장음표시 사용
361쪽
apide insteso, siccitate sestsecnncta crispescentia, iuniora profundo vitidia.
caetera nigricantia , et inferiora non razo aqua et Vetustate Corrosa , solo ne vo residuo conspicuo. Perigonialia Ouato - acuminata, concaua, exfascicu- Iata. Perichaeti alia lanceolata, neruo instructa. Pedunculi in ramulis 1 teralibus terminales, rarius ramorum maiorum 'apicem occupantes. breuissimi, amoene virescentes Calyptra luteo - fusca, conico - subulata, basi iti plures lacinias fissa, recta secedens. Theca Perichaetio immersa, ouata, ni turitate dilutissime rusa. Operculum oblongo - conicum, apice Paulum Ob- Iiquo, superne Croceum. Stirps monOicat.
Omnino poIymorpha pIanta, eaHIiumque longitudine, foliorum forma capsularumque copia et situ summopere Varians, Vnde Plurimus ortus est error. Ad Aruae ripas foliis Omnibus obtusioribus, margine crassore et siccitate nullatenus patentibus, sed trunco omnino appressis circumtortisue variat, quod in speciminibus a Lachenalio misIis non Video, inorum folia vel siccitate patentiuscula remanent.
AIiam varietatem Parisiis in herbario ValliantIano asseruatam et Fonmtiualis minoris nomine instructam vidi, quam hic describere operas praetium est, ut inde cIaceat, prisco S Bolanicos per Fontinalem minorem non aliam intellexisse pIantam, quam Trichostumum fontinat uides recentiorum. - - SUTCU--li conferti, basi adhaerentes et terra calcarea agglutinati, duos ad tres polli- seces Iongi, teretes, pIerumque simplices, aliquando tamen ramum Vnum Halterumue edentes. Folia IaXe et fere trifariam truEco circumposita, siccitato secauli apprella , unde surculorum teres habitus, humiditate vero patentia, el-ὼiptica, obtusiuscula, margine integerrima, neruo usque ad apicem Perti segente donata, Colore e luteo vel rufo obscure viridi, inferiora minuta Pl Mumque aqua corrosa. Fructificatio deerat ' - Ex hac descriptione, ut eticone Tab .am fig. 4 , quae hunc muscum sistit, patet, hanc stirpem, an VEIIantium sub nomine Fontinalis minoris missam, nihil aliud esse, quam
Trichostomi fontinaloides varietatem iuniorem, staturam ramositatemqUe, ei natura assignatas . nondum adeptam et a nostra planta tantum foIiorum forma paulo obtusiorum minus caxinatarum et siccitate non cxispescentium disserentem. Magnum sane argumentum pro eorum sententia, qui plantam
362쪽
regno prorsus eupellendam ac delendam esse contendunt. sed et alia argu
menta eandem opinionem tutantia nec leuiora hic asserre lubet. Inter omnes recentiores Bolanicos, quos in Anglia, Germania, He votia, Gallia adire et alloqui, aut per Iitteras percontari, contigit, nullus mi hi Fontinalem minorem Ostiendere aut mittere Valuit. Plerique se hanc sti peni prorsus ignorare diXerVnt ; pauciores aut Fontinalis antipyreticae varietatem minorem aut Trich Ommu fontinaloides HedWigii pro Fontinali mi, ορε venditauerunt Nec HedWigius, qui iamdiu eodem studio iisdemque conatibus hanc stirpem quaesitat, Vt ab eo monitus sum, alia responsa tulit; sic vir clarissimus suam plantam a Lichila otio Fontinalis minoris nomine instructam accepit. Plurima e clam herbaria, eaque cryptogamicis stirpibus ditissima, cum Parisiis, tum alibi perscrutatus Funtinalem minorem, qualem Dillenii icon sistit, frustra quaesiui. Tandem nulli Iabori, ad illam detegendam peperci; sed neque flumina et amnes, quorum ripas indefessus peragraui, nec
Alpium edulorum rivuli et torrentes, quorum saXa, quae tantae muscorum cohorti hospitium Praebent, Perlustraui, me Votorum meDrum compotem fecerunt, ne plures alia S Bolanico S taceam, qui eodem desidorio moti Iiciori
successu usi non sunt. At si alia Planta daretur a Trisho tomo fontiualoide
distincta, inter tot tymque acres Plantarum cryptogamicarum indagatores, quibus aetas nostra gloriatur, Vnus a te e illam certe explorasset. An credendum hanc speciem rariorem factam, imo Prorsus interiisse, aut antiquiores Bolanicos in suis inuestigationibus feIiciores Peritioresve recentioribus fuisse Τ Talis sentensia omnino absona foret. At, nobis obiicietur, si pIanta Dilleniana eadem ac HedWigiana sit, qui fit, vi icones adeo sint absimiles, praesertim quod ad foliorum formam et capsularum copiam situmque attinet, Vt ViX eamdem stirpem sistere credere possis 8 In promptu responsio exit. Cum stirps nostra, ut supra obseruatum est omnino polymorpha sit, foliisque magis minusve obtusis Iudat, probabile est, Dillenium Varietatem, quam supra memorauimus, prae oculis habuisse ac descripsisse. Equidem copia capsuIarum, quae singuIum ramum terminant aliquid peculiaris et plantae nostrae alieni habet, in qua ramuli Iaterales fere soli fructiferi inueniunt' r. At Dillenius forte gemmis foliaceis ramorum cacumen occupantibus et capsulam sessilem, si pauIo negligentius obseruantur, ita mentiensibus, Ut mihi etiam pluries fucum fecerint, deceptus - fuit. Praeterea fatendum, hunc magnum muScorum inuestigatorem aliquando in
363쪽
stiis iconibus potius elegantiae quam veritati studuisse. EXemplo fuerint ex Hypuo ruiu familia R. 5. qua Hypnum denticulatum repraesentatur et R. 69. qua Hypnum curtipenduluπι nobis Meheram) sistit, in quibus a natura plurimum
abscedere videtur. Neque etenim mihi, iam tot annos mus COS exploranti,
specimen umquam occurrit, ubi rami singuli, Ut in figura Dilleniana cernere est, capsula sua terminali instructi fuerint; Vnde potius ingenii figmentum in hac capsalarum copia, quam fidelem naturae imitationem video. Tandem inter muscos exsiccatos Dillenii, quorum Sibili orpius praesens possessor, Foutinalis minor occurrit nuJla, et in loco a Dillonio indicato nullo alia species quam Trichostonium Fontinaloides nostrum reperta est. Vid. Sibth. II. Oxon. 777. et Host m. Deut. I. V. II. y- 8O. Linnaeum etiam Fontivalem mitiorem, quam e Dillenii fide inter suas species recepit, non cognouisse, eX eo concludere fas est, quod folia in ramis crassioribus gemina dicat, quod nec in nostra nec in VIIa alia muscorum spo cie huciasque ideprehensum est, cum in omnibuS alterne aut Vage trunco circumposita sint, namquam Vero gemina reperiantur. An icon Dillenii, quae reipsa folia ramorum apicem VersuS dense e capIta et fere geminata sistit. ETTOris causa fuit δEquidem Halleriis se a Cel. lameg fontinalem minorem accepisse perhibet. At eius descriptio multo magis e Dillenti icone, quam e ViVo eXemplatio desumpta fuisse videtur, cum ramos etiam omnes apice fructiferos dicat, quod naturae repugnat. Praeterea in eiuS herbario, quod Parisiis evoluere ac perscrutari licuit, planta, qU ae sub fu utinalis mitioris nomine occurrit, a Dil- leniana omnino discrepat et Fontinalis aut greticae varietas, aut Hypni j Itiit aut is surculus esse videtur, specimine caeterum tanta incuria adseruato et temporis iniuria adeo laeso, ut genus vi X erui possit. His omnibus perpensis, ipsoque annuente Hed Wigio, Fontivalem
minorem tollere eiusque synonymiam ad stirpem nostram referre non dubito. Si tamen errauerim, et reipsa stirps Dilleniana in cuiusuis aetatis nostrae Bolanici chartulis existat, hunc obtestor , ut mihi eXemplario Communicato eo-piam faciat, omnia dubia soluendi et rita peristomatis instituta inuestigatione huius stirpis tandem genus enuclean di.
364쪽
Species obscuriore r. i. 7 Τ. angustatum trunco ramoso; foliis lanceolatO - subulatis siccitate tortili- iibus, capsulis Ouatis. Tricho stomum angi fatum surculo ramoso, foliis Ianceolatis subulatis etc. 8 Schrad. Gmel. SU. Nat. V. II. p. 133 a. Laich. pl. Euri P. 43 I.
Germ. Verengeries mi ermoos. Gall. cilia ire retrecte.
De hac specie, quam Gmelinus soIus indicauit, cuiusque descriptio et
historia a Schradero exspectandae, plura non nouimUS., si T. tortum trunco ramoso; foliis lanceolatis, angusis, siccitate tortilibus; ii capsuIae subcylindricae arcuatae opercuIo ConiCΟ. Trichosto in tortum pedunculis contortis; capsula subcylindrica Arcuata ; Operculo conico ; peristoniatis ciliis articulatis. Schran .
Baiei s. f. V. II. p. 4 9. Gmel. So. Nat. V. II. p. 155 2. Laich. Pl. Eur. p. 431.
At Germ. Gedrehtes Vimpermoos. GaII. Cilia ire tor ue. In sylvis prope Ingo aditim in Bauaria repertum est. Maio capsulae' vigent. Duratio perennis ΤCauliculi tres quatuor lineas Iongi. FoIta angusta, IanceOIata, neruov1ridi, acutissima, sed pilo nullo terminata, rigidula, erecta, siccitate contorta. Perichaetialia pauca, pedunculo appressa, Iulescentia, exfasciculata. Vagina brunea. PeduncuIi axillares, Purpurei, contorti. Theca spadicea,
Cum Bryo toricioso auctorum praesertim Pollichii aliquam assinitatem ex hac Schrankii deseriptione habere videtur. Cum Vero nuctor synonyma nulla adducat et hanc speciem ceu nouam describat, per me inter Trich bina maneat, donec vera eius sedes innotuerit. Caeterum vereor, ut satis distincta sit species. Recentiores Bolanici tanta cupidine noua S species detegendi correpti sunt, ut plerumque J aeuis mis de caulis varietate S e soli temperieive conditione Ortas in species proprias conlutulent, et scientiam amabilem inutili nominum accumulatione deturpent.
365쪽
XVI. F I S S Ι D E N S. Gemu . Spalizahn. Gall. Fissident. Fendule. Obs. Genus nouum ab Hed igio conditum eoque nomine ob peristomatis dentes fissos instructuriri Hedi. fuit d. Musc. V. II. p. 91. Fissidens Hedis. Tild. Dicranum Schreb. Fuscina Schran . Hypnum et Bryum Linn. DEI Hall. Nec . Neb Linii. Iun. Gmel. Luida et Harrisona Adany. Flos monoicus vel dioicus. Masculus in alis foliorum vel e summi
tato gemmiformis. Peristonia simpleX dentibus sedecim breuioribus infletais , fissis.
F. bi Ibides fronde subdeclinata simplicissima; foliis distichis , patentibus r.
scalpelli forin bus ; pedunculo terminali; capsulae erectae oblongae operculo oblique rostellato.
Filidens bryoides trunculo simplici ut plurimum inclinato; foliis scalpelliformibus acutis, alternis, Pinitatim patentibus, thecis erectis. Hedro. musc. frond. V. III. y. 67. t. 29. EiHId. Gen. pl. yp t. t. II. Eius .fund. musc. V. II. p 91. F. brysides fronde simplici pinnata, apice setifera; pinnis oblongis acutis. Milae. Prodr. f. Berg. ri 9.19. Baumg. f. L f. n. 1a46. Monta pl. Marp. p. 731. Ruth j I. Germ. V. I. p. 459. Le . fl. Hal n. 1O61. phr. Lirin. F bryoides trunco simplici, apice in ecigero, foliis IanceoIato- pinnatis ad basim semiduplicatis. Timin, Prodr. 1 I. Meg. n. 779. Fuscina bryuides Schrank. Paters. f. V. II p. 451. - Fuscina taxifolia caule simplicissimo, foliis pinnato; foliis utrimque monostichis, pedunculo terminali. Schrank. Prim. II. Salisb. n 326. mpnum bryoides Gmel. Syst. Nat. V. II. p. 1339. Laich. pl. Furi p. 487. phr. Wild. H. bryoides fronde simplicissima, pinnata Ianceolata , apice pedunculi sera. Linu. D. pl. p 1538. Syst. Nat. V. II p. 7o3. Lirin. itin. meth. inuἔc. p. 369. H au. Deut. II. V. II. p. 55. Ges i. tab. Phyt. S a t. 61.
366쪽
t. 61. 1053 q. Telas. Crypt. GUtt. p. 217. 'II. pl. Pal. v. IO 23. Seor fl. Carsi. ed. II. v. 1315. Veb. syic. II. Gutt. p. 46. Linu .fl. Suec. n. IO 12. Oed. fl. Dan. t. 473. Huds. s. AHgl. p. 418. Light f fl. Scut. V. II. 33.759. Neck. l. GalL Be . U. II. p. 464. La Mark. f. Frasis. V. I. p. 52. All. f. Ped. n. 2479. Panz. Ulang. SU. 1 . th. V. II. p. z7O. H. hrysides sarculo.simplicissimo decumbente, apice stipitifero; capitulis erectis. ouoi deis, foliis imbricatis Nec . meth. mum p. 152. - HyyΠum surculo simplici pennato apice pedunculifero, capsulis erectis. Lamr . Encycl. Meth. Bol. V ΙΙΙ. 33. 16A. 6. - Hypnuini taxiforme, exiguum Versus extremitatem capsuligerum. DUL mu c. p. 26 a. t 34. fg. 1. - Hypuum foliis Planis, Pinnatis, parium septem, i setis ex summitate. Hall. Hi . St. Helv. n. 177 6.
In umbrosis sylvarum pomariorumque totius Europae et Africae ct ca AIgiriam, ubi cel Desfontatues legit, ad terram Udam et Circa arborum radices habitat. In campestribus humidis, sed rarius, etiam reperi Autumno floret ; vere thecas maturat. Perennare Videtur
Frondes simplicisIimae, aggregatae, incIinatae, tres ad quatuor Iuncas longae. Folia disticha, pinnatim patentia, pinnis quinque ad septem, scapeniformia, acuta, ad basim semiduplicata et plicatura caulem amplectentia storesque in masculo indiuiduo fouentia, omnia ductulorum fasciculo albido rigido instructa Perichaetialia caulinis similia. PedianculuS erectus, terminalis, solitarius, rubens, tres ad quatuor lineas Iongus Calyptra exigua, viridula, lateraIiter ijssilis et secedens e Theca oblonga, erecta, e Iuteo viridula. Opexculum e basi convexa rostellatum. Tab. II R. a T. I xons mascula foeminea breuioria
367쪽
Variat prope Gottingam partibus omnibus Ionge minoribus habiti que teneriore sequenti satis sintdi. mssin. Derit. f. V. II. p. 5ο .FAdd. i . F. palinatus fronde decumbente siniplicissima; foliis distichis, divarica- u, tis. scapelliformibus; pedunculo terminali; capsulae oblongae cernuae operculo longe et oblique rostrato PFissidens palmatas trunculo breuissim' subdecumbente, soIiis scapelli-
formibus accitis, pinnatim divaricatis, theciS certiuis. Hedis. musc frond. V. III. p. 69. R. 30. . . . .
Hypnum palma tum Ronde sinapIicissima, pinnata, subpaImata, apice pedunculifera, pinnis distantibus, Patentibus. Sinari. Prodr. p. 14 o. Guies. SU Nat. H. II. F. 1339. Germ. Palmen Drauiger Spalizahn. Gallo Fendula palmee. Iamaicae incoIa. De florescentiae tempore ot vitae duratione nihil constat. Probabiliter annua stirps . . lFrons sinificissima, declinata veI decumbens. Folia scapelliformia, Ianceolata, alterna, disticha, pinnatim divaricata. Pedunculus terminalis,
ParuuS, a ScendenS, rubeSCenS. Calyptra nondum Visa.. Theca oblonga, Cernua, maturitate e viridi-rula. OpercuIum longe rostratum, amoene ruben Saris. F. polyporioides fronde erecta sinipIicissima; foliis distichis scapiali forti 1- 3bus; pedunculo sub terminali; capsulae erectae irregulariter subpyxbformis operculo oblique aristato. Fidicens polypodiolies trunco simpIicissimo erecto; foliis scapelliso mibus, alternatim pinnatis; floribus fructibusque axitIaribus pone
summitatem terminalibusque Hedis. nuse. frond. III. . r. 63. t. a T. Hypnum polypodioides fronde sinapIicissima pinnata, Ianceolata, ere-ctR, Versa S AP em Pedunculi fera, pinnis obtusis, pedunculis capsalisque inCUrritS. S D iret. Prodr. p. 1 o. - Hypnum surculis Giplicibus ei estis versus apicem pedariculi ris; foliis sparsis, peracutis, Pedunculis brouimus. La Euclle. Meth B0t. U. III. p. 16 a.
368쪽
rodi ire. Is Ma χ. . In Iamaica habitat. Florescentiae tempus ignotum. Duratio peremnis esse videtur.
Frons uncialis, bivncialis, erecta, simplicissima. Folia scalpelliformia, oblonga, sub obtusa, imbricatim disticha, pinnata. Pedunculus subterminalis, paruus, tres ad quinque lineas longus,'incuruatus, amoene ruti-Ians. Calyptra pallide Virens. TheCa erecta , irregulariter pyriformis, maturitate e fusco cinnamomea. OPerculum basi Purpitreum, oblique ari
F. taxifolius fronde decumbente sinaplicissima; foliis distichis, ouato-Ian- ri 6.ceolatis, pedunculo sub radicati; capsulae subnutantis oblongae operculo rostellato. Fissidens taxifolius. Hi . fundi muse. V. II. p. 9 I. F. taxifolius fronde pinnata, simplici, basi solifera, pinnis oblongis, acutis; thecis oblongis, operculo acuminato. Vild. Prodr. f. Ber. 3L 9a O. Bauing. f. Lips. n. 1a47. Monch. pl. Marp. p. 731. Roth. II. Germ. m 459. Legis. f. Hal. v. 106 a. plar. Linn. F. taxifolius trunco simplici de basi fetigero, foliis lanceolato - Pinnatis. Virum. Prq . f Meg. u. 73O. Fuscina taxifolia. Schrank. Paters. II. V. II. p. 451.
Hypnum taxi folium. mel. Sin. Nat. V. II. r. 1339. Laiich. pl. r. p. 437. phr. Wild. H. taxifolium fronde simplicissima, pinnata, lanceo-Ιata, basi pedunculifera. Linu. o. pl. p 15 37. Syst. Nat. V. II. y. 7OS.
basi stipitifero, capitulis incuruis apice subulatis, foliis imbricatis acu-
369쪽
tis. Vire . ineth. mure. p. 151. - Hypnuum surculo simpIIci pectinato breui stipiti fero, capsistis incuruis . La Mar . e. Meth. Lot. V. ΙΙΙ. p. 162. b. -- 'FAVm taXifolium, minus, basi capsulifera. DEL musc. p. 263. t. 34. fg. a. - Hyyuum foliis Planis, pinnatis, parium duodecim, setis radicalibus. HalL Hist. St. Helv. n. 1775. Eius d. Enum. St. Helv. p. 1O6. pr. 37. excluso altero Vadiantii Synonymo. Luida. Adans. fam. Pl. V. II. p. 49 2. Muretis pennatus, capitulis Adianthi. Vasit. Bot. Par. p. 136. t. 26. IV. 11. Mor. Hist. Ox. p. III. F 627. n. 37.
Lichen astrum soliis erectis, incisis, saturate viridibus. Ur . IL Virg.
trionali inuenitur. Autumno floret, thecasque sub vere maturat. DuratIO iX Perennis, nisi per turione, Vita continuetur.
Frondes simplicissimae, aggregatae, radicibus tenuibus ita impIoa
ut pIures eX eadem radice oriri diceres. Folia disticha, alternatim pinnata, ouato - Ianceolata, ad basim semiduplicata, vaginantia, neruo eminente in QCutum mucronem desinente. Foliorum paria septem ad quindecim, saep1us duodecim. Pedunculi basilares, erecti, frondem longitudine sub aequarites, e luteo rubelli. Calyptra lateraliter fissilis, subuIata, alba. Thoca oblonga, Primum erecta, Viridis, aetate incuruatur et rubella evadit. Operculum sub Hatum, acutissimum.
F. bryoidi similis ab eo pedunculis basiaribus, soliorum Pinnis nu'merosioribus habituque grandiori facile distinguitur. Eir. F. si ouae Holiandiae fronde erecta, sirnplicissima, 1onge nuda, foliis aIte sni3, distichis, ouato - Ianceolatis, acuminatis, non duplicatis; peri-
370쪽
chaetialibus longissimis, pedunculo basilari fronde duplo longiore; capsula Ouata sub cernua. Tab. VI. R. 5. Germ. Nev-mllandifcher Spalazalii . GaIL Fendule de la Mus este m
Ex noua HulIandia, ubi gregasin radicibusque ita implexis vi frondes plurimae ex eadem radice oriri Videantur, pro . more gentis Viuit, a cet. La Billiaνdiere relatum mihique benigne communicatum est. Tempussores censae ignotum. Duratio Perennis. Frons erecta, simplicissima, e basi tamen innovans; ab octo ad duodecim lineas longa , basi longe nuda, ita ut truncas filiformisicolore fusco sese spectandum praebeat. Passim tamen pars illa trunci foliolis squamulas vagas minimas sistensibus, sensim Vero in maiora folia abeuntibus vestitur. Folia alterna, disticlia, distantia, sedecim ad Viginti utrimque, ouato-Ianceolata, acuminata, Parte superiore trunco adnata, illa tamen duplicatura ininus eis frondiformibus fere solemni, quantum obseruare potui, carentia, neruo crasso rubello in acumen abeunte instructa, margine integerrima, e luteo viridia, nitentia, siccitate minime crispa . Perichaetialia plurima, conferta, in longum acumen Producta. PedunεuIus Unciam sescunciam longus, fronde fere duplo longior, tortilis, purpureus. Calystra et operculum deerant. Theca euacuata cernua, Obouata, pallide fusca. Peristomatis dentes . sedecim, albidi, apice leuiter bifidi ad interiora capsulae restexi.
Innouasiones e basi stolones reserunt.
A Fissidente taxi folio, cui proximus esse Videtur, trunci parte inferiore nuda, filiformi, foliis magis dissitis, acutioribus nulla duplicatura instru clis, pariumqvi: Ionge Plurium, PedunCulo multo longiore et pericliaetis insigni disserti Fronde simpliei ramossi quς. F. aspieuioides fronde erecta simplici ramosaque; foliis disiicitis, Ianceola- rittis, sub vaginantibus; pedunculo terminali; capsulae erectae oboliatae operculo conico - acuminato. Fijsidens a lenio ides trunco subsimplici erecto, foliis alterna sim pinnatis; lanceolatis, sub vaginantibus, florui fructuque terminali. Hedro. musc. P0nd. V. III. N. 65. t. 23.