Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

41쪽

την ξεναγον ξυνεστρατεύοντο νε νων - - πολυ προθυμοτερον η - ημοκρατουμra. Καὶ τα - δη που Μαντινειας ουτωὶετέπρακτο, σομπέρων γενομένων τα ' γε

οἱ ἡ ἐκ Φλιοῖντος φευγοντες, αισαρονοι τὰς Λακεδαιμνιους ἐπισκοπουντας τους ξυμ μ χρος, ποῖοί τινες ἔκαστοι ἐν σω πολέμω πώς εγεγένηντο, καιρον ηγησάμενοι, ἐπ ευ- ιησαν ἐς Λακεδαίμονα, καὶ aασκον, ως,

42쪽

M αυσα τοῖς ἐφόροις ἀξιον ἔὸοξεν ἐπιστροφῆς

εἶναι καὶ πέμψαντες προς την - Φλιασιων

πόλιν ἔλεγον, ω φίλοι - οἱ φυγάδι τῆ

σαν, My, εἰ στρατευσαιντο ἐπ αυτους των ε μδοθεν παρείησαν τινες ἐς την πολιν αυτούς.

Nune posteaquam pH riecti

essent, nolle suos homines Laeedaemoniorum militiam eis qui a solo omnium mortalia sum lastra porias eos non ad t-tere. Quae quum Audissent Ephori, visa sunt animadve

sione digna esse. Quaproptermissis ad Phliasiortim civitatem legatis, exules hos reipublicae Lacedaemonior in amaeos esse, ac per iniuriam in exitium aetos resfimi an Proinde vi petere, ne tarn vi quam horuciam ipsoriam Voluntatae reduceos paterentur. Ita uvitia metuebant Phliasii, ne qui ex sicivibus, in urbe qui mare, Lacedaemontem inuramitterent, mim exercitu advenisaent. Mexules ipsi multos in urbe prepinquos habebant, multo ero

43쪽

HIST GRAEC. Lin. v. q. ras ηαι γαρ συγγενεῖς πολλοὶ ἔνδον ησαν των

φευγοντων, - αλλως εὐμενεῖς, καὶ οἷ Mἐν ταῖς πλεισταις πολεσι, νεωτερων τινες επι- θυμουνος πραγματων, καταγειν ζουλον-

ἐψηφίσαντο καταδέχεσθαι τους φυγαδας, και ἐπιίνοις - -ολυνα τα ἐμανῆ κν ματα, τους δὲ α ἐκείνων πριαμένους, ἐκ δη- ροσίου την μην ἀπολαζῶν εἰ - αμιλογον προ αλληλους γίγνοιτο, Ar λακρι--ναι. Καὶ ταυται - α περὶ τῶν Φλιασίων φυγάδων ν ἐκείνω τω χρον ἐπέπρακτο.

μέγισται τῶν περὶ 'ολυνθον πολεων πρέσζεις αφίκοντο ἐς Λακεδαίρονα. ακούσαντες δε οἱ

re benevolos denique nonnulli erant, qui, ut plurimis in rebuspublicis fieri consuevit, novam Terim cupidi exules reducere vellem. Quaprointer huiusmodi quaedam veriti Phliasii, de recipiendis imp triam exulibus deeretum promulgant et addunt, posses- nes, de vi us palam eonstaret, eisdem restituendas esse. pretiumque persolverulum illis ToM. VII. qui Ἀκ exulum bona eoemissent. Quod si esset aliquid inter eos utrinque controverissiae. de hoc Jur disceptandum. Atque haec tum ternisporis in Hiasiorum exulum caussa gesta fuerunt. Inde missi Acantho et Apollonia, quae urbes inter ali propter Olynthum sitas maxi

44쪽

προς τε τὴν ἐκκλησίαν καὶ τους συμμάχους-

ἔνθα δη Κλειγένης Ἀκάνθιος ἔλεξεν'

si ἄνδρες Λακεδαιμονιοί τε καὶ os

ε προσηγάγοντο στιν ας, ἐν τε σῶς αὐ- τοῖς χρησθαι νόμοις κω συμπολιτεύειν ἔπειτα δὲ κοὐ των μειζόνων προσέλααν - Qις. εκ ὁ τουτου ἐπεχειρησαν καὶ τας της Μακεδονίας πολεις ἐλευθερουν πο Ἀμυμ ε του του βασυλέως Μακεδόνων ' a M σήκουσαν ia ἐγγύτατα αυτων, ταχιμ α

primat Ephori, quamobren adessent, eos ad concilium publicum, et socios, deducunt. Ibi tum Climnes Acanthius hanc orationem habuit: Existimamus Lacetaem - nii, vosque oesi nec dum ' vos comperisse q-quam de με re, quae in Graecia nunc pri- inum quasi pullulat. Id qui- dein prope vos universos 3 scire necesse ere, Invitum inter urbes Thraciae M Inam esse Atoue hi quae dam oppida sini adjunx mant, ea con sitione, ut leg, Maus iisdem, tan*iam in ea dein republica, vivant. Μοτε quaedam etiam de majoribus oppidis ad se pertraxere. Secundum ea porro ad libe-- randum urbes Macedoniae in Amyntae Macedonum re gis imperio, animiun adjeco

45쪽

επι τας - ω καὶ λείως ἐπορεύοντο καὶ

- Μακεδονιας πέμψαννις δε καὶ προς φιας και προς Ἀπολλωνιάτας οἱ 'Ολύνθιοι,

ε στρατευόμενοι,Ἀκεῖνοι ἐν ημῶς Auri Ῥεαεῖς δὲ, ω ανδρες Λακὰαι νιοι, βοολομεραρον τοῖς πατρίοις νομοις χρῆσθαι, καὶ αυ- σοὶ πολῖται εἶναι - μέντοι μη βοηθησοι

τὶς, ανάγκη καὶ ηρον με ἐκείνων γίγνεσθαι. και τοίνυν γε η αὐτοῖς εἰσιν οπλῖται

ε re Parentibus us, quae ir sis erant IUXhnM, conis tim etiam ad remotiores am- Milioresque perrexerant. Nos fidem domo prisciscintes His reliquimus eos, ut jam praeter alias complures ur-- bes, Pellam quoque tene-- rem inter oppida Macedo- niae reliqua longe maximan .

- Αinyntiun ipsum intelligu inus oppidis suis ex ere, tantisiniae non Macedonia tota 1 re excidisse. Denique iidern Olynthii missis ad nos με et Apollonienses suis, de-

η nuntiarunt nobis ni nostras ad ipsos copias mitteremus, , quae se main ipsis conjung rent, recta se nos invasuros. Cupimus autem nos, Lace-

- daemonii, lembus uti patriis. et nostram ipsi rempublieam rulministrare verum, ne-

46쪽

ε πειν πρεσζεις ἐς ταύτας τας πόλεις που ε συμμαχίας. καίτοι ar τοσαυτη Ἀναριις ε προσγενη τεται τη τε Αθηναίων καὶ Θω

ν της Παλληνης ουσαν, νομίζετε, καὶ τας ἐννος ταύτης πόλεις υ κόους ἔσεσθαι λ

' ano suppetias nobis tulerit. adjungere nocipias cogemur. - Habent graivis innaturae P dites non audiores Idccς, - eetratos hic longe plures. Quod, nos etiam eum ipsis conjungamur, equites plures habituri sunt, quam o. Praeterea legatos Athesilem -- urbes temtos adiungere, maiε eum eis desine inta societate M agant, audistinanus. At a *41 ad vires Assieniensiunx με Theldianorumque, tanta ρο- tentiae fiat Meessior inte, M Lacedaemonii, ne delaeeps

illis hod facile obviam ituri sitis. Et vero quia Potidam tum in Boeotorum isti re ain tenent, ad Pallenes Isth- liquimus, quibus Olynthios inum sitarii, existanare debe- βε decrevisse suos ad easden i iis, e in ea mox oppida,

47쪽

λ δε μείζονος ἀθροιζομένης δυνάμεως με-

λησαι, και ταύτης ου κατα γην μνον,

ἀλλα καὶ κασα θάλατταν ἰσχυρας γενομ

sorian in potestatem vent D m. Sit aure a line vobis in

aumento, qua opere tibi G vhates illae metua . Nam ' vim lynthios istimo' prosequantur odio, non men aurae fuerant lemos nobis in minere, qui haec robis exponerent. tun et Millud ob unx expendite, qui par sit vos operam dare, ε - - Boeotia eoni invi με multo in orem potentiam munem negligrim, Mae quidem non terea modo, sed ε etiam mari creMat. Nam illis impedimento luem rit, quum ipsorum in finitiis ad eliasin aedificandam ni με teries suppetat, neque de t ' parili multis ex portubus, fi paris en potas, vecti , , ε multitudine denique mini.

48쪽

ἔσονται, πολλη και κύτη δύναμις προσγέ- Ἀοιτ αν αυτοῖς Τούτων γερον ἀκολου- ε θωντων, καὶ τα ἐν τε Παγγαίω χρυσεια

ε χεῖρα ἄν αυτοῖς ρέγοι Καὶ τούτων ἡμεῖς

δαιμονιοί τε καὶ ξύμ μαγοι, ἐξαγγέλλομεν,

' num, ob erillitatem soli, ε abundenti Accedit adhaec,' quod Thraces, nullius reos Mimperio subieetos, vicinos habeant qui quidem nunc με etiam Olynthios obsequiis ε demulcent. Quod M tuun - ab ipsis subigentur, min emine Od si potentia non

exigua. Iam si haec omnia ε sequantur, manum eis ectam

M aurifodinae in Pangaeo p - rigenti inique horam nilia M a nobis dicitur, quod non millies in ipsa Olyn litoriam

plebe prolatum sit. Animos autem, quos geriint, qu-- obrem quis commemoret riasse divinitus ita conla parati ininius homines, ut vina mn potentia nobis ania nil quoque cre--. Qua propter nos quidem, LRem daemonsi vosque s si, -- rum isti satum hune Me ε vobis minutianus et vos,

49쪽

εἰ λεντο συγκλεισθησονται ταῖς ἐπιγαμίαις με καγ έγκτεινεσου παραλληλαις, ας ἐψηφι- η κρατούντων ἔπεσθαι κερδαλέον εστιν, ωρμ

operae pretiurn t ea non negligi deliberate omnino nen ,κ quoque vos ire ' volumis, potentiam illam,' vim es- viximus Mnpiran, dilum inexpugnabitet pu- 'i debere. Nam quotquot

oppida nunc praeter volum talem iam respublicae lin sorem societate continentur, trium potentium Misera riam eonspexerim, mox ab

Malis mutuis. ει timorem 2I-- terius aequititionibus, quod

lantur fortasse non tarn f tale Mipari vires ipso in poterant '

50쪽

τῆ II ελοποννήσω καὶ νοις συμμαχρις. ἐκ -υτρο μεντω πολλοὶ Δεν ξυνηγόρευον στρατιανθαι τοῖς Λακεδαιμνίοις, κώ εδοξε πέμπειν

ἐς τους μυρίους ξυνταγεια ἐς ἐκάστην mi λιν Λογοι δὲ ἐγένοντο, ἀργύριόν τε αντανδρων ἐξεῖναι δεινα τῆ βουλομένν των --

πέας τε ει τις παρέχοι, ἀντὶ τετταρωνοπλιτων - ον τω ἱα,εῖ δίδοσθαι - δέ τις των πόλεων ἐκλίποι ' στρατειαν ἐξεῖναι

cedaemonii foetis dicendiis

testatem facium, et in medium consulere iubent, quidnam P loponneso reliquisque sociis maxime ex usu fore quisque censeret. Ibi tum complures expeditionem instituendam uno suadebant ore, ac imprimis si, qui intificari Laeediaemoniis volebant. Itaque decretiun ut mitteretur adiuvitates sin asdescriptio conserendorean ita, turn ad decies mille Farea eius quoque rei mentis,liberiim secvivis civitati, ut pro artiuatu

s Io pecuniian militum laminii teret, nimimam ternos obesos

Aegineticos, in singulos milites. Quod si quis equitessuppedit ret, vinerandum inmiis esse stipendiunt, quod peditum quin tuor stipenὸium aequaret siqua vero civitas expellitionem hanc subterfugeret, ius αεφ