장음표시 사용
201쪽
ΗΙST GRAEC. Ian. VI. 4. is I re δὲ αφέκοντο τῶν Ἐλληνίδων πόλεων, ν
'Adaro νον- ροντο ἐκεινου, Πολυδωρος ἀδελφος -του, καὶ Πολύφρων, ταγοὶ κα-στησαν. καὶ ο - Πολύ-κ, ορε ρον-αμψοτέρων, τὸν Λάρισσαν, νύκτωρ καθευδων--θιέσκει μο 1Πολύφρονος του ἀδελφου, ῶς έλκεὐ ο γὰρ θάνατος αυσου ἐξαπιναῖος τε κα ὶ ου ἔχων φανερα προ- ν, ἐγένετο
ο δ' αὐIΠολύφρων ηρξ ρον ἔκα ενιαυτον, κων--εσκευάσατο δὲ νην ταγείαν τυραννίδι ομοι- αν εν τε γει Φαρσάλω τον Πολυδάμαντα
Graeciae venirent, minuina ex parie Nammis e cepti sunt honorib Qua ex re patebat. metuime, ne tyrannidem arri-Mori in Iasone, ines pώ-ns, Polydorii et Polyphro, duces creati inuti Quumque L rissam ambo profieracerentur, noctu Polydoriis a Polyphrone fratre huerenuus est, uti qualem videbatur. Etenim moris re subita, et cuius esset obseum caussa, extinctus est. Polyphro imperium anno uno i nuis, M admoenia timem instituit tym adiimi n. Nam Pharaei Polydanimitem, alio que dives octo praestinatissimos
202쪽
νος. Ἐπει δ αυτος παρελας την ἀρχὴν, χαλεπἡ ρον Θετταλοῖς ταγος ἐγένετο, γα λεπος δε ρηαίοις καὶ 'Aθηναίοις πολέμιος, ἀλκος δὲ λ 1πτης καὶ κατα γην καὶ κατὰ
θάλατταν τοιουτος ἰν, καὶ αυτος αποθνη
αδελφων, βουλῆ δὲ π αυτης ἐκείνης. o τε γαρ αδελφοῖς ἐξηγγειλεν ως ο Ἀλέξα
δρος ἐπιcουλεύει αυτῶς, κα ἔκρυψεν αυτοὶκενδον οντας Ἀλην την ἡμεραν καὶ δεξαμένη μεθυοντα τον Ἀλέξανδρον, ἐπεὶ κατεκοίμισεν,
exilium eaeeit. Verrum et is quum talia patraret, interfectus est ab Alexandro, sub spe- eis vinclicandi mortem Polyd ri, et hujus tyrannidem V tendi Alexari ter tuum imperium accepisset, non Thessalis modo dux gravis erat Ve- minetiam avis hebanis, et Atheniensistis insestus, Hii diisque terra aedi mari praedo. Talis autem quum esset, opem quidem fratriin uxoris, sed consilio tamen ejusdem est interfectus. Nam ea frauibus enuntiarat, insidiari Alexandritin ipsis iMoque, mi tum domi conclusos oecinitarat. Post ubi Alexandriam ebrium ad se recepisset, quamprimum is obdomisisset, ardente lucerna, gladiium ejus extulit.
203쪽
πιλθον, ἐπισπάσασα την θύραν, ειχεν τουροτάλου ia ἀπέθανεν ο ανηρ. Η δ ἔχθρα λέγεται αυτ προ τον Ἀλέξανδρον γε-σθαι,
nimadverearet, quominus ad Alexan in ingrederentur; excitaturam se duit hominem, ni mox rem perpetrarent. It que illis ingressis, attracta P nua, tam diu pessulum tenebat; donec maritus interfectus esset. Caeterem orta inter ipsam et Alexandram haec inimicitia Oretur esse, secundin quos
daan, ex eo quod quuna amores suos, adolescentem Venustum, uincialis Alexander constris asset ipsa rogante, ut eum ib. beraret, eductum Iugulasset.
Alsi quidem resemini, quod quum ex hac uxore liberos nullos susciperet, anissi, Thebas suis, uxorem Iasonis sibi jui gendam nuptiis iteratis despon-- et Hae fuisse perlithentur
204쪽
πραξάντων, ἄπις ου δε ο λόγος ἐγράφετο,
Τισίφονος, πρεσcύτατος ων - αὸελφων, τηνε Και τὰ ρον Θετταλικα, σα περὶ
βοηθεια απήγαγε το στράτευμα, ἐνθυε νοέν--πις, Αθηναῖοι, τι οἱ Πελοποννηπιοι τι οἱονται, χρηιναι κολουθεῖν, καί ουπω διακέοιντο e Λακεδαιμονιοι, σπερ τους Αθηναίους λέ- ρεσαν, μετα- -ονται τας πόλεις, σαι βούλοιντο της ειρήνης μετέχειν, ὁ βι- ιλ.- κατ-
musine quamobrem uxor ei fuaerit insidiata. Caeterum natu maximus ex iis maribus Tisiphoniis imperium ad hoc usque tenipias quo historiae Iiber hic scribebatur, obtine S Atque hactenus res in incas, quaecunque Iasoni ob- tam , quaeque post moriem us usui ad Tisiphoni iam Pinum gesta sunt, exposuim . Nun eo redeo, urvis in haec
sum dioessus Etenim po--- quam Areludamus ab expeditione, qua suis ad iLeuctra serro suppetias Volebat, trium copias reduxisset: aemu ipsi coitantes Asinnienses, adhuc existimare Peloponnesi a deo ber eaeteros in Gramcis se diseces sequi, et Lacessi emonior uneo loco res necdum esse, quo Asimilenses inviando re is sent: m cessum ad a. urbes
205쪽
e es Paras uri vellent, quarti rex praeaeriptam M ipsos ini.ώ-t. Ulu conis ument, ct ei reum sinunt una cum M. rvit emi ni in foed-' bus, quae rex ad nos misit, in in Atheniensium soci naue dematia. Quod quis innui feceris ulli civi- βε ius opem serran. Atque hoc iusiurandum caeteris I cetrat omnibus soli Elei ac
leorum esse. Verum Asuersiis enses cum aeteris decareto fac is ex eaps litteram an sente tia, ait paruer et exigua et magna oppida liberi essest:
206쪽
ορκοντας, καὶ ἐκελευσαν τα λεγιστα τέλη εκαστ' ολει ορκωσαι καὶ ω σαν πάντες
Ἐξ ων δ καὶ οι Μαντινεῖς, ως ηδ αυτο
νομοι παντά πασιν ὀντες, συνῆλθόν τε πάντει
καὶ 1νηφίσαντο μίαν πόλιν τὸν Μαντίνειοππιεῖν, καὶ τειχίζειν την πόλιν. Οι δ α
Λακεδαιμνιοι γουντο, εἰ τουτο νευ
σφετέρας γνωμης ἔσχιτο, χαλεπον ἔGσραπέ ubar oueri γουν Ἀγησίλαον πρεσcευτην ζητους Μαντινέας, τι ἐδόκει πατρικος φιλι
exactores, eosque singulis in urbibus magistratus quosque amplissiarios jurejurrando adstringere Iubent. Itaque jur tum ab omnibus, extraquMn ab Alexs. Quae res seest ut etiam Mantinet, quasi qui jam prora is essent iuris NII, omnes convenirent, decretumque faee-xent de uno oppido Mantineatra vero Lacedaemonii arbitibantur, si hoc absque ipsori consensu fieret molestum festimim. Quapropter gelaum ad Mantineos legati mittunt, quod is videretur Item IS eis amicus esse. squum ad ipsos venisset, nobant Mantineometri magistrat populum ei cogere jubebaque, ut apti l se, quae vell
207쪽
αὐτοῖς ἰαν νυν ἐπίσπωπι της τειχίσεως, ποιη- σειν, στε μετοι της Λακεδαίμονος γνώμης, καὶ , δαπανηρως, τειχισθηναι το τέα ρος.
σχεῖν, δόγρεατος γεγενημιένου παστ' ' πόλει ηὸ τειχίζειν, ἐκ τούτου 'Aγησίλαος
απηε οργι μει ος στρα τεύειν γε μέντοι ἐπαυτους υ δυνατον ἐδόκει ιναι, ε αυτονομ της ειρ ης γεγενημάνης τοῖς δε Μαντινευσιν επεμπον ψεν καὶ των Αρκαδικων πολεων τινες
συντειχιουντας, οἱ δὲ Ηλεῖοι καὶ ἀργυρίου
τρία τάλαντα συνεζάλοντο αυτῶ εις την που - ,
ρὶ το τεαγγ δαπάνην. καὶ οἱ in Μαντινεῖς
licebarur periecturiam se, ut vi in hoc tempore ab oppi communitione abstinerent; deinceps cum Spartae consensu, neque magno sumtu moenia eximerentur. Quum autem respondissem, fieri non posse, ut ab hoc abstineretur, quamlo tota resput Iica nunc urbem munire decrevisset iratius A. versus eos id temporis bellum suscipi minime posse statueret squod ea conditione pax esset constituita, M. civitates sui juris essent faeteriam etiam Ariacetidicae quaedam ctes Manis tineis aliquos mittebant, ciui moenium juvarent extructI nem: et Elei tria auri talentis conserebant ad sumtus, Isaraminro conficiumlo requirerentur. Atque his tum rebus Manctita occupabantur.
208쪽
1ss IST GRAEC ILIB. I. s. λαιον καὶ IIρόξενον συνηγον ἐπὶ το συνώναι
δε περ νον Στάσιππον ἔπραττον, ἰῶν τε κα- να χώραν την πόλιν, καὶ τοῖς πατρίοις νομοιμπησθαι. Ἐττώμενοι δὲ οἱ περι τον Προξενον κα Καλλίζιον ἐν τῶ θεατροις, νομίσαντες, εἰ συνέλθοι ο δημος, πολυών τω πληλκρατησαι, ἐκφέρονται τὰ πλει ἰώντες τουτ οι περὶ τον Στάσιππον, καὶ αὐτοὶ A, θωπλίσαντο, καὶ ριθμω μὲν ου ἐλάσσοι ἐγένοντο ἐπεὶ λεντο εἰς ριαχην ωρ λησαν, τι
-εν Πρόξενον καὶ ἄλλους λίγους με αὐτοαποκτεινουσι, τους δ αλλους τρεψαμὲενοι Ου
Callit, Proxenioue panibustivebant hoc againt, ut tota
Artassica natio coiret, a quaecunque pars ipsoriam in comis munitate sussragiis superior e set, ea postetatem etiam in oppida maximam obti eret. Contra Stasippi factio in hoc emit, ut nihil in republica innovaretur, pauiaeque Ieges vigerent. Quum autem in Latris si qui Proxeno et Callibi adhais xbant, inferiores discedeTExi
rati, AEL Populus conveniri longe ae numem superaturi arma essemant. Id uturi
ipsi se munium, ac numenon inseriores erant. Ubi manus Ventum esset, Proxen una cum paucis aliis occac iameteros in suom actos Persequunt in Nau vir m
209쪽
πάλαι μοι ἐπιπόμφεσαν ἐπὶ τους Μαντινέας, βοηθεῖν κελεύοντες προ δε νοος περὶ Σται-- λέγοντο me συναλλαγῶν ἐπει δε
καταφανεῖς σαν οἱ Μαντινεῖς προπιόντες, ἱρον ἀτλ, αναπηώντες επὶ το τί ης, -- λευον βοηθεῖν την ταχίστην, καὶ βοῶντες σπενδειν διεκελεύοντο αλλοι δε ανοίγουσιτας πυλας ἀνῶς. Οἱ ὸ περι νον Στάσιτον- ῆσθοντο το γιγνόμενον, ἐκπίπτουm uminossi Stasippus erat, ciui imo tos ex civmus inter ira nollet. At socii Callinii quum sub ea tellum Mantine- vicinum
portasque reuocessissent, posteaquam nihiLamplius advera Hi constra eos molirentur Itanti collecti eram, quiescebant; iamdudum a Mantineos missis quibusdam, qui eos ad sere dum suppetias horiarentur. Interim etiam mun Stasippida tione de teteonciliatiosis murari colloquebantur. Posteaquaan autem adventu Mani Minvidebant, nonnulli ex eis in murem insilientes hortabantur, uti quamprimam opem Iarum acclinerent, innuique ut m
pdirarent, eun ant alii '-t ms aperiebant. Stasippi faetio, intellecto quid ageretur, per Iorias, quae talantium ducunt, elam, prim in Dian-
210쪽
- τας ἐπὶ το Παλάντιον φερούσας πυλας, καὶ φθάνουσu, πρὶν καταληφθηναι aro των διωκόντων, ώς ον της Ἀρτεμιδος νεων κατα φυγόντες, και ἐγκλεισάμενοι συχίαν εἶχον.
ἐπὶ τον νεων, καὶ την ροφην διελόντες, ἔπαιον ταῖς κεραμί ν ο δ επε ἔγνω ιν την νάγκην, παύεσθαι τε ἐκέλευον, καὶ ἐξάναι ἔφο σαν. ἐναντίοι, ως ποχειρίους ἔλαζον αὐ-τους, δησαντες καὶ αναλαζόντες ἐπὶ την ἀρ- μάμαξαν, πηγαγον εἰς Tέγεαν ἐκώῖ ἡ
μετα των Μαντινεων καταγνοντες, απέκτειναν.
Τούτων ε γιγνομενων ἔφυγον εἰς Λακμδαίριον των περὶ Στάσιππον Τεγεατων περὶ ὀκτακοσίους. μετα δὲ ταυτα τοῖς Λακεδαι-
se lanum recipiunt, quam Pedisequentes adversarii OS AESSequerentur. In eo quum se clausissent, quiescebant. At ipsorum hostes, qui perseque bantur eos, posteaquam in sanum ascendissent tecto divul- Inanus hostium venissent, illi vinculis constrictos, et in carpentum sublatos Tegeam avehunt ubi una cum Mantineis. capitis danmatos morte Inui
His actis. nonnulli egeam, tegulis eos seriebant. Illi 'ae, qui Stasippes favebam, animetinvergo, qua necessitate augerentur: uti ab hoc abstinerent, hortabantur, pollicitiam exituros. Posteaquam in Lacedaemonem fugiunt, plus minus IocCC. Secundum ea Lacedaemonii quamprimum succurrendum ex jurisiurandi