Iosephi Binghami, angli, Origines siue antiquitates ecclesiasticae. Ex lingua anglicana in latinam vertit Io. Henricus Grischouius Halberstadienis. Accedit praefatio Io. Franc. Buddei ... Volumen primumdecimum et vltimum

4쪽

RECTORIs ECCLESIAE HAVENTINAE

IN AGRO MNI IENSI ANGLIAE,

ECCLESIASTICAE

EX LINGUA ANGLICANA IN LATINAM

UERTIT

IO. HENRICVS GRIS CHO VIVS

6쪽

LIBER DECIMUS UVARTUS De illa diuini cultus parte, quam Veteres sub generaliore nomine missae catechumenorum comprehenderunt.

CAPUT PRIMUM De psalmodia veteris eccleste.

g. I. Publicus veteris ecclesiae cultru plerum Iue cuin ulmodia exorsis die dominica. pog. rg. II. Psalmis lectio scriptur arum ac preces intermimae in nonnultas ecclesiis. σ3. III. Iui psalm peculiari nomine psalmi r onsorii vocitari. sq. IV. uvidum Ualmi peculiaribus ossiciis praescripti. sV. Reliqui in ordinario cursu, prout iacebant, cantati, haud ulti tempori vel diei praescripti. δ6. VI. Nonnulli, τι tulit haec illa occasio,pro arbitrio episcopi vespraeiacentoris, constituti. 99 HII. Preces quibusdam in locis singulis Ualmis, Deo Iectionis, intermistae. IIS. VIII. Doxologia Gloria patri sec. clausalae singulorum psalmorum

in occidentalibus , non autem orieηtalibuς, eccles iis addita. ras. u. Malmi interdum ab uno ramum camati. g. X. Interdum ab uniuersa congregaιione conIunctim. ibid. s. XL DIerdum alternatim, congregatione in aeu.u partes divisis. I f. XII. Interdum ab uno si praecentore primam versiculi Partem reis

7쪽

citante, is populo uniuerso ciιm eo In clausula se coniungenIe.

Vbi quoque de diapsalmis O acroteleuticis ct acrosichis in psalmodia. pag. Iga XIII. Obiectioui respondetur,factae contra eam stilentiam, quae po-

g. IIV. Psalmodia semper a panιibus peracta. V. De plani simplicirique conius usu, eiusque laude inI r υπPrPy. 27 PT Artifician, ct mrfra voris modularis in ranendo permes, Aῖfjd 9 mdirare flerer. . XVII. Nulla contra psalmos ac omnos, humano Rudis compositos, τι tales, facta obiectio. πε XVIII. Duae autem corruptelae grauiter vituperata. Primum qui rim, Molliti fana c. i ta 11 Inpura, in mirarionem musicae theatralis. V . XIX. D deinde, oblectatio aurium me eIeuatione adpinianum a

nimae

CAPUT SECUNDUM JDe notissimis quibusdam hymnis, in veteris ecclesiae o ficto cani solitis.

g. I. De minore doxologia, Gloria patri, & filio & spiritui sancto. aoz II m maiore tot gla, Gloria in raeelsis Deo. πς. III. De trilagio, siue Umno Cherubico, Sanctus, lanctin, sanctus,

cetera. 3I

ς IV. Dd Alleluiali se psalmis Alleluiaticis. .r I. R. De HOiaΠΠa, ct hymno Pupertino , 9 ωmreo Simeonisi Nune dimittis, . ηοg. VI. De usu hymni trium puerorum, Benedicite. VII. De id dicto magnificat, Me de caui co Dηctae Mariae οἱ ι

g. m. Quo tempore 1 mbolum, tamquam υmnus, in ecclesia cani' empium sit. DI IX. De auctore es origine humni , Te Deum laudamus. Sos. X. De omnis Λmbrosii. sa

8쪽

. AI. De oumnu Hil alii, Claudiani Mamerci, aliorumque. sag. ω

CAPUT TERTI

De ratione legendi stripturas in publico cultu

ecclesiae. f. L. Lemones scripturae nonnumquam rimis ac hymnis mixtae. inisterdum pos hosce recitatae. s s. II. Lectiones tam de veteri, quam nouo facta testamento. β a Romana ecclesia discesseru, in qua πυtilae tantum se euangelia Iegi consueuerunt. ibi As. III. Certis ιemporibus se solemvitatibus certa legones praescri- ptae. rig. IV. A PEUM tqua emporum in ecclesia lectae i. ras. V. Num epi ipsam ct mΠΠgestum bis recitauerint . primum catechniamenis. I de naee RTAbis ad altare. Ck. VI De solemnuoIe ad caerimoniis, in recitatione lectionum ob m ara. Vbi primum de Di IaIIone: Pax vobis. ante lectio

nem.

69. VII. mestutatio morem um ob episcopo usurpata proxime ante, quam teZAr inciperet tegere. VM. Diaconm inllicebat pontium, antequam lector inciperet, reis quirebatque attentionem et Sicut se lectori facere moris erat ante fingula; lectiones, dicenti: Sic dicit dominus. νορ IX. Ad nominationem prophetae vel epistolae popalin qu busdam in locu Ueo gratias, se ad clau tam Amen dicebat. Ad Iemonem euangelii omus popuIM a Burgebat, dicebatque in nonnultas locis. Gloria tibi, domine. Rog. XI. Lumina ante euoneelium portata in ecclesiis Orientalibus. Π9. XII. Tres quatuorue temones de euangeliis nonnumquam eodem

die .lectae.

usu secundum Durantum. o

9쪽

6 ΣfNOTI r. XC. Qui hodie dicuntur libri apocryphi, olim in ecclesis quibusdam, non in omnibus, lecti. pag.sIg.XVI. B in quibusdam ecclesiis sub titulo fripturarum canonicarum, sum:o hoe vocabulo sensa quodam latiore. 9M s. XVII. Breuis versionum Aripturae, in antiqua ecclesia adhibitarum,

enarratio. ν

CAPUT QUARTUM De concionibus, & ritibus eo spectantibus in veteri ecclesia.

Omnes sermones antiquis temporibus vocati homiliae, disputati nes, adlocutiones, tractatus , ct similibus nominibus aliis. IO . II. Contionari proprium episcoporum se presbyterorum , non diaconorum, olficium in casibuι ordinariis. I 86. III. Singularis ecclesiae Romanae consuetudo, qua illa per diseros aetates nulus sermones SOZomeno ct Casliodoto habuisse dici

tur. ζ

I. V. Mulieribus numquam permissum conrionari. Ing. VI. In υna eademque congregatione duo vel Ires sermones nonnumquam habui.

teres courionati patres.

post eam ad Deum factae sint. σψ

g. XIV. Salutatio, Pax vobis, communiter ante sermones usurpata. Ir F. M. Hsus autem salutationis angelicae, vulgo Aue Maria dictae, ante sermones, incognisus Uraexrbus. UT

10쪽

xs N Ο ΙΣ. g. XVI. Nonnumquam sermonibus quaedam benetactio praemissa. pNy - XVII. Sermones nonnumquam pilae vita tenu, nonnumquam vera in plures uno textus habiti. Isog. XVIII. Sermones eorum semper de arduis se grauibus materiis. ιδερ. XIX. D moaeo quodam excitandis adfectibus se capiui auditorum aptissimo, nimirum cum pergicuitate, delectatione ac ro bre argumenιθrum recismi. I s. XX. Non fuisse partem antiquae oratoriie mouere adfectis gesticulationibuι ct vanis rerum imagιnibus. I PXXI. De longitudine sermouum g. XXII. Hirum unusquisque Deras conriones ab se ipsῖ, an ab alio compositin, pronuntiare debuerit. Irs g. XXIII. Sacrae contiones sancti mae trinitatis laudatione conclusae semper ac terminatae. Wrs. XXIR Conciones τι plurimum a stantibus habitae. ibid. R. B a populo sanie auditae A quibusdam ,sed non in omnibus,

ecclesiis. IgII. XTH. Peculiaris consuetudo ecclesiae Africanae ad excitandam auditorum mirationem. I s. XXVII. Disae olim contionanti ab audiente populo factae acclamationes, plaususque dissi δε ecclesia. Ivg. XXVIII. Conuenientius autem , decent in approbatio auditorum Iacrimis, omisitaι, compunctione es obsequio declar Ia. . . VI. . XXIX. Scripto exceptae ab auditoribus sacre olim contiones. ' V g. A . Duae animaduerstones a veteribus jactae in quosdam perversos suos auditores. Primo, In nethgenies ac profanos auditores. I993. XXXI. Et deinde in immoderatos zelatores, omnem religionem tu

s. XXXII. uuemadmodum homines tractari fuerint, quibus sermones contionatorum iusto longiores visi a