Centum arcana politica ex omni historia selecta per centum casus centumque disquisitiones quibus insertæ sunt Boxhornianæ proposita ubi de singulis variæ sententiæ ac decreta variique eventus observantur & exactum de iis judicium fertur autore Johann

발행: 1678년

분량: 707페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

461쪽

4M Ex rigviRgNsi HisTORIA habent & eausam & necessitatem, licet aliis beneficiis Reipubl. periculosis non ornentur. Denique populi qui gratiam vicinorum merentur & opem cognatione fortunae, eam in cassum & cuni

damno Reipubl. prauentissimo aliis oticiis mereri contendunt. Liberales hie Iesse dubent Magistratus, non autem pro- digere pubi. fortunam. II. Non negare se velle bene habuis Rempubl. Gallos hactenus ad eam ad-

motos, sed an permansuros tales ptima illos cipe in spem primo praelarre, qui imposterum magis confirmati pessima meditantur. Sed & si illi pro Republ. maneant constant , quis alios postmodum eodem ambitu admoVenis dos eiusdem con silii indolisque futuros asseveraverit Θ Ad curam Magistratu um& Reipubl. securitatem ante omnia id facere non tantum publ. honoribus imponere non peccaturos , sed ne quidem ad eos admittere tales, qui peccare Apossitnt, si velint; quales exteros esse ne

pariem posse dubitare.

462쪽

III. Fateri sese, non dici posse illegitimum, quod hactenus factum sit , neque enim conditas leges, quibus Callia Reipubl. administratione arceantur sed an id omne permittendum, quod il- legitimum non est Θ Mala longe plurimae se numero quam leges. Ex malis moribus natas este bonas leges noris tamen ideo Unus malos mores, malos

in se fuisse revera, priusquam prohibiti essent per leges. Et cum nova orians tur in dies, nec a maioribus provisa mala & malorum obices & repagula sint leges: Quidni adversum ea novae leges conderentur Θ Quidni illegitima illa , censeri debeant, quae licet hactenus non prohibita, legibus tamen imposterum necessario debeant prohiberi: itaque illegitimum in Republ. habendum efffenon tandum illud, quod fit contra leges latas , sed & illud, adversiis quod condendas leges esse suadet & retia r tio &salus Reipubl. quae semel sancit ita aeterna, & instar omnium lex est.

463쪽

Sed & in Magistratus Trevirensis con ventu, dubitatum est, qua ratione mini . . raro cum Gallorum odio a publicis idi - guitatibus gerendis arceri deberent. Alii suificere existimabant,si imposterum Galli ad publicos honores non ad- mitterentur. Id autem obtinere in sua constantia possium esse & potestate.

um alii asserebant

. 1. Quia ratio danda esset, cur non admitterentur imposterum Galli, tot ejusdem Gentis hactenus ad publicos honores admotis. Si sola voluntas &praesens tantum consilium Trevirensium pro ratione objiciatur, quid id esset aliud quam Gallos offendere.&adversum iis animum palam ostentare

II. Non id sussicere, se id nunc velle lj pro Republ. consultum existimare: Mobiles esse homines & idcirco etiam q

i suas volun ates, & maximς inconstan

tes:

464쪽

tes ambitu, adulatione, privati compendii causa, aliisque artibus intercipi eas facile posse& interverti. Sed&non susticere, se esse eiusdem voluntatis ejusdemque consilii, & in eo constantes persistere. Quid si enim ejusdem voluntatis & consilii alii, post ad admini-frationem Reipubl. vocandi,non futu- ri sint. AEternum igitur aliquid esse statuendum, cui necessario & semper ob - stricta sit&praesentium constantia &po' Merorum. Id aeternum esse & obtineri posse in lege. Hanc igitur effa decers nendam, qua non Galli tantum, sed Rexteri omnes ad curam Reipubl. no' admovendi pronuncientur. Ita futurum quippe,ut nonGalli soli ex peculia- ri odio, sed omnes alii ex usu Reipubl. non qua Galli, sed qua exterit, non ex adversa in eos & mutanda voluntate,sed - ex justa& non infringenda lege a publi- cis honoribus excludi se intelligant.

DECRETVM.

Factum est id pro postrema hac stra tentia, di ejus argumenti Lex adversus

465쪽

Ex riguistrNsI HisTORIA exteros omnes, ae proinde Gallos et iam, est promulgata. EVENTUS.

Ita Trevirensium Libertati prospectum est, cui Gallorrum potentia& au- toritas iam insidiabatur.3VDICIVM. Illegitimum existimari id omne inire pubi. debet,quod committitur non tan-

tum adversus latas sed & adversus necessario ferendas leges, quae & fieri de bent. Quemadmodnm autem duum serὰ generum mala quotidie offeruntur.' ita alia praesenti consilio, alia aeternitate Legum praeveniri debent & propulsari. Consilio illa mala qRar pro diversa Occasone & constitutione Reipi L nunc bona, nunc mala possunt aestimari: de his enim nihil aeternum & immotum constitui potest vel debet. Legibus austem earumque aeternitate ea mala quae perpetuo talia sunt & non possunt non temper cum discrimine & metu subver-

tendar Reipubl. esse conjuncta. sed Mquoties licet, ineunda Legum ratiq, qua

466쪽

non tantum metu poenae a malo hi aut

isti arceantur, sed qua occasio omnis &faciendi mali& imponendae poenae om nino praecidatur: adeo ut commode huc retulerim illud Taciti de Agricola sitio: praeponere maluit dignitatibus non peccaturos, quam punire quipe

DIS VISITIO. parcendum sit rigori, in Auia Minias issimo quid contra expressum p rantis edictum ex proposito delinquit.

Rat Ludovico XIII. Galliarunt Regi intimus minister, Barra-darus, Nobilium cubiculario rum princeps, magisterq; equilis, quem Rex adeo amaba , ut sibi non raro imp rari ab ipso pateretur. Hanc coecumis favorem abusus benevolentiae secutus est, Reti ingratus, propter reverentiae detrimentum. Nam aliquando impo tunius

467쪽

tunius munus aliquod petens propinquo , querulabatur, sese Regiae Maio stati admotum, personam tamen aversari. j Et licet haec verba Regiam indignationem iure excitare potuerint , suspicio- 'inem tamen & causam anussae gratiae transtulit in .m ivraeum, quem alias inter malevolos habebat. Hunc ergo, iRogium ingressum,adoritur, dextra ar- i niatus ferro, contra novissimum Regis ledictum, quo capitalis poena, fine e ceptione, erat decreta duellis. Statim iussim ea a Rege, ut Barradatus Bastiliae learcerem incoleret& post modum in is tCollegio Regio qiuaesitum est, an Barra- daeus, tanquam intimus Regis sinister, fει familiarissimus, ordinariam poenam debeat subire pNon una audita fuit sententia; dum laliqui pro poena ordinaria inserenda iconcludebant: I. Nam legem Imperantium esse mu-

tam quasi Majestatem, cui si quis resiste- 'ret, sine risionis crimine agere non pos i

468쪽

II. Si Rex inaequaliter delinquenti- bus infligeret poenas, hoc est, ab uno poenas sumeret, alium vero impune dimita. teret , vitium iniquitatis committi, quod imperantium auctoritatem minu- it , & reverentiam tollit in subditisi III. Duplex crimen a Barradaro ad- missum, adeoq; poena assiciendum esse

ipsum atrociore; cum oraret eredictum ,

sacram hegiam & praesente Rege ipsam Maiestatem violaverit. IV Nec posse supplicio obstare inti

muniministerium. Nam secretioribus negotiis ma)or etiam fides sit & reveren- tia. Unde Barradaeus eo magis nedum

i edictum , sed & praesentiam Regis tin.

4ctius debuisset vereri. P V. Si impunitusBarradatus esset, sicans datum subnasci & Aulae & Regno. Os riri manifestum legis cujuslibet con te motum . & omnibus vetitis aneriri

469쪽

I. Non enim iniquum esse, si Rex Legem, cujus autor ipse est, tollit, minus, si eandem mutat di mitius interpre-.

II. Maculam esse Regiae Gratiae, si is, qui hactenus familiariter cum Rege vixerit , per despectas carnificum manus Percussus, debeat interire. III. Supplicium hoc esse mali exempli , quod in caeteris ministris amorem erga Regem possit dimin re, metum vero incutere majorem, cum contrais Imp*rantes plus debeant diligi, quam metui. IV. Christianissimum Regem plus clementia decorari, qua rigore; m aisque amari animum misericordem, quam saevum. V. FactumBarr dati mitius esse iii teti pretandum, quod ex properato assecta prosectum. Intolerabilem enim est dolorem in animo, Regia gratia imbuto, si diminutionem cognoscit possessae benevolentiae DE

470쪽

DECRETUM. A si tuto supplicio eximitur Barradae

us, aula tamen subetur excedere nunquam revocandus.

EVENTUS. Gallia tum pacissica pergit ad Batavos . ibique mirima cum gloria pr,suit bello. In Gallia autem Clementia haec Regis ,

mixta cum poena, nimis elata fuit, con- ciliavitq; Regi metum & amorem , & hunc eo magis in ministris. Richelio quoq; , qui autor gratiae mutatae cred ' batur, tantam venerationem peperit, uti nemo imposterum huic viro vel nutu quidem obstiterit, qui modo apud Re-

gem gratia voluit valere., Optima sapientia esset mortalium, si fortunam aequo animo possenti erre. In Triars magnum est exemplum, si discunt

SEARCH

MENU NAVIGATION