Imperatoris Iustiniani defensio aduersus Alemannum. Autore Thoma Riuio I.C. regis Anglia aduocato

발행: 1626년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

cem, non denique virum, tot iam si culis , pietatis, prudentiae, iusti ire lauis Ebus insignem, vel ipse, ferae in -- rem , mortuum lacerasset, vel alij , ad eius infamiam incumbenti, operam Praestitisset.Itaque te, eruditissime Alemanne, vehemeter hoc loco rogandum Censeo,ut huius tui ta acerbi in Iustinia. num odii ,& foederis cum Procopio adis

uersus eum sociati, causam edere ne grauetis et Quod, cum a te vehementer contendo, tum eo animo facio,

visi iustim, si legitimam, si probabilem

huius tui instituti rationem exposueris, arcum porrigam , nec contra te qui quam in hac causa, ultra mouendum esse statuam et faciam vero , inquit, o quod rogas: Nam Iustiniani Impera-εε toris,qui libriProcopiani Apecdotan . est argumentum , in sacerdotalem ordinem, in summos sacrorum An- tillates , in rem ecclesiae publicam, in hunc ferme diem, mirati sumus effuissam licentiam i Nouam quidem rcm,

S plane incredibilem narras, Aleis mannei sed tibi si haec ita videri dicis, an di auis e & aliis inquit 3 uam Ca

Diuilia

22쪽

x dinalis Baronius,cum huius Impera-

toris res in Annales referret, vehe- menter etiam atque etiam hunc Pro-

copij librum expetivit: quod inde

compertum sore putaret, Iustiniani mores , qui fuerant, quod inge- nium, quae prudentia, quae denique s pietas, cum non bonam de illo opi- nionem mouere videretur. illa eius in ecclesiasticos licentia , quam in pium , probumque principem cade- re minime posse, & summus ille vir affirmabat & boni omnes intelliis gunt i Enim vero , o Alemanne , cum factum illud tuum antea non probarem, tum hanc quam reddis consitij tui rationem, longe auersandam esse puto. Ideo, inquis, hanc Procopij historiam, in hominum notitiam perferri volui, ne Iustinianus Imperator, vir bonus aliquando fuisse videretur.At erat pius & probus Princeps: non potest,

inquis, pius & probus existimari. q-

sacerdotum flagitia suppliciorum μα-bitate castigauit ue at secit, potestate se tus et non eis potestas haec, sed effusa licentia appellanda 3 verum ante is , n

23쪽

' Baronius Cardinatis: haec autem Omnia,

sub spectent, quad velint, quam vim habeant, quis non videt Aut quis hodnonintelligit,illud hac Alemanni actio-'one quaeri, ut ne Reges & Principes in sacerdotum flagitijs coercendis, Iulii

niani autoritate amplius se defendere dc tueri audeant: Qualis enim fuerat Iustiniani vita, qui mores, quod ingenium , ex arcana Procopij hiiloria nune apparere et proinde aut illius exemplum amplecti desinant, aut sibi cum eo. turpilsimarum criminationuin infamiam subcundam esse non ignorent. Itaque me rem & Principibus Christianis non ingratam ,& bonis omnibus iucundam facturum spero, sipneclaris. simi Imperatoris nomen ab horum utriusque conuitijs vindicauero; Nec istud agens, vereor, ne quis Alemanisnum,suam illam operam, urisconsultis, at. a. praesertim illis, qui arcana literarum

monumenta non pertractarint, offensuram esse praedixilse cauilletur. Ego

enim, cum me eX eo numero esse profiteor, tum hoc a Christiano homine. iu

24쪽

ini Christianissimi'imperatorila famam,

cum communis religionis dedecore consilium initum esse , non moleste solumime, sed etium peracerbe ferre non dissimulo : quamuis autem non illud mihi i arrogem, utrae arcana literatum monumenta pertractasse dicam. tamen non tantum mihi derogo , Ut metin antiquitatis studijs aliquando versatulailso negem: Nam si in illo genere satis profecissem, facile ego non solum huius Imperatoris famam, defenssi rime esse pollicerer, veruin etiam Aleis mannu ipsum, quavis multas historias legerit,earum tamen vim sensumque 3erationem omnium mortalium minimὰ tenere ' demonstrarem. Nunc autem quid nostra penuria, cum causae borinitate coniuncta, aduersus Vaticanam

opulentiam possit , sanctissimae Trionitatis confisi subsidio; breuiter expertemur. ii iverum quaeres tu fortam hoc in loco, Alemanne , quid in te 2eprehendamecur tibi potius quam Procopio litem inistendami an denique eos omnes, qui veterum libros in lucem nunc edant, si

quod

25쪽

aetas illa miseriine affligebatur, tantam mortalibus stragem dedisseasserat.Quid igitur rei erat i an Constantinopolim incenditian plebem in soro, colonos in agris, senatum in curia immitIo milite,

trucidauit i nihil horum , inquies: ubi est igitur illa humano generi tam perniciosa saeuities inam, ut non horum

aliquod , sed simul omnia fecisse argueretur , longe tamen ab illius accusationis faeditate abesse potuit: Quaero igitur, an totis triginta & nouem, qui- bus imperauit, annis, ullum saeuioris

ingenij argumentum dederit e Ouidni t inquis , sed imprimis duas illas

Amaniij & Vitaliani caedes Vix enim Pag.3o. decimus dies abierat ex quo cum pQ tellate fuit, & Amantium, Eunucho- rum aulae principem, nonnullis cuiu alijs,interfecit, in crimen illum ea tantum reducens,quod nescio quam vocem petulantius in Ioanne iactassi set urbis Antistitem: Ego vero Ale- manne, non is suiniqui o innem ingenii humani temeritatem sanguine luendam esse censeam et sed nec

tu, ut opinor , is es, qui omn-

26쪽

spadonis aduersus ecclesiae Messilem

S Patriarcham procacitatem semper dissimulandam esse putas. Quae autem qualisve ea fuerat contumelia, & Procopius se nescire confitetur, & ego me scire non profiteor: sed tamen quae per

Domini uigulum reditura fuit, seu emnon fuisse credere par est. Itaque si huic Iustiniani facto, Zeli, praefervidi forsan eius, S minus conliderati, sed tamen in suo genere non improbandi Velum praetexerem , quis tam improbus ut ditiqereti Impie enim fecit: esto: sed ecclesiare studio, & opinione quadam pietatis: contumeliam Episcopi vitus est: Eminuero ut suam; quid Z in san- .guine i non oportuit : sed tamen inde factum eli, ne quis postea, Sacerdotum

innocentiam, muriae oportunam esse duceret. Verum alia plane res erat talius rei gestae ordo; alia negoth conis fecti ratio. Quaecunque demum erat Amaniij eausa non ille a Iustiniano, sed a Iust1no Imperatore occistis est: autoressi requiris, laudo tibi Zonaram, laudo Euagrium lai o denique Iornandem, qua non solum rem iesam narrant , ve

27쪽

aduersus Alemannum. IIrum etiam rei gestae modum, causam, rationem, ita certis argumentis rese runt, ut nullus huic commento Proc plano locus, nulla tibi defensitonis facultas relinquatur. Veruntamen nolo ego testimonijs vincere , nili etiam Ioannem, in cuius vindictam, tam dira caedes commilia dicitur, illo tempore urbis Antistitem non fuiise demo nitra - uero. Erat quidam nomine Ioannes.

gnomento Cappadox, qui sub fine Imperij,Anastasij ledem illam conscen Adit: is eam biennium non vItra tenuit, ut testatur Zonaras: unde eum primo, statim Iustini, qui Anastasio successit anno, vel saltem secundo in fata concessisse liquet. Ioanni vero desancto successit Epiphanius, qui sacerdotio ilici a secundo Iustini ad decimum usquc Iustinum annum functus esse dicitur ei deinde Anthimus, Anthimo Mennas Mennae Entychius, & En chio demun

Ioannes alter cognometo Scholasticus.. altero ante Iustinianumdefunctum ano no , successerunt. Vbi est igitur Ioan in ne, ille urbis Constantinop. Antistes, Fem decimo imperij. Iustiniam die . .

- . . . . . caedi

28쪽

r6 IN. Iustiria. Defens

erediAmantianae causam dedisse vocis ratur Procopius t Nam si Cappadocem vult, septem ille vel octo annos ante mortuus est , quam Iustinianus imperare caepit: si S cholasticum, octo ille detringinta annos, post caedis admisIae

diem , urbis Antistis factus est , Imo,

Pag 3. inquis, Ioanne ego cognomento Carpadoce Scholasticu intelligo: praeclareo Alemanne: sed tamen iurisconsulti, homines scilicet in arcanis historiarum pertractandis minime curiosi, hanc tam

egregiam Vaticani hominis peritiamr, dent: Dum tu sic Episcopos tempore diuersissimos hominibus coniungis, de qui bini erant, unum fuisse arbitraris. At inquis , si Ioannes illo tempore Episcopus non fiusset, nunquam eum Deidad Iustinianus in suis Constitutionibus oecumenicum salutasset , Quinimo, o Alemanne . nec salutabat unquam: siue enim legem septimam de summa vinitate, siue trigesimam quartam de Episcopali Audientia.in Codice intelliis sis, non illae, ad Ioannem pertinent,

sed ad Epiphanium, quem Ioanni, pri-. 3no sere Iustini senioris anno, succes sissis

29쪽

aduersus Almannum. Ppria fuit, tua ut sit, male rem agendo . effecisti. Huc accedit,quod Procopium praesentem non habemus; cum igitur tibi eadem de Iustiniano videntur, quae Procopio, tu pro eo simul & pro te respondeas velim , hoc enim S Socrati olim apud Platonem in causa non distia mili placuisse video. Sed antequam ad haec descendam , pauca a te sciscitari volo a & primum illud, qua tu licentia fretus, Procopii

Anecdota, arcanam historiam interpretteristnec ego tuam in voculis interpretandis peritiam in dubium revoco et vi deo enim te graecis iuxta & latinis sit .i ris esse eruditissimum; sed cum nee Procopius ipse , nec veterum quisquam

huic tam insemi libello, Historiae titulum incripserit, cur tu primus illum hoc nomine honestandum esse censuisti aue quid habet illa conuitiorum satyra, quod prudens quisquam, historiae simile esse dicat e sed fueritiane historia: cuream arcanam nominasti etenim, Arcana imperit,arcana mysteriorum,arcanos

etiam animi sensus, me legisse memini; surta vero , homicidia, scelera, occultat multi

30쪽

io Imp. rutinis. Defens

multi, arcana , nemo Vriquam appella- . uit, imo , inquisi sic modo velim P g 3- ιε accipias Anecdota. Uiue Anecdotos

historia, quam, scilicet, in abditis-

simo loco Procopius recondidit. Un- nam vero, Alemanne, cum auctoritate non possis, si em ratione te defendisses: Haec autem quam absurdat sic modo utatim, inquis, accipias at inquam nbnaccipiam et non ego Anecdota omnia, historiam, nedum historiam omnem, quae lucem fugiat,arcana interpretabor: Non enim hoc dicendi ratio,non comu- Iustoquendi usus, non ars,non discipli

Na, autiubet, aut suadet, aut Omnino

patitur. At enim hanc suam historiam ad tempus in obscuro manere voluit: quid tum ξnemon ante Procopiumῖpost eum nemo, ea scripssit, quae cum periculo suo emanare quae se vivo in lucem exire noluit Z sed quis tamen tam mente captus , ut scripta sua, arcana proinde nominanda esse existimaret e verum demus haec omnia, siue prudentiae tuae, Alemanne. siue Vaticanae, in qua Ve saris auctoritata Illud quaero qua tu ratione tan: a vim in unius Procopii telli

SEARCH

MENU NAVIGATION