Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

발행: 1796년

분량: 775페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

quam Caicus elabitati et et sines br gum. hic interiacens Tetitiarais nia, ut si euiluas ille uir, A. et Teleptri en atritio, me Lydi quoque et Maeo- ti Ruit luco inter Helles nes, quos Meonas Home- pontiana et Sipyluan ac ei rus MXit cum ais atque substiatam Magnesiam. Ita, inter se confunduntur, aliisque ictu Os eiritim tu, dis eoi lena, aliis diveisos di-ficile est distinguere celitibus Praeterea My-

212쪽

κτον μιξολυδιον γάρ πως εἴναι - μιξοφρυγιον τεως με γαρ οἰκεῖν αυτρυς περὶ τον ' λυμπον. πων

I Mosco v. Medi c. q. Paris subiiciunt δὲ ita ut verba praecedentes ad Δυοους cohaereant cum φασί. Vulgata esst inci1 sensu in lagis expectit. In voce ξυην consentiunt libri inire cuni epito me et Elis athio ad Dionys. v. seta etsi s ne dubio ex nostro loco Stephanus s. v. υσIascribit odi νην, ut Hesyi inius T. 2. p. 639. X correctione pro ἁξI., v. Quod ita clam utrumque eodeni sensu dici putant, οξυα anten arbor dicitii a Theophi asto in hist. l. 3, 3. ab ipsoque Hesychio s. v. οξυόεν m. Sed cf. notata a Viris doctis ad Hesych. . . p. 39. et Stephanum c. l. Post pro

sos alii laraces, alii Ly quae iuXta Olympum co-dos Tacituu Atque Hai piosa nascitur, ubi expost quidem causam X aiatiqia tos aiunt fuisse decimatos, late repetunt, quam litte quo Ium pi gentes sint 1 1s mairilariano Xantlura, Mysi. sic a nyso arto 1 ΗΙLydus, Menecrates, dicti Adstipulari etiam Ela ita qui et rationem tinguam tulit, Ini X tam nominis Mysoriam red ciuiu, Phrygia AEc Lydia Aequod Lydorti res lingua ar Mysos aliquandiu circat Or XVa maysus vocariar, Olympuna laabitavisse, uni

autem

213쪽

2 Venet. I. ειλον Tum Casauhoniani meique omnes Pro περὶ τας miseratiar περ et ας Quod et reddidit vetus interpres Aldo debetur Vulgata lectio περὶ τάς. f. ad lib. 8. p. m. 3I6. Post Aldus et Hopperiis ἐπιθετου, Paris. 1Disso articulo ἐγγῖς, qui et deest ante Casa ubonum a late ραῖκα, et mutata utilitari verbo rati serie MoscOU Medic. 3. q. τας

autem lar ges e Tinacia incia Halyn est, felicitas,

traiecissent, ceperiant Tro InaXi me iam maritimae,iae et viciniae principem quae in causa fuit, ut re-

eos qui dena lacie consessis xi, subinde ac mirati qua Mysos intuent stipi a que a transniarinis invade insontes Caici prope 'Ly- retur aut etiam vicinidiam multa seram peterent Ma-6. M. Time quidem tempore bel- Patrocinariu his sabulis ii Troiani: et postea in- cum confusio istariani gen ciussiones istae atque Initimia, mim terrae,' quae grationes sunt iactae, cum . simul

214쪽

κτον μιξολυδιον γαρ πως εἴναι - μιξοφρυγιον

i, praecedentia ad Λυδους cohaereant chim φασί. Vulgata distinctio sensit in lagis expedit. In voce ὀξυην consentiunt ii iri innes uni epitonae et Eustathio ad Dionys. v. 322. etsi sine dubio ex nostro loco Stephaniis s. v. υσία scribit ξύνην, iit Hesychius T. 2. p. 639. ex correctione pro αξI., v. Quod cliti clam utrumque eodem sensu dici putant,oξυα anten arbor dicitur a Theophrasto in hist. l. 3, 3. ab ipsoque Hesychio s. v. οξυόεντι. Sed cf. notata a Viris doctis ad Hesych. . . p. 39. et Stephanum c. l. Post prosos alia Thiaces, alia Lydos faciunt. Atque laiquidem causam X anticlia tale repetunt, quam litteris, mandarunt Ἀ antluis, Lydus, et Menecrates, Ela ita clivi et rationem nominis Mysorum re dciunt, quod Lydor una lingua arbor XVa mysus vocatur,

quae iuXta Olympum Opiosa nascitur, ut ii expositos aiunt fuisse declinatos, quorum progenies situ Mysi, si a nys arbore dicti. Adstipulari etiam lingua in aiunt, Ini X tam e

Phrygia et Lydia . Ac Mysos aliquandiu circa Olvmpuna laabitavisse, cum

autem

f. .

215쪽

LIBER DUODECIMUS.

et Venet. I. εῖλον. Tum Casa'iboniani meique nines pro περὶ τα ad semitar περ τας, ouod et reddidit vetus interpres Alclo debetur vulgata lecti περὶ τάς. f. ad lib. 8. p. m. 3I6. Post Aulus et Hopperiis et Δέτου, Paris. oiani Isoarticulo ἐγ γὼς, qui et deest ante Casa ubonum ante ραῖκα, et mutata vulgari verborum serie Osco U. Messic. 3. 4. τας

autem Pliryges e Thracia traiecissent, ceperiant Troiae et viciniae principem: eos qui dena laete consedisese Mysos autem sis prasontes Caici prope Lydiam s. q. Pari oci natan his sabulis cum confusio stamini gentiuin tum teriae, quae

intra Halyn est , felicitas,

maXinae lae IaaIitimae, quae in causa fuit, ut Iegio subinde ac undiqua que a transmarinis invaderetur, aut etiam vicinini tutio se impeterent Ma Ninae quidem tempore belli Tioiani et postea inclusiones istae atque migrationes sunt factae, cum simili

216쪽

praeterea monente Casa ut Ono reposui pio Aldino κατάτασιν, ouod ancle ad alio tranii erat receptilin. Ante Πελασγων Medic. . . Osco V. adest των, quod utilgo nait titur. Et sic το ante των Καυκωνων adciti ni Venet. I. Moscov. Paris. Ne dic. 3. q. UOS reddidi. Una o παλαιο ν τυγχανε , alio

ortatio, praescribitur in Medic. 3. q. Moscov. et Palmerius in Graecia 1 IO. p. 66. sententia in latidicare et abstir cluin sonare putat, ii post απερ inseratur δέ. Equidem id non sentio, ita imo trit Iacatana in αποδόσει s en tentiani depreliendo Pr περαία lepide Ven. I. Περσίας. a Mosco v. Medic. 3. 4. arn edd. Aldi, Hoppeti repo

nunt

simul et harbari et Giaeci

ad oecupandam alienam tellurem se darent. Sed tarnen etiana ante Ioianum bellum alii accide-mant. Nam et Pelasgoriani sciit gen S, et CaucOIaiam et Leleguin, quos di- Europae partes pervagari solitos et Homeriis auXiliunt Troianis tulisi e laos

escit, non mias aquam

profectos. Quae de Mysis ac laiygibus dicuntur, antiquiora sunt rebus Io ianis. Iani duplices Lycii innuere videntia uni

217쪽

μητρος γαμ o τω ταυτης ζοικειωσάμενος τον

nunt δε e crebra harili particularum commutatione. Tum προς Καρία mavilli Mosco v. et scribit Euscath ad Homer. l. 2, 24. P. a. 268. et ad Dionys. V. 857. qui casus proiniscuo saepe si ads citciatur, uti pluri in docent exempla. t. ad lib. . . ni. I 8. Post pro ἁποιωσσάντων ex MO-scOV. Ven. I. . dedi ποικισάντων, uti e Stratione repetit Elis allitus c. l. a 1 probante Potito T. 2. p. 765. et olim

Casa libono. Sic deni Eustath ad Dionys. v. 857. etiam scribit. cana gentina ut vel Tro ces ante bellum Troia-iani vel qui ad Ora in una fuisse ac Teleplauni sunt, alter at alteri sint e Xistirnari potest ex Arca- propagati: Quod ridem di cum ita venisse, fortasse et lana Cilicitius quam cum Tetrilaras X ce- 'usu venit: nam et hi sunt pisset atque Xorem dia X ingena iiii Neque nobis ii set Teleplaum lata ius filium cet aestimonium rati quod habitaim, in iegnum My- Proserie, quo adstruanatis, sorum successisse.

218쪽

i Paris ἐκ si Κρήτης Μιλητου edd. inittunt Μιλητου Me- dic. . : τῆς εν IcρηΠ Μιλητου, IIam lectionem refert epitoine et interpretariis est citis interpres ex Mileto, quae in Creta es Casa uti onus ex lib. q. p. 63ψ emendabat εκ τῆς Γρητικῆς Μιλητου. Recte. Maliti tatarei exhibere exemptuni librorum. Tum Vulgareni ordinem λαβρωτες Σαρπηδου inverti, securii codice ineos Omne S, cxcepto Paris quem hic tacere voluit conlator.

2 Paris. ερμέλας Moscov. Τέρμιλλας, edd. Aldi, Hop- per Τερμηλλας, iidem hic et potica Eustathius etia in ad Homer Il. 2. x tr. hinc adfert ερμίλλας, emendatus a Polito 1. . . O3. Nempe ερμίλαι scribitis ab Herodoto I, 73. et 7, 92. Praeter Stephan. s. v. Tέρμερα Eustath ad Dionys.

v. 857. Sic et Strabo infra in I g. p. 667 678. Post ex

Ven. I. I. reposui κατέκισαν pro κατωκησαν, uti Volebat Casailbonus, et nexus postulat.

g. S. conditor Cretensibus sed et Cares cum olim accepto Sarpedone. Quin fuissent insulares, lenique et Termitas condiderunt Leleges, continentem Iaa in ea, quae nunc dicitur,lbitare coeperiant auxilio Lycia quos e Creta colo- Cretensium Iidem a tios cita X iste aiunt Sal pedOres Miletum coli sideriint, nem Minois et Radaman-

219쪽

τους a Medic. 3. 4. Moscov. Paris. Venet. I. 2. τρυς πρόπι-eον tum ιυυας Parata. Mosco U. Venet. I. cdd. Alcli, Hopperi. Utruinque reddidit Vetus interpres, et ex Strabone contine morat Eustathihi ad HOimer. c. l. sic quidem Τερμίλ

λας τους προτερο καλουμένους Μινυας καὶ τι πρότερον Σολυμονι.

1 leni actat ad Il. 6, 84. p. n. 93 in Minyae de Lycia locum hic habere non possunt, quippe qui fueriint in I hessalia. Sic in Ioseptio antiqv. Ud. Ι, . errabatur. Nec stare potest si,u, quod adversetur Herodoto, quare etiam Nostruna reprehendit Politus in Eustath ad Homer1Il. 2. extr. . . . Os scilicet ex lectione essitionunt. Quare revocari debet ex MSStis προτερον. 4 Aptius sic Medic. 3. 4. OscOU. quam, Puod vulso stat, ἐxανελθοντα. Illud etiam hinc refert Eustathius in utroque loco. Ost Λυκωνα dant stri imne cum vetere inter-Prete, quem tarnen Herodotii I, 73. Pausan. 4, 1. a. etsi I, 19. Λυκιος legiriar Stephanus Λυκον vocant, susti agante ipso Strabone G. . p. m. 34O. et lib. q. p. 667. Paris. Praeterquani igitur quod analogia suadet, accessit 1ic Herodoti auctoritas et epitomes testimonium, qui biis Casauboni emendacio in Λύκον probariir. f. ulin ad Pausan. p. 45. et ad eundem Facius T. I. p. 69. etsi ex hoc Λυκος minus vere simpliciter assera: Inveteratrum vitiunt fuisse, docet

Eustathius, qui cum ad HOIner. Il. a. Xtr. Unice conameniore Λυκος, tamen ad Il. 6, 8q. p. m. 93. in ita refert: Λυκος δ νε Λυκα - πελ λων. Nempe proximum adhaesit

vitiumque intulit. Βελεροψοντης hic et infra Medic. 3. q.

Paris.

ilhys fratrem et nomen tiar, ut ait Herodotiis, et

Terinitanain posuisse is, prius Solymi fuerunt ap- qui Mnyae antea liceban pellati supervenisse dein-

220쪽

τεκτανθ'

f. 6.

3 Moscov. Σολυμοι ἐμαχέσατο, Medic. 3. q. edd. Aldi, HOpperi μαχέσατο. αχέσσατο facile probatur, et sic infra I m. 13. p. 63O. f. q. p. 667. in . et in Homero Il. 6, 18ψ ante Heynium, qui dedit μαχήσατο. f. idem ad Il. I, 298.6 Sic codices hic et Lib. 3. p. 63O. f. cum Uetere interprete. At Honier tamen Il. 6, 197. Ct Oct. Vocatur σανδρος Calatii onus aut μνημονικον μάρπι μα censet, aut a Vitioso codice diversitatem deducit. Aliam caesam dabit Heyne. Pro τε hic ex Medic a recepi de lde Lyciam Pandionis F. et Lysiis de se nonien iisdem fecisse. Haec historia Lycios cum Solymis eosdem facit. Homerus distinguites siquidem Bellerophontes e Lycia Profectus, Sobriis amara malit acribus -- Isandrum vero e rus siIium Mars intei secit, Adveryos Sol in os illi res arma feremtem. Sed is Salpedonem Ibycium indigenam idem pronunciat. S. 6.

SEARCH

MENU NAVIGATION