M. Tvllii Ciceronis Opera omnia ex recensione novissima lo

331쪽

MT. II. UBERAEMUNDUS. Issquamobrem putes t tuam culpam non modo derivare in aliquem, sed communicare cum altero posset Νωmerantur illam- ducenta quinquaginta Syracusanis. ea quemadmodum ad istum postea per pseudothyrum revertantur, tabulis vobis, et testibus, judices, planum

laetum.

Ex hac iniquitate istius et improbitate, judices, quodHI

praeda ex illis bovis ad multos Syracusanos, invito populo senatuque Syracusano, venerat, illa scelera per Theomnasium, et Aeschrionem, et Dionysodo riam, et Cleomenem invitissima civitate acta sunt, primum ut urbs tota spoliaretur, qua de re aIius mihi Iocus ad dicendum ea constitutus ut omnia signa iste per eos homines, quos nominavi, omne ebur ex aedibus sacris, Omnes undique tabulas pictas, deorum denique simulacra, quae vellet, auferret deinde ut in

euria Syracusis, quem locum illi buleuterium vocant, honestissimo loco, et apud illos Iarissimo, ubi illius Usius M. Marcelli, qui eum Syracusanis locum, quem eripere belli ac victoriae lege posset, conservavita reddidit, statua ex aere iacta ibi inauratam isti, o alteram filio statuam posuerint ut, dum istius

hominis memoria maneret, senatus Syracusanua sine Iacrymis et gemitu in curia esse non posset. Per eosdem istius injuriarum, furtorum, uxorumque socios,

istius imiterio Syracusis Marcellea tolluntur maximo gemitu luctuque civitatis quem illi diem festum cum recentibus beneficiis C. Marcelli debitum reddebant, tum generi, nomini, familiae Marcellorum maxima voluntate tribuebant. Mithridates in Asia, cum eam

εο recenti a M. Marraui be-. Recte monuit Ursinus scribem dum esse C. Μareelli, tuus benescia erant recentia, . ari a c. a. Itaque eorrexi sic.

332쪽

provineiana totam oeeu a L Mucia non amilulae Bostia et hostia in ceteris rebus nimis serua et immania, tamen honorem hominia, deorum religione cona oratum, violare noluit tu Syraeusanos unum nems tum arcellis imyartire noluisti per quos illi adepti sunt, ut ceteros dies sestos agitare possenti At vero praeclarum 'diem reposuisti, Verrea ut agerent, et ut ad eum diem, quae sacris I El squ opus Pssent, in comi)lures annos locarentur. Sed jam in tanta igitus -'udentia remittendum aliquid videtur, ne

omnia contendamus, ne omnia cum dolore agere vid amur. nam me dies, vox, latera deficiant, at hoc nune

vociferari velim, quam miserum indignumque ait, istius nomine aput eos diem sestum esse, qui aegetatius opera landitus exstincto esse arbitrentur.

Verrea pr&eclara, quoquam si aegessisti, quo non ab

tuleris tecum istum diem l etenim quam tu domum, quam urbem adiisti, quod sanum denique, quod maeversum atque extersum reliqueris ' quare appellentur sane ista Verrea, quae non ex nomine, sed 'ex man, 22 bus naturaquestu constituta esse videantur quam

facile serpat injuria, et peccandi consuetudo quam non Deil rei rimatur, Videte, judices Bidia opi,idimi est, tenue sane, non long a Syracusis. Hujus tot primus civitatis est Epicrates quidam. tuus hered, ta Η- quingentorum millium venerat a muliere quadam propinqua, atque ita propinqua, ut o euanta47 diem reposuisK. Delevi eum Graevio sitis, quod abeat libris

veteribus. id Verrea meclara, quo inmin, etc. mee vitiosa esse, eis

sensi Graevius; qui corrigit os en ea praecia is quo utim quam accessisti Non placet. Sed melius nil eurrit. manibus natumρο tua. Μihi quoque in mentem moribus, quod Io Lummo et Hotomanno placuit. Graterus vulsa tum defendit, c. III, 37.

333쪽

Am. II LIBERAEETUNDUS MIIntestata emet mortua, Epieratem Minorem legibus

heredem esse oporteret. Reeens Syrae ana erat

illa res, quam ante demonstravi, do Heraciis Syracmsano, qui bona non sordidisset, nisi ei venisset her duas. Huic quoquo Epiorati veneria ut dista, hered, tas. Cogitare coeperunt Huae inimici, milo mimas eodem praetor hunc everti honis pome, quis Herael, AEsset eversus. rem o vite instituunt in Verrem interpretes deserunt ita caua wmpositur, is item palaestrita Bidenses poterent ab Epicrate her ditatem, quemadmodum palaestritae Syracusani ab Heraclio petissenti umquam o praetorem tam palaestricum vidistis verim ita putaeaulina dese m hat, ut ab illis ipse unctior discederet 'qui statim, eum praesensisset, jubet cuidam suorum amicorum numerari H- Lxxx. Res occultari satis non possct. Per quendam eorum, qui interfuerat, fit Epicrates certior. Primo negligere et contemnere oepit, quod eausa prorsus, quod 'dubitari posset, nitu habebat. Deinde, cum de Heraclio cogitaret, et istius libidinem nosset commodissimum putavit esse de provinciaciam abire itaque secit prosectu est Rhegium inoo 23 ubi auditum est, aestuare illi, qui dedisant pecuniam. putare nihil agi posse, absente Epicrate nam Her

stu- cum ram serim uia. me rectum esse non potest. Etsi transponas verba eum Graevio iae: is a e praes res se viri non posse, jubes tamen sententia commoda non fit et deberet esse non re sed in humum restem σε - posse, pertinet ad id, quod sequitur. Epicratem cognorissae rem, et ad superius rem occum inat uris. In verbo rarae iam vitium est. Non enim pertinet ad Epicratem, sed ad Verrem. Requiritur em inmissati, aruinasti, aut simile uuid.

Tum interpungendum est post statim quod refertur ast I M. Postro non ore edd. pr. mori potio illa elegantius est in narratione: primus edidit Aldua. M uinari posse J Sie edd. r. at Marae omnes. Gruterus ex

334쪽

elius tum affuerat, eum primum dati sunt judices do

e qui antequam indua aditum esset, antequam den, que mentio controversiae facta esset, discessisset, put bant nihil agi posse. Homines Rhegium proficiscumtur, Epicratem conveniunt demonstrant id, quod illeaeiebat, ae Η- Lxxx dedisse: rogant eum, ut id, quod ab ipsis abisset peeuniae curet ab sese eaVeret, quemadmodum velit de illa hereditate eum EpicratEneminem esse acturum. Epicrates homines multis Verbis a se male acceptos dimisit redeunt illi Rhegio Syracusas queri cum multis, ita ut fit, incipiunt, sese

Η-S xxx nummum frustra dedisse res percrebruit: in ore atque sermone omnium coepit esse. Verres

refert illam suam Syracusanam ait se velle de illis Η- Lxxx cognoscere advocat multos dicunt id, ni Volcatio se dedisse : illud non addunt, jussu istius. Volcatium vocat pecuniam referri imperai. obcatius animo aequissimo uniuios affert, qui nihil amitteret reddit inspectantibus multis Bidini nummos auferunt. Dicet aliquis, quid ergo in hoc Verrem rei rehendis, qui non modo ipse sur non est, sed noati m quidem passus est esset attendite jam intelligetis hanc pecuniam, qua via modo visa est exire ab isto, eadem semita revertisse. quid enim' debuit' rogant, ut sibi M curet. Sibi est a Lambino, quam semius est Gruterias ab omnibus edd. aliis abest. Itaque oraevius delevit. Sane in hac forma loquendi, eurare peeuniam, semper apud Cieeronem additur dativus personae, cui pecunia solvenda est: V. Iav. in cu-re. sed tamen nie videtur intelligi posse praesertim cum durius sit,sisi quod ab ipsis abisset quod deberet esse ab se si Mi abest, dicuntur ex persona narrantis. Itaque libros veteres secutus sum, ut et Graevius iecit.' riseri tuam suam et . Int ratianem, quod et in textu poma Lambinus. Si dixisset, thin suum S meustinum, nemo haereret e remo non et illud rectum siti praeservin eum saepe hoc verbo in talibus rebus utatur Cieero.

uiderim' debuit praetor, cum maino, te. Si recte antediumit Gruevius post enim est erum repetitio cire rumis, quae es mo

335쪽

praetor, cum consilio re cognita, cum comperisset, suum comitem, juris, decreti judicii corrumpendi causa, qua in re ipsius praetoris caput existimatioque ageretur, pecuniam accepisse, Bidinos autem contra praetoris famam ac fortunas dedisse, non et in eum, qui accepisset, animadvertisse, et in eos, qui dedissent Tu, qui institueras in eos animadvertere, qui Perperam judicassent, quod saepe per imprudentiam fit hos pateris impune discedere, qui ob tuum decretum, ob tuum judicium, pecuniam aut dandam, aut accipiendam putaranti voleatius idem apud te postea suit, eques Romanus, tanta accepta ignominia. am 24 quid est turpius ingenuo, quid minus libero dignum, quam in conventu maximo cogi a magistratu furtum redderet qui, si eo animo esset, quo non modo eques Romanus, sed quivis liber debet esse adspicere te

postea non potuisset, inimicus, hostis esset, tanta comtumelia accepta, nisi tecum collusisset, et tuae potius existimationi servisset, quam suae quiquam tibi ambeus non modo tum fuerit, quamdiu tecum in provincia fuit, verum etiam nunc sit, cum jam a ceteris amicia sis relictus, et tu intelligis, et nos existimare possinmus. An hoc solum argumentum est, nihil isto imprudente factum, quod Volcatius ei non succensuit lquod iste nec in Volcatium, nec in idinos an, madvertit Est magnum argumentum verum illud

maximum, quod illic ipsis midinis, quibus Iratus

ter fit hae sorma. Recte et delevit ecisse post praetori quod abest ab edd. est omnibus, additumque est ab Lambino ad explendam sente tiam, quam in ritiosa interpunctione non videbat sed illud non vidit, infra in es non in eis e delendum esse quod nos, libris nondum imspectis, delendum Vidimus. Nam si eohaeret oratio Debuit praetor non animadvertisse, etc. Abest autem illud et ab edd. pr. Ald P. Manutii, te quarum posteriores habent bene non es in eum, etc. Videtur errore transpositum esse, non animadvertente Gramis It

que illud e suo loco reposui m

336쪽

debuit, ut a misis comperit, quod jure a

eum Epicrate nihil possent, etiamsi adesset, ideirmauum decretum pecunia esse tentatuin hae, inquam, ipsis non modo illam hereditatem, quae Epicrati venerat; sed, ut in Beraclio Syracusano, item in Me, paullo etiam atrocius, quod Epicrate appellatus ommno non erat bona patria fortunasque riuamdinis recidit ostendit enim novo modo, in m quid ab absente peteret, se auditurum. Adeunt Bid mi petunt hereditatem pro ratores postulant, ut me leges suas Miciat, ut ex Iege Rupilia dieam serihi iubeat. Adversarii non audebant eontra dicere e itus nullus reperiebatur. Insi alant hominem Da dandi causa dis salsae postulant, ut horia possidereticeat. Debebat Epicrate 'tinuum uarum meminuamici, si quis quid peteret, 'iudicium ae Mauros; 25judicatum solvi satisdaturos esse diceruint. Cum

omnia judieia frigerent admonitu istinaci iurulare

coeperunt, Epicratem litteras publicas eorruptase aqua suspicione ille aberat murimum notionem ejus Hi postulant amici recusare, ne quod novum judbeium, ne qua ipsius cognitio, illo absente, de existi setione usionstitueretur et almul idem iliud postulare

ullum numum nemini. Graevius edidit nullum n nem e in. Nannii et Franc. Sic habet etiam M. R. videturque --- mutatum in ed. r. inde in ceteris. Itaque re P. judicio secum agi passuros. Edd. pr. judicio se assumo, item Atili, quod credo vitio operarum eam an ed. r. j- -- ον res, quae est phrasis Ciceroniana v. Vere II1, 28 et alibi. Secumum est e cordectura, eamque primus in textum intulit Victorius. Elao potius veterem lectionem una syllaba mutatam recepi ; idFe me agistro viris doctis probaturum. Nam et Hibi in edd. pr. iac peccatum: supra c. 22. edd. pr. habent quo praes asen pro .uod εια η omnia judis frigeretii. Sic edd. r. et Od eum manistas rimat, correctum et mn sis e malae uno Famatrii. Ego in utroque

337쪽

non desistebant, ut se ad leges suas Hiceret Iste amylam occasionem calumniae nactus, ubi videt esso

aliquid, quod amici absentem Epicratem nollent

defendere asseverat se ejus rei in primis actionem esse daturum. Cum omnes perspicerent, ad istum non modo 'illos numos, qui per simulationem ab isto exberant, revertisse; sed multo etiam plures eum postea numos abstulisse amici Epicratem defendere destit runt iste pieratis bona Bidinos omnia possidere et

sibi habere jussit. Ad illam-Scio millia hereditaria

accessit ipsius antiqua - quindecies pecunia. Utrum res ab initio ita ducta est 3 an ad extremum ita perducta est 3 an ita parva est pecunia 3 an is homo Verres, ut haec, quae dixi, gratis acta esse videantur lHic nunc de miseria Siculorum, judices, audite. Et Heraclius ille Syracusanus, et hic Bidinus Epicr

tes, expulsi bonis omnibus, Romam venerunt. Ord,

dati, maxima barba et capiIlo Romae biennium propctfuerunt. Cum L. Metellus in provinciam prosectus est, tum isti bene commendati cum etello una proficiscuntur. etellus simulac venit Syracusas, utrumque rescidit, et de Epicrate, et de Heraclio. In utriusque bonis nihil erat, quod restitui posset, nisi quod moveri loco non poterat. Fecerat Ilaec egregie 26 primo adventu Metellus, ut Omnes istius injurias, quas modora osset, rescinderet, et irritas saceret Heraeli-

η' uod absentem Epicratem, etc. Possum explicare, in quo a sentem Ε. nollent defendere nec id est non latinum, immo exquisitius est. Itaque, cum sic sit in omnibus libris editis, et in uno modo s. Nanniano absentem non sustinui ho cinii Graevio recipvre, quod correctionem apit, ut alia istius s. η' illo num plures postea num . disterius numM MAeredo esse a Cicerone.

338쪽

- reinis inmeret non litiaedia . quis serat Maetus aenais Sy eumnus ab Genesis, dum D int itaquo per alti ducti viam Epimatis imdem continuo aestitutus eat. Alia iudicia Lilybaei, alia Agrigenti, alia enormi restituta sunt. CP us,

in isto praetor sunt habiti, non aere turum Brim evilua tenderat: --- qua iste contra lammularianteam vendiderat, eae venditurum itemulea lege, dixerat. Omninerant Metelli Quamodi ut is, tam istiua praeturam retexere vidaretur. Simul ab que ego in Siciliam veni, mutatus eat. Fenem ea alio biduo Letilius quidam, 'iam non ullanua nuteria itaque eo iste tabellario semper aua eat. Ia istola Eomplure attulerat in his unam mo, autotum immutarat hominem repente coepit dieme, a. -mia Verris causa velle sibi eum eo amisitiam Paeationemque esse. Mirabantur vinum, hoe ei tam dantque in mentem Venisse, posteaquam tam multas eum lactis decrevaque jugulasset. Erant qui puta rent, Letilium legatum a Verre venisse, qui gratiam, vinicitiam e nationemquo commemoraret. Ex illo tempore a civitatibus laudatione petere testes noutolum deterrere verbis, sed etiam vi retinere oepit. Quod ego nisi me adventu illius eonatu aliquant Ium repressissem, et apud Siculos non Metelli, sed Glabrionis litteris ac lego pugnassem tam multes

7 quisquis erat eductus. Metio sana est sensum vid in Clave in

educere.

H. . raeerat. Guillelmius in oditione omismi prima se Ves rinarum separatim dicit esse Misinat. Potuit itera prima meide ob finalem praecedentis verbi. Sed meae omnes habent ματα ἄante quoque tantum est ostendit. in non alienus a literia, ete. Est Joeus ex ambiguitate vorta lite rarum, sed tamen ob eur Videtur eum pungere ut homnem sua

339쪽

ω mo re non potu eiu Verum, quod irrativa II disere, miseria cognomite inculorurn Hemielius illevit Epicrates longe mihi olmam eum auia omnium processerunt venienti Symeum egerant gratias ste te et Romam deee re mecum Eupierunt quod erant redhi oppida eomplura etiam reliqua, quae adire e Iem, otistitui eum homini a quo die mihi Messanae praesto essent. Eo mihi nuntium miserant, se alea tore retiner minus ego testimonium denuntiavi, quo

rem nomina edidi Metello cupidimimi veniendi, maximia injuriis affecti, adhuc non venerunti Hoe jure uni meii, ut iis ne deplorare quidem de suis in. eommodis liceat. Iam Heracli Centuripini, optimi nobilissimique

adolescentia, testimonium audistis a quo H- c mi Ita per alumniam malitiamque petita sunt. Iste maenia ompromissisque interpositis, Η- ccc exto quenda cumuit quodque judicium secundum εα- elium de compromissis factum erat, quod civis Cenis

turipinus inter duos cives judicasset, id irritum jussit aera eumque judicem salsum judicasse judicavit in

aenatu ne esset, locis, commodisque publicis uti et v. si quis eum pulsasset, edixit, sese judicium injuri rem non daturam quidquid ab eo peteretur, judicem de sua cohorte daturum, ipsi autem nullius actionem rei sese daturum. Quae istius auctoritas tantum v Iuit, ut neque illum pulsaret quisquam, cum praetor inprovincia sua Verbo permitteret, re hortaretur neque quisquam ab eo quidquam peteret, cum iste calumniaBIicentiam ' sua auctoritate dedisset unominia autem

τε sua vetori te dedisset. Edd. pr. possessisset ex quo primum dierum praebuisse s quod omnes secuta sunt usque ad Gruteruui, urridisset edidit aeste, sive e ss suas, sive e rectione, quod sane pro

pius ad veterem lectionem ae diu

340쪽

issa gravis, tamdiu in illo homine suit, quamdiu late in provincia mansit. Hoc injecto metu udicibus,

novo more, nullo exemplo, ecquam rem putatis esse

in Sicilia, nisi ad nutum istius, judicatam 8 Utrum id

solum videtur esse actum, quod est tamen actum, ut Heraclio pecunia eriperetur Dan etiam illud, in quo praeda erat maxima, ut nomine judiciorum, omnium bona atque fortunae in istius unius essent potestate 823 Jam vero in rerum capitalium quaeationibus quidem unamquamque rem colligam et causam 8 Ex mu, tis similibus ea sumam, quae maxime improbitate e cellere videbuntur. Sopater quidam sui Halleis is, homo domi suae cum primis locuples atque honestus. Is ab inimicis suis apud C. Sacerdotem praetorem res eapitulis cum accusatus esset, facile eo judicio eatra, ratus. Huic eidem Sopatro iidem inimici ad . Verrem, eum is Sacerdoti successisset, ejusdem Mnomen detulerunt. Res Sopatro facilis videbatur; et quod erat innocens et quod Sacerdotis judicium improbare istum ausurum non arbitrabatur. Citatur reus causa agitur Syracusis crimina tractantur ah Rccusatore ea, quae erant antea non solum defensione,

Verum etiam judicio dissoluta. Causam Sopatriis senilebat Q. Minucius, eques Romanus in primis spis didus atque honesius, vobisque, judices, non ignotus. Nihil erat in causa, quod metuendum, aut Omnino quod dubitandum videretur. Interea istius libertus, et accensus idem Timarchides, qui est, id quod ex plurimis testibus priore actione didicistis, rerum indusino li omnium trunsactor et administer, ad Solvi trum venit, monet hominem, ne nimis judicio Sacer dotis, et causae confidat accusatores inime quB