M. Valerii Martialis Epigrammatum libri ad optimos codices Parisiis nuperrime recensiti et castigati. Tomus prior posterior

291쪽

Commendare tuum dum vis mihi carmine munus, Maeonioque cupis doctius ore loqui, Excrucias multis pariter me teque di bus;

Et tua de nostro, Prisce, Thalia placet. Divitibus poteris Musas, elegosque sonantes Mittere: pauperibus munera pena dato.

XLVII. ad Licinium Suram.

Doctorum Licini celeberrimo Sura virorum scujus prisca graves lingua reduxit avos: Redderis heu quanto fatorum munere nobis, Gustata Lasthes poene remissus aqua: Perdiderant jam vota metum', securaque flebant Tristia cum lacrymis; jamque peractus eras. Non tulit invidiam taciti regnator Averni, Et raptas satis reddidit ipse colos. Scis igitur, quantas hominum mors falsa querelas Moverit, & seueris posteritate tua. Vive velut rapto, fugitivaque gaudia carpezΡerdiderit nullum vita reversa diem.

292쪽

LIBER VII. 28s

Cum mansas habeat fera trecentas Pro mensis habet Annius ministros:

aeranscurrunt gabatas, volantque lanc S. Has vobis epulas habete, lauti; Nos offendimur ambulante Coena.

X LIX. ad Severum .

Parva suburbani munuscula mittimus horti: Faucibus ova tuis; poma, ό evere, gulae.

L. ad sontem Ianthidos.

Fons dominae, regina l*ci, quo gaudet Ianthis, Gloria conspicuae delitiumque domus: cum tua tot niveis ornetur ripa ministris, Et Ganymedeo luceat unda choro: Qiiid facit Alcides silva sacratus in ista ΤΤam vicina tibi cur tenet antra Deus 'Numquid Nympharum notos observat amores, Tam multi pariter ne rapiantur Hylae

293쪽

Floreari ii ostras si te piget, Urbice, nugas;

Et lasciva tamen carmina nosse libet: Pompeium queras nostri forsitan Auctum, Ultoris prima Μartis in aede sedet. Iura madens, varioque togae limatus in usu, Non lector meus hic, Urbice, sed liber est. Sic tenet absentis nostros, cantatqua libellos: Ut pereat chartis littera nulla meis. Denique, si vellet, poterat scripsisse videri; Sed famae mavult illa favere meae. Hunc licet a decima nec enim satis ante vacabit Sollicites: capiet coenula parva d s.

Ille legat, bibo tur.nolis licet, ille sonabit; Et cum, jam satis est, dixeris, ille leget.

LII. ad Auctum.

Gratum est, quod celeri nostros legis, Aucte, libellos; Si tamen & celerem quod legis, Aucte, juvat. Illa meas gentes, & celtas rexit Iberos, Nec fuit in nostro certior orbe fides.

294쪽

Μaior me tanto reverentia turbat; & aures , Non auditoris , judicis esse puto.

Omnia misisti mihi Saturnalibus , Umber , Μunera , contulerant quae tibi quinqua dies; Bis senos triplices , & dentiscalpia septemrHis comes accessit spongia, mappa, calix; Semodiusque fabae cum vimine Picenarum, Et Laletanae nigra lagena sapae :Parvaque cum canis venerunt coetana prunis , Et Lybicae fici pondere testa gravis. Vix puto triginta nummorum tota fuisse , Μunera , quae grandes octo tulere Syri. Quanto com odius nullo mihi serra labora genti potuit pondera quinqua puer

LIV. in Nasidiemim.

Semper mana mihi de me mera somnia narras , Quae moveant animum , sollicitentque meum. Iam prior ad secem , sed & haec vindemia venit; Evorat noctes dum mihi saga tuas

295쪽

consumpsi salsasque molas, & thuris acervose Decrevera greges, dum cadit agna frequens. Non porcus, non cortis aves, non ova supersunt. Aut vigila , aut dormi, Nasidiene , tibi.

LV. in Chrestum.

Nulli munora, chresta, si remittis, Nec nobis dederis, remiserisque; credam te satis es. liberalem. Sed si reddis Apitio, Lupoques Et Gallo, Titioque, caesioque, Lingos non mihi nam proba, & puella est Sed quae de Solymis venit perusti,

Damnatam modo mentulam tributi.

LVI. ad Rabirium.

Astra polumque pia percepsti men , Rabiri, Parrhasiam mira qui struis arta domum. Phidiaco si digna Iovi dare templa parabit, Has petat a nostro Pisa Tonante manuS.

Dissi a

296쪽

LIBER VII. GyLVII. de Achilla.

Castora da Pollues Gabinia fecit Achillam rPyκagathos fuerat; nunc erit Hippodamus.

Jam sex aut septem, nupsisti, Galla, cinaedis: Dum coma te nimium , pexaque barba juvat. Deinde EAperta latus , madidoque simillima loro Inguina, nec lassa stare coacta manu; Deseris imbelles thalamos , mollemqua maritum , Rursus & in similes decidis usque toros. Quaera aliquem curios. semper Fabiosque loquentem, Hirsutum, & dura rusticitate trucem, Invenies; sed habet tristis quoque turba cinaedos. Dissicile est vero nubere , Galla , viro.

LIX. ad Titum, de Caeciliano.

Non eoenat sine apro noster, Tite, caecilianus. Bellum convivam caecilianus habet.

297쪽

a86 EPIGRA ΜΜATV ΜL X. ad Jovem Capitolinum.

Tarpeias venerande rector aula' Qi1em salvo duca credimus Tonantem, cum votis sibi quisque te fatiget, Et poscat dars , quae Dei potestis: Nil pro me mihi , Iupiter, petenti, Ne succensiterit velut superbo. To pro caesare debeo rogsra,

Pro ma debeo caesarem rogare.

LXI. ad Germanicum Caesarem.

Abstulerat totam temerarius institor urbem, Inqua suo nullum limine limen erat. Iassisti tenues, Germanice, crescere vicos; Et , modo quae fuerat semita , facta via est. Nulla catenatis pila est praecincta lagenis r , Nec Praetor medio cogitur ira luto. Stringitur in densa nec caeca novacula turbaroccupat aut totas nigra popina vias. Tonsor, caupo , coquus , Ianius sua limina servant. Nunc Roma est; nuper magna taberna fuit.

298쪽

LIBER VII. 287 LXII. in Amillum.

Itoelusis soribus grandes percidis, Amille;

Et is depretidi, cum facis ista, cupis; quid liberti narrent, servique paterni, Et niger obliqua garrulitata cliens. Non paedicari qui se testatur, Amille, Illud saepe facit, quod sine testa facit.

LXHI. do Silio Italico.

Perpetui nunquam moritura volumina Sili Qui legis, & latia carmina digna toga;

Pierios tantum vati placuisse recessus credis, & Aoniae Bacchica serta comae Sacra cothurnati non attigit ante Maronis, Implevit magni quam ciceronis opus. Hunc miratur adhuc centum gravis hasta virorum. Hunc loquitur grato plurimus ore cliens. Postquam bis- senis ingentem fascibus annum Rexerat, asserto qui sacer orba fuit; in meritos Musis, & Phoebo tradidit annos, Proque suo celebrat nunc Helicona soro.

299쪽

Qui tonsor fueras tota notissimus urbs , Et post hoc dominae munere factus eques , Sicanas urbes , Aetnaeaque regna petisti, cinname, cum sugeres tristia jura fori. Qua nunc arte graves tolerabis inutilis annos

Quid facit infelix & fugitiva quies

Non rhetor , non grammaticus , ludive magister, Non Cynicus , non tu Stoicus esse potes; Vendere nec vocem Siculis plausumque thoatris. Quod superest , iterum , cinname , tonsor eris.

LXV. in GargilianVm.

Lis to bis decimae numerantem frigora brumas conterit una tribus , Gargiliano , foris. Ah miser, & demensi viginti litigat annis

Quisquam, cui vinci , Gargiliane , licet

LXVI. de Labieno.

Ηaaradam Fabius Labienum ex assa reliquit , Plus meruisse tamen se Labienus ait.

300쪽

LIBER VII. LXVII. in Philaenim.

Ρaadieae pvaros tribas Philaenis, Et tentigine saevior mariti Undanas vorat in dis puellas. Harpasto quoque subligata ludit , Et ilavescit haphe, graveisque draucis Halteras facili rotat lacerto; , Et putri lutulenta de palaestra Uncti verbero vapulat magistri. Nec coenat prius , aut recumbit anta Quam septem vomuit meros deunces: Ad quos fas sibi tunc putat redire , cum coliphia sexdecim comedit. Post haec omnia; cum libidinatur, Non sellat: putat hoc parum virile; Sed plane medias vorat puellas. Di mentem tibi dent tuam, Philaeni , cunnum lingera quae putas virile.

L X VIII. ad Instantium Rusum.

Commendara meas , instanti Ruse , camoenas

Parce precor socero: Teria sorsan amat. Marties. T. I. T