Peri Alonnēsou. Hegesippi Oratio de Halonneso, secundum codd. mscr. recognita

111쪽

η p. 88. R.

e) Bern. Οἶα δε αδικάζεσθαι. Illud ortiun esse puto e δια. - Aug. 3: δικάζεσθαι. Cf. 7. not. R et e. f) υμεris' vitium Reificii correxit Beiacemis longam

vocalem restituens.

112쪽

p. 88. R.

suo more et continuo ten Oie in semiit: οὐδὲν ατ . N. πρός τὰ δίκαια προς υμῶς ποιεῖσθαι ἱμῖν ποιVσαι. Interpretantenta onaisit Σ, quem secuti siuniis. IVeisicio νμιν ποιvσαι Vel προς υμῶς ποιεῖσθαι delendi ina et rὼ δίκαια servamlum esse vi letur; scilicet hoc vocabuli iurin varia sede collocatur et abest a codice praestantiSSinio. Voluit alitem Ueislcius abstergere Pseiulo - Dentosthenis Oμοιοτέλευτον, PIi Veri R. amat repetere. e) Invertitur vulgo OI do : Dμῶς φαίνεται, ut Bern.

113쪽

p p. 88. R.

117쪽

p 75 R. g. l. 2. 3.

Bibl. coit. 265 eam oratione im nun erat Secundam, ut Puto earunt, quae post Pacena conua Philippuna habitae sunt. Harpocrationi reliquis lue Lexicogi aphis ea est septima Philippica, a Dionysio numeratur octava. Vid. ad Chers. q. 1 n. I. ) Quo tenipore Avienienses Halonnesian OcellPRVerint, ignotum est. Fortasse eodem fere, quo in Chersonesuin coloni inissi sunt circa Olynap. LV. De qua re

Volfius.') Ἐρμννεία est elocutio o Iato Ila. Eri est. Lexit. Tectan. Gr. S. V.

118쪽

ARGUM. ΙΝ ΗΛΙ ΟΝΝ. p 76. R. g. 3. 4. 5. te in auctores sequitur, quoi iam libri nunc deperiliti sunt. - Ηoc arguimentum adhibui P legg. f. I 0.') Oiator ilixit p. 87 f. 43 γράψασθαι παρανόμων γραφήν, pro Pia sortii ita Labanius Verba usurpavit ἀπε- νζνοχέναι γραφὴν παρ. et γρ. ενοζVσάμενος, quae II. l. prorsus idem significant. Νon intelligo igitur IV eisicium, qui p. 16 not. 20 Ubanium reprehendit, quod non Acri-pAetit διῶ αι, vita Demosthenes instituerit actionem contra Callippii in , sed persecutus sit Hegesippus. Unde

mula enim νὴ ista superiora adversario concedi fingitur, sed opponi aliud particula α λά. Inde differt illa ab 'Aλλὰ νὴ ista, qua per uoniam Vel conteni tuHI OPPO- sita adversarii sententia profertiti . Addito enim νὴ ista absurinam eam esSe Significatur. Devarius P. 32 sq. et P. 238. Η00geVeen. p. 408. S jectio h. l. pertinet us- die ad Αθηναίοις, post quae verba incipit restitatio , de qiua vide Pri legg. ff. I 0 et 11. Phil. III p. I 29 q. 72. Quo loco legatio respicitur, quae post orationem de Halonneso habitam in Peloponnesum -Inissa est. Vide Pr legg. q. 12 not. 2.

119쪽

P. 76. R. g. I

umesippi Oriit. in Halonnesum.

ματικζ. Schol. secundum Hermogenena, qui in hoc capite magis est πρακτικὼς, quam θεωρvτικός, magis instititii artem , quam visciplinam tradit, ideo Hie novam prooentioriana rationem docet) Secundiun eum prineceptorem Oι εξωθεν εμφαινόμενοι sunt qui extra Ddicium sese ostendunt, qui judicio interveniunt, quor nque causa non proprie , sed quodammodo agitur, ut Patroni, Pater, Inu-ter, RVi, Datres, amici etc. maximeque ut 11. l. hostes. Ita enim Hermogenes : Ἀμφαίνεrαι δε και εξωθεν πρός - ωπα, ως εραμεν, πο εμίων πολλάκις etc. τοις μεν

120쪽

p. 77. R. g. 2.

Molfiana alieno loco adscriptiun est, nos duce codice Ba- varico in suo Ioco collocavimus. Prinaus argumentationis locus plene traiciatus est. Vide Pri legg. g. 4 versus finena. Constat enim προτάσει, adversarii propositione, quae pertinet usque ad εχειν. Sequitur deinceps υτοφορά, submissio causae : eiere δε εαυrοὐ eiναι. Re8pondetur ἀνrιπροτάσει et rosrou de rον

Solio I. Haec regula rhetoriun sic intelligenda est: onine e Gutum dissolvitur h. e. refutatur) i n-ter Pretatione s e n s ti s , quem d i c o in i II o inesse. Vide Ernest. LeX. Teclin. gr. S. V. ά

νοια.