장음표시 사용
11쪽
lud, quod inchoaverat, ad exituna perduxisset opuS, tamen Prae singulari ea, qua ei at, Imodestia, libriam illum, cui dederat argumenturn ipse praecipuum, alienuni Potius Paam futIna nonaen praeseree voluit. Huic celete sinaile fuit A
driani Caesseris institutilin, qui AEl. Spartiani vectia legis)libros intre fuae friptos a se, liberetis suis litoratis dedit, Πι-
bens ut eos fuis nominibus publicarent: nam Phlegmulis libri Adriani esse dicuntur. Quod ad Suulae demuni testimoni una attinet, id vel oh testis ipse non elevavit naodo, verunt etiam refellit. Ita- Ne laiule tandem sua fritatur Xenophon : laudem quippe non facta sol una, sed et scripta sua ferant ei insignena Oportet. Atque adeo, pii beatistina ortina 'Plinianomam innuimero Collocetur, dignus habeatur, Cui tum facere scribenda, turn scribere legenda datum est.
De Operis auctore laaec hactenus : quibus ipso de Opero Diri pauca libet subnectere. Ξενοφῶντα δε εγωγε svecta sunt Dionis Chrysost.) ηγουμοι , ἀνδρι πολιτικω, καὶ μόνον των
λεως αφηγήμενος, εἴτε εν ἰημω λεγων, ειτε εν βουλευτηρίω, μη ως ρητωρ εθελοι μόνον, ἄλλα καὶ ως πολιτικὸς καὶ βασιλικὸς ἀνηρ, τὰ τοιουτω προσηκοντα εν δίκη ἀπεῖν, πάντων ἄριpος εμοὶ ' λυσιτελε-ςατος προς ταυτα πάντα Ξενοφων. Τά τε γὰρ διανοηματα, σαφηκαὶ απλῆ, καὶ παντὶ ράδια φαινόμενα' τό τε εἰῖος της απαγγελίας προσηνες, καὶ κεχαρισμενον, κ, πι ικὸν, πολλην μεν εχον πιθανότητα, πολλην δε χάριν καὶ επι λην' ωςε μη λόγων δεινότητι μόνον, ἀλλα καὶ γοητεία εοικεν την δυναμιν. Εἰ γουν εΘελησειας αὐτου τηπερὶ την 'Ανάόασιν πραγματεία σφόδρα επιμελως εντυχεῖν, οὐδενα λόγον ευρησεις των ὐπὸ σου λεχΘηναι δυνησομενων, ος οὐ διείληπτου,6 κανόνος ἄν τρόπον ὐπόσχοιτο, τω προς αυτὸν ἀπευθυναι η μιμη - σασθα/ βουλομένω. Ειτε γὰρ Θαρρυνα τους σφόδρα καταπεπΤωκότας χρησιμον πολιτικω ἀνδρὶ, κ, πολλάκις ώς χρη τουτο ποιεῖν δείκνυσιν εἴτε προτρεψαι θ παρακαλεσα , ουδεὶς 'Ελληνικης φωνης επαίων, οὐκ
12쪽
ἄν επαρθείη τοῖς προτρεπΤικοῖς Ξενοφωντος λόγοις. Εμοιγ Ην κινεῖτ' η διάνοια, καὶ ε νίοτε δακρυα μεταυ τοσήτων ρογων, τοῖς λόγοις εντυ άνων. Εἴτε μεγαλοφρονουσι θ επηρμενοις ομιλησαι φρονίμως, κ, μητε παθεῖν τι ὐπ αυτων δυσχερανάντων, μητε ἀπρεπως
δουλωσαι την αὐτου διάνοιαν, ' το εκείνοις κεχαρισμενον εκ παντος
ποιησα , και ταυτα ενε ι. Και ἀπορρητοις δε λόγοις ως προσηκει χρησασθα,, κ, προς Γρατηγους ἄνευ πληθους, di φος πληθος κατὰ ταυτό' και βασιλικῶς τίνα τρόπον διαλεχθηναι, 6 εξαπατησα οπως πολεμίους μεν επι βλά , φίλους δ' επὶ τω συμφεροντι' κ, μάτην τα ρατΤομενοις ἁλυπως τἀληθες θ πιςως εἰπεῖν' καὶ το μη ραδιως πι-ςεύειν τοῖς ὐπερεχουσι ' καὶ οις εξαπατωσιν οι ὐπερεχοντες Oις κα ταπατηγουσι καὶ καταςρατηγουνὶ ἄνθρωποι, πάντα ταυτα ἱκανῶς το συνταγμα περιεχει. 'Aτε γὰρ, οἶμα , μιγνυς ταις πράξεσι τους λόγους, οὐκ εξ ακοης παραλαόων, οὐδε μιμησάμενος, ἀλλ' αυτος πράξας ἄμα φ εἰπων, πιΘανωτάτους εποίησεν εν ἄπασί τε τοῖς συντάγμασι, καὶ εν τουτω μάλις α, ου επιμνησΘεὶς ετυγχανον. Καὶ ευ ἴσθι, ουδένα σοι τρόπον μεταμελησει' ἄλλα καὶ εν βουλη θ εν δημω, ορεγοντός σοι χεῖρα αἰσθηση του ἀνδρὸς, ει αὐτω προθύμως καιφιλοτίμως εντυγχάνοις.
II. Jana Vem, Ut ahi auctore ad iter illivi, quod ipse, Graecis Cynim sequutis a lanctus, confecit descripsittae, triinsearn, irae naonet instituti nitio. in Fuleni autem ut liberen , priusquani ad ipsuria iter lustriitulum ingrediar, pauca de CASTOLI planitie, cisus, ineunte fere historia, Ineminit Xenoptaon, adferemta sunt. Pro ΚΑΣΤΩΛΟΥ nonnulli Καςαλου, alii Πακτωλου legemitaria existituariint. At cuni alibi etiani e sciena illius apud auctorem loci -cta sat naentio, vulgatana ipse qui dena scripti iram onanino retinen lana cens ierina. Haud ita nempe procul a fine litari prirni veriba leguntur lacuo, Πατηγὸς δε καὶ πάντων ἀπεῖώχθη CΠus , οἶς καθηκει εις Καςωλου πεδίον ἁθροίζεσΘαι,&C. tibi cuin neque eXena plana de Voce ista varient, et, eandena rena eXponat auctor, quam 'suprii adtigerat, nihilusi, uti mea fere opinio, quod quiS novaria lectione ira eXCogitet . Quin et illa 'verba quibus Artaxerxe in titentem
13쪽
facit Noster, eodem spectantia, Κας ωλου recte scribi abundo
docent, Κούαπέμπω Κύρου κάρανον των ἐς Καμλον αθροιζομενων. Accedit huc, quod Stephanus Byzant. tum Vocem, tinnauctorem agnoscat : Καςωλῶ, in Piit, πεδίον Δωρίεων, ὼς Ξενοφῶν' εκληΘη δε οτι Καςωλους τους Δωριεῖς οἱ Λυδοί φατιν' δε πόλις εν Λυδία Καpωλός.
Hactenus de cursu paulultura mσressus, Casoli illius apti l
Xenophontem nec tenaere factaria esse Inentionem, et cui responi tribuendus esset, osterulere volui: nunc ad Cymana exercituni ae inis SardeS veniendum.
PSARDIS auteni ucts imagna filii et satis anti Pia, in latere Tinosi montis, Pia Lydia celebrabatur NaaXime. Loci celebritatena auxit 'tuna Lydoriana regia, tuna Θger ille Cyri iminoris conseptus et diligenter consitus, in quo Proceritates actoriana, et directos in Plincuncem or lineS, et humillia subactana almae purinna, et suavitatena odoriam, qui afflarentur e floribus, adnutatius est Lysiuuler. Hinc Cyriis cuna copiis suis naovens, per ' LYDIAM, flexuosi amnis Μ RANDRI recursibus perfusaira, tertii S Ca
stris, parastin s viginti duas p greditur. Ananis ille, cu
jus duum erat plethroriana lati titilo, ortus e lacu in monte Aulocrene, plurinustae adfusus oppreti S, et repletus funal nibus crebris, ita sinuosus flexibus, ut saepe credatur reverti : Apruraenana pratia una pervagatiar regionena, IDOX Eumeneticana, ac dein Bargyleticos campos ; postremo Cariana placidus, onanesque eos agroS fertilistina o mσanstitimo, ad decinium a Mileto stadiuna lenis illabitur naan. 'Transgressus Maeandriim, per Phrmani castris ianis, paras an is octo confectis, COLOSSAS venit. is lueo
P Strabo in . xiii. p. 928. Plin. N. H. lib. V. cap. 29. ' Strabo loc. cit. Horat. Epist. lis. i. ep. II. Ver. a. Cicer. de Senect. cap. I7. Xenoph. Οἰκονομ. p. 48 . edit. StePs. Κυρ. Ἀναζ. P. IO. De tempore, quo sus--pta est Ἀναύασις, non una est auctorum sententia. Diodoro Sic. in . xiv. p. a 9. teste, Olympi Eul. 9 . anno to : ante aeram Christianaim, o I, ex mente Uiserii et Prideaux, necnon Dod velli: cujus vi de Chronolog. Xenoph. 1 Olymp. cit. Pulmer. Commentar. ad Marm. Arundel. i. P. 2I8. esst. Matri.
14쪽
Plarygiae erat fre paens incolis, opulenta et imagna. MaXime autem eana nobilitavit epistola, quam ad incolas ejus scripsit D. PauluS. Relictis Colossis, rad uinem CELAENAs, castris tertiis, paras angas Vispiati pi Ogressus, exercitum adduxit. φMediana illa terra pestate interfluebat Marsyas ananis, fabulosis Graecoruni carininibus inclitus. ' Vibs autetia illa caput
quondam Phrygiae fuit; aha incolis opibusque felix, turia
regis Persici tuna Cyri regia nobilis. Caeterum η MARSYAs, cylinque ac viginti pediana latitudine, haud procul a lilaeaiulci sontibus oriens, in Maean druna cadit. Falla aque ita tenet, Celaenis Marsyana cum Apolline tibiarum cantu certasse ; ejusque ab Apolline vim caesique nomen anani fuisse indituna. A ς Celaenis castris alteris, parasangas decem progreditur ad PELTAS, 'urbena Plarygiae Imagnae, incolis frequentem.
' Egressum Peltis euna, altera post castra confectasque duodecina paras angas, CERAΜORUM FORUM excepit; ums itidem οἰκουμένη, tereae veto Mysiae ulti in a. Κεράμου
y Κύρ. Ἀναζ. loco cit. R Q. Curt. lib. ni. cap. I. R Κύρ. Ἀναζ. loco Cit. Liv. lib. xxxviii. c . I 3. Actae Plin. lib. v. cap. 32. Salmas. exercit. in Solin. p. 58O. et Cl. SchwariZ Mi Cellar. lib. iii. cap. . sect. 7 I. p Κύρ. Ἀναζ. p. I a. Liv. loco Cit. Plin. N. H. lib. v. cap. a 9. Diodor. Sic. lib. id. p. I92. et seq. Κύρ. Ἀνας. p. I 2. not. a. et Aristid. T. E. p. 526. et seq. V Κ'. Ἀναζ. p. I . et seq. 4 Ptolem. lib. v. Cap. a. Str ibo lib. xli. p. 864 . Stepha. ByZ. ς Κύρ. Ἀναζ. p. 15. O ita, quae hetic in pagina reperiuntur, tu malaeste, aut imale sana censuit Palaienus, Exercitat. in Auctori Graecos, p. 59.Mremam extend it veriba sunt viri istius eruditi) ultra Celaenas et Pelias duodetam
sat . ineas orrentem verso et quis hoc credat ' Cares V pedirum urbem vocat, et eam sonit ultra Maeandri fontes parasangas qu inquaginta duo. Guod s ver in es, non renuo, quin vapulem. Certe in hac pagella nia1il es fani: quaedam sunt corrasta, vel loco motae forte pro Καύς ρου -δίον legendum Κασώλου πιδὼν : aut Xenophon seris Καύσπου -δίον, proculdubio mota es loco ea mox. Nams Cyrusser Ca ri eampum exercitum duxit, occ Gebat illi Caresrt campus ante Miav- ιm. Tum, gura unquam Grefra campum urbem fuse dixit st-multum fallit me conjecti t a, vis aliiquod urbis nomen latet sub illa voce Καύςρου ψιδίον. Haec Patriaer. Mihi nillil mutandum vuletur : neque enina ni inina est, si Mysiae de terminis Xenophonti cum auctoribus aliis quaedarn intercesierit dissensio. Nam ipse olim Strabo lib. xiii. p. 932. scripsit, τα Φρυγια, καὶ τα Λύδια, Ν τα Καοικα, s ἔτι σα τῶν Μυσων δυσδιάκριτα εἴναι, σαοαπίροντα εις αλληλα. Dici Ala te ni Videtur urbs Ceramorum Forun , perin te atque oppula illa Plin. N. H. lib. ui. cap. I 5. memorata, Foraιm Clodit, Livιi, Popilii, &c. Apud Cicer. Attic. lib. ii. ep. IO. etiam Antii For me Famil. liti. x. ep. I Foram λι- tir, Formnn Hoconiai. Sic saepe alias.
15쪽
quulem, Cariae oppus, sinentio es: satis crebrii : quod Doridi trabest SPtolemaeus. At situs iste loci ciuia itineris
Cyri ratione minus convenit; rectius autem in illarn Mysiae uilem quadrait Ceramae, Plarygiae vulgo assicripturia OP-PKluna; de quo h Plinius, memoratis ibidem Celaenis et Colossis, inentionem ficit. Unde Cyriis Castris tribus, panisangas triginta pro resiasus, in CAYSTRI Caria puna pervenit; Cui noui en etiana trahis cuna incolis tribuit Xenophon. Hoc autem Καἴς ρου πεδίον est ab illo longe visjunctuna, o fias Eustat latus, Stephanus Byg. 'Τ Striibo, ' Ptolemaeus, ' Xenophon, aliaque passim ni cui inere: atque Mleo frustra fuit PPalnaemus, qui Cyruna Caystii prius cana pum, quana ad blaeandrUna venisset, attigisse censuerit. Porro, Planivis hac de ume
eniplaribus oculati testis ad novunt aliquod nou en, ex conject iarii petituna, non nisi temere, Opinor, irrunslae Poteris. At vem pluribus limibus unitui et idena iii tum esse saepe nomen, id certe notius est, quam ut exenapii Sadlatis conficianari debeat. Quidni ergo CAYSTRI C A M
PU M in Phirata quoPic superiore potueri S λ At quis un-pιam, inquit PEilimemus, Crastri campum urbemiuis dixit PIdeo soli in lirhie in eam canapi nona ine designavit Xenophon, Paod in regione sita fuerit omnpestri. Haud ita vis- sana ili de causa, naultae ' Gistra ilictae nierunt uineS, Propterea quod ibi conditae fueriint, ut i castrii dux celebrior alii tuis habuerint.
Hinc tandent x THYMBRIUM, umena incolis frequente ira, concedamus. A Caystrio canipo parasan as decena erat THYMBRIUM, quo Cyru S castri S alteris pervenit. Phrygiae autena umibus adnuuaeraiuluna esse docent ' Ste-Plannus Byg. et Pausianias; si cuna sis modo, quae cle Mulce
s Apud IIesych. Str . lib. xiv. p. 969. Plin. N. I l. lib. V. cap. 29. C Iana.
16쪽
fonte scripsit hoc loco Xenopia ora, Paulaniae verba conserrantur. Loci hujus incolas Thynabrianos adpellat ili
tarn VTYRIAE UM invenis, intervallo decena parasangaruni Thyilabrio cli stans ; Ῥao castris itidem alteris perventum est. Tymaeo quoque stu eriuri incolae, ' Psinio Tymenses adpellati. O,s r Hierocli Grammatico ΤΥ ΙΟΝ licta est et Pisidiae adscripta: η Stephano ΤΥPΟΣ, opinor,
est; πόλις itideria, eodem auctore, και Λυδίας, και Πι δίας et
'Straboni Τυριαριον, vel potius ex fide ΜSS. 6PIAIΟΝ.
Ad Phrygiae tandena umena ulii naana, hICONIUM, Venit Cyriis, itinere trium cieriam, parrasangmina viginti, Confecto. ICONIUM autem V Lycaoniae tribuitur. Fabulostitia nominis ' originem libens praetereo.' Mox Lycaoniam Plinque dierunt iter, ita inta paras angas emensus, per Cappadociam deinde quarti S Castris, parasanu's viginti Plinque DANAM usque processit Cyrias,
Uinein amplain et opulentam. ΔΑΝΛ uti pie Xenophonteis in exena plaribus legitur, crius lociana fscriptores apud alios A DAN A tenere solet. Et Ciliciae quidem lictis ab iisdem clicitur: eana vero Xenophon quani piraxime Ciliciana, in Cappadocia tamen, collocasse videtur. Hac deum e viae scripsit eruditiss. SGer. Vossa iis lectu neluaqua nasunt in ligna. Cilicia in tandem ingressus, et per planitie in quatuor castris, paras angas Plirupte et viginti progressus, 'in TAR SUM pervenit Cyrus ; umena Ciliciae tu in opibus tuniana plitudine celeberrina ana. Eriit multorum insigniuna vi-t Ν. H. lib. V. cap. 27. A Ue Hierocl. Grana. p. 673. e lit. IVesset. v Κύρ. Ἀνας. P. I 7. N. H. lib. v. cap. 27. Υ Ρ. 67 a. edit. 'Vesset. MS. E-ton. etiani dat Tυραῖον. R Ad v. - Lim. xiv. p. 979. b Κ'. 'Aναε. P. 19. V Ptolem. lib. V. cap. 6. Strab. lib. Xii. P. 853. Stephan. ByZ. Plin. N. H. lib. v. cap. 27. Hierocl. Gram. P. 675. Eustatia. ad Dionys. ver. 85 .d De qua Steph. Byg. Eustath. loco cit. et auctor Elymol. Μ. ς Κ'. 'A- νας. P. ZO. Ptoleat. lib. v. cap. 8. Scylac. Peripl. p. o. Plin. N. H. lib. v. cap. 27. Steph. ByZ. Appian. de Bei. Mithrid. p. 237. e t. Steph. Quare apud Xenoph. etiaria 'Aδανα recte forsan reposueris. Ad te Procop. lib. v. AEdi fac. cap. 5. et Antonin. Itiner. p. 58O. s De orig. et Progr. Idololat. lib. i. cap. 38. ih Κύρ. 'Aναζ. p. a a. Strab. lib. xiv. p. 99O. et ieiJ. G. Curi. lib. ni. cap. . extr. Steph. Byz. Solin. Polyhist. cap. 38. Plin. lib. V. cap. 27. M l. lib. i. cap. I 3. Ammian. Marcel. lib. xiv. cap. 8.
17쪽
rorum i locus natalis, ortu B. Pauli in priniis illustriitus. Nomini S originena, quam finxere veteres, si cui scire libet, adeat velina Stephanum Byg. et Eustathi uni ad Dionysum Perleg. Tarsum autena mediam intersuit in CYDNUS, amnis inclitus, duuin plethi oriana latitudine. Cydnus non spatio aquarum, sed EP1om memorabilis: quippe leni tractu ofontibus iniens, pum solo excipitur : nec torrentes incia runt, pii placide Imanantis alveum turbent. Itaque incorruptus, idemque fraglifflinius: quippe multa riparuimamoenitate inumbratus, ubique sontibus suis sinitiis in naare evadit. yHinc castris alteris, panasiangas decena ad SARUM amnem, crius trium eriit Plethrorue in latitudo, pessiit Cyriis. Hoc vero de fluvio, Xenophonti modo restituto, 'Drn dictum est. Quod si nomen unde duxit, audire velis, ' Stephanuam ne te consulere pigeat. Diei itinere, parcisangis Painque consectis, Pad PYRA-MUΜ amnem, cujus aequat latitudo stadium, venit Cyrus. Hujus etiam Ciliciae fluminis multi meni inertint qau Stores : quod et inclitum vocat Q. Curiius ; navigerulia,t Strabo. A Pyramo castris binis, parasanos quindecim p greditur ad Isso N, ultimam Ciliciae uinem, amplam et opulentam. Apud 'Diodorum etiam Siculum αξιόλογος audit; apud η Strabonem tantum πολίχνιον. Hic itaque de statu, lio locus erat iste aetate sua, loquitur : alium autena at-mae adeo meliorem obtinueriit antea. Utrumlue memoravit I Mela: At in reces, inquit, infirmo locus es magna ali-
Strab. loco cit. R Ver. 87o. i Κύρ. 'Ανας. p. 22. Q. Curt. lib. iii. cap. 5. ineun. et ibid. cap. 4. Arrian. de eXped. Alex. lib. n. Cap. 4. Dion. Chrysost. orat. 33. p. 39 . Tibul. in . i. el. 8. Ver. I 3. et seq. Plin. et Mel. locis cit. Strab. lib. Xiv. p. 99O. yyy Κ0. 'Αναζ. p. 3 . R Κ0. Ἀναζ. P. 3 . not. 4. Q v. 'Aδανα. P Κύρ. 'Ανας. p. 35. q Ptolem. lib. v. cap. 8. Steph. ByZ. Plin. N. H. lib. V. cap. 27. Mela lib. i. cap. I 3. Arrian. lib. u. cap. 5. aliique. y Lib. iii. cap. q. Iab. xli. p. 8O9. x Κυρ. 'Aνας. p. 35. V Iab. XVii. p. 5Ia. K Lib. xiv. p. 99 . Υ Lib. i. cap. 13. Adde Stephan. ByE. Q. Curi. in . ni. cap. 7. et 8. Strab. et Diodor. lociscit. Eustathi. ad Dion7s. ver. II 8. Plin. N. H. in . v. cap. 27. et Ptolem. lib. v. CAP. 8.
18쪽
quando Histriminis, fis1 m ab Alexandro Persaraim fugientisque Darii spectator ac tests. Nunc ne iniurine pwadenu, tunc ingenti urbe celebris I Ofuit, γc. Hinc Cahis unis, paras angas Painque, ad η PORTAS
CILICIAE SYRIAEque piragreditur. Erant late duo castella; vioriana in Ciliciam alteriam, alteriim in Syriam erat Obversam : spati trida autena inter utriamque messium trium eriit stadioriam. Quas vero Xenophon Ciliciae portas ad-
angustiae istae, qua ex Amano monte atque interiore Cilicia in Syriam adiri poterat. At tum Cilicite tum Amani portas, tan plana diversas, recenset hPlinius. In cornuniontis illius praenipti, quo Cilicia includitur, asperi tres, auctore Q. Curtio, aditus et perangusti sunt; primus scilicet, interprete *Cellario, a septentrione ex Cappadocia per Ciliciae Pylas : secundias per Amani Pylas ex Syriae superioribus partibus, ubi in Armeniam itur: tertius per Syriae portas, ad Sinum Issicum, quibus ex Antiochene
assitur. Pylas autena, a Xenophonte memoratas, 'Strabo οριον Κιλίκων τε καὶ Σύρων adpellat. 'Medio inter castella alia, seu maros, loco fluit CERS Us ananis, latitudine plethra : Cifus cuna Inihi nomen asias vulere non contigerit, eum crebris iis, quorum nieminit Q. Curtius, rivis Ciliciae planitiena, qua vergit ad mare, distinguentibus adnu
Per Syriam deinde, portis transitis, unius diei itinere, parasangis Piliaque confectis ad SMYRIΛNDRUM perventuna est, urberia Phoenicibus habitatarn, at*ie ita suam, ut stationena navibus onerariis praeberet. In sinu Istico eana collocat hStrrabo, quippe quod sinus iste in Syriam etiana' κυρ. Ἀναζ. p. 36. Lib. V. cap. 8. extr. h Loco cit. Πύλαι, inquit Euttatia. ad Dionys. Ver. Io3 . σενότατον σόπον δηλοῦσι-Ω. Curi. itidem lib. iii. Cap. . suntlgi fauces. ς Ad Curi. lib. ui. cap. 4. p. 8 . Adde Ammian. Marcel. lib. xxii. cap. 9. Cicer. ad Fam. lib. xiv. ep. ψ. Arrian. de ex- ped. Alex. lib. u. cap. 6. et quae ex Diodoro Sic. adtulimus Κυρ. 'Aνας. P. 36. not. q. 4 Lib. xiv. p. 99 . Adde Plin. N. H. lib. v. cap. aa. V Κύρ. 'Aνας. loco cit. f Lib. iii. cap. 4. ε Κύρ. 'Ανας. p. 37. η Lilla. xiv. p. 994. quocum consentit Agathein. lib. i. eap. 4.
19쪽
pertingeret: Stephano Byg. Μυριανδρος est πόλις Συρίας, προς
τῆ Φοινικη, ως Ξενοφῶν εν πρωτω Ἀνα σεως. ' Scylax etiana Μυριανδρου Φοινίκων meminit; quam linius urbem Syriae vocat, in Issico sinu positam. Inde castris quartis, parasangas viginti progreditur adi CHALUM auinem, plethrum latittuli ne peliani ena, Imagnis uiansuetisque piscibiis refert una, μ' quos Syri pro miis habent. Hujus amnis halut alibi nomen reperies. 'Cl.
Delisse, conject ura ex ipso Cyri itinere facta, euna fuisse suspicatur, cui li sie nomen est Alep; conjecturae praesa dium petit ex voce Alep, seu Galil , qua prioris loco utuntur Arabes : nam Galal , inquit idem vir doctus, a Chalo
Xenophonteo derivari videtur. Pirape hunc, auctore Xe
nophonte, siti erant Parysalidis vici, in cingulum ei do
Castris inde maintis, paras angas triginta pi gressus, ad DKRADACIs, flavit quovae s criptoribus aliis ignoti, fontes pervenit. Plethra latitti linem ei tribuit Xenophon. Hic forsan est, quem Malam nolisinat P Plinius. Locuimornabant Belesios, Syriae Prietem, regia et hortus admo-
Hinc castris tertiis, parasangas quindecim, ad eam 'EUPHRATIS parteria, ubi quatuor stadia latuS erat, et urbs reperiebatur ampla locuplesque, nomine THAPSACUS. Ucts haec, aetate ' Plinii, Amphi Olis dicebatur: eam Ptolemaeus juxta Euphraten Pa idem, at in Arabia deserta, posuit; quam ' Stephanus, et ' Psinius Syriae tribuerunt. Mus etiam meminerunt Suabo et Υ Arrianus. Nobilis evasit transitu Euphratis. Ad Uiliena quhlem, quae Zeugma adpellatur, quaeque, 'Si rabone teste, duo-
20쪽
bus stadionam nullibus a Thapsaco distat, Alexandrum Eupla raten transivisse scribunt 'Plinius, et hStephanus Byz. De viversis nimirum expellitionibus intelligerulae videntur
Iscrepantes auctoriam NareationeS.
RIAM Castris novena, paralangis quin Plaginta confectis, ad Araxen fluvium perveniunt. Vides autem Xenophontem ultra Euphraten protulisse Syriana. 4 Sina liter etiam Scriptores sacra Syros in Mesopotamia collocariant: DR N 'nina tare zm N, ubi α N denotare Syms, et In Euphraten, satis noriint hariam lueramuri periti. Plinii vecta de respone 1lla libet adseree: Iuxta Bria litus occupat, quondam terrarum maxima, et pluribus disincta nominibus Namque Patres ina vocabatur, spua conti vii Arabas, et Iudaea, et Cile, dein Phoenicae et qua recedat intris, Damascena : ac malis etiarannum meridiana, Babrionia. Et eadem Mesopotantia, inter Eupluraten et Tigrin: ωc. g Idem Xenophontis naiTationi Cong tenter regionem hane
vicatini dispesam fuisse scribit. Caeteriam, An Ax Es ille η Ptolemaeo suti quidem emulitiss. Bochartus et Delisse statueriint) est Xα ρας : intraboni ἈCόρρας r Atinniano
Mar. Aboras. 'Cellario jussice, is arnnis erat, quena 'PtΟ- lena petis Saocoran vocat. Cum autem, ' Ptolenaseo auctore, alii etiam, praeter Inenioratos, ananes per Mesopotaimam
filaxerint, Pioriani non adduxit nomina, difficile dictu videtur, Ῥais ille fuerit, quem Araxis non una designavit Xenophon. Sed hae de re plura in x, crura ad Mastam
N. Hist. lib. v. cap. a . et lil . xxxiv. cap. Ig. h In v. Zεσγμα. Adde Lucan. lib. V i. Ver. a 37. ς Κὰ. Ἀνας. p. 45. d a Sam. x. I 6. Adde Targum Ionath. ad loc. et Gen. xxviii. 6, 7. usi 1nte pr. LXX. hairent Μεσοποτο-γίαν Συρίας : sic et Aristot. Περὶ Θαυμασ. 'Ακου a. extr. Ἐν δε τη Μεσοποlα- μία τῆς Συρίας &c. Ioseph. A. I. lib. vii. cap. 6. σων πέραν Εὐφράτου Σύρων Iraeminit. φ In regionibus utique, utri unus est fluvius, aut unus saltem eximius, adpellari solet ille, non proprio nomine, sed pleriamque commani,su vitis. f Lib. v. cap. I 2. Adde Mel. lib. i. cap. II. Bocliart. G. S. lib. u. cap. 6. Spanhem. de Numis m. T. i. p. 6os. η Lib. vi. cap. 26. b Lib. v. cap. I 8. i G. S. lib. u. cap. 6. Dissertat. supra laud. I Iab. xvi. P. IO84. η' Ub. xiv. cap. 3. η IA. iii. cap. 35. sest. I 5. φ Lib. v. Pap. I 8. p laico cit.