1 poli. Iong. microscopio visa. Constat hepar ex cylindris minutissimis brevibus seu intestinulis coecis, muticis finibus. Fig. 5. b. Particula ejusdem hepatis magis etium nucia magnitudine. Fig. 6. Fines ductuum biliferorum liberi eoeci, in particula hepatis embryonis Coturnicis uetate paulo
Fig. 7. Fines ductuum biliferorum liberi coeci, foliatim et pinnaufide conjuncti, in particula hepatis foetus ovi minoris cujusdam ignoti, microscopio ViSi.
Fig. 8. Fines ductuum biliferorum Iiberi coeci, in particula hepatis embryi Coturnicis poli. Iong.
Fig. 9. Iidem ex embryone Coturnicis plumulis jam obiecto. Fig. 10. Pars hepatis provectioris etiam embryi microscopio visu. Fig. 11. Segmentum hepatis Sciuri junioris, microscopio simplici visum. Observiantur fines ductuum biIiserorum elongati, seu cylindrisorines acini, in figuris ramosis et foliatis varie dispositi. Fig. 12. Particula hepatis Caviae.CObuyae neonutae. a. Magnitudine naturuli. b. MicroScopio Visa. Observantur fines ductuum biliferorum pinnatisidi. Fig. 13. Particula hepatis hominis neonati, ictero laborantis, in quo ductus choledochus coece termin R-tur, microscopio simplici visa; ucinis indistinctis. Hepar in museo unut. Berol. HSSerVatur.
CuVum nΡertum est, ita ut renes in naturali situ videantur. B. Ren ejusdem foetus microscopio ViSUS. . InteStinula coeca majora renis. l. Intestinula minora corpusculi reni incumbentiS. Renis Torpedinis In nrmorat ne pars superior modice magnitudine auctu delinentii. Distincti Sunt ennales Serpentini uriniferi, ex quibus IObesi conStunt.