Alazon; ein Beitrag zur antiken Ethologie und zur Kenntniss der Griechisch-Römischen Komödie

91쪽

R d miselle ramen Livius Andronicus: Gladiolus Naevius: Colax naeli Menander); Caecilius Demandati oliueia D. VI)Harpazomene III. IV Hymnis HI), gl ferner inc. r. XXI. Plautus Bacchides naeli Menander Λὶς ζαπατῶν Colum Curculio Esisti us Miles oloriosus nacti dem υλαων Poenulus nacti Menanders Καρ χ ηδόνιος, Tri milenti S. Terentius Eunuchus contaminiri ausMenander Κολα und υνουχος). Tun ilius Thrasylaon nach Menander). Afranius Thais vgi Menander). Titinius Barbatus sis. I). Wi sicli de Maemis miles de Pomponius in der tel

92쪽

y Anecdota Graeca et Graecolatina. Mittheiiungen aus and-schristen . . . vota Valentin os I 1864 S. 65: equus animul

erectum est atque ex Hians, in certando Mimosum, victoriae cupidum, non sensatiens laboris. I nines erreo qui ad Imrus senim Misspecten referuntur capillo erunt tenso rubeo, oenus habebunt maiores, collum onstitis, Nares musti fatulus, labi et in inferius demissum; erunt culisti in enerem, iactantes sui, contentiosi nimii/m, Sapientes minus.

η S. 115, 14 qui frontem planavi atque contimium habent, plurimum honori suo indicant et ima meritum. y S. 125 5 s. trementes micantesque o uti et salientes quos Graeci παλλοιιένους dicunt uti moderatae maunitudinis et mi id si Mitatque perlucidi, munificum hominem, mastnarum rerum costitutormumque perfectorem indicant sane iracundum et in deditum et iactantem sui et cupidum loriae ultra conditionem hi Manam ostendunt cui huiusmodi ciuorum styna contisterint scias quod his ocidis aesti natureliam Alexander ι unus fuisse. 3 S. 135 14 mentum cum pro lilius est . . . aliquando tam uloquacem, liquundo sui iactant n ostendit. β S. 135 25 rusta cerni cum prolixitate animosum iactantem superbum asseverat. gl Aristoteles Physiogn. p. 81O' 31: σοι

- S. 137, 13 cervi superius retorta insolentem in Hiiten cistultum et inanem indieat.

93쪽

Αnmerkungon iam ZW0iten Calpitet. 83 S. 148, 4 qui utem et meros commovet, ei fit tamen collum atque en tit, perbus et isolens rectissime iudicabitur: est tulis equorum meSUS.' S. 168, 13: alius . . . animal est ineptum, vecte ac vocis suae sterens fiduciam mamia n. qui ad itius animalis speciem res untur ita erunt oculo rotundo limiti cc it parvo mobili, subrecti collo, levibiis Milous, in itibus is et calor eorum unis constitutus est. interdum coi,um sepitis loriabuntur, erecta halebunt ori ira, barbum honestum, ocules, honorem Sibi plurimum deferentes, quos Necesse est et certumina celebrando Superbos esse, aliena libenter Muniere, iunesse contentos utriin iis profriis, sine stravitate, sine consilio, sine reverentia SSe.' Hesychius: βουγαῖον ειεγαλως ἐφ' αυτω γαυριῶντα. diiλοιδε καὶ αναισθλὶτ0ν καὶ λαγνα καὶ μεγαλαυο 0 ῆ αγλαὶ μενον.

οἱ Ους o Ζευξις διέγοαφεν. gl. Todtengesprach 10, 8. Philodem0s περὶ κακιῶν col. 21. Sehol. Aristoph. Lysistr. 887 βρενθυεται ἀλαζονικῶς

95쪽

beim Gelion ei ausi eliri. δ' Polemon-Apuleius Physiogn. . 168 7 pavus anima est fulcritudini studens, stultum, posteriore partes sui corporis referens, clamosi in femininae scis. iii mque ad vim animalis Ueciem referuntur, erunt graciles, nctu indec0ri si Pore, cu)Hic pro Ferotundo, Speciosi ocidis, cervice procera, incessu p)deri id in ipsi erunt faciles ad larylandum, moechi cinaedi. gl. . . Die Sehil-derun is init denen de mensetilichen osse und Halino olit

99쪽

λάξαι. Curtius tym. 324.