Loukianou Ta szomena kai pheromena. Luciani Quae extant et quae feruntur, ad optimorum librorum lectiones emendata edidit Car. Herm Weise. Nova ed. stereotypa C. Tauchnitiana

91쪽

μυθων, io παρέδοσαν πατέρες, τοιουTO και παισιν

92쪽

ARG. Quan Vulcanus, iubente Iove, Prometheu in Caticaso γ lligasset, quod et in convivio luondam, quam carnes distrabiteret, pro carnibus ossa adipe tecta Iovi obtulisset, et homines finxisset, et iginem dias subreptum hominibus de Esset, Prometheus multis de initima Iovis Conquestu hulac in modum se defendit. Primi irra, quod ad carnis distri latitionem pertineat, ob parvillam illa in Daiulena succensere Puer non Iove esse dignum, et omnino in conviviis iocos non esse aegre serendos atque si omnem etiam Iovis partem subripuisset, id tam gravi Poena multare, iam animum humilem patefacere. Hac in re iam lacini- ne Se Prael ere ae luiores. Deinde, quod ac horninum fabricationem, inde unum diis damnum accidere; nunc potitis adesse, litibus cum mi Se comparantes perspiciant, quati sint eliciores. At Ioveni ita sum CC risere, clita si dia nunc minus dia sint, quum lanien ab hominibus diis nihil inclitana naali illatum sit, sicut a Giganti latis Magno potius eos esse dias his iii in terra, tino tilia, ubique esse aras et fieri sacrarite impla condita esse ima Nini Iovi, Apollini et Mercurio, sibi vero iis-Piam feliciores adeo esse deos, ciuod nunc labeant testes elicitatis, si tribus antea caruissent. Maleficos liti leni esse in terra, sed etiam in coelo; et si dii nunc cura hominu ni negotiis implicentur, id praebere gratam aliquam Occii pationem, qui irri aliam ne haberent quidem; et citio tandem modo homi irrana fabricationem inciis are possent ii, qtii tanto mulierum armore flagi arent Ceterunt se ii ominibus ornaan dedisse pulcite imam, et ratio iacim, qua deos venerentur; ut etiana hac de i edii ii ire literi nequeant. Denique, lito 1 ad surtuna, i ciri ius iatii rae esse, ut nihil miliaiatur, si quis ex eo limen accenderit. Deos igitur, litos honos esse oporteret et tui litis igni Prorsus non Pl , prae

93쪽

invidia hominilitis ignem concedere nolle, litibiis sit Pernecessam: us, ad ipsa adeo sacrificia. Gratulatur IIerctirius rometheo, Iovem haec non audisse. At praevi let Prometheus, aquilam tuam ab Hercale sagitta confixum, et se a Iove ipso pro mercede non exigua soli itini m.

95쪽

περὶ της κλοπης ὁ συνειρε Γ μης ὁ και την ἀν

6. ΕΤ M. Πάνυ γουν, Προμηθευ, μακρῶν δεῖ λο-γων, καὶ κανης τινος παρα θυης, ἐπὶ τ σοὶ πεπραγ μῶνα χι δἐ ἀπόχρη μόνα τα κεφάλαια ειπεῖν Tω

98쪽

ἀνθρώπους ἐποίησα, καιρος ὁ λέγειν. I υτ δε,

ἀνθρώπων ἐς τον βίον παραχυ ἐνTων, πειράσομαι δεικνυειν' πεα δ' ς καὶ et φέροπια και ἀμείνω ταυτααυτοῖς παραπολυ εἰ ἐρημην και ἀπάνθρωπον συνέβαινε μένειν. 12 ιν Tosivi πάλαι ρῆον γαροφω δηλον re γένοιτο, ει τι δίκησα θώ μετακοσμησας και νεωτερίσας et περὶ τους ἀνθρώπους et θεῖον μόνον καὶ et ἐπουράνιον γένος ' η η ε, rριόν τι χρημα καιαμορφον, λαις ἄπασα, και ταυται ἀνημέροις λάσιος

ουτ δε βωμοι θεῶν, η νεώς πόθεν δε Θαλαα, χόανον, οι ἄλλο τοιουτο, oi πολλά νυν ἄπανταχόθι αἰ- νεται μετὰ πάσης πιμελείας τιμώμενα δε ἀειγάρ τι προ υλ ω εἰς τὸ κοινόν, καὶ σκοπῶ δπως -ξη-

99쪽

οι θεοι, διότι και ἐπὶ γης θνητὰ ζῶ τινα γεγένηται.

ὁ Λιος με και πόλλωνος, καὶ Πρας, καὶ σου δε, ερμη, νεὼς ἰδεῖν ἄπανταχου πιι, Προμηθέως δε υδαμῶς. ρῶς πως τἀμαυτου μόνα σκοπῶ, τα κοινα di καTαπροδίδωμι, καὶ λάττω ποιῶ. 15. Ei δέ μοι, c μη, καὶ τόδε εννόησον, εἴ τι σοι δοκῶ ἀγαθὸν αμαυ-