Loukianou Ta szomena kai pheromena. Luciani Quae extant et quae feruntur, ad optimorum librorum lectiones emendata edidit Car. Herm Weise. Nova ed. stereotypa C. Tauchnitiana

211쪽

δρῶν, ὁ δειλοῖς ἀει ξυννέχθης, τοξάρια και πελτάρια

212쪽

κημένων. re λέγειν ὁσα ἄλλα πραξας, λέουσι

213쪽

R Achillis lamentatio de conditione morturarum.

μη βίοτος πολυς εἴη,

μἀλλον η πάντων ἀνάσσειν των νεκρῶν. αυτ μεν ουν ἀγει ν τινα Φρυγα δειλὸν καὶ πέρα του καλῶς χοντος φιλόζωον ἴσως χρην λέγειν τον Πηλέως δε υἱον, τον φιλοκινδυνότατον ηρώων πάνTων, Ταπεινα φω περιαυτου διανοεῖσθαι, πολλη αἰσχυν καὶ ἐναντιότης προς ita πεπρανέν σοι ἐν et μω ος, ξον ἀκλεῶς πολ- χρόνιον εν et Φθιώτιδι βασιλευειν, κών προείλου ον μετὰ etης αγαθης δόξης θάνατον. 2. A X. H. παῖ Νέστορος. ἀλλα όεε ἐν ἀπειρος Er τῶν ἐνταυθαίν, καὶ et βέλτιον κεἰνων ποτερον

214쪽

διατε αγμένοις υλλως τε ορψς, τῶν raίρων ὁσοι περ σέ ἐσμεν ἴδε μετὰ μικρον δε καὶ δυσσετ αφίξεται πάντως Φέρε δε παραμυθίαν και ἡ κοινωνία του Πράγματος, καὶ το μη μόνον αυτον πεπονθέναι. ρας TO II inκλεα, και To Μελέαγρον, καὶ χλους θαυμα-σTους ἄνδρας, o ου αν, οιμαι, δέξαιντο ἀνελθεῖν, εἰ τις αυrους ἀναπέμψειε θηΤευσοντας ἀκληροις και βίοις ήνδράσιν.

216쪽

ΗΡΑ. χρη-μεν α δ' ἀποκρίνεσθαι προς ἄνω χ

217쪽

XVII.

RG Absurdam esse sabula in de Tantali poena.

218쪽

τόπον.

219쪽

ναῖκα ἔφης γαρ αν καὶ συ ανεμέσηToν εἰναι

τοι id Ἀμφὶ γυναικὶ πολυν χρόνον ἄλγεα πάσχειν ' ἐπεὶ και τα ἄνθη ξηρὰ δντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβληκότα την βαφν, ἄμορφα δηλονότι in δόξει et μένeto ἀν-

220쪽

ARG. Parcae si sata hominum praedestinent, nec pie nec impie gesta cuiquam imputari posse. s. o.