장음표시 사용
141쪽
ea eausa essem, qua plandi, meum ab urbe m
Hra discestum hunc peius odisse non possem. scd
neque, quae siequuntur , me leuius affecerunt, crenarrat . te lyram postea fumpsisse , atque ad eam Caesaris Hemicum, deinde alterum,quo po-Bremo Italiae calamitatem deploras, cecini P.
quibus absolutis, atque ita cui fio breuiorab sermonibus interiectis, te de eo quisiuisse,ut tibi
proponeret,de quo extempore Hetrusco carmine caneres. tumse, ut literas laudares, proposuisse. Nideo te primum, ut de illo cane fertur, qvi iv xilem feram obiectam nlial commotus eur ad nimis vulgare argumentum, ac de quo altas ceuties egisses, quasi stetisse, deinde tamen, ut ei aris faceres , quas in tranquilli βimo oceano naut gares , vela soluisse. in qua una tanta reipertractatione te omnia, or prudenter vidisse , ct suo Πlium quodque loco apte,atq; concine distribui fe,ea vero dictione atq; actione, quae tua Mmana eri, mire persecutum esse , asseuerabat. quo perfecto, te item nouum argumentum quUuisse, dicit . credo ego te 2 tanto viro in re aliqua nobilissima , ut maius periculum de tuo ingenio fa- eret, cupiuisse. id quod ipse, suam humanitatem sequens, atque si aetatifortasse non satis mdens , haud imprudenter omisit. quare alterum tibi proponit superiori non minus tritrem, Nid licet , ut eorum natum, qui principibus seruiuri
142쪽
Ε p sτ. L et B. . Ur. σα quos aulicosvocant laudares.cui restondisti, te saepe alias contra cecinisse, nunc tamen in eius gratiam hoc quoque libenter esse facturum. in quo item te ipsum longe super e ,summa cum
omnium admiratione teflabatur . quibus omnib uti ego tua causa interea vicerer , ne expecta , dum dicam , cum te scias, ut filium alterum , ut me amari. Sed luc mi Sylui , pene etiam dixi fili , in adolescente , atque ina , qua tu es uetare, Ῥere commendatur, atque etiaru admirationem faciunt, in paulo vero adultiori,non ita: insenectute vero nullam prorsus dignitate habent.quare non tam proelientem glorram admiraberis,qua futuram ex ceteris tuis praeclaris Hudijs omni labore contendes, ut assequaris. Illa, illa Sylvisolida , ac vera laus est, quae ex omnium rerum
cognitione nascitur. Tu igitnr cutfacio perge illi omnem operam dare: neque se tibi unum Madium praestantissimum illum quidem philosephubelli heo importana rabies ademit, n0n tamen nunc cum Belgermius, tum etiam Locatcilius tibi deerunt. neque ego despero, cum bellum hoc, iam prope affectum , totum sepultum erit. quin in sequentem annum Madium nostrum sis habiturus . Tu νero interea in tui sistis initijs ita versaberis, ut ad illa postea diuina studia quassa-ctus,no iam eruditus venias. Hactenus de te. nucad me redeo, breui tecum esse cogito, domo enim diutius
143쪽
diutius abesse non possum. ac nisi me magis hic camillus filius, quam epistolarum mearum ediario detineret, me domi RSbortellius, non autem Bononiae offendisset. Vale. Bononia VI. id Nouemb. M D L VILI SILVIO S. D. v A carmina ita hic omnibus probau-T tur, ut qui ea legere, quorum magnus numerus fuit, sibi omnes descripserint. κuuc in manu M . Tulijsunt. quid inquies M. Tullis ' erraui, dilere Virgilj .sed neque erraui, nam is quidem est M. Tullius nomiane, re vero haud impolite utrunaue refert. quier eleganterscribit , ct numeroye etiam, ct concine canit, ut ex eius versibus , quos tibi mitto, ipse facile iudicabis, qui ex tuis te tanti facit, ut nullum aeque neque,quicquam tam libenter, quam de tuis laudibus , audit. puta tu, ut con-uemamus. atq; ego illi meis de te praedicationib. fatis faciam . Hic te ex meis verbis, atque adeo ex tuis literis, cum multis aliis avide expectabat: etsi iam pridem de aduentu tuo d peratumen: qudnqudm ego nihil unquam de eo melius, quam nunc facio, speraui. De. meo vero reditu, aut in quem me diem expectes, ego nihil etiam dum habeo, quod ad tescribam Jane hec peregrinatio,
144쪽
Η I x T. L I R. or grinatio, quam vellem, iam mihi longior esse ri detur. sed me consolor , cum hic frustra nonsum. tamen ante quam maius frigus coelum occupct , atque aquae ad nauigandum gelu obdurescant , nauem conscendam, atque ad Nos remis, velisq; aduolabo. Vale . Bononiae.
TvLLIus Berotus, mihi, quae tibi M. carmina mitto, scripsit: quorum pars altera utrique nostrum, disi mihi folitora en inscripta , communis est . tametsis in ea tuas, magis quam meas laudes persequitur,id. que mea cum summa νoluptate, qui eo modo dupliciter laudari videor : semel ab eo , iterum drua virtute , cum cuius laudibus mea laus co jungitur. altera tota tua enenisi quod ipse quoq; hanc ipsam cum eo communem habes, ut qui Tem eandem, atque eodem versuum genere pe Mutus sit. hic enim , ut tuos versis vidit, con- tinuo , vide quaeso , mi Riccsj, ut in hanc fien- . tentiam ego quoque luserim , versusque suos m i hi tuorum quam simillimos legit. tum ego , Be rei, hoc quidem nihil admodum mirum videri potest. reS.n.omnibuspernota en,atque in quassu:
poeta , siue orator Ablum suum exercere possen
145쪽
R A , . RICCII quis enim recentem Italiae calauitatem deplorare , atque etiam eo modo , quo uterque vestrufacit, facito non possit ita est, inquit: tamen mihi pergratum feceris , si up ego a te eius Nersus legi, eam operam dabis , ut a te eodem ipse, quoque meos habeat. id quod ei libenter me fa
Durum recepi: idque nunc facio. De editione. autem mea, ea nondum ad dimidium venit: ν niam ego tamen ad vos propediem, mecumque quicquid descriptum erit,afferam. Vale interea. idem ut Locatellius noster faciat, meis Nerbis iubebis. ' Bononia.
N VsRIsd me Frietosi,ut quid eleganter' atque polite Latine scribendi studium et ' adiuuet, idque nrictim , atque paucis
L ad te perscribam. Vtrunque maInlim, ac pem dissicile . alterum enim ut rarum, sic etiam laboriosum ad praecipiendum. alterum, quod amplum , copiosumque sit, ut in pauca conferatur, rei magnitudo non patitur. conabor tamen, ut
Hi tuo tanto, tanque honesto desiderio potius morem geram, quam ut tants rei magnitudinime atisfacere posse *erem. Duosunt mea quide J o ei sententia, in quibus hsc uniuersa facultas ver- 'stiur, assia
146쪽
RAD I s Υἱ L I B. III. μι Da lactio, alterum ad eorum imitationem st Luzns perscriptio . nam cum vel Iorum delectu, ct eorundem collocatione, haec elegantia maxime constet, hoc aut ab una lectione , aut a
re nulla alia commodὰ peti posse νidetur. quare: se me audias, ab uno Cicerone, qui pro caeterin omnibus mibi instar en, nun=uam discedes: immo vero in hoc uno die,noctuque inhaerebis. quem ut deposueris, eundem ipsum iterum sumes, a
que,ut ab isto ipso discesseris, ad istum ipsum it rum redibis. neque en quod timeas cui ferisOiei ut ex huius solius lectione ulla tibi satietas creetur, nisi omnem delectationem fastidiosis habiturus. *arijs enim hic rebus, isque viro dignissimis, quasi pratum diuersis, ac nobilissmissoribus ornatu,qu2m en referti simus. ex huius frequenti lectione, atq; assidua versandi ratione Nerborum delectum, tum eorum ipsorum concinnam collocationem, qua duo, quam quaeris elegantiam maxime conficiunt , facile conseque ris . perindeque in hoc facies, atque externus adolescens , qui in Italiam ad eius linguam per discendam commigrarat, qui in media Hetruria sedes fuas collocarat. neque inde postea pedem uia sum prius extulerit, quam ad eorum modum ποces omnes proferat, atque loquatur. quod fac te ex quotidiana loquendi consuetudine assequerar, quique postea, si autscribat , aut loquatur
147쪽
in media Hetruria natus esse videatur. ita tussi in uno Cicerone in Latinis habitabis, dicendo effifcies : ad citis enim modum liendide, atque Venuste ct loqueris , scribes. hoc quantΠm ad lectionem. Iam vero quUd ad scriptionem . . huic Cicero primas in exercendo tribuebat, cum diceret stylum scribendi optimum esse magi-srum. re vera se quis lautum in lectione, atq;
eorum,quos volamus, commoretur, neq; quicquam calamum exerceatsuum , tortasse, ut de aliorum scriptis recte iudicet, assequetur: ut uero ipse polite scribat, nunquam. accedat Opor- tet frequens si lus, ac volAmina multa conscrI-
hat, qui aliquid in hoc studio se proficere posse
t speret . nam quemadmodum ille, qui omnem artis alicuius rationem, ac scientiam perceperit , ' nisi eam postea exercuerit, nisi assidue pertra-
. ctarit, nihil in ea, quod laude dignumst, esse-J eerit illascriptor ille, qui vera scriptionis praecepta omnia pernoverit, ac etiam, ut nos volumus, in optimis noctes, atq; dies sese continuo rit , nisi Hbti freqtiens usus acceserit,bulas scril hendi rationis, de qua nos intelligimus, unquam cxide quid dicam particeps et . Quare, ut tu in Ciceronis lectione satis aures tuas pertriue-i JIS , tum calanitim sumere poteris, atque quot die aliquid tibi essetnxeris, quod scribendo exprii mas .scribas, rescribas, deleas hoc, aliud supponaσ
148쪽
qua tu oratione conuestias. Nices hasserua,.ut ailectione adscriptionem , item a scriptione ad lectionem te conferas , neque unquam una βnutntranque deposueris e verum , quod ocul lectioni neesseris, id scriptioni tribuas . item contra. Volare amicos in rebus aduersis , in latis etf- dem gratulare . hos aliis commenda. nAnc hac,
t alias alia de re , ut ea sese obtulerit , agas. β νe t ro Ciceronis epistolas , quae tibi magis videbui, tur,sumpseris,atq; eis quasi tibi missisruscripsi
j ris, mihi crede id in tuam istam dicendi rationem l plurimum collaturum,breuique fore, ut te istius sui nudi, minime poeniteat. Haec duo nunc, quo I tidies quid aliud opus erit,de eo coram inter nos, colloqui poterimus. Vale.
B. LAVR. FRIZOLIO S. D. V Α Β v s tuis literis eadem de re ,sed D non eodem tempore conscriptis , unis bis respondebo . Gratulor tibi natum istum tuum. Tuamque istam nobiliomam conditionem . quod veris mihi gratias agere non ces sas, ac totum istud boni mihi acceptum refers s tu quidem amice,atque ingenue. sed tamen quod minime opus erat, facis. Equidem Frietolia quo die te prius cognoui in dies magis,amare perexist I idque
149쪽
idque ob tuos opt.mores, tuasque yngulares virtutes feci. quare etiam tibi , ubi meam operam opus esse vidi , nusquam defui. unumque illud
semper studui, ut amore erga te meum rei et,no autem pollicitationib.comprobarem. Ferraris apud nostros Trotios te collocaui, illi tam te nunc ita; absentem cupiunt, quam praesentemam i. Bononia nunc multo nobilius agis. hoc
quoq; mei officii nihil est expers. qui te apud omnes inius urbis doctiss. viros non mediocri commendatione sum profecutus. Sta,mihi crede, nihil tibi adulor, nisi tui probatisi. mores,nisi tu , singularis bonitas, nisi nudia minimὰ vulgaria id ὰ me libent ime impetrassent, Nerbum de te.
nullum unquam fecissem. ux quas gratias m hi hac de causa agis singulares, eas tuis mori bus , tuaeque bonitati, atque singulari eruditioni magis agere debeas. sed adhuc es in initio. bos tibi faeliciter audeo ominari. maior fortuna Roma te breui expectat. haec illic te totum complectetur.qua postea,ut prudenter utaris, tua erit sapientia. Redeo ad me. orationem de V. Caroli Caesaris laudibus confeci: eam tamen non sum tam cito editurus. Sylvius te tantum amat,quatum quenqiam alium, non enim possum dicere, quantum qui1siuam alius, ne mihi illum parem faciam, te resalutat. idem facit Madius, idem Pigna. Vale.
150쪽
x N A s tuas literas in lecto Tertia-B-na laborans accepi. quarum alteris, mihi significas, Antonianium nostrum pro Petriade ad Sum. Pont. atque Cardinalia collegium primo ieiuniorum die, de more, orationem habuisse,eamque cum dictionis splendore, tum etiam actionis dignitate mire ab omnibus commendatam. quod quidem mihi magis ratu, quam nouum accidit. novi ego iam a puero adolescentis lagonium. neque id desiti omnibus praedicareo atque etiam in quo potur, aut meis lis ris ad amicos commendarer aut etiam monitis illum adiuuare, quicquam omisi .sed flosculuunt hi cui dicunt mox, cum adoleverit,maturiores fructus eum edere senties. modo nobis illum Di, incolumem seruent. Ad alteras venio . quibus '
mihi de Osii Atesti, mei discipuli Cardina titu
peramice,ac beneuolei gratularis. Est ita Frigo-lout dicis. cur Deo opt. max. gratias agam mortales. cuius Noluntate duos fratres meos discipulos alteru ad Drr. Principatu peruenisse, alterum Cardinale factum,feliciterviderim. id quod ego pie,ac Christiane quotidie facio.De meo uero istuc cum Cardinale aduentu , adhuc non fatu habeo constitutum. hodie qui est. H. Martii, lxx.