Philippikoi kai Symbouleutikoi. Cum notis variorum, Wolfii [et al.] Textui apposita est lectio Reiskiana

발행: 1824년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

judicaturos ridererniis. IDEM. Sic etii iii Epist. ad Att. l. ix Balbus ut Cicero

in Atticain iro et velle et poSse. IDEM.ς' 'Αρά γε λογίζεταί τι:, c. De liis roibus a Uihilippo gestis Pavmila in vetii et lector in urguinculo priina Plii lippica ex Tourrellio : Insulat aulein Diodoriana, aliosque lai Storicos. STOCK. Ἐκβαλων Ut Terent et Cersol,leptem ut apparet ex Plii lippi literis. Vo I F. Καταστίσας Fuer urit et inin alia duo,

lossoruni regis siliti erat frater lue eoPtoleini, ex suo ala est Ol x inpias, Plii Eppi uxur Moi tuo Alceleti, inter fratres contentio orta est de ini perio clivi lenito. Arynalia natu Inajor, et liaere unicia nolegitiinus suit Pliailippus tetinacia uti xiliuin Socer suo illit, trepitque an leui ut Arynal a regni una uin eoptolento Pariir cogetetur. Utina an liano injuria ui Navi OrinSecuta est: tortu eninio nil a tami,ene Plii lippo successeiunt ei iis vel utinae,

vel versutiae, ut Molossi 4 aciden Arvin-hiae siliuni polleient et Alexalidi uin siliu in Neoptolenti totius Epiri rogeui Soluin constituerent. Er edit. STOCK.

72쪽

μεν, λανορες θηραῖοι, τους, τι πολλακις ὐμεῖς ου τους

Η συζῆ. Cum qua visit id est, va οἱ δανείζοιτες, pii dant 'ntiti uim IVOLF. individua ejus comes est, in qua tinne Tia ἀρχαίαν ἀπέστησαν I torno pri fiι- Stium tu diuin et aetatem con SuimSit Συμ giti ut Sitidus, αρχαῖα, τα κεφάλαια τῶν βιωνα idein valet, quod συζην, ut in Ora τόκων, interpretatur Sed Ulpianus των tio ii de Coroii. ἐγὼ μὲν δη τοιαύτη συμ- αρχαιων XPonit, τῶν ἐνεχύρων, pionorii iis. βεβίωκα τύχη VOLP. cedunt. quod genu Sunt aedes, Praedia, Tελευτησαι Sul λ αν. AUGER. Vestes, etc. Pro α πεσπησαν Milia SurPat, Δέδοικα φανδρες Θηναῖοι, c. Id est, ξέστησαν οἱ δ', inquit, ἐπειδὰν διαλδειν ἐδέη- Vereor Atlienienses, ne peternamnodun H, σαν ἴς ἄφειλον ἐξεστησαν ἀπάντων τῶν οντο nt. pia conti'ahunt res alienuni j acile nagnis te in Aristopliane νεφέλαις ἰω κλαι τ', tisi .ri ad breve teinpiis divites sunt, paulo βολοστάται, Αὐτοί τε και τἀρχαῖα καὶ τόκοι post etiarum principali sumnia emittuntur': τόκων οὐδε γαρ α με φλαύρον εργάσαισθ' itideri et nos, si dii lius videamiur egi gen ἔτι Budae iis τααχαῖα, τα πατρε exponit tes, iunctapι af voluptatein ptierentes. IDΕΜ. paulo post in necessitatem veniarnus, it o Υστερον καὶ τοῦ ἀρχαίων πέστησαν Id bis uultu et tuan acerba sint facienda, quae est, paulo post etiam vitis bonis ceu tιNἷ' epia ιaru Noli stramiis deque hoc ipso loco faeneratoribus. ταρχαῖα lio loco appellat periclitein in . Explicuit eleganter Meta τὰ πατρύα, ut alit,i κατ Ἀφόβου, nou sor Phoram, qua Latini Nor'siuran solvere di tem usuraratim, unde fructus et reditus Cunt, Pro eo quod eSt, si e Praesenti laus ni aiant, ii od lanaen etiam ἀρχαιὸν Sigitis-naalis extricare te, ut aliis gravioribus iiii cat. Hii l. a clit. Vol F.

73쪽

τιωτικά ταυτα ε μεῖς Ουτως ως βουλεσθε λαμβανετε.

Absunt unci. η ἡμῖν η γιν σκω ε καὶ ταῖτ' εἶναι ζ' Αἰτὼti: ἴστάτου:J Υστάτους, in Aldi litisse ope discriminis illius, quod evino codice oscitantia librarii Onsissu in piato delitis sint intercedit inter voce γράφειν Νam sententis, non in crimincidat, et in et γε σπαι. Ilex enii ea lem, quae Poe- προοι λ; όις δημηγορικοῖς eoden moti usur nani denuntiavit in παρά . μα γράφοντας, patur. Caesar in Catilinam Plerique eos qui decretum legetiive tulerint legi mortales, inquit, postre inanielitinere. V In bus contrariam. omnibus Atheniensibus hanc sententiani et lain securula illi lip του συμεουλεύειν, libere sententiam suam Pica ὁρῶ γαρ inquit, et τὰ πολλὰ ἐνίους, dicendi potestatem concessit. Cerrae pii οὐκ εἰς τους αἰτίους, ἀλλ' εις τους υπραε ρα dem haec decerni oporetere aperimitum autem, μάλιστα την ργην φιέντας ID ΕΜ. quod eae de ret scrinendo aqcatur, aptu ΠιΠοιουντοὐνI Ad ποιούντων aut ad lenitur est ut ille in se ius ipiat, qiri legein daturi aut certe sui audien tuam μόνον, quod in stiri tulit quod ait supra oster, Ol3nila. altero opposito temhro expresSum St. Γ έ ἈΤoCΚ. AUGE. R. Καὶ μίαν Ἐνταξιν ΓαιI IIaec sententia η. Ἐγὼ ἐν γὰρ γουμαι Frustra iii ii in tertia secunda Oluntli iaca repetitur, lem novet Ountneius, cuin leget ora et clarius explicatur : την αὐτην του λα-iorei capitis se periculo Subducere vo- εῖν τοῖ στρατεύεσΘαι, EX C. τάξιν ποι σας.

75쪽

λεπωτερον εἰναι Δεῖ τοι νυν μυας, ω νηρες Ἀθηναῖοι,

λους απαντας, λογιζομενους, ει διατασος λάβοι καθ'

λανθ

τούτους παντας Seilicet τοῖς , το Φιλιππο ἔντας καὶ δεδουλωμ.Hνους. IVGI.F. Παρὰ in ν ἀξίαν Ἀξιος α, π, dignus, a, tim. ν αξία sui astantive dignitus, pretium, me itum. κατ ἀξίαν, id est αξἰωρ pro dignitate. ιτς τῆν αξίαν, SitPra dignitate n. παρ αξίαν, contra dionitatem Significat igitur Plii lippuin I, improbitalem indignun esse tantis successibus. In β ά. ολυνθ. οἱ παρὰ την ἀξίαν αυτῶν δεδουλα μενοι θεσσαλοί. Quos cuni hi perfidos vocet, ibi tamen Pthilippo anteponit. Atque Italo vulgaris X positio vocabuli est sed milii nescio quomodo interitum non tam dignitatena, quam ali liiiii, quod nodum et Onsuetudine ni excedit, Significare videtur. Ut το εἶ πράττειν ταζὰ την αξίαν, sit immodica et iiiii Sitata felicitas, παράλογος εὐτυχία, quam ipse etiam Pthilippus apud ILucianui sibi tribuit, litis vertiis : τη παραδόξω ροπ της τύχη τη πολλὰ πολλάκις ἡμῖν Θειργασμεν κεκρατηκαμεν. Pausa illas tena in Messeniacis αεφύκασι δέψω οι ἄνθρωποι μάλι τ εχειν κρατῶς πρῖς τα παρ' ἀξιαν lio est ui ego qui dein in-

- ανθρωπο ε γίνεται' πότες terpretor qui volet, tranfiserat aliter Natura emim ita fert, ut ea rarime com- nobeant homilles, civi ab usitata ratione recedunt. IDEM.Την ἀκαιρίαν, την ἐκείνου Tο φιλιππου. Quae autem est illa ἀκαιοί id Bellum Ol3ntlaiorum, Thessaloruin perfidia, Bactari studentes novis rebus, quorum ii dein

lubricain etiani Alexander initio aegni est expertus Vid, Arrianum lilbro I.

Καις ν ημέτερον νομίσαντα : Sic Planeus ad Ciceronem Interi in maxiluani litosollicitudine in curamque u Stineo ne, inter aliena vitia, hae gentes Gallii cilerior et ulterior nostra mala suam pulent Occasionem. V IDEM.Ἐτοίμω: συνάρασθαι τα πράγματα IId est,

cipprimerulo Plii lippo in articulo. el, ut interpres Ulpianus συγ τη τύχη γω, - ζεο Θαι, fortunae sese da iti iratare. Prior tatne interpretatio ex usu est aut Oritur. Bud. Ex eicit. VO F. . .

76쪽

ε τι κωλύσει δευρο βαδίζειν Θηβαῖοι μη λίαν et κρον

ἐκλαλεῖ, ταυτα δυνοεὶς μη πράξει. Ἀλλα χρο ηλικα γεστι τα διάφορα ενθάδε η κεῖ πολεμεῖν, ου, λογου προς-

τὴν ολυνΘον. UOL. F. Mi 8 Ne sit, ne videatur petit veniam lilbertati orationis. IDEM.Sηζαῖοι μη λίαν πικρον Τliebanorum in Athenienses odii causas ain assignavi

Ἀλλα Φωκεῖς Per Iongum tempus remale gesta in bello sacro, quod necduIn erat finitum, Phocenses valde suerunt debilitati Philomelus et noni arcthus ipsorum duces infeliciter perierant. Pliayllus, et post hunc PliaIecus, ortuna non magis secunda utebantur. Adeo ut Plio enses non SueCumhere nou potuissent, nisi sis Lacedaemonia et Athenienses auxilia identidem misissent. Eae edit. ΤΟ Ε . O. τὴν Brevitate mi itur. Sententia

H r ρει, est verba sic absolvi possunt:

et e liv την αττικὴν qυinmuta Atticari quo pacto tuebuntur 'Ali1 P. 'H ἄλλο τις; Thessalos lacuit, quia eos a thilippo alienos esse an os leti lit; et in Allieniensium amicitiain idcirco propensiores videri poterant. edit.

Ἀξω Scilicet της πολεως, ουχὶ δ' ἐν κακεδονία. VOLF. ὰπρόσεσΘ' καὶ ισα Vecta sic ordina καὶ λαμ- ζάνειν τῶν ἐκ τῆς χώρας, ἴσα ανάγκη scilicet ἐστι λαμζάνειν χρωμένους στρατοπέδη. deSt, τούτους ο χρῶνται ὁ πως λαμβάνωσιν οἱχρωμενοι. ulla ni illi Sse causa videtur, cur χρωμένοις dativum per ι scrilias, Pro χρωμένους accusativo Per ου IDEM.Tων κ της χώρας Articulus elegantiae causa accedit, et genitivus partea significat: liostes rion Di, sed τα ἐκ της χώρας rapiunt. IDEM.'Υμῶν Liegitur et ἡμίῖν Per . Plae Permutatio frequentissima cum Sit, ex Sententia acile plerumque dijudicari potest.

Προ τοῖ Προ τούτου Amplaipolitanuna. in quod autor Ulpiano 1200. talenta sunt inpensa II ΕΜ.Tcν προ τοῖ πόλεμον Bellum, scilicet, in Thracia factum de Amplai poli recitPeranda quod sollines, in oratione de falsa legatione 150 talentis constitisse ait. Eae edit. STOC Κ. Καὶ προσεσται Aldus πρόσεσθ' sine και legit ae mitti και, mihi non displicet :

Inal in tamen προσέσται futurum, quam πρόσεστι praesens. IVOLF.

N υβρις Sedicet ἡ τῶν πολεμώων, pro- te das et petulantia illa imilitaris : βριν

77쪽

και ἔτι η των πραγματων αισχυν , οὐΔεμιας ἐλάττων ζημίας

λίσκοντες τα λοιπα καρπωνται αοεως, τους ' ν ηλικία, ιν την του πολεμεῖν εμπειρια εν τη Φιλιππο χωρα τη- σαμενοι φοβεροι φυλακες της ικειας κεραιου γενωνται,

τους δε λεγοντας, ἱν αἱ των πεπολιτευμενων αυτοῖς ευθυναι

hic non significare contumeliam, aut dedecus, quod susceptura sint Athenienses, vel ex Ulpiani προλεγομενοι intelligitur, crius ut nos qui lena restituimus haeo verba sunt τίνα δε ἐργάσονται οἱ πολέμιοι, καὶ ἀναγκαίως, καὶ βρίζοντες, τὴν χώραν. Idein in oratione πιρὶ παραπρεσζείας, in id Pliocensium agitur X cidio, n δε, inquit, καὶ τῆς ἴ εω τοῦ πολεμίων εμφατιν.

ἡ γα κατασκα pn σεριεργότερω εἶδος τῆς συμφορας. IDEM.

Καὶ ετι Atque insuper erit m pudor Id est, rei male gestae atque i naviae et S cor a dedecus: boouam ad Athenienses pertinet. ἴβρις est των ποιούντουν, ουχὶ δεπων πομενόντων IDEM. ιά. Ἐκεῖσε Εις μακεδονίαν. IDEM.t Καλως ποιοῖντες Berie faciei ites. Ego hic non accipio pro εὐτυχεῖν, quod Latini nonnunq'Iam dicunt faculinae agitare sed sormulam esse Puto, qua exprobrationis et invidentiae suspicionein deprecetur quaSi dicat: Quas opes equidem eis non invideo : id quod paupercula plebecula sa-cit, divitibus obtrectare solita sine quo

rum Ope tamen vivere non poteSt, tran

quillo reipublicae statu. Sic Cicero in Verrinis aliquoties, quuin clari vim mentionem facit, bac parenthesi utitura Quem,

ut eius virilia meretur, hon is causa no-mrno. Est interitum approbationis, ut apud Lucianum in laudatione Demost laenis καὶ καλως γε, ἔιφη, τοιοῖσιν Ἀθηναιοι, ἄρητα ἐν και Διο πε ίθην καὶ Πρόξε νον, και τοιούτους τινὰς ἀ ποδεικνυντες πρατηγεῖν Recte faciunt, qtui duces creent Phidippica quarta : μεταταῖθ' ἡ τύχη καλως ποιοῖσα, πολλα πεποίηκετα κοινά. Ibidem paulo post ἔρχονται μεθέξοντες τούτου, και καλως ποιοῖσιν hoc eSt,

in pio nihil delinpetunt. ΙDEM. λοῦς ποιο ντε: Reddidi atino una cum Volsio, benig1utata deum; sed una

eodem arbitror formulam esse qua exprobrationis et invidetitiae suspicionem Orator deprecetur. AUGER.

curristetit te deinde pericula ceratrS Wo I. F. Παντο:J Scilicet vΘρωπου, των πλουσίων των ν ηλικία των λεγόντων. Utinam divites liberaliter tributa Conserant, adolescentes Strenue militent, oratores rectissimo consilio meo non adversentur. Nam ut in exordio in dicendum invitavit Omnes, Sic a contra ria sententia dicenda nunc eosdem deterret. IDEM.Παντὸς εἰ νεκα Mηδενος κωλύοντος και εμποδὼν οντος, ἀλλα πάντων συμπιοθυμουμἐ- ναν IDEM.

78쪽

11 HKΥNOME ΝΟΥ Γ πολέμου τοῖν περ 'Aμφ: πόλεως εἰρκ in ἐπεθύμησαν ὁ τε Φίλι Irim die και οἱ AΘηναῖοι, οἱ μεν Ἀθηναῖοι κακῶς ε τω πολέμω φερόμενοι, ὁ δε Φίλιππο ζουλό αενος aὁ πεσχετο Θετταλοῖς τε και η ὀαίας ἐπιτελεσαι. ,πέσχετο δε το ς με Θηζαίοις Ορχομε- νοῦν παραδώσειν καὶ Κορωνειαν, πόλεις Βοιωτίας, αεκφοτέροις δὲ τον Φωκικον καταλύσει πίλε- μον τοῖτο δὲ ν δύνατον αὐτῶ πολεμίων ὁνταἰ ν Θηναιων και γὰρ πρότερον βουληθῶς εἰςβαλε ιν εις τὴν Φωκιδα τοῦ Ἀθηναίων περιπλευσάντων τα et ναυσὶν εἰς τὰς καλου αλας TIύλας, υπ ενιων δε Θερμοπύλας, Ἀπικρουσθη τῆς εἰς δου νύν τοίνυν εἰρἡνην ποιησάμενος προς τοῖς Αθηναίους, μηδενος κωλύσαντος παρελθω εἴσω Πυλῶν το Φωκέων ε Θνος ἀνάστατον πξ ποίηκε και την Φωκεων ἐν τοῖς Ἀμφικτύοσι χωρα και τὰς ε κείνων ἐν τω συνεδρίω ἡ φους παρα τῶν αλλων Ελλεν in ε ληφε πεπομφε δ καὶ προς Θηναίους πρεσβει et, αξιῶν και αὐτοῖς ταῖτα συγχα ζεῖν καὶ ὀ Δηραοσθενης παραινεῖ συγχωρεῖν, οὐ τω πράγματι συνιστάμενος- ὀζΘως ἔχοντι, οὐδε δικαιον εἶναι λέγων αετεχειν Ἐλληνικοῖ σ/εδρίου πον Mακεδόνα, αλλὰ δεδιέναι

φάσκων μη καταναγκασθω τι κοινον πόλεμον πζος παντας τοῖς Ἐλληνας εχειν προςκεκζου- κεναι γὰρ λεπιι τοῖς Θηναίοις ἄλλου δι' αλλα τινὰς αἰτίας, τούτους et κοινῆ πολεμησειν μιλτοις δωσομεν, φησί, γιοι νην αἰτίαν ταύτην καΘ κὶμοῦν, ἴτι αρνοι το ς των Ἀμφικτυόν ν ἐνια ταμε Θα δόγμασιν, ρτε κάλλιον ἡ εἰρηνην τηρεῖν, και ταῖτα Φιλίππου παρεληλυθοτος εἴσω

Πυλῶν καὶ ἐπελθεῖν δυναμένου τη Ἀττικρ ν περὶ μικροῖ τηλικοῖτον κινδrno ἄρασθαι. υτος δε ὁ λόγος παρεσκευάσθη μέν ου μην εἰρησθα μοι δοκεῖ κατηγορῶν γαρ ὁ ἡτωρ Αισχινοι και τοῖτο μετα -- λων μου διαβάλλει, ὁτι σ/εβούλευε Φίλιππον Ἀμφικτυον εἶναι νηφισασθαι μηδεRς ἄλλου τολμῶντος οἱ το Lςηροσασθαι, μέδι Φιλοκ άτους τοῖ

Pli Oeen Se Praerogativam oraculi, την προ- populares erunt, Ardebant illi inuiderm apud μαντε αν, et bina in AmphictFonum conven graves et honeStos horniales sed populi ju- tu Sustragia. Quapropter non dubitabant, dies is atque in si signiscatione forebant. inquit idem Diodoriis, XVI, 23. illius in Significationem vocat την ἐπισημασίαν, Se Se decretum Amphictyonum rescindere quitur enim, his in theatro laildebatur. αυτοῖς γα το παλαιὸν τοῖ μαντειου την ἐξου Dem. contra imocratem P. I 11. d. σίαν κω προστασία ἐσχηκεναι Quod Ηo Reish. ἐγοῦ γὰρ se ἄνδρες Θηναῖοι, προσέ- meri testimonio sonabat in uialogo na κρουσα ἀνΘρω πω πονησω, και ι γιλαπεχθε μονι, vium Iliad. II, 517. 519. I: O. Θεοῖς ἐορῶ, ω τελευτῶσα προσεκρουσεν ἡ

Pylli civitas est, Delphici ves Ut Mes lapidem. IDEM.

Sanae in Sicilia cives non Messenia dioe Πολεμησε ιν αυτους Liego αὐτο ς, scilicet bantur, Sed Mamertini. χώρα non est hio Θοαἰοις. πολ μειν τινι, tum cum aliquo Nise, Sed locus, ut κατα χύζαν μένειν, et gerere: κηπολεμοῖν τινά τινι, aliquern ad εα κατα χώραν Suo loco manere, et loco lum alicii faesentim conritare. VOLP. Non more te Sic etiam Liati iii loquuntur O τος δε ὁ λως παρεσκευάσΘ μεν M.Lilvius lib. f. c. 30. triburii nititit 7 a παρεσκευασΘαι, παζεμφάτου παζωχημέγω. populo ei dein crearentur, piae antea per IDEM.qu am paries Si fragio populi relictis locis, Φιλοκράτου: De lidocrate Eleusinio, dictatoriι In et constulum ferme erant bene AE setanis inico et inlutore pacis. cf.

scio. Est igitur χώρα, tomis digiti tutis, et Demosth de s le g. p. 405 Rei sic Plut .gia ius. DO UNA US Demostia. c. 16 De Philippi autem Ioco Προσκεκρουκέναι γαρ λέγει τοῖς 'AΘηναίοις inter inpliictyonas . quae 'Ve eling. Omendi ὀse apti Athenien aes. πιοσκράειν, ad Diod. S. II. P. 129. notavit. ECL.

79쪽

δηλονότι κα. ita, δόξη φιλιππίζειν Dei nosthenem Και ἀδωροδόυ1τον Δωροδοκεῖν nrtinera ae- φιλιππίζει 3 Quis hoc credat Ante me cipere, δῶρα δεχεα Θαι. Sed, ita mutatur lius si diu. ipse Apollo Pylli ius ἐςγιλί π ἰωνικας Ut καπνοδόκη ἱστοδίκη, ἰοδόκη 19ha-πιον αν de quo Cicero de civitiat. II. Tetra. πανδοκεῖον, πανδοκεῖς Sicintilum, ta- c. 57. I Dei nosthenes pridein, cyria minc btulam is Sio δωροδόκος, qu 3n inter acci yit,nnrios prope CCC. fuit, jun φιλιππιζειν ἀδωροδόκητος, integer, nulla largitiori cor- Pythium dioebui, id εst, qua Si ci ι in Philippo Niptu S, δωροδοκια, nonnunquam non nitrie-foeere filiae factiones dici inus. Sic μηδι- mian acceptis, Sed ipsa largilio, seu corra p- ζειν, ἀττικίζειν, λακωνι ζειν, Persico et Pelo telli Diodorus fi lib. I 6. . . . . II. ponnesiaco l; ellis Plutarctius in vita di 107. ed. Iesset. καὶ γαρ τους Θετταλοῖς, Ni δημοσΘενίζειν Pro eo quod est DemoS- μέγιστον χοντας τῶν συμμάχων αξίωμα, theni studere. DO UNAE Us. ωοοδοκεσας ἐπε την συχίαν εχειν IDEM.

80쪽

Ol. 103 S.

χρω μεν, c. Solent Oratores initio dicemii, quo naajorem Silii favoren concilient, duras Partes suas Praedicare, et CRUS32, quam agunt, demonstrare disieuItatem. Favent enim Omnes atque Succurrunt laborantibus, gravi defatigatos onere sublevant. Tale est exordium Ciceronis Pro P. Quinctio. c. 1.J Tale est et pro Grona Dei nosthenis prooenitum : sic Sallustitis quoque Xorsus est ad Caesarem de constituenda rep. epist. II. Scio ego, piam dis ile alpete asperum factu Sit, cousilium dur regi, aut imperatori, postremo cuipiam mortali, citis opes i)ι eaecelso sunt. Qicine cum et illis consultor in i i ad-Sint, nepis defiituro quisquam satis allidus satispi pratdens sit. Quinetiam tepθmav mcljS, iam bona, consilia prospere eUeniunt, pila plerasque resfortuna ex libidine sua agitat. Do UNAEUS. Κατα ταυτα- γεῖσΘαιJ μογνωμονειν, συμψήφους εἶναι, consentire de eo, quodfuturu Intit e republica SUO L. P. Κατὰ ταύτα μη ἐκαθ' εν Intelligo quasi

Οἱ με γαρ αλλοι πάντες ανθρωποι, c. JHaec ea leni hal entur totidein vertiis Plii- lippica iv. . . Sallustius coni Cat. pr0oem. Sed lita magnum inter mortales ceris turnen fuit, Dii e coryctris an virilite a)unii Tes militares iaσis procedet et Nam et prius plan incipias consulto, et ibi consulueris matrire facto opus est. Hinc nos Verti inus προ των πραγμάτων, anterit tam tricipii ιnt. υμεις δε μετά τα πράγματα ia facta consiliis posteriora suntor ne absurdum est Post facta consilium capere. Quod enini factuin est, insectum fieri non potest. Et ne agendi quidem hoc tempus est, nedum consulendi Betie enim apud Platonem Crito in Crit. c. 5. ex tr. Fiscli.J ἀλλαίουλεύου. μαλ λον δὲ Ουδἐ βουλευες Θαι ετ α ζα, ἀλλα ζεζουλεῖ τΘαι. Hic το τι igniscat ακμεν. Tlhucydides DLil, 1. o. 78. ἰόντες τε οἱ ἄνΘρωqποι εἰς τους Τολέμους, τῶν ἔργων πηρότερον χονται, α χρῆν ἱ στερον δραν κακο-παΘοῖντες δὲ ηδη, των λόγων απτονται. Haec Thucydides, quae videtur Demosthenes, ut naulta thujus auctoris, imitatus. Ῥου- Εἰδοκι αεῖ, Bene audire, plurιstian referre post disertam orationem liabitam, aut rem bene gestam, quod etiani εὐημερεῖν dicitur Plato filo rep. 1. P. 151. s. T. VI. Bip.J, ἀλλα το τοῖ Θεμιστοκλέους ελεχει ος τω Σεριφια λοιδορουμένω και λεγοντι, ὁτι οὐ δι' αὐτὸν ἀλλα διὰ την πόλιν ευδοκιμοῖ, απε-κματα, ο τι οἱ τ' al, αὐτὸς Σεζίφιος ων ἰνόμαστροῦ

SEARCH

MENU NAVIGATION