Hortus Indicus Malabaricus, continens regni Malabarici apud Indos celeberrimi omnis generis plantas rariores, Latinis, Malabaricis, Arabicis, & Bramanum characteribus nominibusque expressas, unà cum floribus, fructibus & seminibus, naturali magnitudi

335쪽

HORTUS MALABARICUS ii 3

Meui Malabarensibus, Gudatiqui Brachmanis , Sarissas Lusitanis, Moormis ven Belgis, Arbor injusta magnitudinis, caudiCe crasso, candido , cortice obducto cinereo, multisque ramulis cinereis donato. Radix fibrata, albo-flavescens, rufo, intus purpureo cortice tecta, odoris saporisque sylvestris. Folia geminata ordine parallelo ramulis inhaerent, oblongo-rotunda, ac in mucronem desinentia, crassa, glabra, mollia, nitentia, costa media crassa, & in adversa parte alte extuberanS, e qua plures exiles nervuli superiora vem sus excurrunt: sapor aCido-adstringens, odor nullus. H Mi plures simul juncti ad foliorum exortum ramulis inhaerent, exigui, inodori, insipidi, sexteretibus, mumin iis, subflavescentibus, ac extrorsum reflexis foliolis constantes, medium occupante stylo exiguo, Candido, cap tuto flavo. Flosculis succedunt Bacca plano- rotundae, acuminatae, decem angulis sulcatae, purpureae, glabrae, nitenteS, intusque in decem loculamenta per membranaceas quasdam pelliculas distincta , in quibus totidem locantur Acini oblongo - rotundi, triquetri crocei, glabri, intus candidi, amaro-dulces, ita ut singuli in singulis latitent cellulis. Ρrovenit ubique in Malabar, praesertim circa Paloenia semper Viret, quotannis fructus seri, mense viae Augusto, atque per Octoginta non raro frugifera manet annoS. Caeterum ex arboris soliis unguentum conficitur vulnerarium.

dis r - - δε eis revelati l . r. e . 33. d immfer. - humills tantum si arbustula, seu scribit de delineat so iam δε- . - --μον- ex potius seutex ; quod tamen pro loci natalis. ali Creta insula. quae magnam eum Porum hibet sim, eumque accidentium varietate contingere potest, utilitudinem si hoc lola discrimine. quod Noa , in iu-iis aliis metibus id obseivamin. sae magnitudinis excrescat arborem, at Sa ἀ so

340쪽

seu Berseris Indica auranti otio.

b. m. OH Tali Malabarensibus, B am Brachma viis, Cerdoti, Lusitanis, rasiaut Belgis, Arisbor est mediae magnitudinis, Caudice me diocriter crasse, albicante , denso, cori ce obducto cinereo, multisque ramulis vis ridibus donata. Radix rufa, nigricante cortice tecta, nec non fibris suis late per terram diffusa, sapor adstringens, odor sylvestris. μι sine ordine ramulis inhaerent, oblongo- rotunda, M in acumen desinentia, mali aurantiae soliis haud absumilia, excepta illa appendice, qua hujus arboris folia carent, crasta, 'glabra, densa, atrO-viridia, splendentia, inodora, inspicia, nervis aliquot e media costa in latera

excurrentibus.

Floficissi racematim cohaerent plurimi ex pediculo tenui, unciali & sesquiunciali, aciduli, inodori , constant ii egemmulis exiguis, pallide virentibus , staminulis tribus exiguis, albicantibus supereminentibus Hostulis succedunt Barea cylindraceae, tenues, perma turitatem pulchre rubentes, sapore acido & subadstrino gente, Berberis fructibus persimiles. Crescit ubique in inlabar, praesertim circa Repolynis per viret, frugetque, & per septuaginta non raro

frugifera manet annos. .

Porro ex arboris huius cortice, haud secus ac ἡ ea nabe, funes texuntur. Fructus in deliciis comeduntur,

Di ili