Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

521쪽

cesina una Cur autem diras iri inas septi in anas per dis Dan otion mia a se invicem si a tuerit, tertiam vero se undae leΓCopulatione ui in opere cI diebus judicatorias . Oratinius. In praesenti vero si issicit . etia ira cili Causam , novisse quod experientia comprobat diam ipse Hippocrates per- mi illos aegros secundun, ualem tu catorioriani dierum or-clinem iii libris epidentior uiri sci ipsi strasse juclicatos. micoatileni ualem esse orctinem, ait mimae tres septi uianae ad

522쪽

Vigos natam diem, tres sequentes ac iitradrago si in una perducantiar. Si etaina et se Xagelii Diuin et Octogesimum diem in licatorios habessi inaus et ipsos ex potentia Consi P atos, o nona adnit, luna in lilii is de die biis ii clicat tria denion Ilia virnus , illos qui in lilnis epidenatoriana notanti ir judicati sunt secundiana talena merum Oidine ira descritientes. At illos aegrotos itioniam longum esset ii describero, satis fuerit solam ex prognostico sente litiam ioc modo se habeti teli nil scri therm febres 1 deni numero diebus judica α-

tiar, turn quibus Ornium inerantiam, uua quibus itereunt.

Nam et niti Arriae febres et quae tutissimis cum sig/iis in

.aetus ad vigesimurn. . Atriue ii insultus ex ac tis Per qua-

523쪽

οἱ θερινοὶ τεταρταῖοι τὰ πολλα γίνονται βραχεες οἱ δε φθινοπωρινοὶ μακροὶ και μάλιστα οἱ πρῖ τον χειμῶνα

ου μόνον τεταρταῖοι βραχεῖς γίνονται του θερους ἀλ-λα και τἄλλα νοσηροτα δια το χεῖσθαι περιττοίς χυμους καὶ παντη του σώματος φέρεσθαι και διαπνεῖσθαι ἐφ' ων μεν ου η υναμις εῖ sois αλεα κενωθένrων των λυπούντωνα νουσοι παύονrαι ἐφ' ων δ' σθενης μα τοῖς λυποῖσι χυμοῖς κενουμενοι και αυr διαλυεται ῶστ' εἰκόrως ιδόντων Ἀθερινῶν χρονίζει νοσημάτων ' ὁ δ' Ἱπποκράτης επὶ tuor ad viginti eae adiectione terminantur. Haec sententia manifeste docet quod tertiana septimanam per secundae copulationem numeret et quod diem decimum septimum vicesimi faciat imlicem.

XXV.

Aesi Dae quartanae terra anque breM easurit; autumnales Dero longe in Praesertim suae ad hiemem contingunt. Non solum Pa artanae breves aestate fiunt, sed et ceteri in Orb , quod redundantes launiores fundantur ac per universiim corpus erantur, atque per uti iri discutiantur. In quibus itaqtie vires validae sunt, noxiis iuuioribus evacuatis morbi cessant in quibus vero sunt imbecilles, dum noxii tumores vacuantui una et ipsae dissolvuntur. Quare merito nulli aestivi morbi diuturni suiu Hippocrates' ve1 de solo morbo, longissimo secit mentionem,

524쪽

σπασμὀν επι πληρωσε γίνεσθαι και 69 κενωσει. τανουν τινα των γιαίνοντων ἐξαιφνης υμβῆ σπασθηναι τον τοιουτον παγὰν ἀναγκαῖον Πι πλVρώ eo ς γεγονεναι και tari Maam per Xena plura de aliis loqui omnibus isto indicans. Quemadmodum autem aestate et liti mores visculi et vires dissolvi contingit, sic et hieme Conli arria eveniunt, tum humores intus naanere tanqua in in alibi ilis dolite nolites et vires vrvati a Pe ina allere Obi illas. Dilare neque morbi solvuntiar per an ei ita bii eoruna esscientibus caiissis litina Otibus , neque egi oti ni oriuntur, viribus ipso ruta abunde suffragantibus.

Febron convulsioni uccedete ira sat quam febri convulsionerm. Ipse Hippocrates in sequentibus aptiori linis conviilsio Neria a repletione et vacitatione fieri dictiarii est. tium igitur aliquent sanitate fruentem derepente convelli Ontigerit italem repletione ei convulsionem necesi e est.

525쪽

quibus etiarn aluntur, Unde Con Vulsionem pati tintiar. His agitur febris superveniens plerumque et calefacere et tenuare et discutere consuevit. Verum si febribus arilenti bus universiam Corpus et nervi X siccentur, deinde ob siccitatem convellantiir, tum id ma inaum a propemodum immedicabile utatum Vadit, Pinniam longilm qui dein temporis ad liccitatis curationem nervi postillant, in orbi autem vehennentia tenapus non exspectat, sed vires statim

dejicit et citum assur interatum.

Non I emandum rationem et iantibus dendum minime es,

necive admodum metuendum nata qua P aeter rationem Oborruntiar. Omarn arrisiae multa inceria sunt, eo uernultum Perdurare, neque diutius moram consueMermnt.

526쪽

crasibus proni inciata est. Nunc vero quantum ad Propositori in explicationen satis est a Dobis dicetur. Quum ui arbus invadit vela emens, qui postea derepente remittat, non UaCuat per tutorem alit vomitum alat dejectiones aut sanguinis pro Illi vita in corpore, imo Deo apparent ibi is coctionis signis talem remistionen instiliana esse sisynum aut tam atratippocrates, que in adimodi in elia in si iiis praeter ration om illacile spiraverit aut deliravet it aut vehementius sebiicitaverit aut magno rigore correptus suerit liaec etenim incerta tioque sunt tant uim qite abest , ut quid molestum ac pei'iculosum significent, ut inter una bonam iii licationem quana Iim una sutiaram eniantient. Qirona o Iovem liae et dignoscet et i aenoscere oporteat in libris de crisibus enarratum est.

XXVIII.

I Oricitantium non omnino det iter, idem Permanere nihil

527쪽

citantium corPus Perrananere nihil ue decedere Prabum,

Vera noli suisset eius sententia. Contingit enim strigido caeli statu cuiquam ob plenitudinem aegrotanti coipias Non Concedere, neque extenuari, quum febris parva sue-Tit; sed quum vehementior extiterit, multant inesse plenitudinem significat. At magis quam 1atio postulat Colliquescere pravum est, etiamsi non adJi Cialiur, non omnNi Olerat ter. Sive enim leviter febricitent sive non signum est imbecillitatis facta praeter rationem macies vel extenuatio. Non enim certe quod proprie dicitur συνrηκεσθαι, colliquescere, seu eoutob fere et absumi, nunc ab ipso acceptum esse existimandum, sed potius ipsum hoc ei boabusum fuisse pro ισχνουσθαι id est attenuari ac imminui.

528쪽

Τιιam ratio Osulat in inelitis i ue escendi hin est ipsuni laec Verba Priori aptioris Di para connectere, ita ut ejus tota sit ejusmodi, ratao: Febricitarat ita in non Onan in leviter'

Permanere COI'pus magis quam ratio Posulat. Alit oui quescet ira agis quam rabio postulat ut alia in ut eo immuniter de utroque praedicetii inagis qua in ratio postra lat. Sive o nimi sebricitantium corpora permati eant Tingis iaπυ ratio postulat sive extenuentii ima luna est. Pi aestiterit autem liuo veri a rnia' is qrιam ratio Postulat ab eo qua-biis scopis explicet itur judicentur lite per Irri. Vera m quo niani lii aptio 1 astici in docti ilia genus est si inamaque V Deirili brevitate circumscrripiunt, nos 1 aec ei ba, ιιnrna rati Posulat, explicantes ad febris in agniti id inelia, ni ibi templis , ne latena, regionem, anni tempestate III, PI' asseri tem Canti flatii in manifestas etiana Vacuationes, vigilias, curas, nodias et plures litui atrimi tui corporis motus reseremus , Maiores quidem, set res tu in celerius uni na-

529쪽

aduri νεσθαι. παράκει rαι δε τοῖς διρζμ νοις αιτίοις , καὶ nασι rici. και ἐν δὴ ,αι άγρυπνία και cIρον et ις ἱκανως λεγιτυ ΥGιν, GIrερ γε καὶ κινησεις πλ/ἱονες' -λλ' υrαι' ἐν ὀλιγακις Πι χῶν περε 2ῶν γίνονται καδύκει νεαι α' οἱς τί πολλὰ Viσυχάζον rες oυμβαίνει γε Ῥην brι δῖε και κω δ' gis aegrotalite macilentos siclia ut, quelii admoduin et in Oibi diuturaritas et aetas, tun pueroi una, tiliae ultina aiIisei lectutem degentium, altera a viversa a Dibae ratiotie. In pueras enim propter et lauriliditate in et caliditatem pluri intina esstiunt et e X la auriuntur Orpora in Linania vero senectute propter vitium imbecillitatem. Ex anni autenitempestatibus et regionibus et coiistitutionibus calida qui dena ac sicca ui agis evacuant et extentiant, ii ianaidae vero ac frigidae Diagis constringunt ac disti ait extetitia 1 sique corpora proliuaent. De manis est is ac sii sensun caden tibiis vacuationi hius quid dicendum est Neminei enini ignorare arbitro sanguinis profluvio alit sudoriarii copia

aut rilia iniri inultitudine aut v Onaitionibus aiat dejectio nibus, vix ratione Coipora quana priui uiri extenuarin Dictis auten ca Lisis accedit et inedia atque Eliam vigili te et Curae, quae Coipta e X fi CCant, Paemadi Nodum et plures

quoque motus, sed lii in febribus 'aro litant aegri Danari uequiescentes pleruna citi secent. serui tainen accidit inter

530쪽

ωουνἔές τι μόριον η καὶ φθεγγόμενοί τι κατὰ λόγον, ἐνολίγαις ημέραις ἰσχνοὶ γίνονrαι ταυτὶ ἐν ουν ἄπ&ντα τους κάμνοντας ισχνοῖς ἐργάζεται, καθάπερ γε τἀaciνrs τούτων

αυτων ἀσθενοῖς δυνάμεως, αλλἀ μυνον Irιον ἔκαστον επαυτῶν γαρ ῶσπερ τυ σῶμα λεπτύνεται καr λόγον, Ουιωκαι η δυναμις καθαιρεῖται et δ' ἄνευ τῶν εἰρημενων λεπτυνεσθαι et σῶμα παρὰ λόγον ἀσθενους δυνάμεως εἶναί

το σῶμα καὶ οὐδἐν θαυμαστὰν ἐπὶ τῶν Οὐzως εχόντων την

μεν σθενειαν αἰr. γίνεσθαι της ἰσχνόrητος, την δ' ισχ-νOzm TV c σθενείας σημεῖον. . οὐzως En πάντων χει τῶν dum etiam nonnullos homines iii itinere consciendo iuunas daricitare coeperint vel urgente ite cessitate vel donaum stladio revertendi in ea cona morentur; sed et ob delirium aegrotaiati uiri nonnullos assidue exsurgentes aut decunaben te citii dena sed perpetuo partem ali Piam INOVentes aut etiani quid quana a ratione alienum proserentes, Palicis diebus extenuari. IIaec igitur Onania aegiolos macilentos Ted lutat, ut et ais contraria corpus majore in mole tuentri T. psoriana autem arullum viri uiri nil ecilliti in signum est, sed ciuodque causa tantuna existit. Nam quemadmodum in iis corpus ratione extenuatur, sic et vires ver tuntur. hsque liis autem Commemoratis corpus Praeter

rationein extenuari imbecillitatis viii uiri fgnuin ess e pronuncia Hippocrates, quana et in valde senibus causarn statuentes, ipsor una corpus cito emaciam dicebainus. Nihil ciue mirum est ita se habentium imbecillitate ni quidem extenuationis causam esse, extenuationem vero signun

imbecillitatis Sic en in in omnibus res habet uni