Stoicheiōdēs zōologia eranistheisa ek dokimōn anglikōn kai gallikōn physiographikōn syngrammatōn

381쪽

Τὰ σ τ ε γ aν ό π ο δ α ειναι πτηνὰ νευτικά, οι πόδες αυτων, οἴτινες κεῖνται προς τὰ οπίσω του σώματος, εἶναι βραχεις κaι εντελῶς στεγανοί. To σῶμα των, οὐτινος το επίμηκες σχημα ομοιάζει προς λεμβον, καλύπτεται sero πτερώματος

πυκνοῖ, ἐμβεβρεγμένου ὁπο ουσίας ελαιώδους, ητις το καθιστἀ ἀδιάβροχον. Τὰ πτηνὰ ταὐτα σι συνηθως εν τῶ ἴδατι, και τρέφονται τυρίως εξ ιχθύων καὶ φυτικῶν ουσιῶν.

383쪽

οστις απαντῆται εις τὰς τροπικὰς θαλάσσας, ηορμητικὴ αυτοῖ πτησις φαίνεται σχεδὸν γινομενη ἄνευ τῆς βο=ηθείας τῶν πτερύγων. χύναται νὰ πετα επὶ πολλὰς ημερας καὶ νύκτας, πολλάκις Oμως ci ναπαύεται επὶ τῆς ράχεως χελώνης κοι-

384쪽

μωμένης επὶ τῆς επιφανείaς της θaλάσσης. E- τερον γενος εἶναι ὁ φαλακροκόρα Pha

laea CoraX, ea o), οστις εἶναι διαδεδομένος εις τα πλεῖστα μέρη του κόσμου. Εἶναι ἀδδηφάγος,κaὶ καταβιβρώσκει ἄπειρον αριθμὸν ιχθυων. Nν ἄριστος δύτης, καταδιώκει την ἄγραν τουεντὸς τos ἴδaτος, ενίοτε αναδύει, ἶνα ἀναπνεύσy, καὶ επaναλαμβάνει την καταδίωξιν. Τὸ πτηνὸν τοὐτο δύνaται να βαίνn καὶ επὶ δενδρων. Τιθασ- σεύεται ευκόλως. οἱ Σιναι μεταχειρίζοντaι εν εἶδος φαλακροκόρακος προς aλιείαν. 'Eτερον δε γένος εἶναι ὁ πελεκάν, Poloea DUS Ono Otu-lUS), Oστις εἶναι κάτοικος της Ἀφρικῆς, Ἱνδίας κaὶ πολλῶν νοτιο ανατολικῶν μερῶν τὰς Γυρώπης. διακρίνεται ευκόλως εκ τοὐ μεμβρα νώδους σάκκου, εν ω ενθέτει την τροφήν του καὶ φερειεις τοὐς νεοσσούς του. Υὶς ο φαλακροκόραξ καὶ ὁ πελεκὰν δύνατaι να βαίνn επὶ δενδρων, προ '

τιμὰ δμως τοὐς βράχους. Τὸ χρῶμα τοὐ πτηνοὐ

τούτου εἶνaι λευκόν, τὸ τοὐ σάκκου κίτρινον, τὸ δε μῆκος 6 περίπου ποδῶν. 'Eτερον γένος εἶναι

385쪽

καὶ ἐκεῖθεν εφορμα κατὰ της λε ς του' ὐπο του λαιμὸν φέρει σάκκον, ον δυναται να πληρώσyἀέρος κατα βούλησιν. Ἐχει μηκος 3 ποδῶν.

τεταρτη φυλη περιλαμβάνει τα νησσοειδη Anatidae). Ἐν γένος εἶναι το των νησσῶν, αἴτινες ὐποδιαιροῖντaι εις νησσας των γλυκέων, καιεις νησσας των ἁλμυρῶν ὐδάτων. Ἐν εἶδος εἶναι

η π η ν ελ ὀ π η Mareca penelope), ητις φθάνειεις την Aγγλίαν περὶ τὰς ἀρχὰς του 'Oκτωβρίου. Θηρεύονται δὲ μετὰ μεγάλης ἀπληστίας, διότι

το κρέας των εἶνaι γλυκύτατον. Ἐτερον εἶδος εἶ

M ημερος νησσα εἶναι λίαν γνωστη, ωστε η περιγραφη αυτης παραλείπεται' Ἐκ των θαλασσίων νησσῶν aξιοσημείωτος εἱ- ναι η μ αλ α κ ό π τ ε ρ ο ς, Sornateria inaltissima), ητις εἰναι διάσημος, ῶς παρέχουσα τουχνοῖν, οστις εἶναι περιζητητος προς πλήρωσιν

386쪽

των προσκεφαλαίων και στρωμάτων. Τὸν χνουν τουτον ἀφαιρεῖ το πτηνὸν ἐκ του στηθους τουπρος κατασκευην της φωλεὰς του, οι δὲ θηρευτώκλέπτουσιν αυτον κατ επανάληψιν. 'Eτερον γένος εῖναι το των κύκνων Cygninoe). Tα πτηνὰ ταὐτa εἶναι τα μέγιστα της τάξεως, και ἄραιό-

388쪽

νισμοῖ τούτου, διότι η καρδία των εἰναι διατεταγμενη, ως η των θοαστικων καὶ πτηγῶν, μεμικράν τινα τροποποίησιν.

οἱ πνεύμονες των ερπετῶν ἀποτελοῖσι δύο μεγάλους θυλάκους, ποτε μεν απλοῖς, ενίοτε δεδιηρημενους εἰς κυψελας, εις ὰς ἀποληγουσιν οἱ

βρόγχοι. Τὰ ερπετὰ εἶναι ζῶα ψυχρόαιμα, ἡ

θερμοκρασία αυτῶν μετaβάλλεται δηλονότι ἀναλόγως τos μεσου, εν ω ζῶσι. V πεπτικὸς σω- λ ν φερει εις δοχεῖον, οπου ἀποληγουσι τὰ γεννητικὰ οργανα, και τὰ εκκρίματα τῶν ούρων. Τὰ a ἱματικὰ σφαιρίδια των ερπετῶν εἶναι ελλειψομειδῆ και μεγάλα.2 δ νευρικὸν σίτημα ελάχιστα ἀνεπτυγμενον ὀ εγκεφαλος μικρὸς δεν οὐδενα πaρουσιάζει γύ- ρον. Τὰ αἰσθητηρια οργανα εχουσι μικρὰν την λεπτότητα. M ακουστέγη συσκευη στερεῖται, π.χ- της αὐγχης, η δε μεμβράνη τοὐ τυμπάνου εἱ- ναι κεκρυμμενη υπὸ πτυχην τινα τos δερματος 'ενίοτε ελλείπει εντελῶς. Xaὶ τὰ λοιπὰ αἰσθητη- ρια ουδὸν εχουσιν ἀξιοσημείωτον. Τὰ ερπετὰ εἶναι Δοτόκα, πάντα σχεδὸν σαρκοφάγα, κaι εν γενει καταπίνουσι την λείαν των

ζῶσαν. Τὸ στόμα των φερει ὀδόντας ὀξεις, Οἴτι-

389쪽

νες εἶναι απρόσφοροι εἰς την μάσσησιν, κατάλληλοι Oμως εἰς την σύλληψιν των ζώων, εξ δεντρεφονται. Των πλείτων η γλῶσσα εἶναι λεπτή, ξηρά, δισχιδης περὶ τὸ ἄκρον, και λίαν προεκτα-τη. Υπάρχουσι τελος ἄλλα τινά, ῶς η εχιδνα

η ἀσπίς, ὁ κροταλίας, εἰς τα οποῖα η φύσις εδωκε λεπτὸν δηλητήριον, οπερ εἶναι θανατηφόρον, εἰς τa ὐπ' αυτῶν προσβαλλόμενα ζῶα. Δια ἐρεσις τω' ερ ΠετῖV εις τάξεις. τάξις τῶν ερπετῶν δινρεθη εἰς τρεῖς τάξεις,

Τὰ χελωνοειδῆ διακρίνοντaι πάντων τῶν ἁλλων ερπετῶν, διότι τὸ σῶμα των προστατεύε-τaι υπὸ oστεώδους θώρακος, τὸ μεν ἄνω μερος

του θώρακος τούτου σύγκειται εκ τῶν πλευρῶν, αἴτινες συνεχονται προς ἀλλήλας και πρὸς την σπονδυλικὴν στήλην. Τὸ δε κάτω συνίστaται εκτοῖ στερνου, οπερ εἶναι λLν ἀνεπτυγμενον. Τὸ

390쪽

Oστεῶδες τουτο περικά λυμμα καλύπτεται αμε-

σιαγόνες, στερούμεναι ὀδόντων, φερουσι κεράτιά τινα ανάλογα πρὸς τὸ ρίμφος των πτηνων. Αι χελῶνaι εχουσι κaρδίαν δίκολπον, οἱ δυοδε Οἴτοι κόλποι εἰσβάλλουσιν εις μίαν κοιλίαν, ητις διαιρειται εσωτερικῶς εἰς πολλὰς κοιλότητας, συγκοινωνούσας πρὸς ἀλληλας. οἱ πνεύμονες εἰναι μεγιστοι, κaὶ ῶς οἱ τοῖχοι τοὐ στηθους ακίνητοι. χελώνη κατορθοῖ να πληρωσβ αυ- τοὐς ἀερος διά τε νος καταποτlκης κινησεως. Aἱ χελῶναι τρεφονται εκ φυτικων ουσιῶν δε και μικρῶν ζώων, σκωληκων π. χ. εντόμων, μαλακίων