Ad mortalium oblectationem auctoris effigiem huic diuino operi Stephanus Basignanas gorgonius carmelita theologus ponendam curauit

발행: 1516년

분량: 664페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

BLASIUS.

P raeses ad ast testi sint response videtis

Impallio pacto illis inobis. Indignanis ait. stabanin flumina crudo 1 ncrustata gelvinec babebant aequora sitiit P ontica eous tergum glaculleferebat: F rigidus Arctopbyux ita Caspia prectis a crura

V t concreta gelis transirent aequora onustis P iam a rotis nive Taurus eratiniue candidus Eima

A ' xrbana utas stagnitiis ad moenia lympbis

M obilibus nondum stigentem senserat Vrsam. Hoc ut mirificis locus estet idoneus estis F ecerat omnipotens liquidae pepercerat; undae:

C onuocat armatam Princeps in testa cobortem:

G randaeve cum prole Nimis 'distur coronidit. Λ ccinctus glad8s loricatus sitelles F estpbaretras arcus, bumeris' filiis dextris R dfatale vadum properat: Iam limina portae P reterit urbanaesagnum apparet et27 ingens P ro ripis inbians baec adus ectacula vulgus. Tum senior prestanti animo vultu fereno V t stagnum intuitus dextram leuat et' potenti L uJbat aquam signo stygias quod discisin umbras H orniit baec ad signa laterier marmoris distar D umit: Ingrestus plantis fidentibiis omnem P ermeatIET Tipidae similis fieteribulat undani H ac illac means magno clamore tonabat C emitis o Ccies φ niximi potentus nost op

302쪽

Imperio darent:ignes ardente camino

N on feni. e Nurus:mefert ut cerastis Mida. Non ea vis vestri nec tanta industria Diuis:

Λ uoboc clamore procul de littore curuo

P rosiliere Viri decies super aequora septem F uentes pyra; ex saturnalibus umbriς:S ea spes vana fuit:mox ut tetigere lacunam C uni sonitu veluti totidem preerandia rea Difini resisti Iraptos absorbuit unda Fluctibus in gyrim longet figatis. V t siris inpuli magis astruereturi eosdem In quibus orpta est plaebre incri et Pastor C onodos se at lo ccampum liquentem

P ro arbitrio ligat o solui miracula multi T anta voluntates Quid nos contaminat ultra

V ana superstitio Quid tempora perdimus diluissmiid dubitamus credendo accedere Cbillo Talia per torbas serpebant murmurat quando

N uncius deternae monuit iam proxima vitae T empora.Digrediens ergo stipante caterua

B usius intrepido redit ad prelorus vultu. F ma preti mor' volans ad principis aures IngreZitur totum refert ex ordine casum. E rubuest victris princeps I puduin videri: S ed Iuuit rebus tandem infeliciter daiς 1 nstituit longo iam finem tinponet bello. C um pueris igitur qui soli in carceris xmbris S miabantur ubucstcntes iubet enseseriri

303쪽

BLASIVS.

C olus illi Corpus seris vitibi in relin

m et is agoann faciunt cvifebruit nomen Tertia noxieT Venus ascendebat ab orndC as iope Comeucum limina Carceris intrat F umesim noctuma ferens funatu Inoti A catenarum nodis pueros senem T inplicitos celeri trabit ad pomeria gres .

Tum senior pueros cum matris nomina nondum o bliti veterem inciperent ire nouare querelam Sisbertatiiriens . Pueri neflete parentem

1 mus ad animisi Ips parita videbitis inuin

1 n uilla: bome mensa coenabimus viis M inire singulnislego vos comitabori S ipsi Id ecim eritis donec ibalamos veniamus in illos.

V entum erat ad loca supplitio decreta supremo C lini submissus bimi palmas ad clara tetendit S idera ne orans egi dit pectore vocem S ancte Pater sit nos saeclo denaris ab M ortali obscaeno in fesso tenebriin sepult T ollere in aeternam requiem timem beatum T e veneroclina mente sepor con illa fideli: E t grates babeo immensas p idonea visus iH ostia sim dignus tuo pro nomine obire. V ninn or quando est xiii baec tibi tanta potestast V t quirunt meassupplex orabit ad aras A uxilium iugulo ex membris Immientibus viii 1 nueniat quam quaeret opem. Responsi fatelles

S ubscriptum est: cende mi:te expectat Olympus. IH ox exesta trium cerim ex finguine rellas1 ntepuit acro vix dum subtraxerat ensem

304쪽

LIBER SECUNDUS.E rupi sitire:radiis micantibus ardor

O btundens oculorum acies noctem n usit erranu

T errutus insolitis miles splendoribus arma Proiici :s rapido figit ad pretoriacursu. Vii. triumphalem tanto cum lumine pompam C bristis agens tali fimus celebrauit bonorae.

T uni superum cborus acceptas gratanter Er ore L octo animas locat in primo ducis agmine: eo dura C onditus alterno repetiuit sidera cantu.

Ast ybi peritentum est ad celi immobilis uilla L in lCbryttas eos anctu ad collem patrum A diuinat veterem pergens supplere ruinam. S ub lucem vero sacii translati ministii C orporasecreto flentes clausere sepclcbro S ancte pater Blasi pueri sine crimine senili V os nurusduae tam iniis baec bella tulisti;

C ordibus adsitis noba mortalibus:issa C orporeas hysubmersis. auertite morbos. I inserate dies terris sine marte quietos: E xmiferaesanam vitae concaeditesnem. FINIS.

306쪽

NI CARMELITAE THEOLOGI: NICOLAUS TOLENTINUS AD IOANNEM TOLENTINATEM EQUI TEM AVRATVM. Vndamenta noviticiA1lle Opilo litorii opu3 sine corpe queeu F Fecit, es bifanos no admittentu sensus,

H morte carent Cii cor . Vt raristellarismignes, silliattuor C orpora quae rei nil veteres elementa vocarunt,

H A qtio' corporibus quae fecit imma vitae S implicitas qilaedam viventus corpora iunxit, T erram bomini dedit o mutis animantibus,AIM Aequora piscof uciis, s flumina flacitP eruia Neptuni gregibus,taue sustulit Aer Alituum genus, liquidis suspendii in duris, C oniunctos autem tectis caelestibuς ignes Astral conces t fina de Confortibus Aulae,

A eloca mundanam circulabentia molem,

in forma quae me carent,incognita quae sunt, Quae plerit vocant Cbaos,indigestui rerum S emina,materiami rudem deus unde recepit H oc opus, de trabat postbae quodcvj creanta 6 Τ am diues C baos,in talem sie extendit Abyssim, M at ' informis tantam fe laxat in alluim, S pirituum primo rerum quos secit ab ortuo mitisator,pare una situm mirata decorem

307쪽

NICOLAVs. C m nollet parere Deo prestantusformae P rorut est in vitium semper migrare coacta est,

Λ c mutare domos,Et in baec mortalia R egitis volantibiis similes volt a peri antri urarum istacu, es terra, lago feriinrui Instabiles,loca quaerentes ubi sistere possint, inlidam etiam pulsi in tenebras Mberontis opaci E ralia aeterno lugent aeterna dolore. Λ t Deus a Genitore fruunturae inperio Caeli luceros sarcire penates D efertos implere locos tuin protinus orsi, E rgo bomimini quotquot postmifrenare tumultum B ella o Groces iras septemplicis Hydraemiae colit in nostro stagnantem corpore Lemam D ecreuere animas profligis succedere Diuis, C delitiuim grauemsic suppleuere ruinam, T um Deus in terris faciens plainraria caelo C cepit in bumanam curas extendere gentem A mplitis, Isti nuti e bomines ad Olympica reput, P receptis,ac lege docens quo tramite niti P oisset ad elysios soboles Adamicis campos, A c duplex ostendit iter.VM prima salutisiniam Natura tulit. Virtus fuit.Altera vero G ratia nomen babet, Virtus primordia in

F 'aggressi boni,stituit in limite resto

H uiminos animosa pedes,vestigia in ipsam V ertit bonestatem miro scelus ausa capistro1 nfrenare quidem, Sed Diuum euadere ad arcem E r perferre gradus 6 ad penetralia mundi L hnina non potuit,Res est ni,nis ardua Caelim. M via tamen illas antiqui, videbis

inim pelago es terris Missis intrassiti pontani,

308쪽

C onciliauit,agens bomines qui more ferarum P rincipio errabant iuga per montana per agros

V nii ις ad morem vitis, binc oppida s vroes, Et regna, oue quondam populorum Numina Reges. Aspice Persarum regem quisuitibus altis C inxit Albon, Cerae excelsas consurgere turres E t super induites Cameris pendentibus arcus S ubfe auibus prebere viam: ubter sonantem H orrendum intortis undarum molibus Istrum, H oc 'uxit Tresanus opus dum barbara regna F ulmina atroces petit certamine Dacos. 1 ullus audacis Rbeni graue murmur dam P raecipitem late effusam,torret minantem V onice fsibiecit plantis peditum equit in , T anta sequens exempla Nepos conuinxit Articem A mentum,press iratum exercitus amne, X ndomito iacchantem aestu,rauco Tonantem M ugitu, I terga in gyrum spumosa rotiuitem, H aec fecit quae corda parit stiplimia Virtus, N eu decus beroum pereat,sed duret in annos P erpetuos,incidit inces,in marmore signat Λ ma,triumphales pompas,insignia factam iuit in dii laes,si tuas excudit er arcus, Aufuos vicu potest extollit alumnos, E l cum multa ferat preclara a grandia virilis

N il maius,nil utilius,misanctius isto

Ferre potest, i corda bominum captiua tenentes

309쪽

NICOLAVS

G ratu Coelestis μboles diuinitus orta S ublimat virnitis opus,nec inbderet bonesto i ii fi livis it,donec Coelum transgres la Tonantem Titiseni Helvis nosti os ante ora labores

C ollocat,ta fieti dignos impetrat olympo. Ista inlit faustos patres,qui prima tulerunt Sacra Deo,priissessisse φ Proteus undis

D uceret in summos armenta natantia montes, E l qiii depulso repararunt faecula ponto, V t Nohou Ianus erat cognomen, ta Heber, E i domuς Abram tantos babiti ira triumphos, E l qui Coeligenam pos tot labentia tandem S decula viderimi mundo illucescere Cbri'imS is abeunt in coellam Aminae, turmis sMore Aulum cum brumina venit coguntur in unum,

C lar dulcisono volitant in sidera cantu, Isbid iter fecere Viri, id rura colebant T beta de'rasisti, io tempore Paulo

F uneris oscii gemini impendere Leones. H anc tuere viam,qui neglexere Deorum Sacrilegos ritim, o contempsere Tymmos, V incita, errum,ignem,exilium,ieiunia, o omnemaed Rbactimastus babet durum,ac mis habile nil inins binc adfuperos Aru mae, Deus euocire, omnes N ec meritis nec bonore pares. Alricturus quaedam In loca penaeniant,ut quae Lirini a passe S unt tormenta,domos babita ratione labori in I Q uos baec vita tulit,non pro dulcedine uidim

T emporis istius,sed pro pietares: l

310쪽

TOLENTINUS. LIBER LA ccipiunt varies, vasis Ormoneta domorum, Ista vobstantem cum nox labentibus I retin occasum,llacem* aperiret ab ortu Tani vicina dies nobis vicinior Indis,

Id efopor oppre1st, ubire simillima curis

S omnia noctumis mentem rapuere quietam, Visus enim cursu rapido super inbera tolli 1 nsuetum mirabar iter, mirabar olymplim 1 n tantos curuatum orbes,nec babere colorem C eruleum,sicut credi mortalia cogunt

L umina ed vultu semper splendere corusto,

P er campos etiam longe lardet patentes, C oncilia,s Coetus Diuum mirabar, s urbes A rebereas, inefole diem,sine tempore er boris P erpetuam,nullan vicem concedere nosti,inio in attollebar quo sublimitis ibam, T anto Lumen erat maius, tanto vita coelim

L anus, o vaste effasi fite limite campi, Asidue veropammas abcendere quasdam C um tueret stellis Amiles, in rem doceri

Q uid vellem imi tot bices, rix impulit aures Ista meas,bae finit Animae quas lumine trili Ascit diuinus Amor quas gratia finistas

C orporibus Diuum aeternas attollit in arces.

V ox ubi sis fata est longe post terga remansit, N am fugiens furfum ferri per mane videbar

V t fugiunt volucres neruo impellante μὴ de, M era viae fuit in pris florentibus, vitae A mbrosae spirabat odor,ctu: nidia voluptas Aellium fib sole potest, Licet omnia temeGEdiaconueniant,fat 'ex omnibus um H is lotas lorum qui relliponis Amorem

SEARCH

MENU NAVIGATION