Nova genera quae super nonnullis fici speciebus struebat Guilielmus Gasparrini

2쪽

STRUEBAT

4쪽

Slvostros Mus apud nos sponte provenientes duplicis sunt generis, allorum Cipriscua nuncupatur , alterum seu vera Caprificus androgyna xistimatur , eo quod floros masculos una cum foemineis codem profert ampliantho sivo receptaculo. Amphanthi tria genera in hac arbore occurrunt , quae , uti accepimus a urnosortio, in Graecia vernacula cullorum lingua dicuntur orni, omite et aures. Orni quo nomino ei ipsa arbo a Graecis designatur sivo Latinorum W M sunt receptacula praecocia, qua decedente Icm prodeunt in summitato ramuli praetorii anni paullo supra insertionem jam delapsi solii Fornilos autem appellantur receptacula ex ramula annotino prodeuntia; quorum suprema, vel juniora, sunt revera cratires, perque lolam hyemem permanoni. Discrimina vero quaesotiam in caprificis nostratibus obveniunt Flores masculi in grossis copiosi, in fornitis pamci, in emitris autem extant imporsecli vel abortivi aut omnino desunt. Istis meoplaculis xivi quo dam insocia ,--men Cynip Aones ex Linnaoo Tota parios interior cujusque ampliandii, pracla squamas sub ore bracaeis minimis est obducta, intor Auas superna pario euaseulitur nores masculi, in altera Bominoi In siore masculo pedicellato perimnium plerumque pentapbyllum, olidumque flamina, nonnumquam minora silamontis cylindra is per Oni subaequalibus vel longioribus. In storess --noo Pedunculus Gnnihil brevior, purigonium saepius triphIllum Semina in rossis

5쪽

caprifici non dum vidi, is mulios annos perquisivorim, coquo ardensius quo mihi animadvertenti flores masculos coniosos ac foemineis incumbentes , o unda non desulum videbatur. Sed pistilla alia insectisora, alia inisecunda, quamvis et ista vario, si1lo et stigmalo praedita sint. Reperiuntur autem semina caprifici in iis fornitis praesertim , qui pra caeleris grandiores , sub exitum septembris et ineunte octobri tertiam insociorum generationem persiciunt. Quo tempore eorum foemina in receptacula juniora, sive cratiros, volant per Iemam permansura. In sc aulem ora vel sativa praedicta insecta non gignuntur, etiamque duo genera receptaculi plerumque videntur, alia sorolina seminisera , quae se nomramulo, incunt aestate, haud aliter quam fornit promunt, storibus tantum odimineis sola, alia sunt praecoquia omnino florilia, ex ramulo superioris anni erum pentia eodem tempor o loe quo o grossi caprifici. Revora osseruntur passim nugulae, qua colore, magnitudine , o forma seminibus persectis similes videntur; sed i ipsa quia carent embryon inlaecunda sunt, tantumque albuminosa resertae substantia. In grossis , Ut perraro , insunt nonnulli ores masculi, qui a storihus caprifici disserunt laciniis erigonialibus versus apicem latioribus , lamentis dilatalis , margine membranaceo inflexo anthaeris super laminam ex connoclivi amplification inormalam , imposilis et insuper ovarium Persaepe biloculare. Haec ficus ubiquo colitur , quippe cum eius receptacula jam matura dulciora evadant quam in caprificu caolera in se et caprificu innino sero similia Caulis arboreus, ramosissimus , distorius. Folia caduca , al,

terna , stipulata stipulis mox caducis palmalo-lobala amplitudine , crassisie, in loro plus minusve virenti, luduni magis propter naturam loci quam stirpis imgenium.

Haec autem praemonenda consui quod auctores , Linnae docente , cum sativam non res nisi caprifici variotalem putant pro foribus masculis abortivis recopinculis in maturitato tenorioribus ac succosioribus. At ego aliter sontio, ea prificum nempe et ficum adeo inter so dissere ut genera , potius quam species, distincta constituant. Ficus enim sativa numquam insecusem, jusque oro ma

seuli, si adsunt quod lantum iu grossis contingit valdo ab illis eaprifici dissim,

les sunt, uti supra commemoravi. Interim sub eodem genero centum et ultra spem cies ab auctoribus recensentur, quae in Asia , frica et America sponto provinniunt. Eorum nonnullae quia ob habitum , inlor in tam dissimilem , diversae a sic ut caprificu mihi semper visa sunt, si qua in nostris viridariis florent d, ligenter perseculari conatus sum. In qua investigation tanti momenti discrimina inter eos adesse comperi, ut juxta scientiae praecepta nova genera proferrois bitratus sim. Eorum characlores excerpsi tum ex amphantho , tum ex storibus

in ipso comprehensis Amphanthi nota plurimi mihi videntur prout podunculi involucra, bracleaeque adsunt vo desunt. Nam pedunculus utrum sit no ne in ampliantho majoris momenti mihi videtur quam in fore. Illud enim eum prove

6쪽

sistit internodium : quod ego in opero cui titulus et taceres aulla natura delsis e de ea prisco, sistilla caprifieationari mox proditur , fuso demonstravi. D absontia involucri et bractearum nihil dicam , nam res ipsa quanti sit pedispicue declarat. Flores semper unisessuales vidi in speciebus exoticis qua mihi obvia sueres; sed in sic et caprisic reperiuntur , quamvis sat raro , nonnullinoros masculi cum pistillo plerumquo abortivo Florum silus cum aliis notis comjunelus ad genera distinguenda adhiberi potest, ex eo quod in eadem specie comstans est. De perimnio multa videnda, praesertim utrum sit divorsum in utroqua flore, monopbIllum ne an polyphyllum laciniis omnino verticillatis vel sub alte

nis Notandum insuper censeo in floribus masculis staminum numerum , et ladimam silamenti, conuoclivi antheras, nec non pollinis granulorum in pistillo a tem quot loculos varii maximo tuo quot stigmata, nec non eorum formam. Quas autem do sic et caprificu observationes, nec non characteres generum iconibus illustrare quam primum Spero.

seu cario Demina Lan e alior . Amphanilia pedunculata, involucrata, pariet interna bracteolata alia praedoeia grossi plerumque foemine , raro androgyna , semper sterilia ; alia sorosina aestiva oeminea seminisura. Flores masculi pauci in parto superna, et suboro amplianthi pedicellati, per Oni plerumque puniapbIllo laciniis versus apb eo latioribus Stamina I laciniis porigoni opposita , lamento dilatato madigino membranaum insex ἰ anthaera oblonga introrsa biloculari, super laminamo connectivi amplificationes Armatam, imposita Pollinis granula laevia rotunda. Floros Domine brevile pedicellati perirnio plerumque pentaphyllo Pistillum in receptaculis scrotinis vario uniloculari, stri laterali, aliginale bifido in praeeo- cibus, sive grossis, gynophoro plus minus longo insidens, vario saepissimo bil culari. Ovulum parieti siIligerae appensum, amphitropum micropilo supcra Endi.)Pericarpium molle a semine facito secedens. Semon apponsum, tosta dura fragili ndoploura membranacea , tenui , caruncula hilo conliguo praedita. mbrio sero in centro albuminis carnosi, incurvus, homol pus radicula longata superari carunculae contigua coissedonibus ollipticis incumbentibus. Genus unica in praesens constat specio Ficua carica Lin.) quac apud nos abundo provenit in locis maritimis, quandoque per penninorum juga depressi ra moridiem spectantia. Ex hac emanarunt tot tantaequo varietates in hortis cultae , extricatu revera dissiciles, sed quarum nonnullae forsan specios sunt distinctae.

7쪽

Fieus arie androgyna Lin et auor. Anaphanilia pedunculata, involucrata, praecocia et aestiva grossi et ornitos indrogyna , serotina cratiros plerumque foeminea Flores pudicollati racteati masculi in parte superna peri ni sub quinquephIllo , laciniis lineari tabulatis. Stamina plerumque 3 4 laciniis perigonialthus opposita, lamento cylindraceo; anthaera subrotunda , introrsa , biloculari Pollinis granula laevia rotunda. Io-m l eminei perigoni plerumque triphyllo , vario semili uni loculari, stigmate hisdo , vel abortu simplici caelora ut in Ficu, praetor astumen quod adeo Θnue ut avitato endopleurae non impleat. Est Caprilicus velorum, Caprificu insectifera Gam sivo seu caris amaronna innaei vi aliorum, quae a Ficu vora mihi dissere videtur, quod amphanti tria genera proseri, eaque semper inseclisera, praeter aestiva Arniles qua simul inscctifera et seminisera ovarium semper unilocular numquam onophoro sussultum perigonium oris laetanei triphyllum, praesertim ob formam lamenti

conneclivi, i anthaerae.

Huius plantae, insignes variolates, prope Neapolim sponte provenientes, quaesoriam specios distinctae, hoc modo disponendas esse censeo. a. Duo carpi soliis palmato adobis, reeoplaculis laevibus , maturi lato albescentibus. b. eapoli an, ramis annotinis se riusculis , soliis palmal, Suobis receptaculis acvibus, oblongis, maturilato subviolaccis Crescit abunde prope Ne polim praesertim locis maritimis; et vulgo a cultoribus prefico hibeas nuncu

patur.

c. vaga - ramis annotinis villosis , soliis palmis Iobis crassiusculis, grossis turbinalis maximis rugosis, maturitato viridi-violateis. c. rotundata - soliis palmato lobis, crassiusculis , ramis annotinis hirsutis , reccptaculis laevibus , rotundalis, subsessilibus, viridibus. a. pedunculata .rossis longe pedunculatis, sollis profunda palmalo II bis partilisque , obis augustis.

Amphanthum androgynum, involucratum, oro squamis clauso, inlus pilosum. Flores bracleati podicellati , perigoni tetraphIlo Anthaora duae introrsae pyramida:ae , in antliam perigoni longiores , lamentis omnino destitutae Pol,

8쪽

pnis granula rotunda , laevia. Flores Domino in parto inferna receptaculi, ovario unilaeulari, selo laterati, stigmate simplici, dilatato , concavo uere insum diuulisormi , oro obliquo Semen ignotum. Gonus valdo divorsum a Ficu et caprificii pariolo interna amplianthi minimehracicolata, sed tantum pilosa ed ideo floribus bracleatis perigoni tu uir utroque soro tetraphyllo , flaminum numero, absentia lamenti, forma antham rae et stigmatis charaeteribus. Idquo dicavi clarissimo viro Michaeli onore B lanices rosessori praestantissimo , in cujus honorem genera usque adhuc proposita jam sui estis nominibus prodierant. Species unica mihi nota, Tonore helorophylla Gau. Fictu adipulata a l. Asia indigena, habitu singulari, ramis quoquoversus radicantibus ne longe prinropontibus. Folia sempervirentia, ramulorum fructiferorum longe majora. Recepta,eula grandia duo vel tres pollices longi, sesquipollicem vel pollices duos lata, tu binala vel pyriformia, oro prominulo epide id primo setosa, deinde glabra viridi, maturitatu denique sub violacea Caro insipida

Risi γε Amphanthum sessiles, subrotundum , involueratum , androgynum cirdiquo bracteolaium Flores utriusquo sexus permixti vel sogregati, masculi superi res , omnes plus minusuo podicellati podicellis squamosis , perimni triphyllo soliolis sub vel plane verticillatis , concavis , obtusis , incumbentibus. Stamen unicum perigonio oblecto , Hamonto 1lindraceo vel compresso, anthaera biloculari Pollinis granula rotunda , laovia Pisullum vario uniloculari, stylo laterali, stigmale simplici , longat , fili sormi, undique villoso. Semen ignotum. Nomen ex stigmatis forma desumptum Speetes mihi usque adhuc notae, quae

huic generi nunc reserendae , mea sententia sunt.

bevalense Gav. ruissenorum Gav. glaucos lium Gav. religiosum Gav. I se apoco auctorum. Quae autem specios habitu inter g quoquo conveniunt. Nam o illis soli sem- pervirensia, integerrima , laevia , coriacea caulis sub arboreus, receptacula es

9쪽

silia glandulis plorumque consparsa. Dunt fortasse jusdem generis , quantum ex habitu palot, Fictis Bonjamina, urifolia es alia quarum flores non dum vidi. Sed de non millis Ucciebus pauca notatu digna monenda existimo. In rost0-- ω moti phum floros masculos sub oro amplianthi, numquam foeminois permixtos adverti. Jus antliacra primo unito laris , reniformis , apice lamentiora SVerSe imposita , postea, succresconio connoctivo , fit ilocularis , loculis in longitudinem juxta positis. Ab hac speeio quod ad characteros generis pertinet γωδum rubi n-um disseri quod fores utriusque sexus permixtos promit aniliaeram que Semper unilocularem usque ad pollinis maturitatem. Iimal bensa nasperigonium est quandoque quinquophyllum, lamentum incrassatum cum toro in re articulatum anthaera uti in P. Foeticophysio , ompo ex uniloculari sit ilo cularis varium basi gibbum tigmata initio adeo inter so implexa ui tandem

coadescant , membranamque quodammodo elliciant. Ideoque succrescento recepi

culo, strii ubi sos amplius extendi nequeunt dirumpuntur circa medium langit dinis. Verum in V. reli ymao diserim a paullo majoris momenti notavi. Flores enim masculi pauci et ipsi non s minois commixti uti in praecedent , sed subore amphanti proserunt anthaeram sessilem cum connectivo ius apicem superanie. Stigmata usquo dum porigoni exsurgunt arctius implexa sunt , adeo ut sepimentum ossiciant trasvorsalo cavitalem amplianum duas collulas dis idens , aliora super alteram Stali cum facilius propo basim quam medio dirumpantur , in receptaculis adultis varia haud secus quam utricula oblonga obtusa conspiciuntur, et epimenta undique filamentosa. Ex quibus conjici potest genus hac forsan in posterum dividendum iri, praesertim quod ad characteros . resimos o bova uri nisi obsum notae glauco seu et, sinosi, quae perspicuo declarant discrimina nunc pauci osse moniciat ad nova genera struenda. Flores enim alterius strui non permixti, lamenstructura omnino similes sunt illis L. Muri et cordi folii et inter species stigmtibus liberis ot illas stigmatibus coalilis prosecta intermedium esti rubigi δum. In quo praeterea generationem pollinis eadem ration vidi ae in aliis plantis praestantissimus Mirbolius. Initio anthaora substantia mucosa reserta est, ex qua en scuntur vesiculae eandem substantiam continentes qua inde in tres quatuorvoncervulos conglomeratur. cervuli isti dum progrediendo globos evadunt , vesiculae in quibus ortum habuero sensim vanoscunt o iam accreti, liberi demum fiunt , o pollinis granula appellanturo

10쪽

Amphanthum olindraccum , involucratum , pedunculo crasso brevi dilatato insidens androgynum, pariete interna bracicatum Flores utriusque sexus permixti , sessilos vel breviter pedicollati inter bracleas , perimnio triplisllo. Stamen

.inioni filamento brevissimo Anthaera Ovalinoblonga, exoria, docesaris , nou.

iis diserotis, ob connectivi dilatationem, vix a ne vix quidem introrsis, sed sero Ialoresile dehiscentibus Pollinis granula laevia, elliptica vel oblonga initio a 3 villularia cellulis in serio longitudinalem dispositis Pisidium ovario niloeulari oblongo , sis laterali , Mimale simpliei incrassato , brevi, papilloso. Semen

ignotum.

ta noua etiasse auctorum conus valde assino praecedenti, a quo dissori praesentia et forma pedunculi amphanti anthaeris exertis, pollinis granulis oblom gis non rotundis , o stigmatis forma. Dixi in honorem clarissimi Roberti Visiani in patavina nixorsitate Bolaniccs msessoris.

Involucrum nullum Amphanilium pedunculatum, androgynum , pariete imterna nudum, nempe braciei villisquo desii lutum Flores masculi pauci, breviter podicellasi sub ore et juxta squamas interiores sili , perimes tripli3lles, soliolis alternis , pico dilatalis concavis, invicem incumbentibus, supremo soliolo flamen occultante, in apico perluso Anthaera pedicollata, oblonga , docularis Pollinis granula subrotundoinlliptica Flores foeminci sessiles numerosi Perigonium mono-phylium , initi in modum vesica pistillum obducens, dein laloraliter dehisceus. Ovarium unito lares, stylo laterali , stigmale simplici , dilatato, concavo, insundibuli formi, vel campanulato , oro obliquo Semen ignotum. Specios unim mihi nota. asotans leueosticis Gaas. Τί a Dueoatieta Spr. Genus si quidem ullum distinctissimum praesertim ob amplianthum involucro destitulum, pariet interna nudum porigonium soris lamine monophyllum, stigmalis formam , aliaque nota indicata. Nomen desumptum ex perigoniis floris Domine pistillum occultavis.