Strabonis Geographica

231쪽

- ς - 1031κηνῶν απὸ δὲ της μεσημβρίας -ο os Περσικο κομπου κά των χαλδαιων μεχρι Ἀράβων των Μεσηνῶν, - δὲ της ἐσπέρας πό τε Ἀράβων των σκηνιτῶν μέχρι της Ἀδιαβηνης καὶ της Γορδυαίας ἀπο δὲ τῶν ναρκτων υπό τε Ἀρμενίων καὶ Μηδων μεχρι του Ζάγρουκάὶ των περὶ αυτο ἐθνῶν. Αιαρρεῖται δ' υπο πλειόνων μὲν ποταμῶν η χώρα, μεγίμων δὲ του τε Mφράτου καὶ του θριος μετὰ γαρ τους Ἀδικοὐ ουτοι λεγονται δευτερευειν κατὰ Io τα νότια μέρη τῆς 'Aσίας οἱ ποταμοί ἔχουσι δ' ἀνα- πλους ὁ - ἐπὶ την 'nπιν καὶ την νυν Σελευκειαν ηδὲ Σὸπις κώμη ἐμποριον τῶν κυκλετόπων 4 δ' ἐπὶ

Βαβυλῶνα πλειόνων η τρισχιλίων σταδίων οἱ μὲν ουνc.7M Πέρσαι τους ἀνάπλους ἐπίτηδες κωλυειν θέλοντες 15 φόβω τῶν ἐξωθεν ἐφόδων καταράκτας χειροποιητους κατεσκευάκεισαν ὁ δὲ 'Aλέξανδρος ἐπιὼν οσους οἷός τε ν ἀνεσκευασε, καὶ μάλιστα τους ἐπὶ την nπιν.

ἐπεμεληθη δὲ καὶ τῶν διωρύγωw πλημμυρεῖ γαρ ὁ Εὐφράτης κατὰ την ἀρχην του θέρους ἀπο του ἔαρος 20 ἀρξάμενος, νίκα τηκονται αἱ χιόνες αἱ απὸ της ωρμενίας, στ' ἀνάγκη λιμνάζειν καὶ κατακλύζεσθαι τὰς ἀροώρας, εἰ μη διοχετευει τις ταφρείαις καὶ διωρυξι το. ἐκπῖπτον του μυ καὶ ἐπιπολάζον,δωρ, καθάπερ καὶ ἐν Αἰγύπτφ το του Νείλου Ἀντεμεν μὲν ουν αἱ διώ- α ρυγες γεγένηνται χρεία δε ἐστιν υπουργίας μεγάλας

βαθεω γὰρ η γη καὶ μαλακη καὶ εὐένδοτος στε καὶ ἐκσύρεται ι δίως - τῶν ευμάτων καὶ γυμνοῖ τὰ πεδία, πληροῖ δὲ τὰς διώρυγας καὶ τὰ στόματα αυτῶν ἐμφράττει ἐαδίως ή χους ουτω δὲ συμβαίνει πάλιν

κτὴν πέρχυσιν τῶν δάτων εἰς τὰ προς τη θαλάττηπεδία ἐκπίπτουσαν λίμνας ἀποτελεῖν και λη καὶ καλαμῶνας, ἐξ ων καλάμινα πλέκεται παντοῖα σκεύη τὰ

232쪽

1032 - Ι - μὲν πρου δεκτικὰ τηὶ ἀσφάλτω περιαλειφόντων, τοῖς δ' ἄλλοις ψιλῶς χρωμένων καὶ ἱστία δὲ ποιοsarea καλάμινα ψιάθοις ψιψὶ παραπλήσια.

10 ο μὲν ουν παντάπασι κωλύειν την τοιαύτην

πλήμμυραν Ουχ οἷον τε ἴσως, το δὲ την δυνατην προ ξφέρειν βοηθειαν γεμόνων ἀγαθῶν ἐστιν η δὲ βοήθεια αυτη, την μὲν πολλὴν παρεκχυσιν ἐμφράξει κω- λυειν, την δὲ πληρωσιν ην η χους ἐργάζεται, τοὐναντίον ανακαθάρσει των διωρύγων καὶ ἐξανοωι τῶν

στοματων ἡ μὲν ουν ἀνακάθαρσις ἐαδία η δὲ ἔμφρα- 10ξις πολυχειρίας δεῖται ευενδοτος γαρ υσα , καὶ μαλακη την ἐπιφορηθεῖσαν Ουνυπομένει χοῶν, ἀλλ' εἴκουσα συνεφέλκεται κἀκείνην καὶ ποιεῖ δυσέγχωστοωτο στόμα καὶ γαρ καὶ τάχους δεῖ προς τὰ ταχέως κλει- σθηναι τὰς διώρυγας καὶ μη παν ἐκπεσεῖν ἐξ αυτῶν το 15υδωρ ξηρανθεῖσαι γαρ του θέρους ξηραίνουσι κιὼ τον ποταμον ' ταπεινωθεὶς δὲ τὰς ἐποχετείας - δύναται παρέχεσθαι κατὰ καιρον ἀν δεῖται κλει-ον του θ -

ρους ἔμπυρος οὐσα η χωρα καὶ καυματηρε διαφέρει δ' οὐδεν ηαμπληθε των ὐδάτων κατακλώζεσθαι τους Σοκαρπούς η τῆ λεινυδρία τω δίφει διαφθειρεσθαι ἄμαδε καὶ τους ἀνάπλους, πολυ το χρήσιμον ἔχοντα ἀεὶ δὲ λυμαινομένους π ἀμφοτέρων των λεχθέντων παθῶν, ουχ οἷόν τε ἐπανορθουν, εἰ μη ταχῶ μὲν ἐμανοίγοιτο τὰ στόμια των διωρέγων, ταχυ δὲ κλείοιτο 25 καὶ αἱ διώρυγες ἀεὶ μετριάζοιεν ἄστε μήτε πλεονάζειν ἐν αυταῖς λοδωρ μητ' ἐλλείπειν.

ἀναπλέοντα κά κυβερνῶντα τὰ σκάφος ἐπισκοπεῖν καὶ ἀνακαθαίρειν τὰς διώρυγας μετὰ του πλήθους τῶν μσυνακολουθησάντων - δ αυτως καὶ τὰ στόμια ἐμφράττειν, τὰ δ' ἀνοίγειw κατανοήσαντα δε μίαν την

233쪽

- ς - 1033 μάλιστα τείνουσαν ἐπὶ τὰ ἔλη καὶ τὰς λίμνας τὰς προτῆς Ἀραβίας, δυσμεταχείριστον ἔχουσαν το στόμα καὶ μηχο δίως ἐμφράττεσθαι δυναμένην διὰ το ευένδοτον

- μαλακόγειον, αλλο ἀνοῖξια καινον στόμα, ἀπο στα-5 δίων τριάκοντα πόπετρον λαβόντα χωρίον, κἀκεῖ μεταγαγεω το ετ οπι ταλα δε ποιεῖν προνοο τααμα καὶ του μη την Ἀραβίαν δυσείσβολον τελέως υποτων λιμνῶν η καὶ των ελῶν ἀποτελεσθῆναι, νησίζουσαν δη διὰ το πλῆθος του Γωτος διανοεῖσθαι γαρ Io δὴ κατακτῆσθαι την χώραν ταύτην καὶ στόλους καὶορμητηρια δη κατεσκευάσθαι, τὰ πλοῖα τὰ μὲν ἐν Φοινίκη τε καὶ Κύπρω ναυπηγημάμενον διάλυτά τε καὶ γομφωτά, α κομισθέντα εἰς Θάψακον σταθμοιηέπτὰ εἶτα φ ποταμῶ κατακομισθῆναι μέχρι Βαβυλ Iλωος, τὰ δ' ἐν τη Βαβυλωνία συμπηξάμενον τῶν ἐν τοῖς αλσεσι καὶ τοῖς παραδείσοις κυπαρίττωμ σπάνις γὰρ υλης ἐνταμα, ἐν δὲ Κοσσαίοις καὶ αλλοις τισὶ μετρία τίς ἐστιν εὐπορία σκήψασθαι μὲν ουν αἰτίαν του πολέμου φησίν, ἐπειδη μόνοι τῶν απάντων Ου πρεσβεύ- - σαιντο οἱ Ἀραβες ναυτόν, το δ' ἀληθὲς ὀρεγόμενον πάντων εἶναι κύριον καὶ ἐπει δύο θεοὐς ἐπυνθάνετο

τιμῆσθαι μόνους υπ αυτῶν, τόν τε - καὶ τον ἀνυσον, τους τὰ κυριώτατα προς το ζην παρέχοντας, τρίτον ὐπολαβεῖν εαυτὰν τιμησεσθαι, κρατησαντα καὶ 25 ἐπιτρέψαντα την πάτριον αὐτονομίαν ἔχειν ν εἶχον πρότερον ταλά τε δη πραγματεύεσθαι περὶ τὰς διώρυγας τὸν 'Ἀλέξανδρον, και τους τάφους σκευωρεῖσθαι τους τῶν βασιλέων κάνδυναστῶν τους γὰρ πλείστους ἐν ταις λίμνας εἶναι.

Ἐρατοσθένης δε τῶν λιμνῶν μνησθεὶς τῶν προς IIm Ἀραμε, φησὶ το δωρ ἀπορουμενον διεξόδων

234쪽

1034 -υς - μεχρι Κοιλοσυρωw ἀναθλίβεσθαι δε εἰς τους περὶ Ῥινοκόρουρα κάντο Κάσιον ορος τόπους καὶ ποιεῖν τὰς ἐκεῖ λίμνας καὶ τα βάραθρα ου οἶδα δ' εἰ πιδανῶς είρηκεν αἱ γαρ του Εὐφράτου παρεκχύσεις αἱ ποwet σαι τὰς προς τῆ υραβία λίμνας καὶ τα λη πλησίον εἰσὶ της κατὰ Πέρσας θαλάττης, ὁ δὲ διείργων ἰσθμὸς ουτε πολύς ἐστιν οὐτε πετρώδης, στε ταύτη μὰλλον εἰκος c.742ην βιάσασθαι το ἴδωρ εἰς την θάλατταν, εἴ ὁποσης εἴτ' ἐπιπολῆς, η πλείους των ἐξακισχιλίων σταδίων διανέειν, ανυδρον καὶ ξηρὰν ούτω, καὶ ταλαυρῶν ἐν Ιομμεικειμένων του τε Λιβάνου καὶ τοsυντιλιβάνου καὶ του Κασίου οἱ μὲν δη τοιαεια λέγουσι. 13 Πολύκλειτος δέ φησι μη πλημμυρεῖν τον Εὐφράτην δια γαρ πεδιων φέρεσθαι μεγάλων, τα δ' δρη τὰ μὲν δισχιλίους ἀφεστάναι σταδιους ταχε κοσσαῖα μό-I5λις χιλίους, ου πάνυ φηλὰ οὐδε νιφόμενα σφοδρῶς ουδ' ἀθρόαν ἐπιφέροντα οἴχωνι την τῆξιν ' εἶναι γαρκά τα - των ορῶν ἐν τοῖς ἡπὲρ Ἀβατάνων μέρεσι τοῖς προσβορείοις ἐν δὲ τοι προς νότον σχιζόμενα καὶ

πλατυνόμενα πολὐ ταπεινο θαι, αμα δὲ καὶ το πολὐ 20 του δατος ἐκδέχεσθαι τον Τίγριν και οὐτως πλημμυ- ρεω το μὲν οὐνέστατον ήηθὲν φανερῶς ατοπον ' εἰς

γαρ τὰ αὐτὰ κατέρχεται πεδια τὰ δε λεχθέντα ψητων ορῶν ἀνωμαλίαν ἔχει, πῆ μὲν ἐξηρμένα μὰλλον τὰ βόρεια, πη δὲ πλατυνόμενα τὰ μεσημβρινε η δὲ χιῶν Bου τοῖς ὐφεσι κρίνεται μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς κλίμασι τ τε αυτὸ ὀρος τὰ βόρεια μέρη νίφεται μὰλλον η τὰ νότια, καὶ την χιόνα συμμένουσαν ἔχει μὰλλον ἐκεῖνα η αὐτα. ο μὲν ομπυρις ἐκ τῶν νοτιωτάτων μερῶν της Ἀρμενίας, α πλησίον ἐστὶ της Βαβυλωνίας, δεχ 3ομενος το ἐκ τῶν χιόνων μωρ ου πολοον , ατε ἐκ της νοτίου πλευρὰς, ττον αν πλημμύροι ὁ δὲ Ευφράτης

235쪽

- ς - 1035το ἐξ αμφοτέρων δέχεται των μερῶν, καὶ ου ἐξ ενὸς δρους ἀλλα πολλῶν, ως ἐδηλο-εν ἐν τῆ περιηγήσει τῆς Ἀρμενίας, προστιθεὶς το μῆκος του ποταμου, ὁσον μὲν το ἔν τῆ μεγάλη 'Αρμενίε διέξεισι καὶ τῆ μικρα,5 οσον δὲ το ἐκ της μικρῆς ωρμενίας καὶ της Καππαδοκίας δια του Ταύρου διεκβαλῶν εως Θαψάκου φέρεται, την κάτω Συρίαν καὶ την Μεσοποταμίαν ἀφοριζων, ὁσον δὲ - λοιπον μέχρι Βαβυλῶνος καὶ της ἐκβολῆς ομο τρισμυρίων καὶ ανακισχιλίων σταδίων τα μω10 οὐν περὶ τὰς διώρυγας τοιαμα. N δὲ χώρα φόρει κριθας μὲν σας ουπιαλλη και 14

γαρ τριακοσιοντάχουν λέγουσι , τα δμαλλα ἐκ του φοίνικος παρέχετια καὶ γαρ αρτον καὶ οἶνον καὶ οξος καὶ μέλι κοὰ αλφιτα τά τε πλεκτὰ παντοῖα ἐκ τουτου

15 τοῖς δὲ πυρῆσιν ἀν ἀνθράκων οἱ χαλκεῖς χρῶνται, βρεχόμενοι δὲ τοῖς σιτιζομένοις εἰσὶ τροφὴ βουσὶ καὶ προβάτοις φασὶ δ' εἶναι καὶ Περσικὴν δήν, ἐν η τὰς

ωφελείας τριακοσίας καὶ ξήκοντα διαριθμosνται ἐλαίω δὲ χρῶντα τω σησαμίνω το πλέον ' οἱ δ' αλλοιc.743

2o τόποι σπανίζονται τούτου του φυτοs.

Γίνεται δ' ἐν τῆ Βαβυλωνα καὶ α παλτος πολλή, 15 περ ης ρατοσθένης μὲν ουτως εἴρηκεν οτι ἡ μὲν ,,υγρὰ ην καλοsσι νάφθαν, γίνεται ἐν π Σουσίδι, ἡ δὲ,,ξηρὰ δυναμένη πήττεσθαι ἐν τη Βαβυλων- ταύτης 25 ,δ' ἐστὶν ἡ πηγὴ τοs φράτου πλησίον πλημμύρον--,,τος- τούτου κατὰ τὰς των χιόνων τήξεις καὶ αὐτη ,,πληροsται καὶ πέρχυσιν εἰς τον ποταμον λαμβάνει ,,ἐνταμα δὲ συνίστανται βῶλοι μεγάλαι προς τὰς,,οἰκοδομὰς ἐπιτήδειαι τὰς διὰ της πτῆς πλίνθου. ρωαλλοι δὲ καὶ τὴν Θρὰν, τῆ Βαβυλωνίι γίνεσθαί

φασι περὶ μὲν οὐν της ξηρῆς εἰρηται πόσον το χρήσιμον το ἐκ των οἰκοδομιῶν μάλιστα φασὶ δὲ καὶ πλοῖα

236쪽

1036 - ς πλέκεσθαι, ἐμπλασθεντα δ' ἀσφάλτ πυκνουσθαι. την δὲ γρὰν ν νάφθαν καλουσι, παράδοξον ἔχειν συμβαίνει την φυσιμ προσαχθεὶς γαρ ὁ νάφθας πυρὶ

πλησίον αναρπάζει το πυρ, αν ἐπιχρίσας αυτω σῶμα

προσαγάγης, φλέγεται σβέσαι δ' υδατ οπι οἷόν τε ο ἐκκαίεται γαρ μαλλον πλην εἰ πάνυ πολλω, ἀλλαπηλφ καὶ οξε καὶ στυπτηρία καὶ ἰξμπνιγεὶς σβεννυται. πείρας δὲ χάριν φασὶν Ἀλεξανδρον ἐν λο-- προσχέαι παιδὶ του νάφθα καὶ προσαγαγεῖν λυχνον φλεγόμενον δὲ τον παῖδα ἐγγῶς ἐλθεῖν του ἀπολέσθω, NHην πολλ σφόδρα καταντλο-τες τρυδατι ἐξίσχυσαν καὶ διέσωσαν οἱ περιεστῶτες Ποσειδώνιος δέ φησι του ἐν τη Βαβυλωνί νάφθα τὰς πηγὰς τὰς μὲν εἶναι λευ-κοετὰς δε μέλανος τούτων δὲ τὰς μὲν εἶναι θείου ρου λθω δὲ τὰς του λευκου ταύτας δ' εἶναι τὰς 15 ἐπισπωσας τὰς φλόγαο, τὰς δὲ του μέλανος ἀσφάλτου υγρῆς, φών ἐλαιου τους λυχνους κάουσι. 16 Πάλαι μὲν ουν η Βαβυλὼν ην μητρόπολις της 'A- ως, νυν δὲ Σελεύκεια η ἐπὶ τω θρει λεγομένη.

πλησίον δ' ἐστὶ κώμη Κτησιφῶν λεγομένη, μεγάλη νταύτην δ' ἐποιουντο χειμάδιον οἱ των Παρθυαίων βασιλεῖς φειδόμενοι των Σελευκέων, ωα μη καταστα

μεύοιντο - του Σκυθικου φύλου καὶ στρατιωτικοs

δυνάμει ουν Παρθικη πόλις ἀ- κώμης ἐστὶ ' καὶ τομέγεθος, τοσουτον γε πλῆθος δεχομένη κἀ την κατα- v ευην π ἐχείνων αὐτῶν κατεσκευασμένη καὶ ταμια καὶ τὰς τέχνας προσφόρους ἐκείνοις πεπορισμένη. εἰώθασι γὰρ ἐνταυθα του χειμῶνος διάγειν οἱ βασιλεις διὰ το ευάερον θέρους δὲ μ' βατάνοις καὶ π Τ κανία διὰ την ἐπικράτειαν της παλαιὰς ωιὴς ωσπερ Μδὲ Βαβυλωνίαν την χώραν καλοsμεν ουτω καὶ τους ἄνωας τους ἐκεῖθεν Βαβυλωνίους καλουμεν ου ἀπὸ

237쪽

κείας -ον, καν ἐκεῖθεν ωσι, καθάπερ ιογένη τον στωικον φιλόσοφον.

Ἐστι δὲ καὶ Αρτεμίτα πόλις αξιόλογος, διέχουσα I75 πεντακοσίους της Σελευκείας σταδίους, προ εω τοπλεον, καθάπερ κά ἡ Σιτακηνη ' καὶ γαρ αυτη πολλή τε καὶ ἀγαθὴ μεση Βαβυλῶνος τέτακται καὶ της Σουσίδος, στε τοῖς ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Σουσα βαδίζουσιδι της Σιτακηνῆς η δὸς απασα προ εω προς- δ' 1ο ἐστὶ καὶ τοῖς ἐκ Σουσων εἰς την μεσόγαιαν της Περσίδος διὰ της Ουξίας καὶ τοῖς ἐκ της Περσίδος εἰς ταμέσα της Καρμανίας την μὲν ουν Καρμανίαν ἐγκυκλουται προς Ιεσπέραν ad αρκτον ἡ Περσὶς πολλη ουσα ταύτηδὲ συνάπτει η Παραιτακηνὴ καὶ η Κοσσαία μέχρι Id, Κασπίων πυλῶν , ορεινὰ καὶ ληστρικὰ ι η τη δὲ

Σουσίδι χλυμαῖς καὶ αὐτη τραχεῖα η πολλὴ καὶ λ ij στρική τῆ δὲ λυμαῖδι τα περὶ τον Ζάγρον καὶ ἡ

Μηδία. Κοσσαῖοι μὲν ουν εἰσι τοξόται το πλέον, καθάπερ 18Mκά οἱ συνεχεῖς ρεινοί, προνομευοντες ἀεί χώρανγα ἐχουσιν ολίγην τε καὶ λυπρὰν στ' ἐκ των ἀλλο τρων ανάγκη ζηW-νάγκη δε καὶ ἰσχυειν απαντες γάρ εἰσι μάχιμοι τοῖς γουν Κλυμαίοις συνεμάχουν μυριοι καὶ τρισχίλιοι πολεμῶσι πρός τε Βαβυλωνίους ωκά Σουσίους. οἱ δὲ Παραιτακηνοὶ ἀλλον μὲν τῶν Κοσσαίων ἐπιμελουνται γης ομως δὲ καὶ αὐτοὶ ληστηρίων ου ἀπέχονται. λυμαῖοι δὲ καὶ μείζω τούτων κέκτηνται χώραν καὶ ποικιλωτέραν οση μὲν οὐν ἀγα γεωργους ἔχει τους ἐνοικοsντας φδ ορεινὴ στρατιώ-Mτας τρέφει τοξοτας τους πλείστους πολλὴ δὲ - ουπολ-καὶ το στρατιωτικὸν παρέχεται, στε καὶ ὁ βασι- λεὼς αυτῶν δύναμιν κεκτημένος μεγάλην οὐκ ἀξιοῖ

238쪽

1038 - ς -τ των Παρθυαίων βασιλεῖ παραπλησίως τοῖς αλλοις ὐπήκοος εἶναι ομοίως δὲ καὶ προς τους Μακεδόνας

πρότερον τους της Συρίας αρχοντας διέκειτο Ἀντίοχον μὲν ουν τον μέγαν το του φλου συλῶν ἱερον ἐπιχει -

σαντα ἀνεαον ἐπιθέμενοι καθ' αυτοὐς οἱ πλησίον 5 βάρβαροι ἐκ δὲ των κείνω συμβάντων παιδευθεὶς ο Παρθυαῖος χρόνοις ἴστερον ἀκούων τα ἱερὰ πλουσιαπαρ αυτοῖς, ορῶν δ' ἀπειθυυντας, ἐμβάλλει μετὰ δυνάμεως μεγάλης, καὶ το τε της Αθηνας ἱερον ID καὶ το της 'Αρτέμιδος, τὰ 'υζαρα, καὶ ρε ταλάντων Io μυρίων γάζαπι ηρ δε καὶ προς ω,δυφῶντε ποταμ Σελεύκεια, μεγάλη πόλις Σολόκη δ' ἐκαλελοπρότερον τρεῖς δ' εἰσὶν εἰς την χώραν ευφυεῖς εἰσβολαί ἐκ μεν της Μηδίας αὐτων περὶ τον Ζάγρον τόπων διὰ

της Μασσαβατικῆς, ἐκ δε της Σουσίδος δῶ της Γαβια- i5 45νης ἐπαρχίαι δ' εἰσὶν αυται τῆς Ἐλυμαίας η τε Γαβιανηκαὶ η Μασσαβατικη , τρίτη δ' ἐστὶν η ἐκ της Περσίδος. ἔστι δὲ και ορβιανη ἐπαρχία της Ἐλυμαῖδος. μοροι

δ' εἰσὶ τούτοις Σαγαπηνοί τε καὶ Σιλακηνοί, δυναστεῖαι μικραί. τοσαsτα μὲν καὶ τοιαμα ἔθνη προς -- mυπερκείμενα της Βαβυλωνίας. προ αρκτον δὲ την

δίαν ἔφαμεν καὶ την ' μενωw ἀπ δὲ δύσεώς

ἐστιν ηυδιαβηνη καὶ η Μεσοποταμία. 19 Της μεν ουν Ἀδιαβηνῆς η πλείστη πεδιάς ἐστι, κώαυτη της Βαβυλωνίας μέρος ουσα ἔχουσα δ ομως α αχοντα ἰδιον, ἔστιν οπη και si Ἀρμενία προσχωροsσα.

οἱ γα Μηδοι καὶ οἱ Ἀρμένιοι τρίτοι δε Βαβυλώνιοι

τα μέγιστα των ἐθνῶν των ταύτη διετέλουν οὐτως ἐξαρχῆς συνεστῶτες στ ἀλληλοις ἐπιτίθεσθαι κατὰ καιροὐ τους οἰκείους καστοι καὶ πάλιν διαλύεσθαι μκαὶ τοὐτο και μέχρι τη των Παρθυαίων ἐπικρατείας διέμεινε των μεν ουν Μήδων καὶ των Βαβυλωνίων

239쪽

-υς - 1039 ἐπάρχουσι Παρθυαῖοι, των δ' Ἀρμενίων οὐδ' ἄπαξ αλλ' ἔφοδοι μὲν γεγόνασι πολλάκις, ἀνὰ κράτος δ' ουχώλωσαν, ἀλλ' ὁ γε ιγράνης καὶ ἐρρωμένως ἀντεπεκράτησεν, ἡ ἐν τοῖς Ἀρμενιακοῖς εἰρηται. η μὲν ουν 5 Ἀδιαβην τοιαύτη περὶ δὲ της Μεσοποταμίας ἐρου- μεν εφεξῆς καὶ των προς μεσημβρίαν ἐθνῶν ἐπιόντες επὶ μικρον πρότερον τα λεγόμενα περὶ των ἐθῶν των παρὰ τοῖς Ἀσσυρίοις. αλλα μὲν ουν ἔοικε τοῖς Περσικοῖς, ἴδιον δὲ τὰ 2010 καθεστάναι τρεῖς ανδρας σωφρονας ἐκάστης αρχοντας φυλῆς, οῖ τὰς ἐπιγάμους κόρας προσάγοντες εἰς τοπλῆ ς ἀποκηρύττουσι τοῖς νυμφίοις ἀεὶ τὰς ἐντιμ τέρας πρώτας ουτω μὲν αἱ συζυγίαι τελουνται Ἀσακις δ' ἄν μιχθῶσιν ἀλλήλοις, ἐπιθωμιάσοντες ἐξανίστανται 154κάτερος χωρίς ορθρου δὲ λούονται πρὶν αγγείου τινος ἄψασθαι παραπλησίως γὰρ ωσπερ απὸ νεκροετο λουτρὸν ἐν ἔθει ἐστίν, οἴτω καὶ απὰ συνουσιας. πα--σαις δὲ ταῖς Βαβυλωνίαις ἔθος κατά τι λόγιον ξένωμίγνυσθαι πρός τι ἀφροδίσιον ἀφικομέναις μετὰ πομειλῆς θεραπείας καὶ ὁνου θώμιγγι δ' ἔστεπται κάστη ὁ δὲ προσιων καταθεις ἐπὶ τα γόνατα οσον καλῶς ἔχει

ἀργύριον, συγγίνεται απωθεν του τεμένους ἀπαγα--γώw το δ' ἀργύριον ἱερὸν της Ἀφροδίτης νομίζεται. ἀρχεῖα δ' ἐστὶ τρία, το των ἀφειμένων ήδη τῆς στρα--25 τείας κά το των ἐνδοξοτάτων καὶ τὸ ων γερόντων, χωρὶς του υπὸ του βασιλέως καθισταμένου τούτου δχ.746 ἐστὶ τὸ τὰς παρθένους ἐκδιδόναι καὶ τὸ τὰς περὶ της μοιχείας δικαζειν δίκας, ἄλλου δε τὸ τὰς τῆς κλοπῆς, τρίτου τὸ περὶ των βιαίων τους δ αρρώστους εἰς τὰς

ωτρωδους ἐκτιθέντες πυνθάνονται τῶν παριόντων εἴ 6. Post τοι-τη κὐ-νται δ' o 2διαβηνοὶ καὶ Σακκόποδες 'STRABO III. 15 e

240쪽

τις τι ἔχοι λέγειν του πάθυυς ακος ουδείς τέ ἐστινουτω κακὰς των παριόντων Οὐουκ ἐντυχὼν εἴ τι φρονεῖ σαπήριον ποτίθεται ἐσθης δ' αὐτοῖς ἐστι χιτὼν

λινοs ποδήρης καὶ επενδύτης ἐρεους, ἱμάτιον λευκόν, κόμη μακρά, πόδημα ἐμβάδι ὁμοιον φοροsσι δὲ καὶ σφραγῖδα καὶ σκῆπτρον ου λιτον ἀλλ' ἐπίσημον, ἔχον

ἐπάνω μῆλον ψόδον η κρίνον η τι τοιομον αλείφονται δ' ἐκ του σησάμου θρηνοῶσι δὲ τους αποθανόντας, ως Αἰγύπτιοι καὶ πολλοὶ των αλλων ε θάπτουσι δ' ἐν μέλιτι κηρω περιπλάσαντες τρεῖς δ' εἰσὶ φρατρίαι Ιοτων απόρων σίτου ' λειοι δ' εἰσὶν ουτοι καὶ ἰχθυοφάγοι, διαιτώμενοι παραπλησίως τοῖς κατὰ την Γεδρωσίαν.

II Μεσοποταμία δ' απὸ του συμβεβηκότος ἀνόμασται εἰρηται δ' ὁτι κεῖται του αφράτου μεταξὐ καὶ i5 του θριος καὶ διότι ὁ μὲν Τίγρις το εωθινὸν αυτῆς μόνον κλύζει πλευρόν, το δ' ἐσπεριον καὶ νότιον ο φράτης προ αρκτον δὲ ὁ Ταsρος ο τους υρμενίους διορίζων απὸ της Μεσοποταμίας το μὲν ουν μέγιστον ο αφίστανται διάστημα ἀπ' αλλήλων το πρὀς τοῖς ορεσίν ἐστι τομοχ αν εἴη το αυτὸ μεμείρηκεν Ἐρατοσθένης, το απὸ Θαψάκου, καθ ο ηντὶ Θματολαφράτου το παλαιόν, ἐπὶ την του θριος διάβασιν, καθ' ην διέβη -έξανδρος αὐτόν, δισχιλίων τετρακοσίωw τὸ δ' ἐλάχιστον μικρ πλέον τῶν διακο--σίων κατὰ Σελεύκειάν που καὶ Βαβυλῶνα διαρρεῖ δ'

ὁ Πγρις την Θωπῖτιν καλουμένην λίμνην κατὰ πλάτος μέσηπι περαιωθεὶς δ' ἐπὶ θάτερον χεῖλος κατὰ γης δέεται μετὰ πολλο ψόφου καὶ ἀναφυσημάτων , ἐπὶ πολὐ δ' ἐνεχθεὶς αφανὴς ἀνίσχει πάλιν οὐ πολλαπω- ωθεν της Γορδυαίας osτω δὲ σφοδρῶς διεκβάλλει τὴν λίμνην, ως φησιν Ερατοσθένης, στε ἁλμυρὰν αψτὴν