Cebetis Tabula quanam aetate conscripta esse videatur

1쪽

ROBA

5쪽

QUAM

AMPLISSIMO PHILOSOPHORUM ARBURGENSIUM ORDINISUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE UMPETRANDOS

MDCCCLXXXV.

7쪽

AVO DILECTISSIMO

E. F. IST

AUCTOR.

9쪽

um Cebetis quae fertur Tabula propter materiam ad 0res pertinentem allegoriaque adhibita facetius quam fieri s0let exp0sitam ab li0minibus Graecae linguae peritis sumin studi lectitaretur typ0graph0rumque officinas identidem exerceret, haud ita multi fuerunt, qui artem criticam ei adhiberent eaque, quam ex h0 libello legendo

capiebant v0luptate non acquiescentes riginem eius in quae8tionem vocarent. Atque primus et intra c0mplura

saecula unus Hier0nymus W0lsus se dubitare pr0sessus est, num recte 80gratie Cebeti abula vulg0 adseriburetur. Quam suspicionem duabus rebus d0quit 1 tame88e, primum quod Tabulae l0gi 0nnulli non convenire viderentur cum Cebetis Socrati ei aetate, deinde quod in Stoic0rum Sententias appareret auetorem inclinare. His diu n0Va argumenta non sunt adiecta, quaeque Feui linuSy), Bruckerus'), einersiusq), SchKeighaeuseru8β - ut omittam Berkelium, qui Wolfi verba transcripsit aliosque Comphiues, qu08 eui linii enumeravit p. 16 - partim refutandae partim c0mpr0bandae illius sententiae causa di8putaverunt, in iis rati non habetur nisi chron0l0giaeet 0rum, quae li0cipere continentur, phil080phiae praei in editione sua Bas. 1560. η Misceli Lipsiens. 0m. II p. 15-60. ' Hist philos. I p. 578 q. ε Commentat societ Gotting. 1782. ' in edit sua Epicteti et Cebetis ab Argentor. 798.

10쪽

- T ceptorum. Idem iudicium faciendum est d0 l0pidi idissertationibus ), qui ea tamen re ab illi recedit, quod diversas eorum Sententias ita inter se Studet 0nciliare, ut Tabulam a S0eratis ill discipul0 0mp0sitam, Sed p0stea retractatam variisque interpolationibus vitiatam ess censeat. Qui deinde in hac disquisiti0ne perame0docavit, SchaberitSy), ne ipse quidem n0va adhibuit subsidia uniceque in phil0sopho argumento Versatu St. Maximi vero progressu auctor erat Dr0silinus'), qui primus omnibus ex partibus hanc materiam expl0rare instituit. Atque primum Di 08ilinus veterum de Cebete eiuSque opere testimonia, de quibus illi partim omnin0

non curaverunt, partim biter neque Sati accurate Hae-Siverant, congeSSit, iisque niXu temporum rationes, qu0ad eius fieri 90terat, examinavit. Hae enim prius ad certum

redigendae sunt, quam ex iis l0cis Tabulae, quibus W0lfi0Suspicio orta erat, quidquam liceat c0llig0re. Deinde p0stquam de phil0s0phiae sententiis, quae in Tabula

pr0duntur, Xp0Suit, n0Vum attulit criticae perae adiumentum. De allegoriae enim apud veteres usu disseruit exemplisque nonnullis ex aliis auct0ribu pr0latis, quando talia maxime in consuetudinem venissent Scriptoribus, quaerendum Sse monuit. Accedit tertium rosilini meritum atque id minime e0ntemnendum id enim discrimen, qu0d in verborum supellectile est inter optimi serm0nis Attici script0res et abulae auct0rem perveStigandum sibi prop0suit, quam rem pri0re vel plane neglexerant vel obiter perstrinxerant, eaque Vocabulac0llegit, quae aliena sunt ab ill0rum scriptiS.

Post Dr0silinum nem huic disceptati0ni impertivit