Syntaktikon tēs archaias hellēnikēs glōssēs: eis to hopoion proēgeitai syntomos theōria tōn ...

발행: 1846년

분량: 369페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

B. II, 81 unis XXIV, 222. ψευδός κεν φῶμεν και νοσφιζοιμεθα μαλλον Il. XIX, 81 f. ανδρῶν scis πολλλ άδω πῶς κέν τις ἀκούσαι,

Ferne II. XXIV, 37 M. XX, 367 I. Besondere instraacli is die Stelleli. XXIV, 644 ff. εννημα μεν αυτὰν εν μεγάροις -οιμεν, τῶ δεκάτη δέ κε θάπτοιμεν, δαινυτό τε λαός,

ενδεκώτη δέ κε τυμβον π αυρο ποιήσαιμεν, τη δὲ δυωδεκάτη πολεμιζομεν, ἔπερ αν M. Die nge Traiier uni Helitor geriali in drei Hauptliandiu gen die erat renitu neu Tago die T veite de aetaten die

362쪽

δοῖμεν δ' Ἀτρεέδαο θυγατρῶν 'δος ἀριστην

Il. III, 255 It w δέ κε νικησαντι υν καὶ κτήμαWεποιτο. οι δ'Ἀλλοι φιλότητα καὶ ρκια πιστὰ ταμόντες ναιοιμεν ρο- ριβώλακα. Od. XV 452t. τόν κεν ποιμ επὶ νηος 4 δ' μῖν μυρέον νοναλφοι, Viallelelit is selbs Od. XIV, 407 s. τάχιστά μοι ενδον ταῖροι Πεν aus dem Deilioli nichi uninuteibar oriter hende πρόφρων

sammengelassi simi Od. IX, 458 ff.τφ κέ οι εγκέφαλός γε δια σπέος αλλυδις αλλη θεινομένου ραέοιτο προς ουδεῖ - δέ, Ἀμὰν κηρλωφήσειε κακῶν, τά μοι οὐτιδανὰς πόρεν ωτις.

Od. XVII, 546 f.

Od. IV, 204. επεὶ τόσα ελες, ο αν πεπνυμένος ἀνηρεμοι καὶ ἐξειε, Hermi III, 127. υμέων δη ν τις - μοι Οροkεα η ζῶντα, - γοι η ἀποκτεινειε In solchen Falle erivariet natisticli mentandiae Vie tertioliua de Partiuel.

363쪽

seti standiger erschein de folgaeule sanx, ob voli moli u ter dein vorangeliende τλο- αν uiuemflati: B. II, 250. τλου αν βασιληας ανὰ -- εχων ἀγορευοις, και σφιν νειδεά τε προφέροις, νόστον τε φυλα-οις IAndoc in Alc. S. 10. περι μὲν ουν μοιχεια καὶ γυναικῶν aia τριων αρπαγης καὶ της λλης βιαιότητος και παρανομως κ ἔκαστο εἰ δεησε λέγειν, ου - ξαρκέσειεν ὀ παρών χρόνος, αμα δε καὶ πολλοῖς ἀπεχθοιμην- τ λ. Ein beaclitens verthes eispiet is Soph. Oed. c. 924

εἱ τις σε τον δικαιω--ia εὐάδε κτεινοι παραστάς, πότερα πυνθάνod αν, εἰ πατήρ, ο καένων, η τινοι - ευθέως; δοκῶ μέν, εὶ περ ζην φιλεῖς, τοτ αλιον τένοι - ουδὲ τοὐνδικον περιβλέποις. Hier istis in de selbstliti lige Salgen viederlioli dagege in δὲ τουνδικον περιβλέποις nichi, da es init dein Octergeliende τοτ αἴτιον τι- αν ala negative mmdrii vi desselben Geta kens gumminengelidi t. mn linliciter Unterstatissimi de oe solve lenen Verhlllinisse, in velchen de solgende sat g dein Vori ergeliende stetit, veclisen Xenophon Hiem XI, 11. ut FHestertiolun undinterremictuin de Partihel πας δὲ δ ἐν παρὼν σὐμμαχος αν εχ σοι, ὀ δἐ πών επι μοι - δεῖν σε. --ου μόνον φιλοῖο αν ἀλλα καὶ ρ- - ἀνθρώπων καὶ τους καλοὼς ο πειραν, uia πειρώμενον υ αυτῶν ἀνέχεσθαι - σε δέοι, φόβον δὲ - αν εχοις, ἀπίλλοις παρέχοις μη τι πάθη

364쪽

πων ὀρθὴν δόξαν - - τουγχάνοι, ε ως περ ὀρθὰ δοξάζοι;

λοω - μοι φιλον ἀγαθὰν γενεσθαι ἀλλον η τον ἄριστον νανθρώποις ορτυγα η ἀλεκτρυόνα, και - μα AP ἐγωγε μαλον λειπον τε και κύνα ' ιμαι δέ, νὴ τον κύνα, μάλ λο η το -- ρειο χρυσων κτησασθαι δεξα--πολλ στερον ταῖρον μῶυλον η αντον Λαρεῖον. Bemericens veru is endlicli, das selbst in dein iudicativbeigegelaenes a Z einem nachisigerulen seplativomogen vita, Dem in Steph. I, 3. 19. ιδ δε τη προκλήσει προωμενοι παραπετάσματι διαθηκας μαρούρησαν, - αν μάλισθ ο δικασται ταυτην την δι- ην επιστευσαν του πατρω Πναι, πώ δε ἀπεκλεισθην του λόγου τυχεῖν υπὲρ λ αδικουμαι, ουτοι δὲ φωρα θεῖεν τα φευδη μεμαρτυροκότες. Auch bei dein Gebrauci des conpinctius in insilioni en

365쪽

Aus sunt des nodus lis uis in A. mi inre κατέδυ καὶ μέτριον παρέσχεν αντοντον γε δη μέχρι της κρωεως χρόνον, ε καὶ μη πάντα ουδεὶς -τις oscam. c. κατέδυ καὶ μετριον παρέσχεν εαυτόν. Dem. v. Arist. S. 118.

De Optat iv Il. VII, 286 s. ἀρχα- αυτὰρ - μάλα πεισομαι si τερ αν οντος.

μη μοι βεβήκη.

ὁ Γαδάτας αλλα τε δῶρα πολλὰ καὶ παντοῖα φέρων καὶ πων,. - ε οἱκου μεγάλου. Nem II 6 38. - αν στρατηγικ. III, 6, 4. Ωσπερ αν cyrop. I, 3, 2. σπάζετό τε αυτόν, σπερ ανει τις πάλαι συντεθραμμένος καὶ iaci φιλῶν ἀσπάζοιτο. eni. III, 10 12. Plato Goig. p. 479, a. o gelior aucti Plato Gorg. p. 451,a. εἴποιμ' ἄν - nichi unmtteibar u σπερ αν, sonder dieses stetit Ohne bestinim daguine laclite Vectum, undaποιμ αν solo ers ais ac uia. o. Alc. I, p. 125 d. p. 126 a.

SEARCH

MENU NAVIGATION