Philippikoi kai Symbouleutikoi. Cum notis variorum, Wolfii [et al.] Textui apposita est lectio Reiskiana

발행: 1824년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

εναντία τω Φιλοκράτους ηφίσματι, τω πολλύντι Ἀμφιπολιν. εγω ε ώ νορες Θροαῖοι, παρανίμον μεν οὐθεν

112쪽

ψηφίσασθαι κεινου εἰναι, τ ψηφίζεσθε χειν αυτον α

τες πριν Φιλιππον λαβειν, τρο αθηναίων χωρα ειχον. πεις r

e Φίλιππος αὐτο ειληφεν, οὐ τρο θναίων χωραν, αλλατρο εαυτου χει Ουοε ολυνθόν γε, οὐδε 'Aπολλωνίαν, οὐ,ε

113쪽

καὶ περ αὐτου λεγουσι παττευπε, ημας ε του διαβάλ

λοντας αυτον προς μας τιμωρησησ- ε, ως μεγαλα υμας ευεργετησειν τα μεντοι εὐεργετηματα, τοιαυτα εσται 'ου τε α μετερα μῖν προωσει εαυτο γαρ φησιν ει ναι'

Ουτε εν τη οἰκουμεν αἱ δωρεαι σονται, ἴνα μη διαβληθηπρος τους ελληλας αλ ἄλλη τις χωρα, και ἄλλος τις ς εοικε τόπος φανησεται, ου μῖν αἱ Δωρεαὶ οθησονται. περὶ

114쪽

αλ ο βωμος του Διος του χρείου ὁ εστι μεταξυ Πτελεου,

Tονοε καθι ρυσαντο Θεω περικαλλε βωμον, Αευκης και Πτελεου μεσσον δρον θεμενοι,

115쪽

γραφα εν kηφισματι Καλλιπιπον Παιανιε και τουτο γεάληθες λεγου ν εγο α με γαρ καὶ μου γε αὐτον γραφαρο

117쪽

'Ο ΛΟ ΓΟΣ οἶτος περ Διοπείθους εἴρηται καὶ ω εκεῖνο παρα Ἀθηναίοις κατηγόρητο ην μεν γαρ ερρόνησος ἡ προς Θράκη των Ἀθηναίων κτημα σχαῖον, εἰς δε ταύτην ἀπεστειλαν κατὰ

τους Φιλίππου καιρους κληρούχους ἐαυτῶν. θος δε ἡ τοῖτο παλαιὸν τοῖς θηναιοις, σοι πε- τες ἶσα αυτων και κτἡμονες οἴκοι, τούτους πεμπειν ε ποίκους εἰς τὰς ξω πόλεις τὰς αυ- τῶν καὶ ε λάμβανον πεμπόμενοι ὁ πλα τε ε του δημοσίου και εφόδιον και νῖν τοινυν τοῖτο γεγονε, και πεπόμφασι εοσοίκους εἰς την ε ρονησον, στρατηγον αὐτοῖς δόντες Διοπείθη οἱ μενου αλλοι ερρονησῖται τούς ε πελθόντας εδε ξαντο και μετέδαρο αν αυτοῖς και οἰκιῶν και γῆς,

Καρδιανο δε υκ ἐδέξαντο, λέγοντες ἰδιαν χώραν οἰκετ και ου Ἀθηναίων ἐντεῖθεν οὐ Διοπείθης επολέμησε Καρδιανο ς. οἱ δε παρα Φίλιππον καταφεύγουσι, και γε πιστέλλει τοῖς Θηναιοις α βιάζεσθαι Καρδιανούς ὼς αὐτω προς κοντας, ἀλλάδι κάσασθαι προ αυτους, εν τι φασιν ηδικῆσθαι ό, δὲ οὐκ ἱκουον τούτων οἱ Ἀθηναῖοι, βοὴ Θεια τοῖς Καρδιανοῖς πεμψεν εφ ο ις αγανακτἡσας ὁ Διe πείθης του Φιλίππου περ την μεσογείαν την νω Θράκη πολεμουvτος προς το πιδρυσῶν βασιλεα, την παράλιον Θρακην, πίκοον ουσα τί Mακεδόνος, κατεδραμε καὶ επόρΘησε, και φθη, πρὶν Φίλιππον πανελθεῖν, αναχωρἡσας εἰς την ερ ρόνησο και εν α σφαλεῖ γενόμενος διό περ ὁ Φίλιππος οὐ δυνηθεὶς πλοις αυτον ἀ μύνασθαι, πέπομφεν πιστολην προς τους Ἀθηναίους, κατηγορῶ ν του στρατηγοῖ και λεγα ν αυτὸν παραβεβηκέναι την εἰρίνη ἄντικρυς και οἱ φιλιππίζοντες τῶν ρητόρων κατατρέχουσι τοῖ ΔιοπείΘους, και κολάζειν ἀξιοῖσιν αυτόν. προγοῖ ὁ Δημοσθένης ναντιούμενος διχῆ περ ΔιοπείΘους bταται οἴτε γαρ δικαφησιν αυτὸν πεποιηκεναι Φιλίππου γαρ πολύ πρότερον παραζάντος την εἰρίνην καὶ ἀδικοῖντος την τα π Θηναίων πόλιν, εἰκότως και τοῖτον εργα πολεμίου διαπράττεα Θαι οἴτε συμφέρειν λέγει τοῖς Θηναίοις κολάσαι τον στριώτηγον καὶ διαλῖσαι την π εκείνου δύναμιν, η τις νῖν ἀποκρούηται ερ ρονίσου Φίλιππον το δε ὁ λο ἐπι πτολεμον παρακαλε , και τοῖ Φιλιππου πολλὴν ποιεῖται κατηρορίαν οῦ ἀδίκου και παρασπόνδου και το ς Θηναίοις και τοῖς Ἐλλησιν ἐπιβουλεύοντος.

ἐπολέμει

Και οὐν Και περ ἐκείνων, ων. IV OLF. Cicer, Neoclean lauri patrent Sani uim Κληρούχου εαυτοῦν I Id est, Ἀλχρούχους vertisse agripetan scrit, it et agripetas αθηναίους, vel κληρουχους, ἔντας πολιτας ἀθη Oectos atqire conciSos. IDEM.ναίους κληροῖχον Suidas interpretatur γεωρ Ἀκτίμονες Sitie possessior hibus, Non pro γον, agricola in colonum Rem declarat diati, ii nomine Apuleius utitur. qu tipse .ilbanius Dicuntur auten παρα το Propter auiorem non repudiandum Bu- κληρον ἔχειν, abhtinendu haereditate seu Sorte seo, i in Cicero Praediatorii ιm jus dicaa, quod eis apud exteros praedia assigna horridiore etiam vocat, ut o IDEM bantur : idque sortito fortasse factum est. Πεμπόμενοι I VO τε Ἀπεμπτοντο. Cum Inter κληρούχους et αποίκους hoc interesse mittebant iur, sed inali ni addi articulunt οἱ uidetur, quod ii vel pulsis veteribus in πεμπόμενοι, qui mittebantur. IDEM. Olis terrana occupathant, vel in vacua e Περὶ την μεσόγειαν την νω Θράπιον Inniel aiat illi, a veteribus recipiebantur in mediterraneis, si periores Thracia. Potest Con in unionen opum, ut ex sequentibus exponi sic κατ επεξἡγησιν. Possit etiam L.itianii verbis apparet. Ἀποικον havori legi τῆς ἄv Θράκη genitivo casu, in Si penus rutuli inuin in urbe, ex liucydide in rioris Pliraciae meditem an eis. IDEM.terpretatur Nos inopia verborum co- Ἐφθη ἀναχωρῆσας J Antevertita 'eversus. acti κληροῖχον, Ἀποικον, ἄπτοικον, colori tin is e St, Prius recessit, quam, etc. a veri Uinterpretamur sine discrini in nisi Agri φθάνω.

118쪽

περ τῶν χερρονίσω S. 'ρατοῦ χυτων. li Oe enim Oinen additur Flhilippica 3. Possis etian interpretari de faersonesitanis. Sic enim articuli substantivis locorum et gentiu in nominilbus, et Praepositioni bus vel adverbiis additi, saepe coimmode, interituri etiaIII necessario redduntur, ut οἱ ἐν ρωρρη, IRomani, quod brevitis est, quam Si dicas, lai, qui onetae Νunt, o πρὸς τους ἔξω πόλει χοι, eaterna bella Ciceroni dicuntur. ερρόνησος penin Sula est, quarum quatuor Polissianum celebrantur. I liracica. de . qua laic rugitur, I aurica . Aurea, initarica Strat, et Peloponnesu in urinn Inerat, Ouin et ipsa peninsula sit, qua in vis tersonesus appellari non Oleat. VOLF. En μεν Tal sere est exordiu in Caysai is apud Sallustiunt innes homines, Patres conscripti, qui de rebus dubiis constillant, ab odio, armicitia, ira atque misericordia vacuos esse decet. Haud facile alumus emin providet, inali in pervidet)tibi illi oscilint: Nepte 7 iiiSptam in niuinitia uini timul et risui pari t. IDEM.Tους λεγοντας παντας ἐν μιν or loest, α παντας τούς λέγοντας εὐύμῖν. equeenini ungo ποιεῖ rθαι ἐν μῖν λόγον etsi i lquoque lito fieri posse l. Verum aliquando id, ut limit si nodi verbo mian trajectiori estion nini adversae, liversan gignant ententiam. Sic paulo post: οῖς κατὰ τους νόμους ἐφ' in ν ἐστιν, ταν βούλησΘε, κολάζει rectius jungi iii κολάζει κατὰ τοῖς νόμους, itaria εστιν ἐφ' υμῖν κατα του νόμους legibus vobis licet. IDEM.

ριν Ἀχθρας, ἡ χάριτος ενεκα ID EII. Υμας του πολλούς Vos nultos, id est, τον δῆμον, ii iis, nultitudinena, Populi Mn. In lutino somnone vel Ii Onien vel Pronomen videtur omittendunt. Cois ungi en iniuirumque non potest. οἱ λειοντες, Id est ιρετορες, οἱ σύμβουλοι, ortitor S, coratiliarii, Sunt quasi duces: οἱ πολλοὶ, id est δῆμος, reliquus exercitus. Sed qui id faciat το λογον, id est niultitudo, Si το ηγεμονικον, id est magistratus, vel em Orilbus, vel Pravis assectibus, diicitur Quida in Alexa vdri magni exercituna, ill sul blato, Poly-Plle in eX coecat non insulse comparavit.

IDEM

'Hν ἐνδεκατον Posset intelligi, si verba

Sola spectes, mei e ab rundecimo, ut infra τρίτον τεταρτον τουτὶ τος, antio Glianc tertio aut quarto. Sed sententia cogit, ut sic accipias Plidippuna jam unde ei inuin men Sen versari iii Tliracia Sequitia eniim POSt, δεκα μῆνας απογενομένου τανθρώπου.

119쪽

κατα τους νομους ε ' μῖν στιν ὁ ταν βουλησθε, κολαζειν,

120쪽

πει Ους κατηγορουσι και αυτ ταυτα λεγε ιν αυτους.

Ἐλλης τόν τω, και Διοπειθης οικεῖ κατάγων τα πλοῖα, καὶ δεῖ μὴ πιτρεπε ιν αὐτή πστω, γιγνεσθω ταυτα,

IVOLF. Obsopcuus ζ ut respondeat casui antece- Ψηφίσματα κύριαJ Rata non lium, cibro denti. κατηγοροῖν κατηγορίας τινος, Atticis-gat quae adliu γεγραμμένα κεῖται, ut su mus sati notus. IDEM.

Pra. STOCK. γ Ἀλλα οὐ ΔιαJ M ησιτ εἰρα νικε. Tα Ii αλλων ἐλλίνων Intelligi potest D ΕΜ. vel de initti uim illis societate, vel Plii Tαυτα μὲν ἐξελέγχονται Haec scilicet, Iippum, illis victis, factun potentiorem, ea quae agit iii lippus coui incuntur, re- hellum inferre cogitare Atlieniensibus : id argituntur i. e. iniqua esse deprehen- quod passina in illi lippicis inculcatur duntur. AUGER.

SEARCH

MENU NAVIGATION