De Senecae Apocolocyntosi et apotheosi lucubratio [microform]

1쪽

aS partis the Foundations os estern Civiligation Preservation Project

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

COPYRIGHT STATEMENT

States Cod concems the mining of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai. . . Columbi University Librar reserves the right to refuse toacceptra op orde is, in iis judgement fultillinent of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

BlRT THEODOR

. . DE SENECAE

4쪽

Masior Nogativo Origina Materia a Filinex Existin Bibliographic Record

Restrictions On Se

5쪽

inchos

7쪽

INDICES

PUBLICARUM ET PRIVATARUM

QUA IN

ACADEM A MARPURGENSI

SEMESTRE IIIBERNUM

INDE AM . V. M. OCTOBRIS DCCCLXXXVIII USQUE A D. XV. M. MARTII MDCCCLXXXIXHABENDAD PROPONIImUR.

Praemissa est Theodori Bir P. P. O. de Senecae apocolocyntos et apotheos lucubratio.

8쪽

RECTOR CUM SENATU

datiirae quam de divo Claudio Senseca composuit in optimo manu scripto inscriptum Stedivi Claudii ceποδιοσιc subscriptum diri Claudii apotheosis voluisse librarium ποθόωσιc

eon Sentane uni PS et in concesso. Veriorem titulum ποκολοκDντωσις suiSSe X CRSSio Dione coniecerunt multi; et coniectura admodum speciosa atque talis est quae capiat animum at siue Obtinoat tamen non omnibus eam dubitationibus vacare cautiSSimu quiS-

que e0ncedet. Ergo in titulum inquirenti ita procedere dabitur, ut quid illa quam Vocat Dio Apoeolocyntosis apud eum significet accurate perpendam. Atque probavit quidem Buechelerus cucurbitam ah antiquis quasi pro stulti hominis signo osse habitam adleganSIu Venalem XIV 56, Apuleium metam. I b cs Hermippi rg. 9 ocli., ubi de Periclere est idemque firmavit Beria hardus cluni illius mus Rhen. XXXII p. 637 apud Iraeculo nostri aevi κολοκροθια liodieque idem fere significare comprobans. Atqui Claudius Pro Stultissimo homine a Seneca venditatur ergo mors ipsa imperatori ioci Se tamquam aliqua in cutiirbitam transformatio a philosopho satirico descripta esse videtur. SupereSSe tamen de quibus disceptari possit, commilitones, videbimus. Cur enim omnino in titulo StotranSIOrmatur, esse fingitur princeps an nihil voluit scriptor nisi metamorphoSe in ludicrum Vertere Nicandreas vel Ovidianas nihilne cogitavit inquam nisi Hyacinthorum vel NarciSSorum parodiam 3II0 quominus credam impedit Dione loci accuratior contemplatio. Di enim 60, 3b titulum ita accellit quasi immortalitatem defuncti ridicule ille designaret. Etenim p0Stquam ab Agrippina ac Nerone Claudium consecratum et quodammodo ad caelum Sublatum eSSe narraVit,i0e0 addit complures qui ad hanc divi consecrationem parem omnes relationem habuerint;

unus ipSiu Neronis est qui του μυκητας θεων βρωμα ελεγεν Παι' et καὶ ἐκελος διώτου tvκ ος γεος γεγονεν, alter Gallionis qui dixit τον λαι διον γκιστου ἐς τον ονρανον ήνενεχθῆναι, pro tertio ipse hic Seneca adfertur qui, ἔθηκε συγγραμιια ἀποκολοκυντωσιν

9쪽

valere potuit atque ridicula in quidem, certant tanten liquam cerrce cicercer ισιν Churimi id quod expressis verbis io urgilet , sequitur ut etiam κολοκυνεν, ioci Semluidem certa talnei

significatione designaverit τον ce ἐνατον i. Itaque quod demonstratum os cucurbitam antiquis tanqtiam imaginem Stolidi visam esse non sufficit quaeritur qua ratione adeo stolidi illius etiam immortalitatem simul denotare cucurbita potuerit. Nam iuvene certe illi apud Ovidium in narcissos vel lyacintlios transformati non e παθανατίζονται. Iterum

Iam vero id quidem nemo tradidit neque tanto in silentio quisquam contendet ah surdum esset enim, cucurbitam ita si itae aeternae insigne fuisse mysticum. Tanta autem in difficultatu una haec planissima via X plicationi at Uria est, qua Si quidelia lacu ritu tere mecum. Qiris ea Pythagui eurum maxime Sapientia tuta de inmortalitato animarum doctrina fluxerat se ex Pt m psychos illa quam anima iuuatur talos perpoli Pythagor i credebant ut iam SonPeae philoso lilii illeptin petulisse id P:intur. Docuerunt aut in illi haec: bonis luidum hominibus post mortem se licitatem alii pia in Obtingero sublimi rem cetorum homino in unumquemque post muri m in id onus animalium transformari cui dum vivit quani maxime Similis sui Ssset quo de tritissimo argumento ni nudi stus sim ad Zellori vos mitto philosophinum historiam , . . Il l . Ireviter dein Plotinus sic pronuntiavit III 4 2: Θελίνουσα δε η hi χο ιι περ ἐπλεονασε νον ro γιγνε εαι Clarior m etiam

Plato eam doctrinam reddidit in Phaedro p. 249 Phaed in p. 80 qq. Timae p. 90 qq. , apud Ovidium exponitur metam. XV i5 s sqq. apud Seneca in ipsum epist. 19S,I in duravit lue ea per totam antiquitatem atque VerSus hos, qui nostram ad rem Peregie faciunt scripsit Claudiatius poeta in tutinum II 8 sqq. ubi de inferis res est deque Ithadamanto uilico: Exaestuat damnum meritis et muta ferarum Cogit vincla pati: truculent0s ingerit ursis Praedonos lue lupis: fallaces vulpibus addit;

At illi dosidia sum per vinoque graVatus, Hunc suis immuniti piliguus dotrudit in artus. Ita quo Sicut truculentus ust mortem urSam induit praedo lupum. lalla Vulpem, Suem

desidiosus, vide mihi uni P perspicua lia Pythagori eao doctrina innalogia saluus qu0que Claudius cucurbitam suam induere d0buerit. Audin inquis mutum psychosis auten ipsa ad plantas et arbore omnino non attinuit nisi forte cucurbita bestia fuit. Et concedo equidem et contentus ero si solam illa in analogiam aliquam esse agnoveris. Quid vero Plotinus 3 mi Scilicet tractans metempsychos in revera eo provectus est ut etiam in arboreS

I VOctibulum ἀπαθανατί propitum consecrationis est ita de divo Caesare Dio XLV, 7 γ τῶ

2 Pythagorici et magi illius aevi esse dicuntur . e Nigidius Figulus et Anaxilaus Larissaeus. Quantum vero Stoicis placuerit palin genesia Pythagoreorum sustus expositum est a Zellero . .m'. I, p. 155.

figuram qui non vixit nisi sensibus, in beStiam ingeritur denique ille qui ob et in ortia

sensuum Pt Postris qui dein sensibus usus est planta fit. Iam vero talis ita sis 'nsibus cassus homuncio nonne Claudiu vi Sus Ora Senecae, quippe qui in satura ipsa piam habemus de in ortu Iaudio dixerit: tesiit vivere videri ut visus est quasi homo et vix uinino fuissi qui eum natum putarinis Ergo dignus sane hic Claudius sui qui in

Pi qui nodo quid sibi voluerit et inlisychi Sis Vol lia lingonosia considui avserit. o terna scilicet anima est. liori re a non poteSt, neque latitur nisi transformaliones ilisa duratura iii sempit ornum. Eodem tondit Piu lihyrius has' duo niaxime Pythagorau placita in

εἰ εἴλλα hi ioa v. Idem uia ea lis in ollistula l08, 9 Sotionem suum secutus tractavit: nulla si illi Pythagorae credas, anima interit nec cessu quidem niSi tempore caehyuo, dum in aliud corpus transfunditur et OX: non credis . . . migrationem SSe quod dicimus mortem: Magis conducet etia in panegyrici Messalae recordatio hic enim lioeta, non vorus ibullus oum finem facit eu inve cumulum inicit laudationi, ut se etiam post ni Oriona uani laudo MesSalae canere oli In l ei recturum esse pr0clamet otiamsi si quus vel taurus factus suetit liae enim luguntur v. iii Sil l . : e uin etiam moti tunc tumulus cum luxerit osSa Inutata figura,seu ino fingo i iluum rigido lili currere eam 90SDoctum suu tardi iecoris sim gloria taurus Sive go lior liquidum volucri vehar aere l)ennis, In ii iii unque virum me longa receperit notas, Incolitis de te subtexam carmina chalti S. Eeeo immortalis hic iiiii assecula L Atque tantum somnia otiam tum valuore Pythagorael Convi)nit torro quod rilisum verbum Ἀπαθανατιζειν ad ian: materi 'in ni plicarulli

posteriores Ita ' enim Olymlliodorus tradidit in seliol. Phaodonis p. 98 incliti de is partibus inimae humanae disputans. quibus rimul ortalitatem Vindica vili in t illitos0plii:

10쪽

or οἱ iar cera τῆς λογικῆ φνχνῆς χρι νης si νχον ξειυς α παθανατίζουσιν, ως Nou D rιος, ο δι ιεχρι ης 9νσεως οἱ Πλωτῖιο λιι οπον. Ili qui liu, respexit Olympiodotiis Plotin uni V 7, 4, ubi et alia et haec leguntur: νώγκη ces ταντας rάς pDχέςὶ θανάτον εἶ, ω .... καὶ δὴ καὶ τῆν δε τοῖς Proia. Itaque constat secunt luna Plotinum ἀπαθα rcer ιζε σθω etiam ea anima quae in plantas transfigurentur. Denique illud genus παθανατισεως, quotlἈποκολοκιντωσιν dixit Seneca lilii losoldius ex Pytii agoricis rationibus ita tependisSe conici 0, ut transfigurationem illo ab animalibus ad arbores Prba sue lier ludibriu in traduxerit. Ceterutri ex Pgibus in numeruin deorum mellitis Similitudinem anquirenti semiramis incidit, de qua Diodorus II U ενιοι δἐ ινγολογον ντες νασιν Dr νοενόσθαι πρωσε θάν δι' 'αι or)ς ' σσυρίον τι ν περισrεοῶν 31ιῶν Οἰς ν ἀπαθ&νατίζοντας τὴν ε/ι Οαιιι 1'. Quam fallulam Si quis enarra SSet antiquorum ti P ιe S intriamidis ποπεριστε - ρυνσιν inscribere poterat. Atque S in hac iliterpretati uni solaci et Siste leui laceret, Annaeanae satirae, quam Servatam tenemus, est, et non habito, duce ullo Dione ad hoc fere arminam itum alii colocyntoseos di ducor 'mur Claudiu fatuus imi erator mortuus si consociarium sui ut

divus fieret vel duo duus. Et est sane ille ad immortales adnumerandus de immortalitate enim animarum fides est aliud Pythag0ram. Docuit vero Pythagoras nisi qui in vita optimus et Sapientissimus fuisset, tu, Ialortem ad deo accudere non iosse. Claudio rationis genti, crudeli, stupido immortalita quidem sed alia tua dam reservata est. Ergo in foramne abibit ille in aquilam ea ni in ad re in aptissima an in i rridem magis hac enim nulla Sanguinolentior an in marinam beluam eius enim voce saltem rauca et implacida usus est. Contra facit quod etiam bestiae omn0 Claudium a cibi vincunt virtute hae ni in veram saltem et vividam ωγησιν habent. Ille qui dum homo est ne vixit quidem vere sed tantum modo visus Si vi VPre ille quom ne intum quid Diti tutabant ille qui quid in cubiculo suo accideret ne Sensit quidem Stulti duSque fuit tali ii tuam lignu in vel lapis, ad humillimum vita Stat ulla Plirimendus erit ubi sensu uin regnat pigritia. Itaque Rhadaniantus cum in cucurbitani fatui imaginem iutavit anulue sic suam sibi habet ille παγα rci τι σΩ. Istam igitur qui volo divam cucuibilam adoret, sicut divam

columba in ASSVrii.

Sed hos ego ludos, quos non interli0Sui nisi ut titulum ilis uti ex liticatiorem habealis, Opilii uni largior. Quid vero de ii Plio liso lui etiam nutu suli 'rost ιpotheosis inscrili tota in iudicabo I i s sunt entiae Statui poterunt atque in te impuditi SSima Suum quisque nrbitrium sequatur. Prinium libilius hic quem legimus ita Sicut est revera apocolocyntosis in Scriptus fuisse dicatur, apotheosis indice sublato ita ut alium iocum Seneca inesse voluerit titulo, alium ipsi libro cui Sententiae liost ea quae ultra listi ut avi liosse diffidi fateor. Comissi eatior enim titulus ille et qui explicationem omnino sibi sextiostularit desideratur tamen eiusmodi in satira extilicatio, cum optimum a locum habere iotuerit in cali. VIII, ubi de t0ici et Elii cureis verba sunt. Neque aliud alios scri litii res titulorum similem naturam indagavi. Inter Me nil ilidas Varronis quas Solas in comparationem vocavit Bulchel erus p. 37 q. I auci tantum indice, ita c0nformati sunt, ut actionem aliquam Sicut ripocolocyntosis Vol rem I Sam Xyliniant quae agatur. Et sunt quidem eiusmodi TUTOIn armoratiu

iudicium, caprinum proelium, περιπλους, λοyol αχια et σκια1εωχιας hos vero in dic exilis is Saturis extilicatum Suum non accepisse nescitur. Donique etiam Luciani saturarum inscriptiones cum argumenti ubique aliquo modo corrPSpondent. Accodit hoc nam cucurbitationem mortui imperatoris Pythagoricam sapienti alii salieri fere demonstratum est; illa contra punitio quam mortuus subit in apotheosi nescio an Stoicorum placitis magis accommodata it. Inter Stoicos certe Zeno Superstitionem popularem ita sequebatur utlioenas in sernas uininibus mali liost obitum destinatas esse minaretur Lactantiu inst. VIII et 20 eande ii uiue minaciam Seneca attingit epist. 1l7 6 non improbans timeri in- seros hinc equidem factum esse credideri in ut Claudius quoque servans ille hominis nati iram ab Aeaco Viro iisti SSimu condemnetur, ut de onere poenae Pius diu dispuletur, ut lacuerit novalia liuenam con Stitui debere eqs. cap. XIVJ. Quod si non salso aut uino tali inventioni titulus Pythag0rieti par uni conveniebat. Alteram Sullientiam equi li0SSi hanc, ut cucurbitationum in Satura olim enarratam extitisse, sed intercidisse arbitreris Sicut enim Vergilius in ἰeorgicon quarto primum de Gallo egerat, ius tua eam libri liartem delevit et di Ortili su excursu in substituit ita Senecam in Saturae ali. XIV et XV olim Pram op0c0l0cyntus in deScripSiss , postea amd Plevisse iuva qui substitui S Se cui taliten opinationi et alia obsunt et ilisti in eaput XIII. Duillitiae in Prtia ac Sententia te culi ilion Pre concedetur ut aias filii potuisse ut Sonoea ius Claudium Osulictum non ullam, Sed satiras duas lud ret, alteram lihiloso- lihi cani de Claudii cucurbitatione ac Statu aeterno, ueram politicam Pani. liam habemus.

Neque indignum DilasS est quod reli utetur libuit uni illuni qui est apud Dionem l arvi pretii vel a Dion ipso vel ab eius auctore habitam esse videri; tui cum do Galli inu dicit

άσχει Miator τι ἀπειν Io dctro, duill de de S nec συνάγηκε sui' γάρ κώ δ πινάκας συπραιειια. . ., κεινος, ο Γαλλὶ ων ἐν βραχυται o πολλὼ εἰπων πομνημονευεται, certe maiorem laude in uiti dicterio Gallionis concedit quam toti senecae syngrammati. Ipsa contra ali illo Si nonne Salu multo fervet et urbanis lucis si ii ii itide abundat ut Gallionis illud ror λcrvdιον-γκίσι θω ἐς τὰν ονρανὼν ἀνενεχ eri vcri lutine leviusculum adeo si ut omnino cum illa in contenti Otium vocari nun 0sSit 3

Atque in tertiam lianc qua in dixi ei itentiam paullo rupensius inclinavit animus, cum ad illud aurus attonderum quod in codici Satist allensi inscriptum est divi Claudii apotheosis Atque displicuit quidem in his tautologia divus nim ille si dicitur, iam

a pulli usi noli in iliget; sed ita acile excusabis, ni fallor, ut interli reteris agi in huc libelluvile divo Claudio luuii iud a divus factus sita ). Neque vero inepte consecrationi I arodica 'nomen apotheosis lira sci iiii ixuri S risus enim inest S0craticus. Quid vero modo si placeat in iii diei liuius observatio ii lia ullo diutius immorari, Syllabarum ego lusum amphiboliamque nun nilnis tectam atque sensu in ridicule idoneum frustra ne subesse odoror Ocabulum πυγεωσις si quis loquitur, Onum SubSunare audiat necesS QS primum quidem verbi πογόω, Pinde illius alpita, quod privativum riuile taliant. Extiteratque etiam

VOX ποθι ος sita formata velut ἀνθονιμος similia inuam ΙIesychius recepit interpretans