Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

481쪽

ἐιοἰμως τις δύναται, βέβαιον γνώρισμά ἐστι του καr φυ- ιν ἔχειν et αρθρον εί δε εμποδίζηται κατά τι δυνατόν ἐστι P ὀδίνην η συντασιν μυῶν τοῖz οἰγνεσθαι.

XXXIX.

Adde quod o bito extenso brachium iuxta eiusdem artis aurem non ita Porrigi potes, quennadmodum et integrum, neque in latera , militer. Haec itaque indicia sunt humeri capitis luxati; resiluendi Dero nodi hi, qui scripti sunt et corationes eaedem. Hoc quoque gnunt ex dis est in quibus esse inscitiam proposuit, quod evidentissimum est ex his viae prodidit quum inquit multis en in articuli prae dolore VeIalia de causa, ut non Xciderant, nequeunt eo modo quo in sanis corporibus figurari. Si quis, ut ipse ait, prompte brachium possit ad latera porrigere, ad certum indicium est, articulum naturaliter tabere; aodsi aliqua e Parte Prothibeatur, potest hujus rei causa esse dolor vel muscu-Iorum intensio.

482쪽

I xinna autem animadDersone dignum Praeceptιιm es, qua ratione ιrara eos conυeniat, quibus fae e lium micaput elabitur, quum multi ob calamitialem ha r quamquam alioquin idonei cera are rombeantur; multi etiam e de caui, reddit inutiles ad belliam ac Perierint. Ob id etiam animadDersone dignum es, quod neminem O-Meriri qui recte o raret, sed lios quidem malitis homini non inr'cere, alios contrarium ei quod ex ediret excogitare molirique. Adusserunt jam complures mediet, tibi humeri articulus aecideret , eum locum qui a suμeriori arte commissurae es et Mn qui a Priori, qua Promobet humer caPut, et a P error Parae Paulo in-6 a superiorem sedem commissurae. Profecto huyusmodi usiones comi nodae fuissent , s humera caput in f uperio-

Terra, Priorem aut Oseriorem Partem Denisset. Nunc quum in inferior em erumpat, XPelliant magis quarn

483쪽

riori. Sic auton durere hos convenit, e tis ιb Iaprehendor i digitis eli, atque attrahenda e re lorici otior nun ejus Patris, in quia i humeri caput elabitur. In Iaac etiani oratione pleraque plana sunt quare a me praeterna ittentiir, Dili 'qua videantur obscura.

T ιm cute sic attracta ita adrnoυendiam candens ferramen-Innperat ut ex cute extenta radii relinquatur quod non Uratur, sed canderias feria inentiun tali Ciatii a dextia palle alae in sinistrana, atque ab lia ad dextram.

484쪽

φαλακροῖσιν, αλλὰ πρ0μήκεσι ταχυπορώτερα γὼ καιτ χειρι περδέων. Φαλακρα ἐκληκε et περιφέρειαν ἔχοντα κατὰ ro πε- ρας, χν καr τὰς μασχάλας ἐχουσι πυρίνες τοι τὼ διαπυρινα καλούμενα καὶ αἱ σπαθομίλαι προμηκη δε τἀτουτοις ἐναντίως διακείμενα προσηγόρευσεν ων υκ Gra περιφερε το πέρας, ἀλλ' ὀξύτερόν περ ἐμπληρωμα παραπλ σιόν πως τοῖς et τίς παρακεντήσεις Πιτηθερις ργάνοις.

η ὁ διαφανέσι καίειν ως or τάχιστα περαιωθν κατὰ δύναμιν, τί ἀρ παχέα βραδέως περαιούμενα πλα et υτίρας

Ferrαmentis autem idurere Portem non crassis neque iantium rotundis, sed oblongis p celerius enim manu M-Ferramenta extremitate rotunda appellavit φαλακρῶ, cujusmodi sunt capitulata ilia, quibus ad alas utuntur, πυρ νε vel διαΠύρινα nuncupantur, atque item spathae capitulatae. Quae vero his contraria oblonga sunt, προμήκη dixit, quorum extremitas non est rotuncta, sed acuta, illis aliquo modo similis, quae ad persorandum CCOmmodantur.

XLIII.

Suitque candentia ut tra ci quam celerram P Fnt, quae inque enim lora sunt, tardius trajiciuntur et crasae inde latio γε resolvuntur; erici turn aue es ne ulcera abriampantur, quod et nihilo deterio esset, turpi tamen atriue expers partis enitio haberetur Ubi ergo

485쪽

χρη το δέρμα et ἀπὸ της μασχάλης n0λαμβάνειν, τοῖσιδε χρη τεκμαίρεσθαι, δενες Πεισιν Π τῆ μασχάλ=i, πολλαχη δε καὶ ἄλλη του Gωματος. eandens Iera amenturi trajeceris. Jere abunde erit in inferiori parte dumtazat adussisse.

Candentic esse voluit serramenta quae ad Ham ind- moventur, quod Spressit Vocabulo διαφανη.

At si niuium insare eric laon idetur , ne ulcera abrumpantur, sed ima nurm spatium in medio integrurn relinouatur, νυν unientum quo ad illinendum utimur, tenuetra ciendum es ab una usionis arte ad alterαm, O te adhuc eae tenta; non enim se aliter trasci. Quo recto remittenda cutis es, Osca inter utra Hyue Plagam licimedi facienda es, adi noto tenui ferramento candenti, donee ad pilus demis uir insmamentum erat Mat. Puα-

tenus ero Prehelidere critem sub ala concieniat, hinc

coniicere Poteris, quod glandulae ιιb at sitae sunt,

atque in multis αἱ iis corporis, Pari ius.

486쪽

Ubi extrena an cutem, ut ait, transVe an sei ramento ra-3ecem a dextra in sinistram, praecipit ut iterum ad imas donaisso candenti se anaonto non an)plius transvecto ab una parte ad alterana, sed pro lsus in altitudinem opor te autem inter ira ira que lagana quam Candens serranaen luna secit non Xiguum spatiun interjicere ' nanaque albi exigiuam sit, periculuna esst Ne ut Cei' al)ruita pantur atque una naagna e X ulceratio tali quana obreui etsi radii det se Lus accidat, siquid ena aduri naus, it parte in X siccet Ilus alcitie adstringamus, non anaeri necesse est imagna inducta cicati a ce locum deformem reddere, quun per Xigua soramina liceat aeque succura ere.

487쪽

XLV.

Sed tibi glandularum universiam naturam Persequemur, quid snt quidque et in quibus indιcent M osent.

Glaiidulas itaque λ ehendere non coni enit ne quia ecun

que glandulis interiora sunt, id qιuidem valde emc-losurn es.

Glandularum universana naturam appellavit οὐλομελίην, qtiam pollicitus est alit, docereri non tamen exstat litoliber Hippocratis de niversa glanditiarum natura. Sed quidam ex medicis junioribus qui Hippocraten sequuntur parvum libellum consecit, quem inscrripsit Hippocratis de Universa glandillaru in natura. Qui tam loquutionibus quam sententiis longe superatur a nemnanis ibi is ippocratis, adde quod neque ullus Meteiuna aedicorum ejus libri menti nit, ne iiii ab iis qui indicem lampserunt com

memoratur.

488쪽

φάλου πέφυκεν, Πειθῆ κατά et βιβλίον των ἐπιδημιῶν ἔφη 'δυο ὁ τόνοι ἀπ' εγκε λαλου παρα o G δέον οὐ μεγάλου σπονδίλου καὶ τὰ τούτων φεξuς. τὰ γάρ Πι χειρας φερόμενα πρυς πάντων μολογεῖται των να Σομικῶν no os κατα τον τράχηλον εκφύε- 315 σθαι νωrιαίου, καθ' μέρη πλησιάζει τω θώρακι καὶ ως φαίνεται αὐτα προσα- XLVI. Proximae enim I uni nem is qui magnam vim habent. Extra glandulas turrinum rehendendum es , nam id feinnocenter. ροra et i ero scire quod quidem fomiter brachium extenderis, lihil quicquax Pellis Prehendere poteris illius quae sub ala quod Prormptum es ad ex

tendendum.

Subjecto et se ait glandulis in ala nervos magnam vim labentes, quos nuncupavit τόνους Ridiculo igitur Ouidam ex recentioIibus messicis existimant nervos illos dumtaxat ab ipso appellari τόνους qui conjugati a cerebro oriuntur, quoniam in securiae de morbis vulgaribus, quunt dixit: duo erat in Nervi a Cerebro juxta OS Nagnae vertebrae et quae sequuntur nervos appellaVit τόνους. Nervi enim qui ad bracina intendunt, ut in confesso est apud omnes qui incidendi corporis peritiam labent, a spinae medulla' in cervicibus tependent, iux parte ad

489쪽

Σιμουται γαρ ἐν η νατάσει, υδ α τόνους οὐδεμιn ηχαν ni ει τιτρώσκειν ΟυΤ0 γαρ πρόχειροι γίνονται κώκα et cirεrωμένοι ἐν et oi ro τω σχήματι. εἰ δε μικρόν ἐπάργὶς ον βραχίονα, πολύ με του δέρματος ποληφη , οἱ δε τόνοι, ν δε προμηθέεσθαι, Βω και πρόσω Σου χει ρίσματος γίνονται. ταδαπανασθα φασι 'τω κατ την μασχάλην δίρμα διὰ της νατάσεoi ολης της χειρῖς, πειδη χαλαρὰν ἔμπρο- thoracem accedat Quos constat ab ipso Dominari τόνονς luna in propositis verbis, ac deinceps bis in iis quae sub Jiciuntur, tum infra rursus, Ubi de spina agens nervos appellat τόνους.

XLVII.

illud etiam ignorat e non Portet , quod ubi humer m Dalde in meriorern ara n Porreaeeris, nihil rehendere eae cute sub ala steris, quod extendere Perae retiumst; nam ubi in Ibyeriorem Partem Porrigatur, cutis

quae sub at es absumitur. Ad haec nervi etiam nulla ratione iolandi sunt , ii quidem in ejusmodi habitu

Prominent atque extenduntur. Sed si urnemo Paulum Eacitetur, multum cutis Pyrehendi Poterat et nertii quos cavere Pomet intro magis recedent longiusque aberunt

ab eo quod apprehenditur. Absumi in ala cutem ait, ubi totum brachium sursum porrigatur; ante siquidem laxa erat, ita ut superesse vide-

490쪽

μένος , ουδε εασασθαι το βάθος της μασχάλης χν τε, μη et γε τοῖς δακτυλοις ἀνατεῖναι et δίρμα και διακαύσαι, μέχρι πλεῖστόν τε Παρθέντος του βραχίονος, ουθεν τι καὶ

retur. Brachio autem sic figurato extenditur circa paries oras contegit, ita ut quod prius stiperesse videbatur pereat et quasi absumatur, quum braclitum sursum porrrigitur.

XLVIII.

At nonne in uniciens rarte in Prirnis danda Per es, it quo pacto sngula ise Igurentur inυeniamus 2Juste intelloxit quasi ae lualiter. Hoc autem si biservatur quod unici lique rei Convenit et 1 optaui est. Id nunc de quo agitiar ustio cutis in ala est, trana admovere oportet 1 una ero convenienter sagurato Dan si ita denaitia tur ut latus attingat, nimis paulum excitabitur, neque poterit altitudo alae se oste mlere, aeqtie latis sane digitis extendi atque aduri si lium erias linimia in attollat Lir, digitis extendi nihil fere critis poterrit, sub hoc enina ia-bitu circa subjectas partes extenditur,' adde quod nervi