Pros Ebraious; the Epistle to the Hebrews, with notes by C.J. Vaughan

71쪽

lli rest i De VerSΘ και σται τα παιδια εἰς σημεῖα και τέρατα

εν τω Iσραγὶ παρὰ Κυριου Σαβαώθ

p ed for ille transfer o the

doti titivi exception os Gal. V. 19. But tho de is ot far distant

14, and in parallel in t Maricati Staiulco.

72쪽

L2, αιμα και σαρκα.

και σαρκος.

δια του θανατου Rona. V. IO, κατηλλαγημε τω Θεῶ δια του θανάτου του υἱου αυτου. EPh. i. 7, χομεν την ἀπολύτρωσιν δια

73쪽

θανάτου καταργηση τον τε κράτος εχοντα του

πην πίστιν τοῖ Θεοῖ καταργ σει. . .

Gal. V. II, αρα κατηργ ται το

V. H. τον το κρατος εχοντα . .

gies of 1 Tim. Iri. 6, τιμη και κράτος αιωνιον. I et iV. II, ἡ δόξα και τὸ κράτος. Jud 25, δοξα μεγαλωσυνη κράτος και εξου- σια. Re r. i. 6, η δόξα και τοκρατος. V. 3 ευλογία και ἡ τιμη και η δοξα και το κράτος

74쪽

5 I, 2. Gal. V. O, καὶ ἀλλάξαι

5, δειλία θανάτου ἐπεπεσεν επ' ἐμέ - ψοβος και τρομος Ἱλθεν Ἀμε.

75쪽

τος. . πάσας τας Ἱμερας ας ζησεν.

ali his activities, deferet allis

76쪽

V RS I Ud. XV i. 3, και επελάβετο των θυρῶν της πυλης της πόλεως.

Act xxiii. 9, επιλαβόμενος δὲ της χειρος αὐτου ὁ χιλίαρχος ...

σπέρματος Ἀβραάμ Inool,-aeci os Christ' intorposition is

pression in Gal. iii. 29, εἰ δὲ

77쪽

πεποιηκαμεν. Ion xiii. 14, εἰουν γὼ ἔνιψα μων τους πόδας, κύριος και O διδασκαλος, και

και υ εστιν αδικια δικαιος και

78쪽

μον των μαρτιων ποιησαμενος,

by ii. 9, πως . . περ παντος γεύσηται θανάτου, tam DPH. II, τε γαλάγιάζων και οἱ αγια με

νοι.

τα προ τον Θεον.

κακιας ς ειπε ποιῆσαι τον λαον

μαρτήσαμεν, σεβησαμεν, και Ουχ ἱλάσθης. Dan iX. 9, ακουσον, Κύριε, λάσθητε Κυριε, πρόσχες, Κύριε κ.τ.λ. ne egialiarity filae sex is in accusative, not

79쪽

πειραζομενοι βοηθησαι.

Intercessor. I lan . , καὶ ἐαν τις αμαρτI, παράκλητον ἔχομεν προς το Πατερα Iησουναριστὀν

δικαιον, και αὐτὀ ἱλασμος εστιν περ ι τῶ αμαρτιων μῶν K. τ.λ.

πασχοντες πομενεῖτε. .. πασχων

80쪽

δυναμενον συνπαθῆσa ταῖς σ- θενείαις μων. V. 2, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς αγνοουσιν και λα

a Dolinci in Scripture. Mati. XV. 25, 28, ελθουσα προσεκύνει αυτ λεγουσα, Κυριε, βοηθει μοι. .. και ἰάθη θυγατὴρ αυτῆς. Ma1 4X. 22, 24, ει τι δυνγὶ βοήθησον μῖν σπλαγχι ισθεις φ μἀς

πητοι.