Opera

발행: 연대 미상

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

ω Σώκρατες, ἄνθρωπος ει α γε οιαυτα Πάπιες γουν

Hemsior iusius, quoin Lehinamius et in adnot. p. 46 Duel ne secuti sunt non plano assecuti, primum vidi vorti absurda sis. ἀλαπολλυος ἐώρακα dolerula osse, sive sis lacuna male expista est, 81V per orrorem eadem ominissa bis scripta sunt, tum vero illo pers xit, post τὰ δ' αλλα adiuti deosso sontontiam puta prioribus opposuam. Inal tamen Vir summus lacunam sic constitui dumin: μάλα ouoἰ τα δ' ἄχλα ἐώρακας οῦμαι. Inuno Sic 'it supra posui, Olmbat: γάλα πολλοί τὰ δ' ἄλλα MEMἀλλα ἐώρακας ιμαι - hanc nim rationsim codicos 1laotant, quo η alii ultima anto lacunam τὰ δ' αλλα alii prima post lacunani με ἀλλα servarunt nimirum oculus librarii homunit ala α δ' ἄλλα ad ἀλλά vi ut ominus fons osso solet lacunarmin. in iis autem quas Munt corio uorat εισἰι , quod Voctum In siligenter adstu, ut modo D dixit: παντες φαλακροί εἰσιν Hilus usquam omittit nisi ob causani Historicani, ut inis XXI, 2 med. caetera hoc similius modo suppleas τα δ' ἄλλα πίθηκοί εἰσιν οὐκ ολθοιαυτῶν καὶ ἀπ' ἄκρου χείλους φιλοσοφουσιν - παράδοξα λέγεις πιν ἀλλα ἐώρακας - . confer ascat. 82 init et roMerc. Con l. 6 inre ηκε - κει i. παρὰ σἐ 2 cum Mnastor-husio, παρὰ σοὶ castori et v. καὶ Πλάτων oroς η Πλ αντος G, v Πλάτων oro el, καὶ Πλάrων επὶ τονr P. μυρου μώ

442쪽

excitavi quam astato Luciani, id quod illa in oculos incit collectis qui de Socrato agunt locis M. Antonini, Maximi Tyrii, Aristidis, Apuleii sollii Frontonis nain etsi uininperator Stoico

443쪽

θ mnistortilisso allis ius bono probata est, quod nondum Sufficii: nequo enim no sic indein haec intelligi possunt, a tuo vulgata

444쪽

προσιδεαι καὶ R IMIS si1III, ut ipse κατιέναι και conicerem: προσωποὶ κατιέναι καὶ προσίεσθαι τον θάνατον - nan προσείναε

sorii nequit praeserin ante octa καὶ προσίεσθαι, Sed pus StVecto κατιέναι, quod et Supra ': πότε κατοι logitur si insta 2 κατεληλυθέναι. propo ab Varo abest Schmiodori conjectum:

δοκων libri omnes, absurda rao votor somni conjectura, qui pro Vero προσίεσθαι glossam οὐ πάνυ δεδιέναι legorant. . . πο- novius si T. Bomsterii uin V. δοκῶν judicarunt delendum me. at non videtur fieri posse, ut istuc δοκων omnibus codd. temere illatum siti immo medii sui conjectores pariter atque hodierni litoramin et ducisum similitii linem sequi conRuerunt. Orgo pro OAD aliud quid indagaiulum ost, quod primo ad litem simila Sit, tum ero ita comparatum, ut o ivstituto libronia Acripturam εθόκωκ Servare liceat id vero duumviris illis non contirit, qui verbo δοκῶν temero xpulso otiam θέλων vel in θέλει, vel in ν θελεν pari temeritate mutares coacti sunt doninuo Boriter plotiint Dindorito conjecit ἀτρέπτοι τ προσώπυμ προσνεσθαι τον θάνατον κἀν , quae hoc modo coruungi non posse cortum est, nisi .ut Supra ostendi post προσώπου orba κατιέναι και his tu fuerint quo facto groo ei palinaris estis cori onion latio Eo pro υRDN, praeserunt quum sic ἐθέλων optimo habini nec temero mutvii luin sae Og vom siseri illud κών ο maos Irabo, quo inopi alibi exstat: κἀν τι προοιεται vide si vel D. Mort. 8 med. : οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίετο. s. etiam intra gra οὐκ ἄκων - τουτ APOD ut, eo pro B E. ἐονῶσι se θέλω, J

445쪽

R. nihil tonior novanduin puto supple autem lacu o Superioribu σοφε oris D. τάδ' edd. Vett. τὰ δἐ OF sGΦ, o δἐ M. μ ὀπιος , ὀrον R. go,i ει t. SO et v, is o τε ai, εἰση τε M. μηδ' oo εἴμενοι in ' solus, μὴ M 4 θοι μενοι hala ni M. ἀλλ' Ἀθελ. I ἀλλα si ελον σιοι Φ, χλλ' ἐκονσιοι l. απασιν on P. Focratis morientis sortitudini, quam noster cuniatus quibusdani putat fictam fuisse, longo antepopu robur Diogenis et Menippi, quorum mors fuerit voluntii a. nam ei Si plerique philosophi, ut Pythagoriis V. Cic. o Senectuto c. 20), in ipso socrates injussu si mori suos vetueriint si tamen quos Stoicinio imitati sunt, niici an inde ab ipso Antistitono do quo vide Athenasum II 4. 157, 3 lio genus mortis non errabuerunt desendere hinc nauli cynici inortem sibi conscivorant, v filii Motroclus Diog. I, VI, 6, 95 o Ridius, qui lγmpius se combussit laudatus ideo ab Theamno inico ap. I. uc. De M. Peregr. 4, Sed ab I uelan pariun constanter reprehensus ibid. c. 21 sqq. mavuli enim L inconstans vi isti quam Socrati non insultam nec Solum hon te viventi, sed etilini intrepido morienti donique fieri potest, ut ipse Menippus περ ιξαγωγῆς saturam conscripserit certe in Var ni Menippea περὶ ξαγωγης p. 194 sqq. d. R. mora Voluniaria naturisest defensa rist.

448쪽

XXIII.

SEARCH

MENU NAVIGATION