De ratione quae inter carminum epicorum prooemia et hymnicam Graecorum poesin intercedere videatur [microform]. Dissertatio...quam...scripsit Iulius Stenzel ..

발행: 1908년

분량: 24페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

qu0 suntentiis 3 iusque datum Sceleri': una Sententia est: in sua victrici conversum vi Scera dextra p0pulum W,ialli haec altera est: c0gnatasque acies' tertia haec erit: in commune nefas quartam numerat Infestisque buia ignis.

Apel lat qu0que quintam Signis pares aquilas Sexta haec Herculis aerumna: Et pila minantia pilis Septima de Aiaci scut c0rium. Annaee, quis sinis erit ΘΑ ut si nullus finis nec m0du Servandus St, quur Unaddis et similes litu0s Addas licet et carmina nota tubarum μ8 Sed et 0ricas et e0n0s et enses et balt00 et

Ut domus Fr0nt0nem in Lucano eandem c0nsuetudinem uitem, quam in MuSae invenimus. 10nt0ni 0niis Lucanum similiter ac Senecam m0rem turpi SSimum talet Ulm Sequi, qui eandem Sententiam milliens ali atque ali amictu indutam referant. Sed avisse huic usui 0rem l mloeliali quendam perSua Sum habeo. Forta Sse haec qu0que pIUOemia liue referenda sunt: F0ri una ui Priami cantab et 0bile ollum liu ti cyclicu8, qui ab H 0rati in arti p0eticae v. 35 sqq. similiti reprehenditur ines Lucanus a Fr0nt0ne; is tess- illi utillii Moingium ae hunc l0 cum . Aeneid08 Arma Virumque cano. 0ppianus in Hal. I. l ter eandem rem exp0nit:

1) Fortasse, si huius usus reminisceris, minus Ossendes in prooemii ulam Claudiani. quod praeuiittit pyllio de raptu ros lib. I. Ubi logitur: Inferni raptoris equos, asilataque curru Sid ora Taenario, caligantesque prosundae Iunonis thalamos audaci promere cantu Mens congesta iubet. NOime vides poetam illo usu obstrictum quasi discerpere sabulam et hi iurulatim enumerare substantiva Quid mirum si ipse quasi con-s Hi, - istae an iudicio se congesturum esse tenore narrati-

Persaepe episti i0n 40nunt n0men ip Sum eiu S, quem celebrant, Sed fabulam adumbrant, velut αυορα 10 euvaret et quae Sequ. κλέα ρωetu, uva I0για Ap0ll. h. Arg, I, l. Valerius Flaccus Arg0nautica hisce verbis incipit: Prima deum magnis canimus freta pervia natis fatidicamque ratem y Scythici quae Phasid0s ras

ausa equi . . . .

n0n diei de ors0nis nisi dativo usus senatis Iliadis pr000mium ipsum qu0que in h0 genus aderenem n0n videt. Ne Sei a cum hi se rebus conserendus sit precantium m0s nominis ipsius vitandi divini cumulantur enim interdum c0gn0mina, priusquam vate n0men ipsum numinis

0mnia iam v0lgata: quis aut urysthea durum aut inlaudati nescit Busiridis aras 3 qu0i 0n dictus Hylas puer et Lat0nia Del0sonis illa rusta dilacerata profitetur 3 Sed utcumque res se habet, ne quo Birtius neque alius ad hunc locum probabiliora prompsisse mihi videtur. y Νη μευ ο ὐ πρόσθε intκλείουσι, Ot80 Apoll. h. I, li I. ' de hoc more alia ruri quoque gentium exempla large collegit Maassius Orph. p. 9 sqq. R de πολυα,υυμ. et vide p. 33 med.

22쪽

acer equi S . . . .

Sensus similis ad Ch00rili pr000mii:

de qu0 Supre disputatum Stini. Soquitur etriae marminis qu0d inscribitur auct0r qui diligenter exp0ni in pr000mi quas fabulas de lina vulgata non Sit dicturus. Oppianus ii 'nique in pr000mi libri I Cynegetic0rum

Ili carmine Sila ἰ ciae Persius-Iuv. d. Jahn-Buechelers, 223 enumerantur metra: Musa quibus numeri h0r0as et arma frequentas, fabellam permitte mihi detexere pauciS. nam tibi secesSi tecum penetrale retractanSconsilium. quare nec carmine curro Phalaeco, neu trimetr iamb0, nec qui pede fractus e0dem sortiter irasci discit duce lagomento; cetera quin etiam qu0 denique milia lusi primaque R0manus d0eui 0ntendere Graiis et salibus variare n0viS, 0nStanter mitt0, 'que, quibus princeps et facundissima calles, aggredi0r precibu descende elientis et audi. Qu0 000 0nferatur ir00emium Persii satir. ubi in vi nie et hanc praeteriti0nem, ut utar verb0 rhet0ric0 et inuncati0nem eius h0 minis . L s. ad quem Scribit 0eta, Drmilli libmn0rum facete expressam utitur p0etal0eis Hesi0deisse H inericis, Il. II 489 Sed iam satis apparet res maxime arta in pr00emiis enumerari. Unde luxisse putamus hunc

menti0n dignisSimum Ut aliae pr0prietates, hanc

II ergilius similem in modum in ecloga exta res, quas L ill Duc Gallus cantavit, enum serat cs. hutseli, Gorgiis Fruli et ei I

qu0que ad hymn0rum serm0nem rev0candam esse acile de-m0nstratur. Ac primum quidem iam antiquis temp0ribus cumulantur cogn0mina de0rum, quam Drmam hymn0rum simplicissimam et primigeniam apud Inne gentes fui SSelarge ad dilucide dem instravit Maassius i. c. p. 126. Iam multa leguntur c0gn0mina in hymn. 0m III in Mercurium V. 3:

viginti cumulantur in hym. 0m. VIII in Martem quem inter h0mericos esse numerandum Su iure e Set lauS,luS l. l. p. 98. Hymni ver an0nymi in Bacchum et Ii llinem Abel Orph. p. 284 nihil sunt nisi c0gn0mina n0vem et nonaginta Τ 0rdine litterarum instructa Laurentius denique Lydus de mensibus p. l8,l6 uenfeli) yn0bis tradit ἐυ 6la

Qu0eum e0nferatur vid. et IV, li, ubi bene apparet, quae sit causa huius τολυ 1,υυ itet quae dicitur:

aecumque

ignigenamque atumque iterum 80lumve bimatrem. additur his Nyseus indet0nsusqne Thy0ΠeUS, et cum Lenae geniali e0n Sitor Vae, Nycteliusque Eleleusque parens et Iacchus et Euhan et quae praeterea per Graias plurima gentes n0mina, Liber, habes') tibi enim quem Sum Christianos in suis liturgiis habuisse multis exemplis Maassius p. 9 dem0nstrat. 0 addo eam qu0que Drmam ditaniarum sives hymnorum . in quibus Iententiae

in mirum in modum congruit numerus eum procationibus Arabum et Indorum. s. Maas l. l. p. 200 adn. 5 : IDer mustimis he Rosen hran bes teli aus 99 Κngelehen, deron edes inem de Epitheta AdaliseritSprichi. - obde Aglaoph. I,40 l. ' ἡ nomina numinibus ex ossiciis eonstat imposita'. 0rv. ad Verg. georg. ,2 Thilo p. I 3i . .

23쪽

Impriani enim ei numerati0nibus vim magicam ineSSecredebant h0mine S, quae pari initi inter Se connectuntur: cl. libit in magic. I, Abel SeXie ponitur Verbum ρκα ov d b, ter V 28-30. Iu 000 I decios relisti: ta vide Supra p. 34. Venio iam ad longe aliud genus hymn0rum qu id ipsum qui)que huc quadrare apertum St. Interdum enim n0n unus deus inv0eatur, Sed in ne n0mine ali 0quitur vates. Talem

IIltimum vorsum ab editoribus a ceteris separatum coniunxit cum antecedentibus ilamowit et ius Timotheos, Di Perse p. 9 adn. 2, cui villuli hoc pro0emium citharodicum.

quem ad locum Servius n0bi ranuit, unde su Xerit usus, de tu verba facimus: Thil l l 3 i) , dipue deaeque omne8W:po8 Vecialem invocationem tran8it ad generalitatem ne quod numen Praetereiat, more ponti cum, quo ritu veter δ' omnibi sacris po8 3peciale deoδ, per suo ad ipsum acrum, qu0dyiebat, nece8δ erat invocari, generaliter Om ii numina invocabantur 9.

Adm0neam breviter de Orph. Arg0n aut pr00em. ubi V. 7 enarratur, quae numina c0lenda instituerit qu0ique cantaverit Orpheus, quem a Christiani et' πολυ ,Ξ0zrietti πρ QT0νο 6άσκαλον appellatum esse L0beckius gla0ph. I, 438 0cet. Haec qu0que Species hymn0rum apud Christianos invenitur qui decantare s0lebant apud cath0li 0 h0 die qu0que 80lent litanias in miles sanct0S atque 40rum similia. Quae cum ita sint, nescio an prisca 0rma pie0rum carminum, the0g0niarum, o enealogiarum similem in m0dum

ut iam verisimile videri p0ssit hanc vim Musarum inv0cationibus olim fuisse, ut adiuvaretur p0eta mem0ria, ne quid oblivisceretur rerum narrandarum an putabimus frustra

carminibus cum mn in ante res magna describenda tum saepis Si me ante enumerationem quandam Musas denu inv0- cantur, ut 0nfirment mem0riam p00tae. Velut I 0m Iliad.

Relidant ii ind. ad Dem. Π,28 Sqq. Hermesianacti enumeranti puellas feminasque a poetis celebratas hanc sormam obversatam esse puto Athen. XIII, 597 tri, λευ ριλος υltic quamquam salso putavit Hotri suisse puellam, v. 24 , cuius erroris ipse auctor fuisse non videtur vide huisch l. l. p. 50. Pausan. IX,29. 2.

24쪽

, linil dae causa Quintus Smyrnaeu. XII, 30 Musas

apparet.

vita.

SEARCH

MENU NAVIGATION