장음표시 사용
51쪽
2, 22. Herti. Coniect 2 30 παντι libri. 0 πανffriclin. Dind. Comm. 2, 3, 5. εν παντέ cum dictione πλέον πειν coniungitur, Cyr. 1, 6, 27 2, 2, 22. 7, 5, 1. Idem REq. 11, 5 et τροπιαντι Cyr. 8 8 7 20. Heli. 2, 3, 22 3, 5, 14 6, 1, 7 7, 5, i 12 20. RLac. 8, 5. cum aliis comparativis componitur. V. sqq. t Libri πλειον. Scripsi πλέον, quae sorma illius dictionis r pria est, ut deinde est πλέον ξειν V. ann Cyr. 1, 3 18. Hipp. 4, 13. 26. αν λογως Herti. Conieci. 1, 13. Libri αλογως. Locum de ausolo eliciendum esse putavit Si Croix Mem de Acad. d. I. 2, 515 Quem itineris ad Ariobarzanem sacti rationem non melius perspexisse quam Plassium Hist. Gr. 3, 672. Rehdantgius it Iphicr. 121 iudicat. Ipse iter biennio 366, 365. tribuit, anno 368. Sievers. Hist. Gr. 313, aestati a. 367 Hertetb. g. 362. s. eissenb Heli. 180 24 sq. 27 κανταυθ a D Victorius addidit. α γε Brerit. α δε Pantag. Εm. 35. l 'πως Schneiderus. a oo libri, quod retinent scripto deinde Koτυς pro υτος Schmidi. Quaest. 17. Heil Certe quod Tachos rex Aegypti Ariobarzani opitulatus esse
atque ita cum Agesilao consuetudinem iunxisse creditur, ea de re, ut fecerunt Franc Leyme satis et conditione Aegypti sub imperio Persarum 9 sq. et Hellandus ad h. ., etiam Herigbergius 363. 369. dubitat adversante inprimis Athenaeo 14, 1. l 29. ευηργετηκει , deinde φιεσήνην cum G, 31. m. μι- σθιν - συλλήψοιτο - CAP. 3, 2 Libri φιλέαν si εν lacuna aeuo inter haec verba spatio indicata. o Victorio debetur, cetera eΜarciano, de quo ad 2, 23. dictum est, oppello retulit li4. Libri δισχιλέους - τετρακισχιλέους Alteram scripturam, quae est Heli. 4, 1, 3. Plut Ag. 11 Stephanus in margine tanquam e codicibus sum tam addidit, id quod ex adscripto e. apparere animadvertit Spitier. 300 lli. ιυς αν Heli. Libriati=ς
52쪽
'DI ODτως. Ineptam hanc narrationem esse imprudenter e
mac. 15 4 descΗptam dicit Hauplius Philol. 3, 546. Sed
Publicam tantum eo enam, non domesticam intelligi debere Dindorsus ad i. c. animadvertit. In A C. G. est υ δετεροις, in B. υδδεερος, ut videtur il 3. εν ιεν τε Θερει ut A. B. etiam C. et apud Hessium G. 4 Libri, se stri p. t γεννικον Schaes. Libri φιανικόν ii 5. O το σιcύ Dind. An. d. ter.
210 ad 7 6, 39. x. . Libri υτωσί. χρυσα Dind. Cob. Libri χρύσεα. Qui non vallant Cyr. 7, 2, 19 5, 2, 7. Comm.3 8 6. Heli. 7, 1, 38 al. 6. α δὲ παντες σπιστas εθ' C. G. probabiliter. - 6, 1. Libri πρευτον ιιεν. 3. συι φερ υτερον C. G. Quod Stephanus in editionibus scripsit malle Se συι ιτορευτερον, inde Spillerus I. c. dicit apparere, eum libros A. B. non habuisse cognitos. Mihi vero in his libris, quos Gallius idem scriptum quod Zeunium editum habere dicit, ipsum illud
53쪽
G07. απολεῖται ind. Comm. 2, 7, 3. Non rara saturi
coniunctivi post οπως et ἐπιμελεσθαι ac similia compositorum exempla v. Bom. ConV. 8, 25. - CAP. 8, 2. O βαρέως --ουδεν -τους ut B. G. etiam C. tra. Καλλέα pr. C. G. Cet. λλέα. V. Dind. Heli. 1, 6, 1. d. ter. De oo Viro et Tithraustae epistola v. Hertzb Ag. 262. 344. φιλιας αυτ*C. G. 4. αγησίλαον C. τουτο ante hγήσατο supra scripto
Schneiderum Dindors Thes. St. 1. 987 b. του C. quod videtur τουτον fuisse. T. ὁ φακλέους quod a roγονος inter, pretantur, id scriptorem dicturum fuisse ὁ φ πρακλέους Grotius animadvertit Hist. Gr. 1 423 cf. Heli. 3, 3, 3. M.;
ipsiusque scriptoris errorem esse, qui nesciat Aristodemum πψιπτον ac πρακλέους suisse, contendit ob. . L. 716. Hic αεθήκατο o Plut Ag. 19. scribi vult l Libri κραναθρου. Commentarium Polemonis Περι o παρα Ξενοφωντε κα- ναθρου Athenaeus 4. 138, c. commemorat Vid. ueli. r.
t Verba ο δὲ καρτεριρ- εργον sophistam multo magis deciniquam Xenophontem sententia est alchenarii Herodot 9 27. Vid. Heil. Prolem. xxii l 2. στρος το ορθα εργ. Heli Euri Hipp. p. 219. προς το γαθα εργα εργα σθαι Haupi Phil. 3, 546. - CAP. 11, 1. ἱερα his euehi. Libri ιι, ἱερα lib. κρυφινους Dind. Libri κρυφινοους Adiectivorum formae
54쪽
contractae Comm. 2, 2, is mil. 2, 1, 2. ubi V ann. Dind. Alpes. 27 Cyr. 8, 2, 1 adverbii soluta Cyr. 6, 4, 15 a supra 1 37. t 7. Libri νησεσθαι. αὐτos ero C. G. Reuchi lis ἐξεπονει τα ἴδια etiam Stephanus in margine e codicibus affert.' λογοι Reuchi Libri λογο, cuius ultima littera in A.
a manu secunda est. l 10. πονηροὶ BOm. De gem Cyr ree. 1, 26. τολυιέοις Hagen Dαίραις ν κιστα πεῖκε VOigit. πεῖκε καλων, εργων V. D. Hal. 1824. Suppl. 127, 1012. Quod nescio an rectius scribatur πεῖκε καλῶν, καλcυν εργων. 11. αυτος sιέν ish Libri αυτος. τους ὁ φίλους Schaef. Libri τοι ὁ τους φ l 12. ευπαραπειστοτατος Reuchi Libri ευπαραπι- V ann. Hipp. 1, 23. 14. δοξαν, εἰ καὶ ι ιή Vici in marg. Nd et . L. 30 19. quo loco lacunam, quae in ceteris est, e suo libro explevit. ιιπάλων καὶ καλων φι0 ιενος Schaes. καλήν quidem in B. to superscriptum habet ab alia manu. 15 Libri θαρσος. laidem τι δε νεοι, euchi τι δε νεον. Scripturam receptam praebent lutarch. An seni sit ger resp. 784, e et Stephanus, qui γραφεται, anteposuit in margine.
P. 1, 2. 1υκ μεν L pr. φιάλα ante σοφον misi cum C. t ἀπέδειξεν D. B corr. Quod apud Suidam est πεδειξεν ἀντι του παρέδωκεν, εν quocum f. Behh. An. 1, 419 Zon. 259, Bemhard ad 15, 3. retulit, alii ad Anab 5, 8 7, alii alio, verius Bora Cyr. 8, 5, 3 ad usum Xenophontis omnino pertinere dixit. 4 ερρωαενεστε ἄν coli. 4, 2 5, 2.11, 3 Mob. N. L. 725. Sed, 4, 1 al. li βλάστοι Schn Libri βλάπτοιεν, A. βλάστοιεν Stob. βλαστάνοιεν. 6. βουλouo κοστος Cob. 711. 726. Pluralis Iogitur ubi vel nulla est divisio totius in singulas partes, M. 5 5 5, Vel partes e singulis constant, Cyri 2 3, 3. I. γηραι se Dind. quii 5. γεραιτέρων. φυλά τοντας Stob. Libri φυλάσα ut τέσσαρας 11 4 al. 8. νντινα Stob. A. Libri ,τινα αν. - . 2, 1. Libri ξυναυσιν list κεινοις συμπαρειναι Ηeinrich. 3. ρθια εκβαίνειν Stob. 4. παρεσκευάσθαι ob Libri παρασκευάσασθαι lli. συμβο-
55쪽
IAE REAPUBLICA LACEDAEMONIORUM.
χευει, M. Portus, τὸν εἴρενα Schn Libri συμβουλευειν ἐν
συ/ιβολατευειν etiam G. Herm. V. Heil. Diat. Xen. 3. lino, αν εχειν ob li 7. υτοδ τὸ μηχανῆσθαι eigh l τὸ ιια- λοντα τι ληφεσθαι sunt qui deleri malint, etiam Heinrichius Sed non unus locus in hoc libro est, quo cum molesta quadam repetitione aliquod additamentum inveniatur, alienae manus ut, videri possit. l . Verba παρ Πορθέας propter incommodam sedem inclusi. τουτο γε Heinr. Verba δηλουται - λ tιμνει quod IIaasius post τιφιcυρουνται eXtrema s. 8 collocarit, hanc sedem eorum apparet multo Ommodiorem esse. Qua tamen transpositione parum contentus Eletius Nub Suppl. 10, 5984Weishium secutus totam aliquam enuntiationem, in qua de alio Spartanorum more Xenophon locutus esset, post ευφραίνεσθαι excidisse suspicabatur. V. Heil. Diat. 18. 10. Stob. εἴ τι γαθον Unde a ante araθον sustuli l 11 τὸν πρεσβυ-
Crag. De rep. ac 2, 12. Cuius Vocabuli de notatione post Elym M. 303, 37. et qui illic propositum secuti sunt Bopp. gr. s. 24, Schoem Antiq. 1, 264. l. s. I. Baumann Nnb. 1863, 44 sqq. Contra quem qui libello gerae 1863. odito disputavit Io Lis snerua nihil de ea re certius demonstrat quam G. Curi Gunda. d. gr. Etym 1 314 2, 169. 13. καὶ τουτων
728. Verbum novitium dicit Dindors. l . ιιφυσαι Stob. Vid. verbum doces Hippocratis apud Dind. Thes. St. . doricum Epicharm. D. 145. Pars librorum ιη dasti . . ann. An 3, 16. τ υν τῆς θηλείας libri τῆς των θηλει o Stob. to in illis sustuli cum Heind. l. Stobae autem in hoc libro minor auctoritas est. l . Θαλάφιοις ὀφθαλ/ιοῖς Stob. Osann. Hal. 41839. 219, 35, commotus maxime Aretae Cappadocis De eauss morb. chron. 1, 7 88. Κuehn loco ab editoribu Longini,
56쪽
RESPUBLICA LACEDAEΜONIORUM. 47
sublim etiam rigero, commemorato, qui doceat Voca bulum παρθένος ut alterum Ορη de pupilla culi usurpari. Ad eos locos, quos ed opusc. p. 588. composui Hertieinius addit Alex M. Athen. 8 340, a. sive Fragm. com gr. 3, 43l. min. φιδίτιον etiam ob ut 5, 6. Herm. Antiq. 1, 28, 1. Ahr. Diali 2 85. Schoem Antiq. 1, 272, qui noVa nominis notatione quasi consessum significari docet. παιδέσκων Ha
corrigi nuper coeptum est vel nullo vel exiguo librorumasAensu. Alterum intactum mansit Hier. R . . Ag. 2 8. Oec. 21, 10. Accidit autem ei nomini et cognatis, ut sormia diphthongo carentibus quasi ab exsilio revocatis cedere cogerentur. Adiectivi et adverbii rationem minus incertam esse alio loco dixi. Neque enim φιλονεικος, Sed φιλονεικῆ e spectabatur. 4. οἷς τε Stob. Libri οἷς φιν . li a del. ΗertI. NIbb, 78, 214. 6. ιιεγαλως . m. Vili. Quae non tanta Vocis non ubique satis confirmatae mihi Visa est auctoritas, ut cum beto, Dindorfio eam scriberem. Adverbia saepe comm tantur. Cf. Polyb. 5, 27 6. Quod ab Hermanno commendatum olim probavi τ ιι πείθεσθαι uno apud Dindorfium est. του si x defendit Butim. Dem. Μid. p. 143. - ΑΡ. 5, 2. ἐν τουτcymeinr Cob. πλεῖστα Dind. Libri πλείστους lira καὶ suo δε Schneid. l . νε αξε απεδειξε Volgilaend. coss. 10, 7. Heinrichius osti o excidisse putat, complura obeto intercidisse videntur ita. εἰδοτες Reish Libri εἰδοτας. 8 aDτcυν
coniecturamobre Adv. 1, 137. et Cobet 730. additum. f. 2, 5. ευχροι ob Libri ευχροοι l Ad plurimos ultima verba
57쪽
libri tantum non omnes habent ν m. E. Iunt. I. V. ann.
Ages. 7, 7. Ceterum de initiis muneris ephororum . ob 718 sq. Hoev. hilos Xen. 1, 156. A. Schaos. De ephoris Lacedaemoniis I sq. εἰς το στα κουειν Volgil Cob olim conieci legendum καταπλήσειν ii 4. ἱκανοι δυνατοί St. b. κυροι Cob. εχοντας Morus il αε αρχειν διαπειν Ob - CAP. 9, 1. si Schneiderus addidit. Quod factum nunc etiam Comm. 3, 11, 5 4, 3, 10 l 2. ως ταληθες ειπεὶ Dind. Libri εὐ- αλ. elm Heiud. ατε, αλ. in Heinr. ἴστε, αλ. Ire licio σω astat Morus il 4 εν ταυτ* ob quod est An. 3, 1, 27. et a Dindor postulatur Comm. 1, 2, 23. qui 3, 4, 7. quae hic est παγρcrasin rariorem vocat Heli. 3, 1 9. θατερο. Infra 11 8. Cobeius ἐκ τουπισθεν postulavit, ἐκ του ναντέου intactum reliquit ili ανδρείας Quod margo Leonclavii habet et Cam rarius auspicatur legendum νανδρείας, unde scribi coeptum est ἀνανδρέας, est interpretatio vulgatae. Haasio αἰτέα sortia tudinis defectum indicare videtur. Rei pro eiusdem desecta positae exempla V ann. ec. 20 15. lis ante στεριοπτέον det Dind. Herti. ZAM 1841, p. 319. qui quod de Lycurgo est apud Clem Alex. Strom. 2, 23, 141. comparatur illo εστιτι
εἶναι Didotiana quidem Dindorso, ut solet, obsecuta erteo inclusit, interpretationem etiam servata negatione comprobat Letronnius. - CAP. 10, 1. προθεές etiam ob tacesia
Damascent Stob. l. 40, 1 in subsidium vulgatae vocasi auctoritatem et obetus exiguam in his docet esse et Ahrena Diali 2 62. la του περὶ τῆς ινυχῆς ἀγωνος recte Schneidems de certamine vel iudici vita et necis senatui permisso inte pretatus est, V. Lehmann. 10 Schaef. me eph. Lao. . il
58쪽
μαλιm ανθρωπων Schaes. App. Dem. 4, 646. κρειττων A. C. N. κρειττω vel κρεῖττον, Stob. κρεῖσσον Illud Vero, merueimus animadvertit, etiam Apostol habet Cent. 13, NI A Paroem gr. 2, 573 Ioco hinc exscripto. Ceterum nano philosophi narrationem esse, qui quum disciplinam
Lyeurg an singularis exempli esse esset, ordinia civium nes iam rationem habuisset, ostendit H. Stoinius Mbb. 1861. 561. in qua senatus praecipuae cuidam classi tribuit. 4 Libri oreου. onovoυν eish. Oreo Morus. εστιν orro scripsi cum beto. τι δηπου οἱ μη βουλ Ηetar. τι sιονοι Herti. Nibb. et8, 214. Certe aut privatorum hominum aut aliarum civitatum positio exprimenda suit. ἰδιῶται, δι τῶν Schn Articuli των additi in libris incerta sedes. ἰδιῶται τοὐν εἰδοτco Cur. Hipp. p. 72. 7. Dubitationem Schneideri de primis verbis masius Encycl. Hal. 3, 21, 414. e discrimine inter virtutem omnino et Virtutem publicam magia secundum nostrae aetatis quam spartanae ingenium iacto ortam ostendit. linteiso Schn. lac s. Add. an ad Athen. 303. Libri &κει, in quo Schoemannus Recom quaest de Spartanis homoeis 12. opusc. 1, 120 aliquod adiectivum latere putat, veluti χρειον, coli. huc 2,
40, 2 l μηδε eun Libri sta τε li Hunc Iocum, qui de homoeis
est, Grotiusmisi. r. 5, 199 Lycurgeae disciplinae nare tioni accommodatum dicit, quocum pene congruit sententia Lachmanni De rep. Spart. 222 et Hist. Gr. 1, 458 sq. alii ad constituundam homoeorum notionem aptum et gravem habuerunt, veluti Schoem. l. c., Antiq. ur pubi gr. 119,
Herm. Antiq. lacon. 125 141. Quorum ille post dubitationes Loebelli Antiq. r. 245 sqq. atque etiam Lewisi Phil. Mus. 2, 38. et Stoiniim b. 1861, 562 hoc ipso loco usus sententiam suam confirmavit Recogn. 5. Antiq. gr. 1, 21 sq. l
οσων Heinr Dind. qui παντα. ελλε o Schn. l . καὶααλκῆν σπίδα Ηaas uncis inclusit. l . Quod oechi et est Grach. d. gr. Kriegaw. 90. civilem quendam ordinem intelligunt militari oppositum, reprobant Herm. Antiq. 1, 29, vi et Aem messer. Ibb. 75, 8 ipse is quidem de verbis dubitans. CL Schoem Antiq. 1, 283 Quum Ver Μeursius,
59쪽
Arnoldus, alii λπον et ιιόραν eiusdem partis exercitus varix nomina esse dixerint, hoc non aliter concedit Grotius 1 757, nisi ut post bellum peloponnesiacum nomina immutat esse icredamus, quumque hirlWallus e voce πολιτιγαυν' colliit Xenophontem de Spartanis tantum loqui, idem ille ea voco scriptorem dicit non Spartanos a perloecis, sed Lacedaemoniosa sociis distinguere id quod quum morae Lacedaemoniorum tantum sint, concedi posse negat Steinius Mi*δw. d. Spart. 9.. Koechi legendum dicit εἰς να-νωφιοτιας Qua sententia reiecta Hertieinio vulgatum ita videtur explicari posse, ut εἰς ἐνιο ιοτιας idem significet quod εἰς ἔν an ενωφιοτέαι, coli. .
An. 3, 4, 22. Lmaas Enc Hal. 3, 21, 415. Deniquo Steinius
l Libri στεντayκοστῆρας, ut etiam 13, 4. εἰς δυο νωιιοτέας Brod. Martin. . l . re post κήρυκος del. Cob. Recedens ab usu consuetudine exemplum Cyr. 8, 5, 14 v. ibi ann. 4, 2, 21. ala Schneiderus inseruit. Morus και υτcος, ut 10, Raasius ἐξ gν. l . νωφιοτέα addi volunt obr. Adv. 1, 137. Cob. De quo emendationis genere V ann Cyr. 2, 1, 11. Oeo. 4, 8 Ag 11, 10 l 10. τραγιι ατευονται del. Heinr.' αλλὰ τοῖς ἐναντιοι ἀντιπαλοι τ λ. στρ editore Turic Scripti mil. 2, 1, 108. - CAP. 12, 3. εἰ ante τινες G. Hermanno debetur. Participium similiter dictum V. Heli. 6, 1, 10. Eq. 11 12. Coniunctionem autem pronomini postposui, ut idem eo iunctionibus Cyr. 3, 2, 30 5, 3, 50. praepositum invenitur. Cf. 13 7. καὶ θελουσιοι ἔν τινες παρcυσιν. l . Oσονπερ Herti. 214. Libri σεμερ V. Schoem. Is Cleon. 48. Μeier. Hal. 1836 133, 442. σοιπερ Steph. εωσπερ Dind. lGιπαλοφρονεστερους id το ιεγαλοπρεπε et και ελευθεριον Xen phon etiam Comm. 3, 10, 5. coniungit. τοῖς αλλοις Heinr. s άσσco id apud ans Spart. 3, 345. Iacoba Lecti. Stob. VI et Addit ann. ad Athen. 167. at Libri ελάσσco. f. Cyr. 2 4 27. 6. ἀπολυεσθαι Vict Leoncl. m. 7. δεῖται A. - CAP. 13, 1. κατεσκευασε A. φρουρὰς Leoncl. Libri φρουρα l 2. και τοῖς συ αυτ P, Phil. aliisque coelitibus Camer. et adiunctiis diis. V ann ad h. I. Cyr. 3, 3, 21. Paredros Dioscuros intelligit
60쪽
Mein. 24. - οἱ συν-υτψ Dind. Haas Lewis cui scripturae nescio an aliquid ex diverso verbi genere, sequitur enim θυεται, addi possit commendationis i 4. πεντηκοστῆρες, ἐνω-MOταρχαι, οἱ του σκευοφ. aρχ. Cob. 735. Sed ad ξεναγους accedebant Spartiatae, Heli. 5, 2, 7. huc 2 75, 3. nomo tarchos autem neque ad consilium militare neque ad sacrificium regia adhibitos esse demonstrat Stein. 21 coli. Heli. 4, 5 7. 5. Verba ρῶν ταυτα et quod nihil sit quod tantam Xenophonti admirationem moverit obeto indicio est quaedam hi intercidisse, quae qualia fuerint, e Thuc 5 66. satis Ommode colligere se posse dicit. lim. βασιλευς priore loco Lips. Parias sex, etiam A, Vici Cet. ὁ . Articulus in hoc libro, ubi do Spartanorum rege agitur, saepius mittitur quam addia
504. Crag. V ann Hier. 1, 18. l . aτα μῆνα suspectum Cobeto malit προ τῆς αρχῆς emic Dam. I. c. legi ex eodemque aut γῆς πολεως induci aut κειφιένους. V. Schaef. De eph.