장음표시 사용
311쪽
taxat Iucra amittit, quae a testatore habentur, non quae a iure, vel ab alterius hominis dispositione, puta fidei commissa, vel seuda , prout supra explicavimus sa); tum quia testator his legem dicere non potest; tum quia heres haec repudiasse una cum hereditate non praesumitur, cum ei non cohaereant, sed discreta sint t3ὶ: atque idem plaeuit de jure patronatus, quod ordinatum fuerit a patre favore successorum; nimirum, licet aliquis ex destendentibus, & ad illud vocatis hereditatem repudiaverit, non ideo excidit a jure patronatus, seu iure nominandi ad feneficium tis ); maxime quia per hereditatis repudiationem non amittuntur iura sanguinis; adeoque inter successores, & descendentes adhuc computandus est , qui
hereditatem repudiavit is . saὶ L. i. , O passim eod. hoc tit. de
repudiand. , vel abstinend. heredι lat.
Restitui potest tum minor, eum etiam major ad adeundam herediamem, quam repudiavit. Quo dιferana in hac re sui heredes ab extraneιs uemadmodum aliquando contin- 'git , ut ad repudiandam hereditatem admittatur, qui eandem sponte adivit, lege, vel te ita mento ad eam vocatus de fio. I. , ita contingere potest, ut ad hereditatem adeundam restituatur, qui eam repudiavit; sve is minor sit, live major: quamquam non eadem omnino eth majoris, ac minoris conditio r atque etiam , si de majore disputetur, qui restitui velit ad adeundam hereditatem, quam prius
repudiavit, interest, utrum extraneus
defunctus sit, an alicui ex paternis ascendentibus jure suitatis succedere potuerit. Extraneus aetate major, idest quisquis defuncto suus heres non est, dissicillime restituitur ad adeundam hereditatem, quam repudiavit ; nisi forte dolo, vi, aut metu se repudiasse probet caὶ; etenim ratum non habent
leges , quod ita gestum fuit si . Sed
minor ex caussa laesonis tacite resti- .
tuitur t3ὶr utique rebus adhuc in t gris. Quod si bona ab herede in deia festum minoris vocato jam distracta fuerint. dissicilius datur restituito ut alibi diximus is): si autem ex magna caussa restitutio concedatur, rata
habere debet minor, quae substitutus, vel quivis alius legitimus bonorum . administrator gessit 63. Sed favorabilior vise est conditio filiorum , qui
paterna hereditate abstinuerint i quibus , quamvis majores aetate snt, licet ad repudiatam paternam hereditatem intra triennium redire, quin opus
312쪽
De repudianda , vel abstinenda hereditate. 3 os
habeant in integrum restitutione , si modo res adhuc integrae sint, idestres haereditariae nondum distractae fuerint sis ) r minor autem septennium habet , intra quod potest ad repudia. tam paternam hereditatem reverti, si res in eodem statu permanserit 8ὶ, Quod si bona hereditati a fuerint alie-Nata, non restituitur, nisi haec alienatio secuta sit durante minori aetate sy); cui leges facile sit bveniunt sto r inimo minoribus concessum est, ut possint restitui ad repudiandam heredit tem, quam ius adierant, postea per
in integrum rest: tutionem repudiaverant: atque etiam , ut denuo repudient hereditatem, quam prius repudiaverant , deinceps per beneficium restitutionis adierant sit . Sed de his
3. t 48 . M) L. D integrum a a. f. hoc fit. de ac virend. , vel omittend. hereditat. sa'. a. , V. d. f. a 484. Tom. II. Q 7ὶ Decis Io. septembris I 683. refer. II. Tor ini in ea a Fabam eonera praten delates , 3. Super tertio restitutionis concedenda , Decis r 7. iunιiI673. refer. D. MItono ια ea a Be tota contra Turinam , O de La tmunis per tot., Decis. i. iunat IT 33. refer. D. Pro vaha in ea a Comit. Barallaeontra Gromum, S. Quoad ante dicum, L. ult. f e in prancip. eod. hoc tit. de repudιand. hereotat. 6. ad 8ὶ D. L. uti. fer. in med. eod. hoc uti de pepudiand. hereditat.
DEFINITIO I. Nominis legatum quid si , O quid is
1'estato e legate potest, quod sibi de
betur , vel debitori ipsi , quo casia dicitur legatum liberationis; vel alteri ii, & proprie dicitur legatum nominis x et nomen autem, seu id , quod debetur Iegatario, relinq ere judica tur testator, qui eidem legat chirographum 3 ; qui enim chirographum
legat , ut scite animadvertit Iulianus, non tam de tabulis cogitat, quam daactionibus . quarum probatio tabulis continetur ): atque ideo venditis tabulis nomen ipsum, seu actiones
venditae intelliguntur s) ; nihil e nimprodesset chirographum nominis habere , non autem acti nes ad nomen exigendum. Igitur legato nominis actio nes continentur ad exigendum nomen; atque heres actionum celIione liber tur H 6ὶ: nec tenetur praestare nomen idoneum , seu debito tem locu pletem , & solvendo; nec dare rem ,
quae in obligationem deducta est, si sorte debimi eam non praei let 03.
313쪽
Neque interest, utrum testator legaverit nomen, au ςm d*bit ab , quae in nomine, seu Obligatio is chir grapho continetur; dummodo eni in re in hanc tua verit non absolutet, sed tamquam sibi debitam , non intelligitur aliud legasse, quam actionem ad illam
exigendam is . i) L. Si sie legatum 7s. s. I., L. Non quocumque modo 81. S. Qui Gaium s. f. de tegat. 1. s3o. I, ij L. Servum ε . f. Sed etsi s. f.
eod. tit. de legat. I., L. Nomen debitoris
Pecunia nominis legora solvenda ast tigerario , licet noman exigi non possis, Fi testator cartam summum a solute lo3averit , tametsi nomina demons .
Contingere tamen potest ex voluntate testatoris , ut heres pecuniam ab altero debitam exigere teneatur, seu legatario solvere , quamvis debitor solvendo impar sit; nec sustidiat actionum cessio adversus dubitorem haec autem Voluntas ex modo legandi eruitur:
velliti si testator iusserit , certam pecun iae summam, puta quadringentos aureos legatario praestari ab herede; licet in su per adiiciat , unda illi haberi, & capi p uiat, quadi ingenti urei
debentur, licet pecunia exigi nequeλt Φιὶ ἔ nou enim consitionem adseriis
pili Te iudicatur testatiae ita legaudo , sed demonstrasse, unde sine iacomis modo rei familiaris summa haec capi possit si . - wὶ Deeis. I 1. maii I 673. refer D. Hliona in causa Ochis , O Care. sana, A. Verumtamen temta , L. Quidam testamnio 96. f. Eoc tu. de tegat. I. iso. i γ
έαὶ D. L. 96. in M. princi . DEFINITIO III.
Pecunia an contineatur legato mobilium Mec ne, pendet ex usu feeionis, quan . ιtate patrimonii , O assecrιone testa, loris erga IUMarium . O ex caussa legandi.
Elegan , , te subtilis est quaestio ,
utrum . legatis mobilibus , pecunia quoque ipsa legata censeatur, omne. Assirmant aliqui tundamento. quod Pecunia res varo mobilis lit: adeoque, nili constet . testatori aliud placuisse . mobiliv. u Iegato contiueri debeat, cum ex recepto passim axiomate verba testatorum i a propria significatione accipienda sint , nec ab ea recedendum, nisi cum manifessum est G aliud testat oretii sensisse iij. Praeterquam quod voluntatis quaestio admitti non debet, quoties nulla in verbis ambiguitas est a . Alii contra sentiunt, pecuniam legato mobilium non comprehendis atquo nituntur inprimis Paulo assere v. ti , aurum, vel arguatum non deberi
illi, cui mobilia legata sunt , nisi manifestissime probetur , testatorem μ
314쪽
De legatis . Alos etiam sensisse t tum Ulpiano
stiunt i , pecuniam signaram non contineri eo legato, quo testa or reliquerit, quidquid auri, argenti habet i j.
Quibusdam placet media lententia, quam.olim amplexus est. Thesaurotulte . Genatus . videlicet pecuniam ex re immobili redemptam non contineti legato mobilium, maxime siegregia huiusce pecuniae quantitas re Periatur in patrimonio teliatoris 3ὶ , quia vix praesumi possit teistator , cui magis dilectus habetur heres , quam legatarius t6ὶ . de hac pecunia sensisse, atque tam gravi praestatione heredem generalibus mobilium verbis onerare voluisset atque idem ferendum esse iudicium contendunt de pecunia ad negotiationem destinata vj, vel scenori apud argentarios, aliosve collata δ); ex praesumta teliatoris vinIuntate , quae omnem d spolitionem regit syl. Quaslio haec . utrum pecunia,
non secus ac argentum , velles pretiosae, dc simi Ita contineantur legato
mobilium , pendet ex pluribus adsuu chis, videlicet usu regio in , seu ex sensu , quo verba accipi, & proterrisolent in ea regione, in qfla conditum fuit testamentum; ex quantitate patrimonii , assectione testatoris erga legatarium, ex modo, di catilla leganui: atque in pecunia inspicitur praeterea destinatio o): in hac autem patria, testa Thesauro , ex communi omnium usu pecunia m6bilibus legatis non continetur, utique vero utunsilia. & pellex ira . Alia ad hoc argumentum proxime lpectantia alibi expendimus
3ὶ Mobilibus legatis aurum , vel aGenium non debetur , nisi de eo quo
que manislti sensis testatorem possis
si χὶ U. Iuris rudi Tom. VII. f., O seqq. pag. 361. DEFINITIO IV. Legata re fideicommis supposita, au
In ea qliaestione . quid consequat uelegatarius ex legato rei fideicommisso obnoxiae . placet distinctio inter fidei commissum purum, & conditionale. Si fideicommissum purum sit. res haec
aliena potius est, quam testatoris 3 adeoque heres eandem redimere te-tur , dummodo testator eam sei verte
alienam essest i quod si fideicommisi
sum conditionale sit , heres nec cui ctionem . nec aestin ationem Praest. t. sed rem tradendo liberatur sΦλὶ; cum enim res haec aliena vere dici nequeat, propter spem conditionis non impleadae , ex qua spe sit, ut interim liceat
rem alienare i3), praesumitur tellatoream legare, uti est, maxime quia i gat Iiua , antequam impleatur coadi.
315쪽
DEFINITIO U. Fideicommisso conditionali suppostam
rem an liberare teneatur Hres, vel
illius Uimationem dare, si eam testator legaverιt conjuncta person
ni isto conditiona II obnoxiam rem testator Iegaverit conjunctae personae I p. a sorori ι nec aestimatio , nec evictio ab herede debetur si); quia, ut modo diximus desin. praeced. res, ex fidei cominisso eonditionali restituenda, aliena non est , sed testatorix, qui praesuinitur rem legasse, prout eam possidebat si : nisi aliud demonstraverit; maxime quia in dubio potius favore heredis magis dilecti, quam favore legatarii minus dilecti respondendum
D. Barberis, tibi legatum reliquerat
Legata res heredis a testatore etiam Unorante praefanda est , ius voluntaιιs conjecturae allia suadeant. Res quoque heredis recte legatur; atque heres eandem legatario dare tenetur si , sive testator sciverit eam heredis esse, sive ignoraverit, immo & suam existimaverit si)icum enim heres ex defuncti dispositione lucrum sentiat, hereditatem acquire n. do , aequum est , ut defuncti voluntatem exequatur in praelianda re propria , 'quam defunctus legavit t3J. Neque leges distinguunt inter testatorem scien tem, & ignorantem, quia testatores longe faciliores sunt in legandis rebus heredis, quam alienis, cum longe minus grave sit rem propriam tradere , quam alienam redimere t ). Quia tamen iurisprudentia haec prasumta te statoris voluntate nititur , si conjecturae voluntatis aliud suadeant, atquo expresse , vel tacite demonstraverit testator, se de bonis suis tantum disponere volume, aliud dieendum est sΦ1J ;probationi ex trito axiomate cedit praesumtio lo). ιὶ S. Non selum autem 4. institui. hoe tit. de legat. 1. 1 O. λὶ L. Vnum ex famιIia D. f. Si rem ttiam 8. g. de legat. a. 3I. I.ὶ, Thesauri qκαμ forens 'lib. i, quα p.
316쪽
Legatum rei alienae non semper debetur, licet conjunctae persona reticium proponatur , si aliud Iuadeant rerum adjuncta . quidem aliena legari potest, atque ab herede praestanda est, spoisit eam iusto pretio comparare salioquia aettimationem dando liberatur iij ; nec enim aequitas patitur, ut heres iniquo pretio ad rem redimendam cogatur ): si autem disceptetur , an pretium, quos rei dominus sibi dati vult, j ustum sit, nec ue, iudicis arbitrio res clunnienda est 3ὶ, adhibito etiam iudicio peritorum . Quia autem parciores sunt testatores in legandis rebus alienis, quam propriis, vel heredis, ob dissicultatem praeitationis se idcirco leges distinguu ut
inter testatorem scien luat , di ignos tem; ita ut res quidem aliena clauua
tur , si . testator legans eam alionam esse se iverit; sed inutile legatum nat, si ignoraverit, atque vel luam, Vci heredis esse crediderit ); quia, ut apposito monet Juilinianus, folia tautellator legaturus non fuisset , si scivisset rem alienam esse is): atquτ ιegatario incumbit onus probandi alienae
rei scientiam in testatore 6ὶ; iuri quia ipse est . qui agit , adeoque ig-cundum generales juris regulas fundamentum actionis demonstrare tenetur s7ὶ; tum quia alienae rei scientia in testatore res facti est: tacta autem non praesumuntur, sed ab allegante probari debent 8j. Superior tamen regu la, ex qua res aliena non debetur , die. Tom. II. si testator eandem alienam esse ignoraverit , plutes habet exceptiones, quas suadet praesumta testatoris voluntas . Prima , & praecipua exceptio ob tinet favore conjunctae personae , cui testator rem alienam legaverit, praesumunt leges , testatorem aeque legaturum. fuisse propter sanguinis , seu animorum conjunctionem, tametsi nota ignorasset, rem alienam esse is . Sed exceptio haec generalis regulae nou semper obtinet; neque enim in omni,& quocumque casu testator praesumi potest aeque legaturus etiam conjunctae personae, tametsi rem alienam esse ivisset : puta si hereditas exhausta sit , vel gravata aere alieno sto); nemo enim in necessitatibus liberalis est iij; neque verosimile est, testatorem velle, ut heros tot molestiis divexetur sine convenienti emolumento: atque idem placuit ferendum esse judiacium, cum rei legatae civili, vel municipali jure dispositio prohibita est;
puta dotis , cujus pars, mOI tua muliere, marito acquiritur; quasi ex hac prohibitione dos extra commercium
sit, ita ut nec illius aestimatio debeatur Mξ ιλ . - f. Non solum autem 4. . insitati
tit., de legat. , L. Cum atienam i
eod. hoc tit. de legat. 6. 37. , L. Unum ex familia 67. 3. Si rem tuam
317쪽
iii in L. Rem legatam r8. f. de
Legatum rei aliena fallum a MDtora Unorante rem alienam esse conjuncta personae an valeat . si heres aequa conjunctus sit, ae legatarius ton una est pragmaticorum, atque iuris interpretum sententia , cum quaeritur, au valeat legatum rei alienae tactum a testatore rem alienam esse ignorante, sed conjunctae personae, ii heres aeque coniunctus iit testatori , ac legatarius. Assirmant ali. qui et atque pugnant tum legibus, tum ratione. Legibus quidem , cum Carum sententia generalis omnino sit sa); atque vix vuquam exitum haberet haec leguin sanctio, si legatuui rei alienae coniunctae personae non deberetur , quoties heres cognatus, vel assinis testatori est ι cum testatores plerumque soleant, proximos ad successionem vocare. Nituntur quoque ratione, ut Ptobent legatum rei alienae deberi. quamvis heres ex personis testa toti
coajunctis sit; licet enim uerer geno irati in praesumatur magis dilectus a tollatore , quam legatarius ta) ; quia
tamen legatarius non nisi exiguam honorum partem consequitur 3ὶ , cum heres universi iuris successor sit ), idcirco , inquiunt, non repugnat testatoris voluntati , legatum rei alienae deberi conjunctae personae . licet herea conjunctus quoque testatori sit. Aliis tamen in quorum sententiam olim prinpendit Senatus Pedemontanus lis magis placet , cessare praesumtionem lagandi personae coniunctae rem ali nam, cum heres persona quoque con juncta est, quia nempe praesumtio quae favet conjuncto hetedi, tollat aliam, qua testator praesuntitur, rem, licet alienam scivisset, aeque legatur ulleonjunctae persona; io et adeoque ex generali iuris rcgula, qua non valet legatum rei alienae, nisi legatarius de- montiret, testatori perspectum fuisse rei dominum s7ὶ . quaestionem in hoc casu dijudicandam esse is . si) D. L. Cum alienam I . c.Lhoe ιιt., de legat. 6. 37. , D. L. Quιω-s Mucius io, in In. f. d. auro , O argento legato 34. a.
318쪽
Legatum debetur , F a legatorio agno. Ieatur: agnitum vero censetar ex possessiona rei legam. Au Pro parte agno
si , O pro parte reprobari possis PΙ uegato iuxta legum praescripta re
licto , jus competit legatario au illud consequendum , si illud habere velit,
seu agnoscere, agnitum vero praesumitur ex rei legatae possessione si ij r quemadmodum agnita intelligitur hereditas ab eo, qui pro herede so gerit sa). Sed, quia testatores interdum onera legatariis iniungunt, puta solvendi alia legata, vel fideicominissa, ideirco legatariis, non secus ac here di bus, dat ut tempus ad deliberandum, an volu utatem defuncti probare velint, an repudiare 3ὶ , ne detrimentum
parauatur , unde emolumentum expe
ctabant i 3. An vero legatarius possit pro parte agnoscere , & pro parte re. probare judicium defuncti, quae litoe it dirimenda Ope distinctuinum , quas alibi exposuimus s3j. H. ij D. cis. 14. fibruari 27 3 8.
refer. D. L asto ιιι ιn eatissa fratr. de Ferraris contra Vertissum , O Boetum, 6. Multifarie augem , O seqq. , num .
1ὶ L. Getii 38. F. de acquirend.
Ias acerassendi viget non tantum in hereditatibus, sed etiam in legatis in inter legatarios re , O verbis ; vel rasaltem coniunctos.l us accrescendi, seu ius . per quod
portiones deficientium heredum, vel legatariorum. adjicitur illis . qui partem suam agnoverunt, viget tum in her ditatibus , tum etiam in legatis ti), sed diversa ratione di in hereditatibus obtinet ex praesumta aliquando testa toris voIuntate Σὶ , sed potissimum , ne paganus pro parte testatus , pro parta intestatus decedat 3); atquo ideo nec testatoris expressa voluntatu prohiberi possis Romanis iurispruden tibus placuit ): eum autem lcgatis posterior haec ratio, seu pruduntum subtil tas non conveniati ,dcirco a libera tellatoris voluntate in illis pendet ius accrescendi. Olim quidem apud Romanos sola legata per vindicationem ius accrescendi admittebant is δέ quod deinceps per legem Papiam Poppeam sublatum fuit favore fisci; atque con lii tutum , ut pars non capientis cadu ca fieret , de fiseo cederet 6J: sed i α legatis per damnationem jus accrescen di non recipiebatur: quippe vel dii
bus eandem rem heres erinjunctua dare damnatus erat, vel disjunchura
ii conjunctim, lingulis divisim darduam natus videbatuti; atque ideo qui siquo legatarius non nisi partem suam acquirebat s. , altera apud heredem inprimis remanebat, tum liseo addicta
fuit i8 : quod si testator disjunctinica adem rem duobus legasset, singuli Rqui dein solida dehebatur ty), sed quiali ditis eadem res prael hari non potet . idcirco uni res , alteri aestunatio prae-
319쪽
standa erat tro . Deinceps, exaequatis omnibus legatis i I , jus accrescendi indistincte teceptum fuit, si modo ita
suadeat testatoris voluntas , legatarios inter se conjungentis si 1ὶ; tres etcnim esse possunt conjunctionis gradus, seu species : aliquando legatarii invicem conjuncti sunt tum re, tum v cr-bis r aliquando re tantum , non verbis; interdum verbis, non autem re sis in.
Re, & verbis conjuncti sunt, quibus
eadem res , eademque oratione legata
est: hoc modo: Titio, o Seio fundum
Cornelianum do, lego : Oratio utrumque
legatarium jungit; eadem quoque res, seu fundus Cornelianus utrique legatus est si ). Re tantum coniuncti di Cuntur , quibus eadem utique res te. gata est, sed disjuncta oratione e veluti Titio fundum Cornelianum do, lego , Seio sundam Cornelianum do, legotis . Postremo verbis tantum conjuncti sunt , quibus diversae res, sed eodem sermone Iegatae fuerunt hoc modo: Ttio, o Sejo fundam Cornelianum aequis partibus do, lego a 6 : hos qui dem sermo testatoris conjungit , scd in re legata divis sunt, quatenus t
stator non ad totum fundum ems vo .cat, sed ad diversas partes, quamvis nondum separatas. Quia legatarii re, di verbis coniuncti duplici tum ora. tionis , tum rei legatae vinculo connectuntur , unico vero illi, quibus eadem res legata fuit , sed diversa, seu discreta oratione , idcirco post riores interdum io iure disjuncti appullantur si ): attamen in jure accre endi vero pro conjunctis habentur; ut enim animadvertit Paulus, conitinaιm heredes instimi, vel conjunssim tigari, hoc est, totam hereditatem, O tota legata singulis data esse , partes au em concutis feri si 8ὶ. Cum tui accrescendi in legatis nitatur testatoris vo Iuntate, qui eandem omnἰ norem plutibus in solidum legavit tomnibus autem eadem res integra darinoqueat , nec probabile visu vi sit,um rum , alteri aestimationem praestanodam elIe, nisi testator ita expressa caverit ι9ὶ, si onanu ad legatumve u am , Partes utique fieri d. bent; sed, si aliquis deficiat, quia nolit,
vel non potiat legatum agnoscere, tu tegra res Iegata debetur et , cui 1nte
gia legata fuit lao ; ita ut solo legat aliorum concutia palles fiant sar rquaro jus , quo uaus legatarius alte ris deficientibus totam rem consequitur , melius non decrescindi , quam acerescendi posset appellari. Jas accrescendi inter legatarios conjunctos re,& verbis vigere recep a apud omnes, atque etiam in foro sententia est li 1 ;quippequi ad uandem rem singuli vocati sunt; nec partes fiunt . nis ex necessitato, si omnes coacurrant: pro inde , altero deficiente, hujus pars alteri acquiri debet 13ὶ ex manifesta testatoris voluntate , legatarios non tantum in re, sed etiam sermonis modo conjungentis . Quo autem pacto lauvantur argumenta , quae contra sententiam hanc Objici soleat, alibi demonstravimus si . si 3. Si eadem res 8. insistit. hsetit. de tegat. 1. Io.) , L. unie. F. Ubi
t in L. mmo potes s s. F. r. F. de
320쪽
νὶ L. Si Titio v. Is de legat. 2.
sis L. ume. 6. mi aiatem legatarii,s . in med. cod. de caduci testend. aoὶ D. L. Conjunctim So. F. de Ierat. 3. ai) D. L. Unie. f. II. pror. M.
Ius aurescendi non habet Deum inter legatarιos non re, sed solis νerbis conjunctos.
Idem jus acereseendi vigere inter I
gatarios, quamvis re tantum conju .
cti sint , comta unis sententia est tiὶ ι ut enim modo demonstravimus defia. oraeced. , toties Iocus fit juri acer scendi, quoties singulis legatariis s lidum relictum fuit, ita ut ex sola
necessitate, cum omnes simul legatum agnoscunt, partes legati fiant sa): licet autem legatarii re tantum conjuncti fuit, attamen singulis integra res legata est: ut patet ex legandi modo : Titio fundum Cornelianum do, lego e Sempronιο fandam Cornelι anum do, lego. Quamquam vero non omnes consentiunt, utrum idem accrescetidi ius admitti debeat favore legatariorum. qui verbis tantum, non etiam ra con juncti sunt nec ne: puta si tellator ita caverit: Ttι O , o Sempronio Λα- dum Cornelianum do, lego, aequis Par tibus 3 ; negati tium tamen sementia potior est tum ratione, tum leatim auctoritate , quam idcirco olim secutus est Senatus Pedei non tanus r, nain ius accrescendi in illis tantum casibus locum habet , in quibys si Iidum ab initio singulis legatariis te Ita lor reliquit, ita ut sol O concursu partes fiant r Conjtinerim ait Celsus . heredes institui , συι eonjunctim l. garι hoe est , totam hereditatem . O tota legata singulis data esse; partes autem comeum ferι ty) r eum autem iustitor solo sermone legatarios coniunxit, non integrum legatum , sed eiusde in legati partes singulis datae sunt 6J . Ad haec Papinianus duplici pto p iit a tacti