장음표시 사용
511쪽
Alpibus orto, et vitile dictae sint Alpes, uti etiani Brietia Ital antiq. T. II, p. 5ῆ6.1ο ἐπι τ τοπ. Vit. a.
512쪽
λε γομενης Σελευκείας k μέρη και Ἀντιοχείας θ, καὶ
513쪽
I. Μελάνιον. Deinde dictus Auia illis, auctor Steph. otii Orestes ibi τὴ μανίας λύσιν ευρε. Hic ' Ἀμανον, non vero Ἀμανον nominat.
dum videtur pro Ἀζασιν, ut in Eurip. l. l. Iti iE. et Uit. 1. Omittitur et imodo legitur παρά τοι ' κάσιν.i4 ενδιατρ. λ VIt. 5. συν
tum Uitt. 2 et . etias a lindunt. Sed Vit. 1. et Cia. non agnoscunt; glossani
redolet, Που In e Buteced. εθνῶν repetendum.
17 Aυτο μἐν Cig. et Vit. I. sine καὶ quod reliqui praemittunt.13 Γρας Sic it a veis Tun Viti. I. I. et CiZ. γραῖς, uti olim in Strab. XIII, p. 532, nunc vero a TZ schiach. quem consula ibi et ad
tur cf. etiam ac ius ad Paus III, 2, 1. Atta ineri γραυ mihi non videtur abii. ciendum, atque hi modo
514쪽
1375. ρ ἀμφιβληστροις ΓΙοιροτον δίκην ἰχΘύος
nominati duumviri auctoritate TZelgae, o librario forsan deprauati, abusi vi leniatur cf. quo lue Berhel ad
vix credibile est librario quo iam esse adiecta Quum Vero , etian, absint a Uitt. τα δἐ περ της ποικία λέσβου, quae a Sela sunt semiata, mihi videntur postea MO. TZeta: deleta in recensione altera horitin scholionam. ΩΟ εν -- Αιολικων Sic quoque Vit. I. et Cig. sed Vit. Q. ἐν πρώτου et Vit. 5. εν πρωτη ιολων cf. turZ in Fragm. Hellan p. 46.1 η γὰρ λυπι - Vsque ad v. 1378 Oi reperiunturii, Vitto et 5.
sii l. et L 535. Vermin primos verss. a Seb. temere adiectos nostri non adii
515쪽
την στολην, ω ει των ξυλοφόρων.
pte.1R γράφει - αυθημερον Absunt a Vit. I. et in Videntur a O. TZetZa doctrinam isse utandae , causa
516쪽
517쪽
Seho Hii Tete tetae. I 2Iκαὶ Καρίας, καὶ εκτισε τρεις 3 πόλεις, ως φησιν Ἀριστείδης Dci ρη ταρ, καὶ πολλοὶ των ἱστορικῶν Ἐτεροι δε παλιν φασιν, τι ηλεύς χρησμον λαβε Δελφικον, στελλεσθω επὶ πλυτους ἄνδρας, εQειν αὐτω τὴν Θυγατερα Παραγενο ενος δὲ εις 'AΘηνας, γηκουσε τῆς Θυγατρος γυμνῆς τυπτους ης το ἐπίσειον, και λεγούσης
αγχηστίαν. 9 ἐν Deest in Vit a.
518쪽
ρα si τοῖς Καρσὶ κοινοῖς τόπους, ἐν ίς αἱ ταιρίδες λα- τρίβουσι. Κηλωτο γαρ ἐκαλουντο τὸ πρότερον . 1 o ,αι Nostri non ba et λαφθαρ. Viti a et 3.
519쪽
quoque prae inittunt Vit. I. et CiZ. cum Sela. omissis ιδ α τέταρτοι, sed reliqua ordinant, sicut viil g. nec opus erat, Idine in verbo-Tum mutare, hami dubie a glossatore mutatum. Re vocavinius itaque lectionem Veterena, et post δυμάντειον δυμαντεῖον inseruimus Dκα δυ μαντείαν, quod dant
stri Innότης pro 'Iππότας et Ἀλη Ψου pro ὁ Ἀλητης. Corrupta videntur, quae hic traduntur Aletes enim erat
filius Hippotae, css. Conon XXVI. Pausan. II, 4 4. Etynaol. ad Ἀλήτης, schol. Pind. l. XIII, 13. ubi dic.
ergo legendum videtur vel Ἀλήτης ὁ Ιη πότου, vel cum nostris Codd. Inκόομ ο Ἀλη- του sci. πατηρ, vel Hippotes ipse nominatur Ἀλητηs, qui a Conone l. l. dicitur ἀλωμε- vos. Orte etiam κνίλον, Proma dant Viti. 2 et 3. κύδα
gendum Pausania et schol. Pind. κόρινθον His claua perinscriptis, incidi forte in p. crit Bastia lat. P. 49. Ol.
iam a Villoisoni esse occupatarn, et pro Ἱππόται Ἀλητης vel legendum esse 1πη ότα ο Ἀλήτ. auctore Ri 1hn-henio ad Vellei Patero. P. I R. vel, ut deinde Bast in Appendice huius epist a Schae fero ed. p. II. Ocuit, et in Cod. Paris reperit, Imποτου 'Aλήτης. Videntur ergo librarii Codd. ostro- ritu per aeria scripsisse Ἱακότης ο Ἀλητο pro ἱππότου Ἀλη της, transposita syllabao in 'Aλητου, et syllaba ης in Ἱππότης, quod saepius eis
stinationi eorum accidit. Attamen in tanta Codd. s inconstantia ac diuersitatem alia legere 'Nλητης o 'Ιππότου s. o Ἱππότου l. o του πω πότου Ἀλήτης, nam, uti Onstat, artic in eiusmodi verisbormai strinctura senapex praemittitur Genitivo.
520쪽
Varr. 1 iecit. III, 2. P. 37O. Leo par l. Emendati XIII, 9 et Suid ad M.