Loukianou Ta szomena kai pheromena. Luciani Quae extant et quae feruntur, ad optimorum librorum lectiones emendata edidit Car. Herm Weise. Nova ed. stereotypa C. Tauchnitiana

31쪽

NIGRINUS. 35

Praenais sa est epistola, quae huius bri missionis ratio iacui explicat. Quam Lucianus ex uti, repente immutatus insatusque rediret, et ca asana quaererct amicus, ille se subito 1 elicem actum respondet oculorum quidem sanandor an causa se in urberi Prosectum esse , at quam

ibi Nigrini philosophi platonici semones in Iaudem philosoplitae divinos, at lite irrisionem eorum, quae Vulgo pro bonis haberent tir, audivisset, oculi et omnium humilium sic se esse oblitum, ut tantii in id retur immutatus. Elatum se nunc esse, et illius semonibus ac sobrietatem evectum. Quorum audiendorum quum ci amicus se clipississi. Inam esse asseruisset, illos se Vel sua sponte Aposuitrum ais se respondet. Post multas tandem excusationes , litibus rhetores irandere videtur, incipit orationem Nigrini Principium eius erat laudatio Graeciae et praecipue Atlieniensium qiio sint philosophi ac pati peres. Exemplo docet, eos non sinere quemquam luXuriam et Voluptatem importare, et quomodo talem radendo ad sobrietatem redigerent exemplo confimat, eos Pauperiatem Confitem non erubescere, sSeratque ei, quipli ilosophice vivere Vellet, ibi vivendum esse; qui vero omnia poneret in divitiis et honoribus, atque totum se voluptatibus addixerit, ei Romae Vivendum esse, ubi omnia haec olim sceleribus inde natis abunde reperiantur. Quare se, quum Romam Venisset, se Cum consultasse, quid ibi saceret, et domi se continere statuisse, ibiqtie philosophiae OPuram dare, ea quae erantur, contemplantem ac vel ieridentem Vel iisdem constantiam suam tenta litem. Nam si mala essent laudarida, ei haec urbs, minimam laudoin non esse, quod iis et in illa virtus tente-

32쪽

tar, Pt ilosophiae mirandae occasio praebeatur, ut lite donorum ortu nae contemnendorum. Deridendos Vero esse divites ipsos magis adhuc eorum adulatores et parasitos, quomirn utroruntiliae mores describuntur massim Vero eos philosoplios, qui adulatoriam greg sese immisceant. Praecipue invehebatur ii eos lillosoplios, qui pacta mercede clivitias contemnendas esse docerent; ipse contrarium agens, nec agriun quidem suun visitans, quia nati ira nemo istarum rerum Oininus sit. Qua occasione laudata Nigrinus propter multa egregia. In chebatur etiam in alioram philosophorum methodum corruptissimam iuvenes sorinandi. XIox Vero transibat ad alia reliquorum Romanorum scelera castiganda, rite cipii luXtim in e luis in funeribus, insaniam in testamentis, in oritata, coenis, balneis et servortim usu. Huc usque pliarinia verba stant i grani. Narrat nunc Luciantis, quantum liac oratione assectas fuerit, et videri sibi animum humanum similem scopo, in lucui multi quidem imperite, pauci vero sagittarii huic dii in similes bene perspecto scopo, bene uncta a ita mordicante quidem sed dilici tamen medicamento ita sagittam mittant, ut infixa maneat et medicamenti In animum subeat. Verum a philosophoram oratio ilibus eos tantuni, qui natura in tritosophiam inclinent, ita assectos lis cedere Fatetur amicus, se quoque lac oratione repetita veli ementer affectum esse similem illam esse morsu canis rabiosi, tuo pressi si alios mordeant, insaniam propagent. Monet igitur L. vesanus armi citim, ut iitrique ab eo medicinam petant, citi ipsos vulnerarii.

38쪽

μιμεῖσθαι, τα μεν ser κTως συνείρων, ἐν or δε και α'