장음표시 사용
2쪽
tamur tuis advolutus, BEATimlME PATER, perbrevem hanc Ora tionem , quae tu tuo Sacello , cum ines ubile TuiNiTATH m serium celebraretur . a me habim es, tuo inscriptam numine, ocs
3쪽
bis. Nec mireris , s tanta animi alacritate , hilaritate vultus me ad SANCTlTATEM Tu AM videris acces
ssime. Nam, cum gulos in dies mihi
in mentem redeunt ea, quae, cum ori
huc in Patria versarer , domesicis sermovibus meus usurpabat Putruκs magnus de Te saepe dicere Blitus , magis magi que . cupiditate incendor Te adeundi, Te propius Didem di , cst pedes tuos iterum , iterum que δεον culandi. Memini equidem, MEA TIssi ME PATER , qvae de Da tecum iacta , pueritia , quae de tuis aureis moribus , quae de tui ingenii perspicacia , doctrinaque , illa etiam
ineunte aetate, cummemorabat. Qua
insuper diecta , prob superi l purea sententiarum a Te prolata, quot j Θ
4쪽
tita plena virtutis referebat, ex qudiabus tamquam ex feminibus jam tum pateret , quanta suo tempore gloriae messis exurgeret. Memini tandem,cum
mihi jam e Patria discedenti , ut sua
etiam nomine SAΝCTITATI Tuae pedes deoscularer, molliter sens maudabat. Sine igitur, BEATISSIME PATER , ut tam aequo Patrui magni δε- eris, smul ac meo morem geram, quem pro certo scis quam maxime gaUisurum , quum haec a me gesta esse intelliget. Tu interea Orationem, quam obtuli, quaecunque ea sit, parva licet, rudis , benignus excipe;
N s quid temporis Tibi dederint graves Imperii , U Ecclesiarum sollici
tudines , aliquo obtutu dignare ς M gnoque demum Patruo , cst Pronepo' i , quorum alter tuus, alter Honem
5쪽
ris tui fritis esse gloriatur, nostroque collegio, quod semper fuit amamussimum Tur, quodque cum optima valetudine , N amoenam tibi rus
catronem, omnia bona adprecatur,
6쪽
mγsterium, quod hodierna die praecipud colitur, BEAΤissi ME PATER , & de Θα - quo mihi hoc amplissimomnium terrarum loco in silvcndus est ser- o, quam Vis expresse soldm in Evangelio aerit a Deo hominibus revelatum; saepitis 1 men etiam in veteri Testamento insinua-am esse quis neget Nam quid aliud sibi ult illa Abrahae visio, a) cum tres Vidit,c unum adoravit Quid trina Angelorum
7쪽
c VIII in . apud Isaiam sa) vocabuli ejusdem repetitio
ante thronum Dci y Quid denique aliud, ut de Caeteris taceam , illa Dei verba in creatione hominis significant Faciamus hominem ad imaginem , & similitudinem nostram 8 Ex quibus quam clare TRINITATIs mΥsterium evincatur , quin ad novum Testamentum recurramus , quaeso diligenter attendite. Enim vero Cum auditis Deum dicentem : Faciamus ; nonne statim vobis videmini Dcum Cernere ad circum adstantes aliquos sese conVertere, cum iis sua consilia conferre ,' atque opus faciendum proponere Θ Nec profecto a veritate aberratis. Revera enim, ut sc) Interpretes omnes , Sanctiq. Patres assirmant , adstantes quosdam alloquitur. Verum quos nam Deus tunc temporis potuit alloqui λ Qui unquam hi adstantes fuerunt 8 Nunquid Angeli , quos Creatos d) in creatione Coeli accepimus t Sed praeterquam quod nusquam reperitur Deum se) sic ad Angelos loqui, ut dicat: Faciamus; sed praecipiat illis, ut fa-
8쪽
IX necessario inserendum esset, Anges torum ministerio sa) in creatione nec eguit, nec usus est, fuisse homiteatores, b) quippe qui cum Deo absint Cooperati, quod nemo unquam it. Insuper quomodo verum esset quod
ur: Ad imaginem, & similitudine naam c)ὶ Nam,ut haec imago,& simili- illos aequaliter, & fideliter repraesen- portet, ut & qui loquitur, & quos al-tur ejusdem naturae sint. Nemo autem
at inter naturam Dei, & Angelorum, toris scilicet, & creaturarum quantumi minis intercedat. Alii igitur ab Ange-nnino sunt, ad quos est sermo Dei. Cum unius debeant esse cum Deo lo- te naturae, ut veraciter dici possit: adinem, & similitudinem nostram; & eo quod cum illis sua consilia Communi-
sint realiter ab ipso distincti; & nemo
er Deum existat; unitatem, & muli biem in Deo esse admittendam quis non 8 Quare optime Scriptura, postquam
dicta Dei verba retulit d): Faciamus
9쪽
hominem ad imaginem , & similitudinem nostram , quae innuunt in Deo multitudine personarum,si alim subjungit sa): Et creavit Deus hominem ad imaginem, & similitudinem suam, ad imaginem Dei creavit illum,
quod innuit unitatem naturae. FHabemus itaque jam ex illis verbis in uno Deo pluralitatem personarum . Quae quot numero etiam fuerint, siquis scire cipiat, non erit arduum in venire. Certe plusquam duas in Deo Hypostases reperiri, ea dem Genesis aperte demonstrat. Nam,cum Deus hominum linguam confundere decrevisset , ita illos alloquentem inducit, quos in creatione hominis antea fuerat allocutus: sis) Venite igitur, descendamus ,& Confun-δamus ibi linguam eorum . Verum, ut no 'tant interpretes, sc)ad unum nunquam dicitur: venite, sed ad plures. Et, si unus ad Plures loquitur, tres, ut minimum sint, necesse est: . Tres autem revera, & non am
plius suisse ut pateat ; imaginem, & similitudinem Dei, nempe hominem, d) qui non ratione quidem corporis , sed animaa
10쪽
ei est , inspiciamus. Verum ani minis unam esse quoad naturam ;quoad potentias quis nesciat ξ Aperrosius sa): Anima licet unius natus tamen in se dignitates habet, ides hiam, intellectum, & Voluntatem. ue homo vera imago Dei est, ut ira testatur, nec in dubium verti po-ototypum suum debet fideliter prae;& si anima una est quoad naturam, iam quoad naturam debet esse Deus;
Mentiae in anima trinum numerum cedunt, nec excedere trinum num C-
Deo debent Hypos assis. Quae cum mperta, imo luce ipsa Clariora sint, he patet, quomodo ex illis ver-Faciamus hominem ad imaginem , litudinem nostram , TRINITATIS
temur itaque hodierna die, & ine Ldivinae bonitatis thesauros vener
hymnis se , & canticis spirituali-
itias agentes Deo , qui tam mirabili lentiae consilio hoc tantum myste
rium, de aestam eonae. biam. eo. a. cU Gen. 1. - δε ditiaso by Cooste