Strabonis Geographica

발행: 1877년

분량: 431페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

480 - Η σιον αὐτης Ἀπρωξάν τε τουτο Ηλεῖοι χρόνοις στερον

πολλοῖς της εἰς αυτοὐς μεταστάσεως των χωρίων των υπο τω Νέστορι.

Ην δὲ ταυτα η τε Πισῆτις, ης η υλυμπία μέρος, καὶ η ριφυλία καὶ Λων Καυκώνων. ριφύλιοι δ'Ἀἐκληθησαν ἀπο ου συμβεβηκότος, ἀπο ου τρία φsλα συνεληλυθέναι, το τε των ἀπ αρχῆς μειῶν κά τοτων εποικησάντων υστερον Μινυῶν κάὶ το των,στατα

ἐπικρατησάντων Nλείων οἱ δ' αντὶ των Μινυῶν ' - κάδας φασίν, ἀμφισβητησαντας της χώρας πολλάκις, 10 αφ' ου καὶ 'Αρκαδικος Πύλος ἐκληθη ὁ αυτος καὶπριφυλιακός. υμηρος δὲ ταύτην απασαν την χωραν μχρι Μεσσηνης καλεῖ Πύλον μωνυμως si πόλει. τι δὲ διώριστο η κοίλη Ηλις ἀπο των υπὸ τω Νέστορι τόπων, ο των νεῶν κατάλογος δηλοῖ τοῖς των γεμό- ιονων καὶ των κατοικιῶν νόμασι λέγω δὲ ταμ συμβάλλων τά τε νυν και τα φ Ομήρου λεγόμενα ανάγκη γαρ ἀντεξετάζεσθαι ταυτα ἐκείνοις διατην του

ποιητου δόξαν και συντροφίαν προς μῆς, τότε νομίζοντος κάστου κατορθουσθαι την παρουσαν πρόθε- 20σιν, ταν ἡ μηδὲν ἀντιπῖπτον τοῖς ουτω σφόδρα πιστευθεῖσι περὶ των αυτῶν λόγοις δεῖ δη τά τε οντα λέγειν καὶ τὰ του ποιητου παρατιθέντας ἐφ οσον προσήκει προσσκοπεῖν.

Ἐστι δε τις ακρα της Ηλείας πρόσβορρος απλέξη- 25κοντα Θυμης χαῖκῆς πόλεως Ἀραξος ταυτην μὲωουν ἀρχην τίθεμεν της των πιείων παραλίας μετὰ δὲ ταυτην ἐστὶν ἐπὶ τηνεσπέραν προι ουσι το των Nλει- ων ἐπίνειον ἡ Κυλλήνη, αναβασιν ἔχουσα ἐπι την νυν πόλιν εκατὀν και εἴκοσι σταδίων μέμνηται δὲ τῆς λ- ωλήνης ταύτης καὶ μηρος λέγων Σειον Κυλλήνιον ἀρ

102쪽

--- 481 ἔμελλεν ηγεμόνα τωνἘπειῶν αποφῆναι Ἀστι δὲ κώμη μετρία τον Ἀσκληπιον ἔχουσα τον Κολώτου, θαυμαστον ἰδεῖν ξόανον ἐλεφάντινον μετὰ δὲ Κυλλήνην ἀκριωτηριον ἐστιν οπιλωνάτας, δυσμικώτατον της Πε- ωλοποννησου σημεῖον πρόκειται δ' αυτου νησίον καὶc. βραχέα εν μεθορίοις της τε κοίλης Ἐλιδος καὶ τηςJΠισατῶν, οθεν εἰς Κεφαλληνίαν πλέοντι Ιἰσὶν υπλε ους στάδιοι ὀγδοηκοντα αυτου δε που και ὁ Ελλσων η Ἐλισαψεῖ ποταμος ἐν τῆ λεχθείση μεθορια. 10 Μεταξ δὲ του πιλωνάτα και της Κυλληνης ὁ τε Πηνειὸς εκδίδωσι ποταμὰς και ὁ Σελλήεις υπὸ του ποιη- του λεγόμενος, ων ἐκ Φολόης ἐφ' 'Eφυρα πόλις,

ετέρα της Θεσπρωτικης και Θετταλικης καὶ της Κορίνθου, τετάρτη τις ἐπὶ τ οδω κειμένη τη επὶ Λασίωνα, 15 ῆτοι η αυτ ουσα τη Βοινώα την γαρ Οἰνόην ουτωκαλεῖν εἰώθασιν η πλησίον κείνης, διέχουσα της 'Hλείων πόλεως σταδίους κατὸν εἴκοσιν Ἀνης η τε πηπολέμου του μακλέους δοκεῖ λέγεσθαι μητηρ,,την πετ εξεφυρης ποταμοραπο Σελληεντος εκεῖ 20 γὰρ μαλλον αἱ του Ηρακλέους στρατεῖαι, πρὸς ἐκει- ναις τε υδεὶς ποταμὸς Σελληεις), καὶ 'os Μέγητος θώραξ ,,τον ποτε Φυλευς γαγεν ε εφυρης ποτα- μου απο Σελληεντος. ἐξ η και τα φάρμακα τα ανδροφόνα εἰς Ἐφυραν γὰρ ἀφῖχθαι ψω νῆJφησὶ τον 26υδυσσέα ,φάρμακον ἀνδροφόνον διζημενον, ὀφρα οἱ

,,εἴη οὐ χρίεσθαι, και τον Τηλέμαχον οἱ μνηστηρες,,η καὶ εἰς Ἐφυρην ἐθέλει πίειραν ἄρουραν ἐλθεῖν, ,,οφρ' ενθεν θυμοφθόρα φάρμακ νείκη. ,αι γαρ την Aυγέου θυγατέρα του τῶνEπειῶν βασιλέως ὁ Νέστωρ 30 ἐν τη διηγησε του προς--οὐ πολέμου φαρμακίδα εἰσάγει ,πρῶτος ἐγὼν ελον ανδρα φησας ,-υλιον,,οἰχμητην, γαμβρὰς δ' ην Aυγείαο, πρεσβυτάτην δὲ

103쪽

482 ,,θύγατρ' εἶχεν, πόσα φάρμακα ρδη, σα τρεφε ευ- ,,ρεῖα χθών. ἔστι δὲ καὶ περὶ Σικυῶνα Σελληεις ποταμος και εφυρα πλησίον κώμη, καὶ ἐν τηλυγραία της Αἰτωλίας μυρα κώμη, οἱ δ' ἀπ' αυτῆς Ἐφυροι καὶ ἄλλοι οἱ Περραιβῶν προς Μακεδονία, οἱ Κραννώ-5νιοι, καὶ οἱ Θεσπρωτικοὶ οἱ εκ Κιχύρου τῆς πρότερον 'μέρας

noλλόδωρος δὲ διδάσκων ον τρόπον ὁ ποιητὴς

εiωθε διαστέλλεσθαι τὰς ομωνυμίας, οἷον ἐπὶ τοσυρ- χομενοστον μεν Ἀρκαδικον πολύμηλον καλῶν τον δὲ loΒοιωτιακον Μινυειον, και Σάμον Θρηρκίην συντιθείς c.M9., μεσσχρους τε Σάμοιο καὶ Ἱμβρου, ῖνα χωρίση ἀποτης γωνικῆς, ουτω φησὶ και την Θεσπρωτικὴν 'μέραν διαστέλλεσθαι τω τε ,,τηλόθεν= κα τω ,ποταμου, απο Σελλήεντος. ταυτα δ' ου ομολογεντοις υπὸ του 15

Σκηψίου Θημητρίου λεγομένοις, παρ' ου μεταφέρει ταπλεῖστα. ἐκεῖνος γαρ υ φησιν εἶναι Σελλήεντα ἐν Θεσπρωτοῖς ποταμόν, ἀλλ' ἐν τῆ Ηλεία παρὰ την ἐκεῖρφυραν, ἁ προείπομεν τουτό τε Ουν εἴρηκε σκέψεως δεόμενον καὶ περὶ τῆς Οἰχαλίας ὁτι φησιν ου μιας ου- 20σης, μίαν εἶναι πόλιν Eυρυτου Οἰχαλιῆος δῆλον ουν ὁτι την Θετταλικήν, ἐφ' ης φησιν ,,οῖ ἔχον οἰχαλίην, ,,πόλιν φρυτου Οἰχαλιῆος. τίς ουν ἔστιν ἐξ ης ὁρμηθέντα αἱ Μοsσαι κατὰ Λωριον ,ἀντόμεναι Θάμυ- ,,ριν τον Θρήικα παsσαν,οιδῆς;- εἰ μεν γὰρ η Θεττα- 25λική, ου ευ πάλιν ὁ Σκήψιος ωρκαδικήν τινα λέγων, ην νυνώνδανίαν καλουσιw εἰ δ' ουτο ευ, και ἐυ καδικὴ πόλις ώρυτου ειρηται, στ ου μία μόνοwἐκεῖνος δὲ μίαν φησί.

104쪽

- Η - 483Μεταξ δὲ του Πηνειου καὶ της Σελληεντος ἐκ- 7βολῆς Πύλος κεῖτο κατὰ το κολλιον ου η του

Νεστορος πόλις, αλλ ετέρα τις, η προ τονώλφεῶν ουδέν ἐστι κοινώνημα, οὐδε προ τὰν Παμισόν, εἴτεε Ἀμαθον χρη καλεῖν βωζονται δ' ἔνιοι μνηστευόμενοι την Νέστορος δόξαν κάὶ την εὐγένειαν ' τριῶν γαρ Πυ- λων ἱστορουμένων ἐν Πελοποννησω - καθότι καὶ τομος εἴρηται τουτί ,ἔστι Πύλος προ Πύλοιο - Πύλος γε μέν ἐστι κάναλλος '- τούτου τε καὶ του Λεπρεατικοs 10 του ἐν τη ριφυλία καὶ τη Πισάτιδι, τρίτου δὲ τουΜεσσηνιακου του κατὰ κορυφάσιον, καστοι τον παρά σφισιν μαθόεντα πειρῶνται δεικνύναι, καὶ τηντοs

Νέστορος πατρίδα τουτον ἀποφαίνουσιν οἱ μὲν ο πολλοὶ των νεωτέρων καὶ συγγραφέων καὶ ποιητῶν 15 Μεσσηνιόν φασι τον Νέστορα, τω σωζομένω μέχρι εἰς αυτους προστιθέμενον οἱ δ' Ομηρικώτεροι τοῖς ἔπεσιν ἀκολουθυυντες τοsτον εἶναί φασι τον του Νέστορος

Πύλον, ου την χώραν διέξεισιν ὁ Ἀλφειός διέξεισι δὲ

την Πισῆτιν καὶ την ριφυλίαν. οἱ δ' ουν ἐκ της κοί-u0λης Πιδος καὶ τοιαύτην φιλοτιμίαν προσετίθεσαν φπαρ αυτοῖς Πύλω, καὶ γνωρίσματα δεικνύντες Γέρη-c.3Mνον τόπον καὶ Γέροντα ποταμὀν καὶ ἄλλον Γεράνιον, εἶτ' ἀπ τούτων ἐπιθέτως Γερηνιον εἰρησθαι πιστολμενοι τον Νώτορα τουτου ταυτο καὶ οἱ Μεσσήνιοι 25 πεποιηκασι, καὶ πιθανώτεροί γε φαίνονται μὰλλονγα γνώριμα φασιν εἶναι τα παρ' ἐκείνοις Γέρηνα,

συνοικουμένην ποτε ευ τοιαεια μὲν τα περὶ την κοίλην Ηλιν υπάρχοντα νυνί.

V δὲ ποιητης εἰς τέτταρα μέρη διελὼν τήνδε την 830χωραν, τέτταρας δὲ καὶ τους γεμόνας εἰπών, ου σαφῶς εἰρηκεν Μοῖ δ' ἄρα Βουπράσιόν τε κὰδ Ηλιδα δῖαν,,ἔναιον, οσσον ἐφ' Ἀμίνη καὶ Μύρσινος ἐσχατόωσα

105쪽

484 - Η .,πέτρη Ωλει- καὶ Ἀλείσιον ἐντος εργει, των αὐ,,τεσσαρες ἀρχοὶ σαν, δεκα δ' ἀνδρὶ κάμω νῆες,,εποντο θοαί πολέες δ' ἔμβαινον πειοί τω μὲν γαρ Eπειοὐναμφοτερους προσαγορεύειν τούς τε Βουπρασιεῖς καὶ τους Ηλείους πιείους δὲ μηκέτι καλεῖν fiτους Βουπρασιεῖς, ου την υλείαν δόξειεν αν εἰς τέτταρα μερο διαιρεῖν, αλλὰ την των μειῶν, ην εἰς δύο μέρη διεῖλε πρότερον οὐδ' αν μερος εἴη της Ηλιδος

το Βουπράσιον, ἀλλα των μειῶν μαλλον οτι γαρεπειοὐ καλεῖ τους Βουπρασίους, δῆλον ,ώς ποτε 10,,κρείοντ' 'Aμαρυγκέα θάπτων πειοὶ Βουπρασιω πάλιν δε τω συγκαταριθμεῖσθαι Βουπράσιόν τε καὶ ωλιδα δῖαν λεγοντα, εἰ εἰς τέτταρας διαιρεῖν μερίδας, ως αν κοινω δοκεῖτφ τε Βουπρασίφ καὶ τη Ἐλιδι αὐτὰς ποτάττειν. ν δ ώς ἔοικε, κατοικία της Ηλείας 15το Βουπράσιον ἀξιόλογος η νυν οὐκἐ ἐ-- η δὲ χώρα καλειται μόνον οὐτως η ἐπὶ της οδολτης ἐπὶ is μην ἐξἘλιδος της νυν πόλεως. πολάβοι δ' αν τις καὶ υπεροχην τινα ἔχειν τότε το Βουπράσιον παρὰ τηνυλιν, σπερ καὶ οι Ἐπειοὶ παρὰ τούτους Ἀστερον δ' κἀν επειῶν Ηλεχ ἐκλήθησαν. καὶ το Βουπράσιον μὲν δη μέρος ην της Ηλιδος ποιητικω δέ τινι σχήματι συγκαταλέγειν το μέρος τωέλω φασὶ τὀνυμηρον, ως τό ,ἀν Ἐλλάδα και μέσον υργος - καί ,αν Ἐλλάδα τε Φθίην τεμ ,Κουρῆτές τ ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοί seo 25δ εκ ουλιχίοιο πιινάων ν ἱεραων. καὶ γαρ ὁ Θουλίχιον των μινάδων χρῶνται δὲ καὶ οἱ νεώτεροι ἱππῶναξ μέν , πρίω βέκος φαγοῶσι καὶ Ἀμαθου, σίων πυρόw Κύπριοι γὰρ καὶ οἱ Ἀμαθούσιοι και

II. post Βουπρασω τὸ δὲ Βουπράσιον εἶναι τινα χωραντης Ἀλείας, κατοικίαν -κ ἔχουσαν μωνυμον νυνὶ φαίνεται τῆς Ηλιδος ον μέρος καὶ τοπτο.

106쪽

- Η - 485Ἀλκμὰν δέ ,Κύπρον ἱμερτὰν λιποῖσα καὶ Πάφον πε- ,,ριρρυταν καὶ Αἰσχυλος ,Κύπρου Πάφου τ' ἔχουσα0.3M παντα κληρον εἰ δ' ουπιείρηκεν ολείους τοὐς Βουπρασίους, ουδ αλλα πολλὰ των οντων, φησομεw ἀλλα 5 τουτ' υκ ἔστιν ἀπόδειξις του μη εἶναι, ἀλλα του μηεἰπεῖν μόνον. αταῖος δ' ὁ Μιλησιος ἐτερους λέγει, των 'Hλείων τους Ἐπειούς τήγοsν ορακλεῖ συστρατευσαι τους Ἐπειοὐς επὶ Asγέαν καὶ συνανελεῖν αυτ τόν τε υ- 10 γεαν καὶ την Ηλιν φησὶ δε καὶ την Θύμην Εκειιδα καὶ χαιίδα πολλὰ μὲν Ουν καὶ μη οντα λέγουσιν οἱ ρχαῖοι συγγραφεῖς, συντεθραμμενοι τω ψεύδει διὰ τὰς μυθογραφίας δια δε τοὐτο καὶ ο μολορουσι

προ αλληλους περὶ των αυτῶν. ου μεντοι πιστον

15 οὐδ' εἴ ποτε διάφοροι τοῖς πλείοις οντες οἱ Ἐπειοὶ καὶ ὐτεροεθνεῖς εἰς ταὐτὸ συνήρχοντο κατ' ἐπικράτειαν, καὶ κοινην ἔνεμον την πολιτειαν ἐπεκράτουν δὲ καὶ μεχρι Θώμης ὁ μὲν γὰρ ποιητης Ουκώνόμακε την Θύμην, ου ἀπεικὰς δ' ἐστὶ τότε μεν αὐτην υπὸ τοῖς 20Επειοῖς ἡπάρξαι, ἴστερον δὲ τοῖς χωσιν η μηδ' εκεμνοις αλλὰ τοῖς την ἐκείνων χώραν κατασχοsσιν-αι- οῖς των δὲ τεττάρων μερίδων, ων ἐντός εστι καὶ το Βουπράσιον, η μὲν Ἀμίνη καὶ ' Μύρσινος τῆς Ηλείας εστίν, αἱ λοιπαὶ δὲ ἐκ των ρων ηδντης Πισάτιδος,25 ως οἷονταί τινες.

'μίνη μεν ουν πολίχνιονην, νυν δ' οὐκ ἔστιw Ιοἀλλ' ἀκρωτηριον πλησίον Κυλλήνης ορεινόν ἐστι, καλούμενον Πορμινα η 'μινα Μύρσινος δὲ τ νυν Μυρτούντιον, ἐπὶ θάλατταν καθήκουσα κατὰ την ἐκωμμης εἰς Ηλιν οδὰν κατοικία, στάδια της Ηλείων πόλεως διέχουσα εβδομήκοντα πέτρην δ' Ωλενία)ν εἰκάζουσι την νυν Σκόλλιν ἀνάγκη γὰρ εἰκότα λέγειν, καὶ

107쪽

486 - Η - των τόπων καὶ των ονομάτων μεταβεβλημενων ἐκείνου τε η σφόδρα ἐπὶ πολλῶν σαφηνιζοντος ἔστι δ'ορος πετρῶδες κοινον συμαίων τε και ριταιέων καὶ Nλειων, ἐχόμενον δεερου τινὸς Ἀρκαδικολορους Λαμπείας, ὁ τῆς πιλιδος μὲν διέστηκεν ἐκίατὸν καὶ τριά-5κοντα σταδίους, ριταίας δε εκατόν, καὶ Λυμης τους ἴσους, υχαγῶν πόλεων το δ' Ἀλείσιον εστι το νυν 'Aλεσιαῖον, χώρα περ τηνυμφιδολίδα, - καὶ κατὰ μηνα ἀγορὰν συνάγουσιν οἱ περίοικοι κεῖται δὲ επὶ της ορεινης δου της ἐξυλιδος εἰς υλυμπίαw πρότε- 10ρον δ' ην πόλις της Πισάτιδος, αλλοτ' αλλως των ορωνεπαλλαττόντων δια τὰ των γεμόνων μεταβολάς τοδ' Ἀλείσιον και λεισίου κολώνην ὁ ποιητὴς καλεῖ c.342οταν φῆ Θέσφ' ἐπι Βουπρασίου πολυπυρου βήσαμεν ,,ῖππους πετρης τ' 'nλενίης καὶ λεισίου ἔνθα κολώνη 15,,κέκληται. υπερβατῶς γὰρ δεῖ δέξασθαι ἴσον τω καὶ ,δνθ' υλεισίου κολώνη κεκληται. - ενιοι δε καὶ ποταμὸν δεικνυουσιν υλείσιον. 1 Λεγομένων δε τινων ἐν τη Τριφυλία Καυκώνων προς τη Μεσσηνία λεγομένης δὲ καὶ της Λύμης Καυ- 20κωνίδος πό τινων , οντος δὲ καὶ ποταμos ἐν τη - μαία μεταξυ υμης καὶπριταίας ος καλεῖται Καυκων, ζητοsσι περι τῶν Καυκώνων μη διττοὶ λέγονται, οἱ μὲν περὶ την Τριφυλίαν ι δε περὶ υμην καὶ Ηλιν και τον Καυκωνα ἐμβάλλει δ' ουτος εἰς τερον, ς 2b Τευθέας ἀρσενικῶς καλεῖται, ὁμώνυμος πολίχνη τινὶ τῶν εἰς την Λυμην συνωκισμένων, πλην ὁτι χωρὶς os σίγμα δευθέα λέγεται θηλυκῶς αυτη, ἐκτεινόντων την

ἐσχάτην συλλαβήν, ὁπου το της Νεμυδίας 'Αρτέμιδος ἱερόν. ὁ δε Πυθέας εἰς τον χελῶον ἐμβάλλει τον 30

108쪽

--- 487 κατὰ Λυμην ἐέοντα , μώνυμον P κατὰ καρνανίαν, καλουμενον καὶ Πειρον του δ' ,σιόδου εἰπόντος,,ωκεε δ' Ωλενίην πετρην ποταμοῖο παρ χθας ευρεῖος,,Πείροιο, μεταγράφουσί τινες Πώροιο ουκ ευ ουτεωγα την Θυμην οπόθεν Καυκωνίδα εἰρῆσθαι συμβέβηκε παραλιπεῖν αξιον ουτετον ποταμον πόθεν Καυκων εἴρηται, διατο τους Καυκωνας παρεχειν ζήτησιν,

οῖ τινες ποτέ εἰσιν οπου φησὶν ψώθηνὰ βαδίζειν κατὰ την του χρεους κομιδην εἰ γὰρ δη δεχοίμεθα τους εν ἶτη ριφυλία λεγεσθαι τους περὶ Λέπρειον ου οἶδ'οπως πιθανὸς ἔσται ὁ λόγος διο και γράφουσί τινες,βνθα χρεῖός μοι φείλεται Ἐλιδι δίη, ουκ λίγον μσαφεστέραν δ' εξει την μίσκεψιν τομα, ἐπειδὰν τηνεξης χώραν περιοδευσωμεν την τε Πισῆτιν κά την 35 ριφυλίαν μεχρι τη των Μεσσηνίων μεθοριας Μετὰ δε τον πιλωνάταν ὁ των Πισατῶν ἐστιν 12 αἰγιαλὼς πολύς, εἶτ' ακρα Φειά ην δε καὶ πολίχνη ,,Φειας παρ τείχεσσιν, γαρδάνου ἀμφὶ βέεθρα - ἔστι γὰρ καὶ ποτάμιον πλησίον ἔνιοι δ' ἀρχην της Πισα-0.34320τιδος την Φειάν φασι πρόκειται δὲ καὶ ταύτης νησίον και λιμην, ἔνθεν εἰς υλυμπίαν το ἐγγυτάτω εὐθαλάττης εἰσὶ στάδιοι εκατὸν εἴκοσιν εἶτ' αλλη ἄκρα ευθυς ἐπὶ πολὐ προυχουσα ἐπὶ την δυσιν, καθάπερ ο πιλωνάτας, α ης πάλιν ἐπὶ την Κεφαλληνίαν στάδιοι εκ 25 τον εἴκοσιν εἶθ' ο 'Aλφειὸς ἐκδίδωσι, διεχων του πι-

τε καὶ in ' δος δέ οἱ ειπους, ὰoκει σημαίνεσθαι χωρα τις εντῆ των Ἐπειῶν, ην οἱ Καυκωνες εἶχον, ἔτεροι οντες των ἐν τη ιφυλία, ἐπεκτείνοντες καὶ μέχρι της vμαίας τυχόν.

109쪽

488 - Η λωνάτα σταδίους διακοσίους ὀγδοηκοντα, Ἀράξου δεπεντακοσιους τετταράκοντα πέντε. εῖχ' εκ των αυ-

τῶν τόπων ἐξων καὶ ὁ υρωτας καλεῖται δὲ 'Aσέα, κώμη της Μεγαλοπολίτιδος, πλησίον αλληλων πουσα δύο πηγάς, αἰνήεουσιν οἱ λεχθέντες ποταμοί δό-ξτες δ' υπὸ γης ἐπὶ συχνοῶς σταδίους ἀνατέλλουσι πάλιν, εἶθ' ὁ μὲν εἰς την Λακωνικην ὁ δ' εις την Πισατιν κατάγεται ὁ μὲν ουν υρώτας κατὰ την αὐχὴν της Βλεμινάτιδος ἀναδείξας τλῆεῖθρον, παρ αυτὴν τὴν Σπάρτην ρυεὶς καὶ διεξιὼν αὐλῶνά τινα μακρον κατὰ loτο Ἐλος ου μεμνηται και ὁ ποιητής, ἐκδίδωσι μεταξὐ θείου του της Σπάρτης ἐπινείου καὶ κραίων ὁ δ' 'Aλφειος παραλαβὼν τόν τε Λάδωνα καὶ τον Ερύμανθον και αλλους ἀσημοτέρους διὰ της Φρίξης καὶ της Πισάτιδος και ριφυλίας ἐνεχθεὶς παρ' υτὴν τὴν te, υλυμπίαν ἐπὶ θάλατταν τὴν Σικελικὴν ἐκπίπτει μεταξύ ειῆς τε και επιταλίου προς δὲ τ ἐκβολη τοτης Ἀλφειωνίας 'Αρτέμιδος φυλφειούσης ἄλσος ἐστὶ λεγεται γαρ ἀμφοτερως , ἀπεχον της υλυμπίας εἰς

ογδοηκοντα σταδίους ταύτη δὲ τη θεω καὶ ἐνυλυμ ππία κατ' ἔτος συντελεῖται, πανήγυρις, καθάπερ καιτyEλαφία και η αφνία μεστὴ δ' ἐστὶν ἡ γη πῆσα ἀρτεμισίων τε καὶ αφροδισίων καὶ νυμφαίων ἐν ἄλσεσιν

ανθέων πλέθως το πολs διὰ τὴν ψυδρίαν, συχνὰ δὲ καὶ ωμεῖα ἐν ταῖς ὁδοῖς, ποσείδια δ' ἐπὶ ταῖς ἀκταῖς 5 ἐν δὲ τω τηλυλφειωνίας ἱερω γραφαὶ Κλεάνθους τε

καὶ Ἀρήγοντος, ανδρῶν Κορινθίων του μεν Τροίας αλωσις κα Αθηνῆς γοναί, του δ' Ἀρτεμις αναφερομένη ἐπὶ γρυπός, σφόδρα ευδόκιμοι. 13 1τα το διεῖργον δρος της ριφυλίας τὴν Μακι- ωστίαν απὸ της Πισάτιδος εἰ αλλος ποταμὸς χαλκὶς καὶ κρήνη Κρουνοὶ καὶ κατοικία αλκίς, καὶ το Σαμμ

110쪽

κον μετὰ ταυτα, που το μάλιστα τιμώμενον του Σαμίου Ποσειδῶνος ἱερόw εστι δ' ἄλσος ἀγριελαιῶν πλεων Ἀπεμελουντο δ αυτοs Μακίστιος ουτοι δε καὶ την ἐκεχειρίαν ἐπήγγελλον ην καλουσι Σάμιον συν-5 τελουσι δ' εἰς το ἱερὸν πάντες ριφυλιοι καὶ τ της Σκιλλουντίας δευθηνὰς ἱερὸν το περὶ Σκιλλουντα των ἐπιφανῶν ἐστιν, υλυμπίας πλησίον κατὰ τον φελλῶνα. τὰ ταυτα δέ πως τὰ ἱερὰ ἡπερκειται της θα- 14 λάττης ν τριάκοντα Ῥικρω πλείοσι σταδίοις δαρι- 10 φυλιακὸς Πέλος ο καὶ Λεπρεατικός, ον καλεῖ ὁ ποιη-C.344 της ὴμαθόεντα καὶ παραδίδωσι του Νεστορος πατρίδα,

ῶς αν τις ἐκ των ἐπων τεκμαίροιτο εἴτε του παραρρέοντος ποταμο προ αρκτον Ἀμάθου καλουμένου πρότερον, ο νυν Μάμαος και Αρκαδικὸς καλεῖται, 15 στ ἐντευθεν ήμαθόεντα κεκλησθαι ' εἴτε τούτου μεν

Παμισου καλουμένου ὁμωνύμως τοῖς ἐν τῆ Μεσσηνία δυσί, της δὲ πόλεως αδηλον ἐχουσης την ἐτυμολογίαν του ἐπιθέτου καὶ γαρ τὸ ἀμαθώδη τον ποταμὸν η την χώραν εἶναι ψεsδός φασι πρὸς δ' ἐστὶν δρος του Io Πύλου πλησίον ἐπώνυμον Μίνθης, ην μυθευουσι παλλακην του Aιδου γενομένην πατηθεῖσαν υπὸ της κόρης εἰς την κηπαίαν μίνθην μεταβαλεῖν, ην τινες ηδύοσμον καλουσι. καὶ δ καὶ τέμενος ἐστιν υιδου πρὸς τω ορε τιμώμενον καὶ υπὸ Μακιστίων, και Λή- 25 μητρος ἄλσος περκείμενον του Πυλιακου πεδίου. ὀδε πεδίον ευγεών ἐστι το ῖτο, τη θαλάττη δὲ συνάψαν παρατείνει παρ απαν τὸ μεταξ του τε Σαμικου καὶ ποταμοs Νέδας διάστημα θουνώδης δὲ καὶ στενός ἐστιν της θαλάττης αἰγιαλός, σν οὐκ αν ἀπογνοίη τις ω ἐντεμενήμαθόεντα ἀνομάσθαι τον Πύλον.

SEARCH

MENU NAVIGATION