Ioannis Pauli Kressii ... Commentatio succinta in constitutionem criminalem Caroli 5. imperatoris ..

발행: 1760년

분량: 978페이지

출처: archive.org

분류:

711쪽

' qui animo delinquenter contra alios, qui forte laedendo suc- ct plura de

tra se habet contracta nefariae, cum imitatoribus delicti thiatis. Alias enim vix credibile es, quod gratis se moxno periculo expossurus fvsset ejusmodi adjutor, pro hominis Hi non conjuncti defessone. Deinde licet tanta sesus ansemi malitia, cum non si mauus immediate facinori v. c. tardi admovere, aut directo delictum patrantibus opem ferre, sed tantum impedimenta forte subnaseeutia pro jacilitando opsere removere velit, non videatur: attamen hoc sesum proso situm, quod malum a laedendo avertere nolit a. quod auxisse

tim aliorum non tantum misero laesideat, sed plane per vim inferti ere tutendat 3. quod bonos iu bouo ρο iinpedire, N3is exuto benigno animo secum mali esse velint, mala ir inferre paret, parum irras delicti aufforibus melior a papa habetur. Imo impe Us patratores delicti Misolis aliorVM th M liri, Ledendo fit cursurorum re entiam veriti, dissidebant, o de- sensores eet 1num a socio promitu coen ne ad rasas animabantur 6 s ris petjores talis fotius defensor, non lautum nefariam defvsonem po licitus es, sed ν. e. in patiam furum sociorum, sabulum, ne servi in auxilium heri yrorumperent, obsedit. 39 Si alia ratioue fenso condicta in desistam notabiliter inflixit, in civitasi dilicto, adeo, ut pcTuam cypitalem evitet, jumodi defensor socius, sociis plane melior habendus non es. Idcirco rasam resi tu erem, ad eam speciem, ubi defensior aliorum - sollicitationibus seductus, non adeo nece ariam ad scelus operam seducturibus pollicitus es, vel ptiue inter meros placitisu pacti ei fulsitit, nec deiu actu scelsos adjuvit.

IV. Quid potuit hominem liberare a morte & non

liberavit, eum occidit. '' Cum natura, judice FLORENTINO ln l. q. de I. & I. to gnationem quandam inter homines consituerit, cum Chrisiani us proximum juxta nos i sos diligere jubeat: in foro conscientia utique vir. honus, si aliorum v. e. cadi tum posset, non inurresiit, se jsum delicti homicidiique reum reputabit.

Abi quid hoc casu in foro fori juris si, quaeritur add. n. 6.

712쪽

NOTAE AD ARΤic. CLXXVII

Allud aurui rem esse aliud pati delim

quere.

. ' Casus varii patient ἰ timseu non pro hibeisitum.

in se. ad pag. IX. ludo parianos F ZEnytios, qrtissetis, citia pol et, non Myediret, tu eadem culpa cum delini rite erat,

hernuntur: AUCTORE M esie delinquenti & FATI du- linquere l. 3. de noxa l. ach. quamvis dominus patio ur servum LVM usre, C. l. 3. Quod de xorna ordinaria criminali cario. Alias enim de damuο restitueudo dominus ob Aati ut Acm vliaue tinetur, non alistr aes i se de iset t. a. ibid. l. s. io. de his qui dejec. mos dominus pro nefanda patientia pecuniam plane ac fit, ut in Casii II. l. . qui sine manum: tum nec quoad pa uetui: P A T I a J V S s V, seu JUBERE apAT RATIONE Lsus desidit, diserre statuitur. Idem judicium esu de patre v. c. s pnrssus effiam juvenculas clopeto

713쪽

NOTAE AD ARTIC. CLXXVII. 6ue

quirit 6 prohibere posse, b G desime. Debet autem futu- Qui non pro- .rum damnum prohibere conductor, L. XI. β. 2. L. I3. g. 7. Iocat. hihς Pu'Eadem ratio videtur: depositarii, commodatarii. C ferum Ri hxv ico CCEI. f. I9. d. l. t tum nosium capit de sis: qui non tantum non prohibuerunt occidi, sed qui prohibuerunt, nequis occisores impediret, proinde Iu ecti fuerunt de conspiratione. Enim uero hos nemo: mei OI pcrmitieutes, aut simplices: non prosibontra facile dixerit, cum actu positivo concurrunt, vel concurrere minantur. . R E G. U.

U. Qui delinquentem excitat ad affectum sceleris U. De excitante c. in homicidio ad odium, non autem ad ipsum scelus non eae v. c. homicidium, aspere, sed non ut autor sceleris v. c. '' homicida punitur. ' Ratio in promtu es, qui enim tantum odium, non homicidium intendit, nye ad hoc exhortatur, nec tu executione concurrit, is nec affectu, nec efectu homicidas, sed tantum tontra ossem humanitatis 2 praecepta amoris peceat. . REG. VI. VI. Hi qui illis, quos scelus patraturos V. c. hominem De eustodis occisuros elle sciunt, in custodiendis sarcinis ministeri buενς um. um praebent, nec a culpa nec a poena immunes sunt.

η qui delinquentium v. c. sui Vm, homicidarum, Issi classi, fo malefieomin. tempore, quo ad facinus perpctrauirum exeunt, cuso fiunt, nec tamen in commune cum iis v. c. de furto, aut foede is pro sensi facienda, ignari quiylle machinationum arcanartim delitii a malorum globo in priarsentiarum intentati, eo se tant, modo flant g erctim hos fures, alit homicidas est, secu--M GLossabi rei Dut furti. aut homicidii psi tr. quod fomen non putamus, nec diserte hoc a rara os ritur, sed tantum, quod nec a poena, nec a culpa liberi sint tales custodes. Misitit veros militer papa ad martyrium sTΕ- PHANI,. iv FO licet PAVLVS non concurriret ad credGn, vesimenta fameli stridentium tus odiebas. Cuius si fili raenitentiam pos conversionem toties tesatur es Actor. XXII. v. Oo oo IO. D siligoo by Corale

714쪽

ruina

De eIerie eon siilerite, adstante.

to. & passim. As siculi homo in via me idationis ton lysutus in foro conscientiae recte in hac hpecie se poenis diuiuae seque reum agnostit, ac si sius facinoris connus' jocius fui ct: ita tamen usissim judex pro tribuuali rorium ordiuariae tu mori ni fode ii, qui revera o directo nec musilii, nec executionis sceleris particeps fuit, Jolva fisaia regular, ter adscere non ro' st; jed circa custodiam haut e noti, tua de receptatione jupra h. Artic. CLXXVII. in 1in. & XL. exposita, statuere Lbet. Stilicet receptator tune demum cum receptato eandem ornam Lit, si rere 'fatio, contrecta facinorum turpisque lucri societate, facta sit. MATTHAEI

REG. VII.

VII. Qui vero post semel ab aliis commissum facinus

v. c. taedem, tantum spolia scelere parta, v. c vesteS Occisi Occupant, Ut auctores mali essectus, v. c. in homicidio mortis occisi, puniri nequeuntia Res tamen restituere debent, licet eaSdem in usus pauperum se erogasse dicant. ' Atile quemque hic rara habebit co sentirintem. Nam, qui crimine jam commiso drinum de quorstu gogitiso, siue antecedente jocietate participat, nequitiam suam quidem V tu rem avaritiam Jotis prodit , pro causa tamen insius criminis hiaberi nequit, Ied tantum arbitrorie puniendus e . R E G. VIII.

Vt II. Clerici, qui ad auspicia sceleris V. c. ad capiendum innocentem Occisum, consilium dederunt, scelerisque executioni ad subsidiarium auxilium parati adstiterunt, si sorte eorum ope opus esset, puniendi sunt ' irregularitate, quam alias homicidae incurrunt.' Sane, qui consilio, ad facinoris inuisitis, ta evidensi a juforio. litet eosntuali ac sub diario in exemtiora concurrit, is vix imis facinorosis melior es. Conturrit enim affectu Uouectu. Egimus cetera tom de consilio, quam de eo, qQ adax et v sum terroremi celeratos tomilcfur, styra hoc nostri Art. CLXXVII. διorsum Italorem musti in

715쪽

NOTAE AD ARTic. CLXXVII.

R E G. IX. IX. Nec illi plane dimittendi, qui ob scelus patratum De e0 mu' a societate exclusis communicant. '' Cui non commutescat ecthsu, illi nec membrum ecclesin com- munieato municare debet, ne essectus excommunicationis vultis, aut bannitoque.

frusraneus sit. APplicari hoc potis ad eos, qui ob crimen

commifum vanuitis communicaute die die Aecliter geincines Enthalis, oder Gerechtigkeit geni essen oder gobrauchen lassen, quibus pariter poena Danni imminet. Ordiit. Camer. A. I6 Ο. tit. 9. & A N D L E R. Ρ. II. Ree. Imp. p. 430. n. 23. Interim, uti papa in foro poenitensioris rene pro is terminanda poenitentia addit, quod censera imponenda sit: conliderata temporis mora, quo recertantes excommuni eator in eadem nequitia perdurarunt: ita UDAE secularis commercium cum banuitis puriter yro ratione εircum

santiarum in paenetsi quoesione dijudicabit. As nunc iterum in viam post satis longam digressionem. M Regulariter, qui non impedit, aut non prohibet delictum, De non prolicet posset, vel non tenetur, si delictum levius, vel arbitra- 'iuria coercetur, si delictum grave v. c. incendium. Reserunt 'huc etiam eam speciem, ubi quis satorum injuria miscris succurrere recusat, V. c. si quis aqua mersum perire sinit, COCCEI. p. 7. d. l. Ratio autem,' quare non prohibens, exempIa pr Vel non intercedens, regulariter non puniatur, reddi solet, hibere d

quod in delictis poenae capitales potistimum inventae sint, hut xiv ne homines sibi faciant male, non autem, ut sibi invicem faciant bene; modo alter alterum non laedat, satis est in foro justitiae, ut vero laesio tertii avertatur ab altero, ad humanitatis ossicia, & magis ad ethicae, quam jurisprudentiae scholam pertinet. Interim peculiaris personarum status saepe aliud postulat, ut prohibitio mali non indisserens, sed praecepti atque ossicii sit v. c. si princeps non prohibet, aut impedit in suo territorio latrocinia, pater in domo sua furta a familia commissa, vel alia scelera. Item si nities excubias agens non prohibet hostem intrantem, vel servi dominum aggredi- Ο o o o a ' cntes.

716쪽

66O NOTAE AD ARTI . CLXXVII.

Qira tenus ya ter ex omitti prohibitione de saeto filii tenuatur, Per distinctio.

Admonitio Papae ad mala non prohibentes

Pante, late reineeptante per

diti melion.

entes. Sed an V. c. pater non prohibens, ob homicidium a filio commissum ordinaria tenetur λ F. STRYX. n. 98. E. I. & post eum Co CCEI. p. 18. d. l. Propter LIR. mandat. Sane quod pater teneatur ex facto filii ipso sciente gesto i) ad restitutionem damni dati υ. supri rex. IV. it. uot. item aliquando I tanquam eκ tacito consensu, si factum filii ad contractum aliquem spectat; nec non 3 ad poenam arbitrariam, in delictis poenae arhitrariae, certiam est. Quod vero 4 ex sola non prohibitione, poena Capitali plane teneatur, ejus rei meliorem probationem, quam, quae, R. f. mandat. allata est, una cum praejudicio executioni dato expecto. Nec enim a credito civilique causa, de qua in L. II. ad poenam capitalem, & caulam Criminalem argumentandum, ut vel ratthabitionis exemplum docet. Claudamus hanc ineditationem verbis e Ludovici Bavari sententia Ioannis XXII. Papae condemnatoria anno I 328. Pisis publice publicata excerptis: frustra igitur, ait papa, christiano nomine uti videntur, qui talthus impietatibus non resistunt, cum error, cui non resistitur, approbetur, & negligere cum possis perturbare perversos, nihil aliud sit, quam fovere, nec careat scrupulo societatis occultae, qui manifesto facinori desinit obviare. Et non solum, qui faciunt, sed etiam, qui consentiunt, participes judicantur. Quod 3 8 participantes de delicti commodo, aut receptatores attinet, de illis diversimode pronunciandum. Dici quidem in furto solet: der Haliter ist so gut wie derStahler, vid. textum in L. 6. g. a. ad L. ut Feculat. b L. r. de receptat. Interim si I) ante delictum commissum, inter participantem, ves receptantem & delinquentem, nul-Ia fuit contracta societas, nullumque commercium. Item si a) participatio, aut receptatio non plus vice simpli. ei, nec 3 cum quadam quasi invitatione ad plura delicta committenda. facta. Nec 4 crimen quod receptando celatum adeo atrox sit. Nec s) laeso, dum v. c. in loco a participante & receptante remotillimo destit,

717쪽

adeo praesens damnum per participationem, aut receptationem illatum, nec 6 tam magna malitia lactis ejusmodi, - sed U. c. necessitas famis respectu participantis, Vel metus receptantis, ne alias receptati ipsi insigniter nocerent veriti, forte subsit L Sane non tam severe animadvertitur in participantes & receptantes, quam si hactenus recensita se-Cus se haberent. Ceterum participans tantum de lucro, sine receptatione, ordinariae poenae non subjacet, sed extra- Ordinariae. De mero receptatore eadem dicenda. Quod si inansi eapi Vero participationes de lucro & consilio concurrant cum i ii i0ςv

receptatione, vid. C o C C E I. d. l. ita, Ut receptator, non sit amplius merus receptator, poena ordinaria locum habere dicitur, viae Theyauri BESOL DI, WEHNERI &S P E I D. Verb. Haliter & H E R T. in Paraem. GL I. Tom.

III. V. Sη- β. 2. Dicitur tandem in textu: Wie das alles Nahmenta at. Quaeritur an hic scientia criminis comprehendatur 3 sit idem di. n. Distinguendo, vel sciens ratione contractus, status,aut stinguitur, ossicii tenetur laedendo, ut mala futura ipsit indicet v. c.

vasallus domino, subditus principit, die Eligem ei ster ju' diciis suis, excubiatores magistratui suo & si qui alii. Vel tantum quaestio est de sciente tali, qui laedendo ad revelandum non tenetur, 'I ut regulariter privatu S privato,& tunc sciens in foro criminali non punitur, vid. L. 48. q.

I . de fura. dc coccEI. p. IO.HII. d. l. Inter conci Ucν tamen dc conVicaneos, qui tanquam membra unius soci tatis, ad avertendum a se invicem imminens' a malum, non tantum in casu L. a. ad L. Pomp0. de parricid. sed e iam in aliis criminibus maxime noxiis aliquatenus obligantur, poenae arbitrariae locus erit in casu malevolae reis licentiae. De consciis in crim. laes maj. GODO FRED. ad

L quisquis c. IX. e. f. MATTH. p. 33I.

I Futuri. Nam scientia criminis commissi, nulla ratione est causa delicti.

718쪽

662 NOTE AD ARTic. CLXXVIII.

Resp ad I L.

η a Nec obibit L. ψΤ. g. r. de surt. L. finis. C. ut nemo iuvit. nec enim hi textus loquuntur de delicto damnoque in futurum concivi inserendo, sed de jam illato. Inter quae duo magnum discrimen intercedit. Pro illustratione vid. Omnino H ERT. Rio. 37. G ψ 3.

g. 3. Praeterea fit b verbis: M ie das alles u. s. W. continetur omnis fraudulenta machinatio ad scelus adjuvandum, licet certo nomine careat. V. c. Vidua apud Cheruscos anno I 26. conductori molendini sui ob proditum arborum furtivarum commercium irata, in conspectu militum cum amica de conductore colloquebatur in speciem clanculum revera tAmen, ut mi lites audirent: dasse erile verrathen, lass er Speck, wu

sie, und Lein and halle, so thre Magd noch hetate gesse-licia, dast man let chi in die Mutile da hommeri, aueliden Mulier letulit aus dem Boden erisperren honte. Dast cr werth wEre, dasis er bestoliten wBrde, sie aber Ne derseibit thun noch anderia heissen in gle. Sane cum deinde milites tam grata ipsis oratione intellecta surtum mox in molendino commitissent, & ab damni expensarumque restitutionem, ad cerea: mulctae solutionem, condςmnavit ordo viduam malitiosam.

ARTI C. 'CLXXVIII.

719쪽

NOTAE AD ARTI C. CLXXVIII. g. I. Tertio ad generalia spectat dispeato de conatu, seu maleficio coepto. Est hic conatus in duplici disterentia, Vel enim maleficium patrare aggressus, ab aliiS impeditur, ne ad finem perveniat, vel propria paenitentia ductus sibi temperat, atque malitiae gradum sistit. q. 2. Caesar hic decernit tantum de prima specie, & quidem hoc modo, si quis factis 'I externis in sensum 'a incurrentibuS, atque ad persectionem maleficii, sive delicti

ordinatis, facinus perpetrare parat, moliturque, deinde autem aliis intervenientibus obstaculis contra intentionem '3 suam, coeptum consummare &. ad finem perdu- tcere impeditur; ejusmodi homo criminaliter 'δ puniendus est, consultis juris prudentibus 'S poenami aut capitis, aut corporis amictivam definituris. '6

a Mit relichen legitur in prima editione Carolinae An n. IJ33 Moglintiae Ivo Nis sCHE Furni. Qui tamen ipse in altera editione, quae dein pariter Moguntiar, sed sine die prodiiti excudit: mit elirlichen, loco: est uia. Atque ita communiter habetur, nec afiter in projectis Anno iθar. DI 2o. Nec ratio idiomatis nostri adeo repugnat. Uti enim in Artic. XII. VIII. XX. vidimus reditene Anzeigen, prosum lentibus nominantur, ita & verbum: ehrlichen, de Inon fictis, nec temere imputatis indiciis capi potest. Non aliter quam apud Romanos tibi metus dicitur: JUSTUS, ititulus dicitur lvs Tus, pro susticienti metu, habilique titulo. Ut proinde non necesium sit, hic compllatores arguere oscitantiae . quasi non curate satis exicripsissent Bambergensem ordinationem criminalem.

720쪽

a In textu init scheinlichen V erchen. Scilicet ad crimen concurrunt I) cogitatio de crimine a) praeparatio mediorum g) aggressio operis ipsius & 4 consummatio criminis.

Sola cogitatio non est hujus loci. Bene autem reliqua facta voluntaria. Vidi quidem dissertationem conscriptam Aeobligati e mentali, cujus autor etiam cogitationes poenis subjiciebat, ex ea ratione, quod V. C. Omnibus fatentibus

in foro puniatur, qui candide se de nece principis cogitasse fassus est. Jam vero in hac specie dici non posse, quod confessis ingenua, tanquam actus laudabilis, poenam confitcnti attrahat. Sed quod sola potius nesanda cogitatio, crimen Constituat & reatum. Enim vero nihil hic mutandum in doctrina de cogitationum moralitate hactenus recepta, nec poena statuenda in actum a voluntate humana non dependentem, nec poenis humanis emendabilem. Interim quod cogitatio de principis nece Concepta, in specie allata, crimini detur, in causa utique non est cogitatio sola, humano imperio quippe eAemta, sed, vel callida, vel imprudcias certe & periculosa facta propalatio sceleris cogitati, quod propter reUerentiam principi debitam tacendum fuisset. Nec plane innocens confestio hic subesse potest, ubi nec conseiIionarius, nec judex adest, qui de cogitationibus examen instituit vel sa-cti cogitati consessionem jure quodam suo exigit. Ceteroquin& ad laudabilem consestionem quoque pertinere

malitiosus sycophantarum histrionumque lusus, si quando de viris honestis ignominiosa somnia fingunt, vel

Commemorant, eademque in publico theatro recensent,

non sine cachinno spectatorum. Interim jus in facto hic positum, nec semper auerbiori poenae, contra quemlibet, ejusmodi sua cogitata patefacientem sine nota crudelit iis locus erit. Quid enim, si qui patefecit, alias sit persona honesta, talis sceleris non capax, consessio facta in secreto, amicis intimis nec alias adeo malis &c.' a Sive a hedendo, sive ab hujus amico, sive a casu sor-tulto, sive a terrore panico, sive ab ipsis lacti circum-

stami

SEARCH

MENU NAVIGATION