Cras credo hodie nihil. Sive, Modus tandem sit ineptiarum. Satyra Menippea

21쪽

lae approbare isti quide volo dc reis fabonis eam approba ui Sed nec limen hic magnificum Xpecta, aut praefationem longiorem cum cludicrum hoc totum sit, dc breue. Ne hoc

stat , quod Diogenes

notabat Olim qui, cum ad angustam ciuitatem quandam eccXiguam , amplum ac latissimum videret adu

22쪽

aditum , lepide ad

incolas conuersus Vt solebat, Custodite,m-quit, urbem, ne per portam elabatur. Neque enim tanti istud nobis videbatur, ut

ineptiarum non tam

odium professi quam

despectum,propriam ambitioncm in Ve

stibulo praescribere

23쪽

Horat Sat. lib. II.

Sat. I.

hic Abu haud petet ultro

Duquam animantem me veluti custodiet ensiis Vagina teritiu quem cur fringere coner Tuti ab infestu latronibu Io pater, o rex,

Iupiter, viperestpositum rubigine telum, P e qui quam noceat cupido mihipacis at ille si me commoris MELIVs

NON TANGERE CLAMO

Flebit, s insignis ut a canta

bitur urbe.

CRAS

24쪽

Paet . scribe, Patroclia se is pag. s. arurnprimam Catera Perte videbis.

25쪽

CRAS CREDO,

HODIE NIHIL.

, Una large rorsus ac beni

gne aliquamdiu

corini tractem. neque enim

semper vigilare lubet visus

mihi sum ad ultimum Septentrionem versari Vbi saepe intellexi muli arti bus occultis fieri , quae si-dem apud nos vi inuenirent. Solent autem, qua de die vigilantibus occurrunt, noctu, CUm a CorpOris imperio mens aliquanto iam liuior, , magis quasi iuris sui, diuagatur,

26쪽

CRAS CREDO animo haerere. Erat autem,

ut lana videbatur , rupes quaedam vasta atque X celsa, quae iaferiore siti parte maris impetum frangebat: supra herbis S graminibus, ad voluptatem usque laeta. Vt nunc arbores omittam, quae ingenua natura rariCac simplicitate, in or li NOS descriptae, iucundilli In una aduenientibus hospitium praebebant. In hanc subito delatus, mulieres aliquot inuenio , quae nugarum ortificio, intuentium Credulitati imponebant later

omnes autem nam qua

nihil elegantius aut ut chrius humani oculi viderunt. Et me adiungo, S ut

artis

27쪽

HODIE NIHIL. artis vanitatem coram Caeteris traducerem, Quin hoc ergo agimus nunc in tuam, o venusta nostra, quandoquidem prolatae res sunt,

totum hunc terrarum Orbem, cum hominibus, in plena nobis luce ponis Illa hauiter libridens, Iliaud ita multis paci a Car- me situm infit, in terram Lunae orbem trahit. Atque

hei primo quidem ipsa

Luna muliebri forma, qualis a poetis pingitur, OCCUrrit, ac fallite data atqUe a C-cepta, manum venienti porrigit. Quam ut vidi, Salve veneranda, inquam; omnium laruarum genitrixa somniorum cuius nu- a men

28쪽

CRAS CREDO naen erit liti tioque sentituat. Nam scr

ptiones nunc librorum hic commemorate pergam, qui bis anno, sicut nosti, ad fluenta Moeni X- ponuntur. Illa nihil admodum morata, in conclaue

quoddam orbis sui, quod

ad orientem erat, nos de ducit. Ex quo quidem, non terras modo ingulas ac ciuitates, sedi homines, d actiones singulorum, quasi coram intuebar. Videbam autem, alios currentes, alios plorantes, alios ridentes denique. rant qui Uxorem ducereiat: erant qui efferrent. Ali optabant pacem albaversa

29쪽

, o DIE NIHIL bantur. Opes alius quaerebat haec turba erat multo maxima alius dilapida

bat easdem iterum

quaerebat. Ita, Vt alti XV pariter Scis gestate, transitus ad vota fieret. Erant qui haeredes erant S qui consulatus ac praeturas de Ontinuas honorum paginas, optarent. Quidam, annoscentum , vitam prorogari

sibi tacite petebat, illa leg

Vt quocunque,dem fato occumberct. Uidam, VO-to minus immodest, virgis aliquamdiu irrigatus, Gygi sibi annulum Optabat. Vt, pro tempore, lictoris diligentiam est UgCret. Cui diu multumque i latus

30쪽

CRAS CREDOlattis pariter I tergum Commodarat falsa alitum an , Ut cor , quae de

tarditat sensuum ab Academici dicuntur. Et hic multis aequa postulare 1-debatur Nauigabant Bata- Ut couitabant Italici vires suas, quanta is iam accisas vcnditabant Lusitani:

sed Hispani magis Bellum

cum Austria corum gente, Boij cum Polonis Sueci, cum his ipsis, aut Mosco- Uia, gerebant Tartari. Fiandria ad tempus colabatur,& iam caput post immane bellum, sensim attollebat. Liuoniam vastabant duo Reges quae calamitatem

non dissileb r suam, sed

cadauen