장음표시 사용
851쪽
qui erant in urbe, ac vicissimal ipsis exabantur. 6. Secundum haec Achaei, qui Calydoniis in civitatem suam adscitis, Calydonem obtinebant, quondam Aetolici juris oppidum, imposito illud praesidio tueri cogebantur. Nam bello ab Acamanibus infestabatur, quibus se On-
pulli Athenienses aes Boeotia hungebant, quod eorum O-cietate continerentur. Quapropter Achaei, quum si hoste premerentur, legatos Lacedaemonem mittunt Ii quum Spartam venissent, injuste secum agere Lacedaemonios aiunt Quippe nos, inquiunt, vobiscum arma Sumimus, 'Lacedaemonii, prout ipti de- nunciatis, et quocumlue dum
852쪽
Ἀκαρνασί τε κω τοῖς ξυμμαχοι αυτων,
σουτων δε λεγομενων, ἔδοξε τοῖς ἐφοροι καὶ
τ εκκληπια, αναγκαῖον εἰναι στρατευεσθαι
citis, sequimur. VOS On- tra, quum ab AcarnanibuS, eorumlue sociis, Atheniensi-ς bus et Boeotis bello prema- mur, nulla nostri cura tangi - mini. Quod si ore fieri hoc debet, mininae vim hanc sustinere poterimus Onani - noque vel omittendum nobis bellum hoc in Peloponneso vestraim erat, ac in hostilern agriim transeundum, ut a b
versus Acarnanes eorunUlue socios bellum geramus : vel M ineuiuia cuni eis pax, qualis quidem inici poterit.' Haec tum at eis dicebantur, obscure malaanti ius, se a Lacedaena ni oruni societate discessuros, ni vicissim suppetias sibi ferrent. Ephori autent, hac oratione audita, una cui publico concilio statuunt, necesSariun esse, ut adversus Acarnanes cum
853쪽
Achaeis arma caperentur. It que duabus cum cohortibus, et parte sociorum, AgeSilatis huic expeditioni praeficitur; cui se, cum copii suis universis, Achaei adjungunt. Quum versus hostes exercitum traduceret Acarnanes Omnes, quotquot legebant in agris, in oppida fugiebant pecoribus etiam, ne a militibus interciperentur, procul alba zus. Iam soli hostilis sine attigerat Agesilaus, qui irri misso Strat unia conamunitatem Acarnan una quodam, ni ab odietate Boeotoruni et Atheniensium discederent, eorumque loco se I,acedaemoniis, ipsorumque sociis adlun erent vaStaturun se continenter omnem ipsoriam
agmina, nihilque reliqui fata u-rum, denunciat. Illis non obtemperantibus secit quod ni
854쪽
δέκα ἡ δώδεκα σταδίων οἱ μὰν οὐ ν
δείλης ἐξηκοντα κώ κατον στάδια ἐπὶ την
λιμ νην, περὶ ν τα βοσκη λατο των Ἀκαρνάνων σχεδον πάντα ην, καὶ ἔλαζε παμπληθῆκαι βουκολια, και ἱστ τοφορσια, κα ἀλλα παντοδαπα βοσκημ ατα, καὶ ἀνδράποδα πολ-
natus erat. Nam et agrum eorum continuo vastabat, et quotidie ultra deceni et duodecim stadia non progrediebatur. Itaque pecora de montibus Acarnanes deducebant, magnamque partem agri sui
Colebant; quod tuto id sibi licere propterea ducerent, quia copiae Agesilai lente progrederentiir. Tandem die decinio quinto vel decimo sexto, ex quo fines eorum ingreSSus erat, quum an eos fiduciae plenos nihil metuere sibi Agesilaus existi naret mane lacta re Sacra, prius quam appeteret Vespera, CL stadiis emensis ad ani paludem pervenit, propter quam Acarnanum pecora sereuniversa erant. Itaque permulta boum et equorum a menta, aliaque diverSi generis pecora, atque etiam mancipia
855쪽
περ in i sis νον παρα σκευαζόμενον. ες δὲ την νύκτα, ο μὲν Ἀκαρνανες ἀπῆλθον, οἱ
εκάθευδον. η δὲ στεραία α πηγεν 'Aγησίλαος το στράτευμαι. καὶ ἐν ρον η ἔξοδος ἐκ του που την λίμνην λειμῶνός τε καὶ
capta sunt. Quo facto, ibidem postridie substitit et quae ceperat, Veii dit. Interim multi Acarnanum cetrati aderant, qui et telis et furtilis utebantur: quumque castra ad montem Agesilaus haberet, detrimenti quidem nihil Acarnanes aces-piebant Agetilii vero milites in planitiem de cacumine moniatis descendere coacti sunt, licet jam coenae parandae intentieSSent. Posteaquam nox ingruisset, et Acarnanes disce sissent milites, constitutis ex cubiis, quieti se dedere. Postridie copias Agesilaus abduxit. Erat autem exitiis e prato et planicie, stagnum illud ambiente, propter montes uirilique circumjectos angustiis et
856쪽
858쪽
αποχωροῖεν, προς τοῖς ἰσχυροῖς οἱ Ἀκαονα-
ιπποις Και ἐν μεν ἐσφαγιάζετο, μαλα
superioribus locis telis ac actilis rostes petebant, atque tiarii descendentes ad moritium crepidines, urgebant eos, tantumque negotia exhibebant, ut copiae progredi amplius non possent. Quod si maxime gravis arn laturae pedites et equites hostem invadentem perSeque rentur, nullo tamen eum danano afficiebant. Nam quoties pedem referebant Acarnanes, e teriter ad munita se loca recipiebant. Itaque ratus Agesi. laus, militem suum haec incommoda perpetientem per arctam illani viam csisficulter
euasurum, Statuit, OS, quin i agna cum manu ad laevam Suos urgebant, persequendos esse. Nam is mons una gravis armaturae peditibus, una
equitibus accessu facilior erat. Dum lac de caussa sacrum
859쪽
ζηκοτε των Ἀκαρνανων καὶ κροσολιζόμενοι
ταχυ νεκλιναν, καὶ πέθνησκον φεύγοντες
ενταυῖα ε μενον, καὶ τα τε ἄλλα βέληηφασαν, καὶ τοῖς δόρασιν ἐξακοντίζοντες m
κτειναν επε μεντοι μικρου δεον ηδ ἐν
facit, interim Acarnanes telis ac acutis graviter premebant militerna atque etiani propiu Saccedentes, multos Vulnerabant. At hii persequi suos WSSit, tum vero quotquot inter gravis armaturae milite annis XV pubertatem exceSserant, cursu in hostem ferebantur, equitibus in eundem equo agentibus, et cum caeteris Agesilao SubSequente. Mox Acarnanes qui descenderant, ac levibus hostem proeliis tentabant, terga vertunt, atque inter fugiendum per accliVia trucidantur. At
premo in monte instriacta, sub sistebat ac praeter alia etet i, quae ciebant, emissis etiatrahastis turn equites vulnerabant, tum quosdana equos interficie
860쪽
ημλέρα, περὶ τριακοσίους. ούτων δὲ γενομε-
ληφει, ου τε κουσαν οὐ τε ἀκουσαν, δεοντό σε, ει μηδεν ἀλλο, αλλὰ τοσουτον γε χρόνον
Lacedaemoniorum gravis ar- Tnatura manu cum eis consertura esset, in fugam con
jecti, plus minus CCC eo die desiderarunt. Quibus ita gestis, tropaeum Agesilaus excitat; ac deinceps agrum hostilenicum exercitu peragrans, paSsim Omnia ferro ac flamma vastabat. Et iam oppidis quibusdam copias admovebat, Achaeis ita cogentibus; quomina tamen nullum omnino cepit. Tandem quum autuninus appetiisset, hostium finibus excessit. Tum Achaei nihil ab eo gestum existimare, quod oppidum nitulum vel deditione, vel vi cepisset simul obsecrare, saltem tantisper Inaneret, si quidem aliud impetrare non possent, donec impediisset, quominus